ตอนที่ 21 ความสัมพันธ์ของคู่พระนางที่แตกสลาย

ไม่ใช่ว่าเย่เฉินโดนขังในคุก?เขามาปรากฏตัวที่นี่ได้ไง?เขาหลบหนีมา?

ซูชิงเกออดขมวดคิ้วไม่ได้ขณะที่คำถามต่างๆ ลอยล่องในหัว แต่ทว่า เย่เฉินกลับไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนั่น

หลังอาจารย์ของเขา หยานจีกิน[เม็ดยารวมวิญญาณ] พลังของวิญญาณนางก็เพิ่มขึ้นและนางก็ช่วยเขาหลบหนีออกคุก แต่สิ่งแรกที่เย่เฉินทำหลังหลบหนีไม่ใช่ออกจากดินแดนไท่เสวียน แต่เขากลับเร่งมายังตำหนักของท่านหญิงศักดิ์สิทธิ์แทน

มันง่ายสำหรับเขาที่จะลอบเข้ามาด้วยความช่วยเหลือของหยานจี

สิ่งที่ทำให้เย่เฉินแปลกใจคือหลังเขาลอบเข้ามา ซูชิงเกอผู้มักจะใช้เวลาส่วนใหญ่กับการบ่มเพาะในตำหนักกลับไม่อยู่ในตำหนัก และความสบายใจก็เกาะกินหัวใจเขา

หรือนางโดนกู่ฉางเกอบังคับให้อยู่ด้วย?

มันทำลายหัวใจของเย่เฉินพอความคิดนั้นปรากฏในหัว และเขาก็ซ่อนตัวในตำหนักด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง

โชคดี สุดท้ายเขาก็ได้เห็นซูชิงเกออีก

“ชิงเกอ เจ้าคงลำบากมากตลอดหลายวันมานี้..”

เย่เฉินพูดคำเหล่านี้ แต่ไม่รู้ว่าจะพูดไงต่อ ซูชิงเกอไม่ได้ดูลำบากเลย นางกลับดูสดใสกว่าเดิม ความงามของนางยิ่งล้อเหลือ เขาอยากถามว่านางเป็นอย่างไรบ้างตลอดหลายวันมานี้ แต่ไม่รู้จะพูดยังไง

ไม่ว่าเขาจะมองนางยังไง มันก็ดูเหมือนว่าซูชิงเกอสบายดี

ในทางกลับกัน ซูชิงเกอกลับขมวดคิ้วหลังฟังคำพูดของเย่เฉินและถาม“เย่เฉิน ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่?”

“ไว้ค่อยถามทีหลัง เราไม่มีเวลามาอธิบายกันแล้ว ชิงเกอ ข้าจะพาเจ้าออกจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนเดี๋ยวนี้ ข้าจะพาเจ้าออกไปจากหลุมนรกนี่!’

เย่เฉินเดินไปหาซูชิงเกอ

ในความคิดเขา พ่อของซูชิงเกอกับกู่ฉางเกอบังคับนาง และทุกคนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนต่างก็บีบบังคับนาง!

นางไม่มีทางเลือก—เย่เฉินคิดเช่นนั้น นางโดนขังไว้ในหลุมนรก นางจะไม่มีวันมีความสุขในสถานที่แบบนี้ เฉพาะที่นางจากไปกับเขาและบ่มเพาะด้วยกัน นางถึงสามารถฟื้นคืนรอยยิ้มไร้เดียงสาอย่างที่เขาเคยเห็นในวันวานได้

ซูชิงเกอก้าวถอยหลังทันที ป้องกันเย่เฉินจากการแตะชายเสื้อนาง คิ้วของนางยังขมวดและนางก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและรำคาญ“เย่เฉิน ทำไมเจ้าถึงไม่เข้าใจว่าข้าจะไม่มีวันทอดทิ้งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน?!”

“ถ้าเจ้าไม่ไปกับข้า งั้นข้าก็จะใช้กำลังพาเจ้าไป!ข้าไม่เหมือนกู่ฉางเกอ ข้าจะไม่มีวันบังคับเจ้าให้ทำสิ่งที่เจ้าไม่ชอบ”(เอ็งสับสนเปล่าวะ)

เย่เฉินไม่สามารถสนใจเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ได้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงข่มขู่ และเตรียมใช้กำลัง

เวลากำลังจะหมด!

ถ้าผู้อาวุโสของไท่เสวียนมาพบเข้า พวกเขาจะไม่มีวันหนีไปได้

“เจ้าจะไม่บังคับข้าให้ทำสิ่งที่ข้าไม่ชอบ?งั้นพิจารณาความสัมพันธ์ก่อนหน้าของเรา ข้าจะทำเหมือนเรื่องวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้น!เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าหรอกด้วยสภาพปัจจุบันของเจ้า”

ซูชิงเกอตอบ ยังสวมสีหน้าสงบ

นางคือปรมาจารย์วิญญาณ แม้กระทั่งแข็งแกร่งกว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนคนใหม่ เย่เฉินอยู่แค่อาณาจักรวังวิญญาณ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเอาชนะนาง

และเมื่อพวกเขาเริ่มสู้กัน ความผันผวนจะต้องลากเหล่าผู้อาวุโสมาที่นี่แน่

“ชิงเกอ ทำไมเจ้าถึงดื้อรั้นอย่างนี้?หรือเจ้ายอมมอบชะตากรรมของเจ้าให้กู่ฉางเกอไปกดขี่ขมเหงแล้ว?”

เย่เฉินไม่อยากเชื่อคำพูดตัวเองเช่นกัน ใครจะไปรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างซูชิงเกอกับกู่ฉางเกอในช่วงที่เขาโดนขัง?

สีหน้าของซูชิงเกอไม่เปลี่ยน“คุณชายกู่ไม่เคยข่มเหงข้า!ทุกอย่างที่ข้าทำล้วนความเป็นความสมัครใจของข้า เย่เฉิน อย่ามีใจอคตินัก คุณชายกู่อาจไม่ใช่คนที่ดี แต่ก็ไม่ได้ชั่วร้ายออย่างที่เจ้าคิด”

“กายของข้ายังบริสุทธิ์ คุณชายกู่ไม่เคยแตะตัวข้าสักครั้ง!นี่คือหลักฐานชั้นดีถึงนิสัยของเขา”

เสียงของซูชิงเกอบ่งบอกถึงการดูถูกตัวเองขณะที่นางพูดต่อ“มันกลับเป็นข้าเองที่มีความตั้งใจไม่บริสุทธิ์และพยายามจะเอาชนะใจของคุณชายกู่!”

ซูชิงเกออยากฉวยโอกาสนี้ทำให้แน่ใจว่าเย่เฉินจะเข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกนางนั้นเป็นไปไม่ได้ และมันจะดีกว่าถ้าเขาไม่มายุ่งกับนางอีก

...

‘ข้าดีขนาดนั้นเลย?’

กู่ฉางเกออดยิ้มแห้งไม่ได้ขณะมองการแสดงด้วยความสนใจ

ความสามารถของเขาในการหยิบยืมมีดช่างร้ายกาจ

ซูชิงเกอประเมินเขาไว้สูงจริงๆ นี่คือความน่ากลัวของพวกที่มีความคิดเป็นของตัวเอง

กู่ฉางเกอจับตามองทุกการเคลื่อนไหวของเย่เฉินและรู้ดีว่าเขาจะไปที่ไหนทันทีที่หนีได้ เขากำลังตั้งตารอให้เกิดการแสดงนี้ขึ้นระหว่างพระเอกกับนางเอก

และซูชิงเกอก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย

[ติ้ง!ความสัมพันธ์ของเย่เฉินกับนางเอกโดนทำลาย เย่เฉินเสียค่าโชคลาภ 50 แต้ม ท่านได้รับค่าโชคชะตา 250 แต้ม!]

การแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น ทำให้รอยยิ้มของกู่ฉางเกอยิ่งกว้าง

‘เย่เฉิน อา เย่เฉิน!บุตรสวรรค์ที่น่าสงสาร ไม่ช้าเจ้าจะตายด้วยน้ำมือเจ้าเอง’

เย่เฉินดีใจพอซูชิงเกอสารภาพว่ากู่ฉางเกอไม่เคยแตะต้องตัวนาง มันสุขจนมากพอจะระบังคบาวมโกรธในใจของเขาออกไป

แต่..คำพูดต่อมาของนางก็ทำให้เขาตกตะลึง คำพูดเหล่านั้นเหมือนอสนีบาต ทำให้เขาตะลึงงัน!

“ว่าไงนะ?!”

ตรงข้ามกับความคิดเขา มันคือซูชิงเกอต่างหากที่มีเจตนาไม่บริสุทธิ์และพยายามเอาใจกู่ฉางเกอ?

หัวของเขาอื้ออึ้ง ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

‘เห้อ!อคติที่เสี่ยวเฉินมีต่อคุณชายกู่นั้นหยั่งรากลึกเกินไป..’

หยานจีคิดกับตัวนางเองขณะนั่งสมาธิอยู่ภายในแหวน วิญญาณของนางดูมั่นคงขึ้นหลังกินยาเข้าไป และนางก็เห็นฉากที่เกิดขึ้นด้านนอก นางสามารถเข้าใจได้ถึงการตัดสินใจของซูชิงเกอ

เหนือสิ่งอื่นใด คุณชายกู่คือใคร?เขามีเสน่ห์เกินกว่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะต้านได้!

เขามีหน้าตาหล่อเหลา ฐานบ่มเพาะแข็งแกร่ง และภูมิหลังน่ากลัว...