ตอนที่ 13 เผ่าก็อบลินขนาดกลาง

“หนึ่งสัปดาห์ก่อน ซอมบี้ปรากฏตัวขึ้นในป่าหมอก ในเวลานั้น คริสตจักรได้ส่งทีมเล็ก ๆ ไปตรวจสอบ แต่ทุกคนตายหมด

“อย่างไรก็ตาม ในสนามรบ เราพบ… ลูกธนูที่ดาร์คเอลฟ์ใช้!

“เราสงสัยว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับราชินีแห่งพิษ ตอนนี้คนของเราติดเชื้อทีละคน และอัศวินเทมพลาร์จำนวนมากเสียชีวิต เราทำได้แค่รอให้นักเวทย์ของสมาคมพัฒนายาแก้พิษเท่านั้น”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่เฉิงก็พยักหน้า เขารู้ว่าซอมบี้ในป่าหมอกเป็นเควสต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับหลายสิ่งหลายอย่าง

“ท่านไรเดอร์ ขอหนังสือเควสของโบสถ์ให้ฉัน ฉันจะไปใต้ดินเพื่อตรวจสอบ”

ไรเดอร์ขมวดคิ้วทันที ถ้าเขามอบหนังสือเควสให้หลี่เฉิง เขาจะไม่มีอะไรทำ หลี่เฉิงรู้ว่าไรเดอร์คิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ไม่กังวล

“เซอร์ไรเดอร์ โดยไม่เอ่ยถึงดอริส คุณจะไม่สามารถป้องกันดาร์กเอลฟ์ด้วยกำลังทหารในปัจจุบันของคุณได้ คิดให้รอบคอบ”

ดอริสเป็นราชินีแห่งพิษ ใบหน้าของไรเดอร์มืดมนมาก เขารู้โดยธรรมชาติว่าหลี่เฉิงพูดถูก แต่เขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับมัน

หลังจากลังเลอยู่เป็นเวลานาน ไรเดอร์ยังคงถอนหายใจและส่งหนังสือเควสให้หลี่เฉิง

“อัศวินเนเธอร์เวิร์ล ฉันหวังว่าคุณจะสามารถตรวจสอบมันได้สำเร็จ ฉันจะรอคุณที่นี่”

เขาสามารถเห็นได้อย่างเป็นธรรมชาติว่ากองกำลังของหลี่เฉิงแข็งแกร่งเพียงใด ถ้าหลี่เฉิงถูกส่งไป โอกาสในการทำเควสให้สำเร็จจะราบรื่นยิ่งขึ้น เมื่อหลี่เฉิงได้รับหนังสือเควสที่ไรเดอร์มอบให้ การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น

“ติ๊ง ตง คุณได้รับหนังสือเควสของโบสถ์แห่งแสงแล้ว คุณต้องการที่จะยอมรับเควส?

"ใช่!"

“ติ๊ง ตง ยินดีด้วยที่สำเร็จเควสระดับ SSS แหล่งที่มาของไวรัส!”

หลี่เฉิงเปิดแผงเควสด้วยความตื่นเต้น

[ที่มาของไวรัส (ระดับ SSS)]

[คำอธิบายเควส: คริสตจักรแห่งแสงให้ความสำคัญกับซอมบี้ในป่าหมอกเป็นอย่างมาก พวกเขาหวังว่าคุณจะค้นพบแหล่งที่มา]

[ความยากของเควส: 3,000,000]

[เนื้อหาเควส: ค้นหาแหล่งที่มาของไวรัสในป่าหมอก]

[รางวัลเควส: ไม่ทราบ]

เควสระดับ SSS ที่มีความยากถึง 3 ล้าน?

รูม่านตาของหลี่เฉิงเล็กลง เควสที่มีความยากถึงหนึ่งล้านนั้นยากมากแล้ว โดยปกติบอสตัวสุดท้ายจะเป็นระดับ อีปิค แต่เควสนี้เป็นเควสระดับ SSS ที่มีความยากถึงสามล้านจริงหรือ?

ยิ่งกว่านั้นเควสก็ตรงไปใต้ดิน หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน หลี่เฉิงก็พึมพำกับตัวเอง “บ้าเอ้ย ฉันจะทำ!”

หลังจากตัดสินใจ หลี่เฉิงใช้ความสามารถในการสอดแนมของเขาเพื่อสังเกตสถานการณ์ของสาขาโบสถ์แห่งแสงทั้งหมด

[ ที่มั่นเล็ก ๆ ของอัศวินที่เจ็ดแห่งโบสถ์แห่งแสง]

[ กำลังทหารในปัจจุบัน : 1 อัศวิน 3,000 อัศวินเทมพลาร์ระดับต่ำ (ระดับ 3)]

[โครงสร้างการป้องกัน: กำแพงเมืองแห่งแสง (ระดับอีปิค)]

[โครงสร้างอื่น  ๆ : เต็นท์โบสถ์ โรงอาหาร สนามฝึก…]

[ที่เก็บอาหาร: 100,000]

"นี้…"

หลี่เฉิงส่ายหัว สถานการณ์ในฐานที่มั่นนั้นอดสูเล็กน้อย นอกจากกำแพงเมืองระดับอีปิคแล้ว ทั้งกำลังทหารและอาหารก็ขาดแคลนอย่างน่าสมเพช

หลี่เฉิงถอนหายใจและกำลังจะจากไปเมื่ออัศวินเทมพลาร์สองสามคนรีบวิ่งไปข้างหน้าและถามว่า “เซอร์เนเธอร์เวิร์ล คุณต้องการความช่วยเหลือจากเราหรือไม่”

ในฐานะอัศวิน หลี่เฉิงสามารถสั่งอัศวินเทมพลาร์ได้ 50 ตน

อย่างไรก็ตาม หลี่เฉิงส่ายหัวและพูดว่า “พวกคุณอยู่ที่นี่เถอะ”

ไม่ใช่ว่าหลี่เฉิงดูถูกอัศวินเทมพลาร์เหล่านี้ แต่ระดับของพวกเขาต่ำเกินไป

พวกเขาเป็นเพียงทหารระดับ 3 พวกเขามาทำอะไรที่นี่? พวกเขากำลังพยายามทำให้เขาช้าลงหรือไม่?

หลังจากปฏิเสธคำแนะนำของอัศวินเทมพลาร์ หลี่เฉิงก็ออกจากที่มั่น ลิเลียนรออยู่ข้างนอกเป็นเวลานานและเป็นกังวลอยู่แล้ว เมื่อเธอเห็นหลี่เฉิงออกมาโดยไม่ได้รับอันตราย เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“เอาล่ะ ออกไปกันเถอะ เป้าหมายอยู่ใต้ดิน!” หลี่เฉิงโบกมือของเขา

"ตกลง!" นักแม่นปืนเยือกแข็งเห็นด้วยอย่างพร้อมเพรียง อย่างไรก็ตาม การแสดงออกของลิเลียนนั้นค่อนข้างเคร่งขรึม

ใต้ดิน นั่นคือที่ชุมนุมของมอนสเตอร์ชื่อสีแดง แม้จะเป็นเพียงแมลง

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหลี่เฉิงเป็นลอร์ด ลิเลียนจึงไม่สามารถตั้งคำถามกับการตัดสินใจของเขาได้ เธอทำได้เพียงสวดอ้อนวอนให้การเดินทางครั้งนี้ดำเนินไปอย่างราบรื่น

ไม่นานหลังจากนั้น กระท่อมร้างก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาหลี่เฉิง

ดวงตาของเขาเป็นประกาย พวกเขามาถึงที่หมายแล้ว ด้วยความทรงจำในชีวิตก่อนหน้านี้ เขารู้ว่ามีประตูลับหนาทึบอยู่ในสวนหลังบ้านของกระท่อม ใต้ประตูลับคือโลกใต้ดิน

บูม!

ลิเลียนสับแผ่นหินหนาเป็นชิ้น ๆ ด้วยการเหวี่ยงดาบของเธอ อุโมงค์กว้างสามเมตรปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

หลี่เฉิงไม่ลังเลและเข้าไปในอุโมงค์ก่อน กองทหารของเขาติดตามอย่างใกล้ชิด อุโมงค์นั้นยาวมาก ไม่มีแสงใด ๆ และพื้นใต้ฝ่าเท้าของเขาไม่สม่ำเสมอ มีการกระแทกทุกชนิดและมันเจ็บปวดมากที่จะเดินต่อไป

หลี่เฉิงเดินเป็นเวลานาน เขาสัมผัสได้ว่าทิศทางกำลังเคลื่อนลงและระดับความสูงลดลงอย่างต่อเนื่อง

หลังจากเดินครบ 20 นาที เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในหูของหลี่เฉิง

“ติ๊ง ตง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นที่ค้นพบแผนที่ลับโลกใต้ดิน ในฐานะผู้เล่นคนแรกที่ค้นพบพื้นที่นี้ รางวัลคือคะแนนชื่อเสียงสองร้อยคะแนน!

“ติ๊ง ตง ขอแสดงความยินดีกับการขยายหนึ่งหมื่นเท่า คุณได้รับคะแนนชื่อเสียงเพิ่มอีกสองล้านคะแนน!

“ติ๊ง ตง มีสัตว์ร้ายมากมายในโลกใต้ดิน พวกเขาจะโจมตีสิ่งมีชีวิตที่พวกเขาพบ โปรดระวัง!

“ติ๊ง ตง เตือนความจำ…”

เมื่อได้ยินการแจ้งเตือนดังก้องอยู่ในหูของเขาทีละคน หลี่เฉิงก็ถอนหายใจยาว ในที่สุดเขาก็มาถึง มันเป็นสถานที่ที่ถูกสาปจริง  ๆ

เขาลืมตาขึ้นและมองไปในระยะไกล แต่สิ่งที่เขาเห็นคือความมืดดำสนิท ท้องฟ้าเหนือหัวของเขาไม่ใช่ท้องฟ้า แต่เป็นหินหนาทึบ มีหินเรืองแสงบางส่วนฝังอยู่ในนั้นซึ่งส่องสว่างไปทั่วสถานที่เล็กน้อย

หลี่เฉิงคิดครู่หนึ่งและสั่ง "ลิเลียน ปล่อยเงาแห่งหมอก"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลิเลียนก็พยักหน้า เธอยกแขนเรียวขึ้นแล้วโบกมือเบา ๆ จากนั้น กองทัพทั้งหมดก็ถูกห่อหุ้มด้วยหมอกสีเทาอ่อนในทันที

เว้นแต่จะอยู่ในระดับอมตะ พวกเขาจะมองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ในหมอกอย่างชัดเจน ในโลกใต้ดินที่อันตรายนี้ แม้แต่หลี่เฉิงก็ยังต้องระวัง

อย่างไรก็ตาม ริมฝีปากของหลี่เฉิงขดเป็นรอยยิ้มแปลก  ๆ

“ตั้งแต่ฉันมาที่โลกใต้ดิน ดูเหมือนว่าฉันจะสามารถทำเควสของลอร์ดได้”

หลี่เฉิงนำกองกำลังของเขาไปข้างหน้า เนื่องจากเขามีความทรงจำจากชีวิตก่อนหน้านี้ เขาจึงไม่ค่อยสนใจการทำเควสอีกต่อไป เขาสามารถทำได้ทีละขั้นและค้นหาสิ่งมีชีวิตก่อน

ไม่กี่นาทีต่อมา หลี่เฉิงพบสิ่งมีชีวิตใต้ดิน นั่นคือก็อบลิน

อันที่จริง ยังมีสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้อยู่บนพื้นผิวโลกด้วย แต่ก็ค่อนข้างหายาก รังของก็อบลินอยู่ใต้ดินและมีก็อบลินจำนวนมากมารวมกันที่นี่ ข้างหน้าหลี่เฉิงเป็นเผ่าก็อบลินขนาดกลาง

ในขณะนั้นก็อบลินสกปรกจำนวนนับไม่ถ้วนได้เคลื่อนตัวไปมาระหว่างพวกเขา หลี่เฉิงร่ายเวทย์สอดแนมทันที

[Tribe ก็อบลินขนาดกลาง]

[รายละเอียด: Tribe ก็อบลินที่อาศัยอยู่ใต้ดินขุดแร่โดยไม่หยุดพัก]

[ศัตรู: 500,000 ก็อบลินนักรบ (ระดับ 2) , 100,000 ก็อบลินนักสู้ (ระดับ 3) , 30,000 ก็อบลินหนังสติ๊ก (ระดับ 5)]