บทที่ 277 ก้าวหน้าไปหนึ่งก้าว
เมื่อการมองเห็นของฉันถูกท่วมไปด้วยทะเลของสีม่วง ฉันก็รู้สึกได้ว่าอีเธอร์ในแกนของฉันค่อยๆถูกระบายออกไป เมื่อประสาทสัมผัสของฉันเข้าไปในก้อนหิน ฉันก็พยายามมองลึกเข้าไปข้างใน มันรู้สึกว่า ยิ่งฉัน 'เดินทางเข้าไป' มันก็ยิ่งยากขึ้น ขณะที่ฉันแล่นผ่านมิตินี้ ในไม่ช้าความหนืดที่เหมือนโคลนก็หนาและแข็งขึ้นในไม...
