594 - จักรพรรดิผู้เฒ่า
594 - จักรพรรดิผู้เฒ่า
ห้าวันต่อมา ในที่สุดราชวงศ์ฮั่วโบราณและนิกายหยินหยางก็ดำเนินการครั้งใหญ่และเข้าสู่ดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณ
เย่ฟ่านรู้ดีว่าโอกาสของเขากำลังมา! ตราบใดที่ฝ่ายตรงข้ามล้มเหลวซึ่งย่อมต้องล้มเหลวอย่างแน่นอน หลังจากนั้นมันจะเป็นคราวของเขาลงมือ
บนเก้าภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มียาศักดิ์สิทธิ์อมตะและมังกรเก้าตัวลากโลงศพ เขากำลังรอคอยโอกาสอีกครั้ง
ผู้คนจำนวนมากมายืนรอที่ชายขอบของดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณ ทุกคนต่างรอคอยอย่างประหม่า และเฝ้ารอว่าสองมหาอำนาจผู้ยิ่งใหญ่จะทำได้สำเร็จหรือไม่
อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปเพียงครึ่งก้านธูปผู้คนก็ต้องอุทานด้วยความตกใจ
“ชุดศักดิ์สิทธิ์บินออกมาแล้ว!”
“ใช่ มันคือชุดศักดิ์สิทธิ์ของปราชญ์โบราณ!”
นั่นคือชุดเกราะสีทองที่ส่องประกายบนท้องฟ้า มันบินออกมาด้วยตัวของมันเอง ในตอนนี้มันถือคันธนูสีทองและกระบี่เล่มใหญ่อยู่ในมือ
ที่ด้านหลังมีกลุ่มขี้เถ้าสีดำกลุ่มหนึ่งกำลังไล่ตามชุดเกราะราวกับว่ามีชีวิตด้วยตัวของมันเอง เมื่อพวกมันไล่ตามทันมันก็ทำการต่อสู้อย่างรุนแรงและทำให้ชุดเกราะสีทองจำเป็นต้องหลบหนีออกมาจากดินแดนต้องห้ามอย่างไม่เต็มใจ
“นั่นมันเถ้าลอยในตำนาน!”
“สวรรค์ ภายใต้อำนาจแห่งกาลเวลาจะมีสิ่งใดสามารถดำรงอยู่ได้!”
“ดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณนั้นน่ากลัวจริงๆ และมันได้กวาดล้างยอดฝีมือระดับผู้สูงสุดอย่างง่ายดาย!”
ในเวลาเดียวกัน ผู้คนต่างตกตะลึงว่าชุดศักดิ์สิทธิ์ของนักปราชญ์โบราณของปราชญ์โบราณนั้นแข็งแกร่งเกินไปและไไม่ได้รับความเสียหายแม้จะเผชิญหน้ากับขี้เถ้าลอยซึ่งเป็นตัวแทนของกฎแห่งกาลเวลา
“ชุดศักดิ์สิทธิ์ยังมีชีวิตอยู่ ข้าคงต้องใช้ความระมัดระวังมากกว่านี้ไม่อย่างนั้นอาจจะถูกตรวจพบได้”
เย่ฟ่านมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าในหัวใจของเขา และในไม่ช้าก็ถึงตาเขาที่จะดำเนินการ
ชุดศักดิ์สิทธิ์โบราณหล่นลงมาจากฟากฟ้า ราวกับนกไฟศักดิ์สิทธิ์อันวิจิตรงดงาม กลิ่นอายอันทรงพลังทำให้ผู้คนสั่นสะท้านและทุกคนถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว
มันมีรูปร่างเหมือนมนุษย์ ถือกระบี่ศักดิ์สิทธิ์สีทอง มีกลิ่นอายน่ากลัวที่ไม่มีใครเทียบได้ ไอสังหารของมันแผ่กระจาย ทำให้ใบไม้ที่ปลิวว่อนในป่า
ทุกคนสั่นสะท้านราวกับเผชิญหน้ากับเทพแห่งความตาย หลายคนอดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลงด้วยความกลัว ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้านไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
แต่สุดท้ายชุดศักดิ์สิทธิ์สีทองที่เปล่งประกายราวกับดวงอาทิตย์ ขนาดเล็กก็ตกลงบนพื้นทำให้ดินแดนแห่งนี้สั่นสะเทือนเบาๆ
แสงสีทองที่รั่วไหลออกมาจากชุดเกราะแผ่ไปทั่วผืนป่า คันศรสีทองที่อยู่ข้างหลังมันสั่นสะท้าน หัวใจของทุกคนแน่นขึ้น และหลายคนกำลังจะหายใจไม่ออก
“เคร้ง!”
เสียงโลหะสั่นสะเทือนราวกับมังกรเก้าสวรรค์ที่เขย่าไปทั้งโดมท้องฟ้า เสียงของมันชัดเจนและเข้าถึงจิตวิญญาณของผู้คนได้โดยตรง
“ไม่จริงน่า”
ผู้ฝึกตนหลายคนอดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลงและมองชุดศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้อยู่ข้างหน้า นี่คือความตื่นตระหนกอย่างสูงสุดมันเป็นระดับชั้นแห่งชีวิตที่ทำให้ทุกคนเกิดความกลัวอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
"มันมีชีวิตจริงๆ!"
แม้แต่เย่ฟานก็ยังกลัวจนตัวแข็ง ต่อให้เขายืนอยู่ห่างไกลมากแค่ไหนเขาก็ยังเกิดความรู้สึกหวั่นเกรงจนยากที่จะขยับตัวได้
“ครึก!”
มีการสั่นสะเทือนเล็กน้อยอีกครั้ง แสงอันงดงามของชุดศักดิ์สิทธิ์ถูกยับยั้งและเทือกเขาก็สงบลง ในตอนนี้ผู้คนมากมายที่อยู่บนพื้นต่างก็ลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าซีดขาวไร้สีเลือด
“พวกเรารนหาที่ตายอย่างแท้จริง!”
บนยอดเขาอีกแห่ง บุคคลผู้ยิ่งใหญ่ของนิกายหยินหยางยืนอยู่บนแท่นสูงตระหง่าน มองดูฉากในดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณและถอนหายใจเช่นนี้
นิกายหยินหยางมีชุดหินลึกลับจากภาคเหนือซึ่งสามารถแยกกลิ่นอายชั่วร้ายได้ทั้งหมด แต่ความสามารถของมันยังคงไม่เพียงพอที่จะปิดกั้นพลังแห่งความตายที่อยู่ภายในดินแดนแห่งนี้ได้
มีเสียงดังขึ้นบนสันเขา ทุกคนมองดูชุดศักดิ์สิทธิ์ของนักปราชญ์โบราณบินกลับมาหายอดฝีมือของราชวงศ์ฮั่วในขณะที่ชุดหินของนิกายหยินหยางถูกทำลาย พวกเขาก็รู้แล้วว่าทั้งสองมหาอำนาจล้มเหลวเป็นที่เรียบร้อย
“ดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณไม่สามารถรุกรานเข้าไปได้โดยง่าย!”
“เมื่อสามปีที่แล้ว โลงศพโบราณลึกลับปรากฏขึ้น และคำสาปของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ลดลงเหลือน้อยที่สุด น่าเสียดายที่ข้าพลาดโอกาสครั้งนั้น”
ชาวภาคกลางถอนหายใจเบาๆ เต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ
ผู้คนมากมายสั่นสะท้าน และแม้แต่ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ของแคว้นภาคกลางยังคงล้มเหลวในการลงมือ จะยังมีใครในโลกที่สามารถเข้าไปด้านในได้อีก?
“ข้าจะท้าทายสวรรค์เอง!”
เสียงคำรามดังกึกก้องทำให้ทั่วทั้งป่าโบราณสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ หลังจากนั้นชายชราคนหนึ่งที่มีร่างกายสูงใหญ่อย่างน่าเหลือเชื่อก็เดินออกมาจากความว่างเปล่า
เงาของร่างที่ตระหง่านและน่าเกรงขามอย่างยิ่งบดบังแสงอาทิตย์และดวงจันทร์ให้หมองศรี ปราณมังกรวนเวียนอยู่รอบตัวเขาเฝ้าดูโลกด้วยจิตวิญญาณของหกทิศทาง
"จักรพรรดิผู้เฒ่าของราชวงศ์ฮั่วอยู่ที่นี่!”
“จักรพรรดิผู้ไร้เทียมทานมาที่นี่ด้วยตัวเอง”
ผู้บ่มเพาะมากมายที่เห็นเหตุการณ์ต่างก็สั่นสะท้านและถอยหลังออกห่างจากบริเวณนั้น
จักรพรรดิโบราณคนนี้สวมมงกุฎมังกรเก้าตัวบนศีรษะและเสื้อคลุมเก้ามังกรของเขาก็มีพลังอันน่าอัศจรรย์
ทุกก้าวเดินของเขาผสมผสานไปด้วยเต๋าสวรรค์และปฐพีทำให้พื้นที่รอบนอกของดินแดนรกร้างต้องห้ามสั่นสะเทือนเล็กน้อย
ผมสีขาวของเขาขาวโพลนเหมือนหิมะ ร่างกายของเขาผอมแห้ง แต่แรงกดดันรอบกายของเขาไม่ลดลง เขายังคงเป็นเหมือนมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่ที่เต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
“องค์จักรพรรดิ!”
หลายคนก้าวไปข้างหน้าด้วยกันเพื่อกีดกันเขาไม่ให้เข้าไปในดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณ
ในขณะเดียวกันก็ยังมีผู้คนมากมายที่คุกเข่าแสดงความเคารพพร้อมกับประคองยาศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาออกมามอบให้
“ข้าคือคนที่กำลังจะตายทุกอย่างได้กำหนดไว้แล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องตายเพื่อข้า” จักรพรรดิผู้เฒ่าฮั่วปฏิเสธ
“ฝ่าบาททรงคิดให้รอบคอบอีกครั้งเถอะ ดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณนั้นแตกต่างจากพื้นที่จำกัดชีวิตอื่น ไม่ว่าฐานการบ่มเพาะจะสูงแค่ไหน ตราบใดที่ท่านเข้าไป ท่านจะเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา”
“ใช่ ในเมื่อผู้ใดเข้าไปก็ไม่แตกต่างกันถ้าอย่างนั้นให้ผู้หลานเข้าไปข้างในเอง”
ทุกคนในราชวงศ์ฮั่วโบราณต่างก็ขัดขวางอย่างถึงที่สุด และสุดท้ายชายวัยกลางคนผู้หนึ่งที่เป็นหนึ่งในราชาของราชวงศ์ฮั่วก็ก้าวออกมาข้างหน้าและขันอาสาเข้าไปข้างในด้วยตัวเอง
ผู้บ่มเพาะที่เดินทางท่องเที่ยวหลายคนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ จักรพรรดิที่ไม่มีใครเทียบได้ต้องการเข้าสู่ดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณแต่พลังความกดดันของที่นั่นก็ยังจะทำให้เขากลายเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาเท่านั้น
ตำนานเป็นความจริง ไม่ว่าพวกเขาจะมีความแข็งแกร่งสักแค่ไหน สุดท้ายก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงความยิ่งใหญ่ของสวรรค์และปฐพีได้!
ตั้งแต่สมัยโบราณแม้แต่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังหลีกเลี่ยงการเข้าสู่ดินแดนต้องห้ามแห่งชีวิตนั่นย่อมแสดงให้เห็นอันตรายของดินแดนเหล่านี้เป็นอย่างดี
แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ยังมียอดฝีมือรุ่นอาวุโสมากมายที่เดินทางมารนหาที่ตายด้วยตัวเอง เมื่อเส้นทางของชีวิตก้าวมาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว หนทางแห่งความเป็นอมตะย่อมเป็นความหวังเดียวของพวกเขา
จักรพรรดิผู้เฒ่าแห่งราชวงศ์ฮั่วโบราณก็เป็นหนึ่งในบุคคลเหล่านั้น ตอนนี้เขามองทุกคนด้วยความสงบและกล่าวว่า
"พวกเจ้าทุกคนถอยออกไป นี่คือสิ่งที่ข้าเลือก!"
“ฝ่าบาท!”
“ดินแดนต้องห้ามรกร้างโบราณจะทำลายฐานการบ่มเพาะของผู้ฝึกตนที่ไม่มีใครเทียบได้ หากท่านเข้าไปข้างในท่านจะไม่สามารถมีชีวิตรอดกลับมาอีกครั้ง!”
ทุกคนจากราชวงศ์อมตะของภาคกลางต่างก็พยายามขัดขวางอย่างถึงที่สุด
“ไม่สามารถกลับมาได้แล้วจะเป็นอย่างไร สุดท้ายความตายก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว ต่อให้ข้าตายอยู่ข้างนอกมันก็มีความหมายเช่นเดียวกัน”
จักรพรรดิผู้เฒ่าหยิ่งทระนงในศักดิ์ศรี เขารู้อยู่แล้วว่าผลลัพธ์สุดท้ายของตัวเองจะจบลงเช่นไร แต่เขาก็ยังฝากความหวังลมๆแล้งๆไว้ในภูเขาโบราณที่อยู่เบื้องหน้า
