ตอนที่ 11 เปลี่ยนความคิด

ซูชิงเกอเผยความลับของนางหลังคิดถี่ถ้วน ตัวนางไม่ได้โง่ และก็ยังมีวิญญาณอีกดวงในตัว ซูฮุ่ย ที่ช่วยนางคิดหาทางออกและให้คำแนะนำ

อารมณ์ของกู่ฉางเกอไม่ใช่อะไรที่พวกนางเข้าใจได้ บางครั้ง เขาเหมือนเทพน้ำแข็งที่ก้มมองทุกสิ่งอย่างไร้อารมณ์ บางครั้ง เขาจะหยอกเย้าผู้อื่น ความคิดกับการกระทำของเขาไม่อาจคาดเดาได้

เขาต่างจากเย่เฉิน ผู้สามารถอ่านได้เหมือนหนังสือที่เปิดแล้ว

และมันก็เพราะพฤติกรรมนี้ของเขาที่ทำให้หัวใจของซูชิงเกอไม่สบายใจ หลังคิดอยู่นาน นี่ก็คือทางเดียวที่นางจะทำให้เขาเชื่อในความจริงใจของนางได้

สัตว์ประหลาดเฒ่าส่วนใหญ่จะหมายมั่นใจตัวนางทันทีที่[กายอรทัยเก้าหยิน]ของนางถูกเปิดเผย

การเปิดเผยไพ่ตายต่อหน้ากู่ฉางเกอคือวิธีบอกเขาว่านางไม่ได้อยู่ตรงข้ามกับเขา!

ซูชิงเกอเชื่อว่ากู่ฉางเกอจะเข้าใจความหมายเบื้องหลังการกระทำของนาง ทั้งหมดที่เหลือคือรอดูปฏิกิริยา

“[กายอรทัยเก้าหยิน]..มันเป็นสุดยอดกายาในฐานะหม้อหลอมมนุษย์ แต่เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากบอกข้าเรื่องนี้?”

เสียงของกู่ฉางเกอดังขึ้น แต่ไร้อารมณ์ในน้ำเสียง

ซูชิงเกอก้มหัว“ชิงเกอเชื่อว่าคุณชายกู่เป็นคนตรงไปตรงมาที่มากด้วยความสัตย์ตรง”

แน่นอน แค่คำพูดปากเปล่า กู่ฉางเกอจะไปมีอะไรทำนองนั้น?พลังกับอารมณ์ของเขาอาจลึกล้ำ แต่เขาก็ดูเหมือนตัวร้ายไม่ว่าซูชิงเกอจะมองเขายังไง นางไม่อาจเห็นความดีในตัวเขาเลย

“เป็นคำพูดที่ไม่จริงใจเอาเสียเลยนะ”

กู่ฉางเกอหัวเราะ

ซูชิงเกอเม้มปากและไม่ตอบ

กู่ฉางเกอมองนางหัวจรดเท้า เขาต้องยอมรับว่านางเอกที่นั่งตรงหน้าเขาน่ามองมาก

นางมีสัดส่วนเว้าโค้งได้รูป ดวงตาเหมือนน้ำพุใสกระจ่าง และคิ้วที่ดูเหมือนโดนวาดด้วยมือของศิลปิน

ผมดำนุ่มสลวยกับใบหน้าขาวราวกับดอกลิลลี่ช่างดูเกินจริง นางเปล่งเสน่ห์อันน่าหลงใหล ความวิตกที่ปกคลุมใบหน้านางไม่ได้ทำให้เสน่ห์นางลดลงเลย มันมีแต่จะกระตุ้นความปรารถนาของผู้ที่พบเห็น

กู่ฉางเกอไม่ใช่นักบุญผู้ทรงเกียรติที่ไร้ซึ่งราคะ

แล้วไง?เขาไม่ได้เป็นคนขอหรือข่มขู่ซูชิงเกอเพื่อสิ่งนี้ มันเป็นนางที่เสนอตัวเอง ไม่มีใครควรพูดอะไรได้ต่อให้เขาจะกินนางทั้งตัวตรงนี้

‘ระบบ ข้าไม่ควรได้รับผลสะท้อนกลับของโชคลาภใช่ไหมถ้านางคือคนที่เสนอตัวเองให้ข้า?’

แน่นอน กู่ฉางเกอยังปรึกษาระบบก่อน โลกนั้นกว้างใหญ่ แต่เขามีเพียงชีวิตเดียว

เขาไม่มีโชคลาภมหาศาลของพระเอก เหนือสิ่งอื่นใด เขาคือตัวร้ายและตัวร้ายก็ต้องตาย

ตราบเท่าที่มันไม่เป็นอันตรายต่อชีวิตเขา เขาก็จะไม่หวั่นไหวกับหม้อไฟเนื้อของซูชิงเกอ สำหรับสิ่งที่นางคิดเกี่ยวกับเขา?เขาไม่สนใจ

เขาอยากถอนเมล่อนลูกนี้ทันทีที่เขาเห็นโชคลาภของนาง แต่เขากลัวว่าจะโดนผลสะท้อนกลับของโชค แต่ตอนนี้ที่นางเสนอตัวเอง โชคก็ไม่ควรเล่นงานเขาใช่ไหม?

[โชคของนางเอกยังสูงเกินไป และนางก็ยังไม่ได้ยอมจำนนต่อท่านอย่างสมบูรณ์ มีโอกาสสูงที่ท่านจะโดนโชคลาภสะท้อนกลับถ้าพยายามมีความสัมพันธ์กับนางเอกในตอนนี้]

ระบบอธิบาย

เอาล่ะ เขาคาดไว้แล้วเชียว

เจ้าหมาทรยศ เจ้าโชคบัดซบ!กู่ฉางเกอเดาว่ากลุ่มสัตว์ประหลาดต่างมิติคงมารุมทิ้งเขาถ้าเขาทำอะไรนาง!

แน่นอน เขาก็ยังไม่เปลี่ยนสีหน้า และพูดด้วยเสียงที่ราบเรียบเช่นเคย“เกี่ยวกับ[กายอรทัยเก้าหยิน]ของท่าน..ผู้แซ่กู่จะทำเหมือนไม่เคยได้ยิน ถ้าท่านหญิงอยากสร้างความประทับใจให้ผู้แซ่กู่ งั้นก็โปรดกลับมาใหม่”

“ท่านหญิง โปรดเคารพตัวเองด้วย!”

ใบหน้าของเขาเฉยเมยและยังแสดงความดูถูกออกมา“ข้าต้องจดจ่อกับการบ่มเพาะของข้า ข้าไม่มีเวลามาบันเทิงใจท่านอีก!”

[หึ หึ หึ]

กู่ฉางเกออดชื่นชมฝีมือการแสดงของเขาไม่ได้ ถ้าระบบมีความคิดอิสระ มันคงด่ากู่ฉางเกอว่าหน้าด้านไปแล้ว

“คุณชายกู่..”

คำตอบที่ไม่คาดคิดนี้ของกู่ฉางเกอทำให้ซูชิงเกอตกตะลึง และความไม่อยากเชื่อก็ปรากฏบนหน้านาง

ซูชิงเกอได้เตรียมตัวสำหรับผลลัพธ์ที่เลวร้ายสุดมาแล้ว แม้มันจะน่าอับอายและหัวใจนางก็ไม่ได้เต็มใจนัก แต่นางก็รู้ว่านางไม่มีทางเลือก

อย่างไรก็ตาม คำตอบของกู่ฉางเกอก็ทำให้นางผงะ

แน่นอน นางโล่งใจมากกว่ามึนงง

‘กู่ฉางเกอคนนี้คาดเดาไม่ได้เลย ข้าไม่สามารถเดาความคิดเขาได้เลยสักนิด..’

ตอนนี้ วิญญาณอีกดวงในตัวนางพูดขึ้น ทั้งสองมีความคิดเดียวกัน

‘ตรงข้ามกับที่ข้าคิดไว้ คุณชายกู่ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนเราเลย มันดูเหมือนว่าข้าจะเอนเอียงและให้ร้ายเขาเกินไป..’

‘การคิดถึงเขาแบบนั้น มันดูเหมือนข้าจะจิตใจคับแคบเกินไป!’(พวกเอ็งโดนหลอกแล้ว!)

ซูชิงเกออดตำหนิตัวเองไม่ได้หลังออกจากที่พักของกู่ฉางเกอ โดยที่ไม่รู้ตัว อารมณ์ของนางดีขึ้น และนางก็ไม่ได้ดูไร้ชีวิตชีวาและวิตกเหมือนเดิม

และพอซูชิงเกอคิดถึงเหตุการณ์ล่าสุด นางก็ตระหนักว่าคุณชายกู่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย!

นางถูกส่งไปยังตำหนักของเขาในคืนก่อนหน้านั้น แต่เขาไม่ได้ทำอะไรนางเลยนอกจากชำเลืองมอง มันราวกับเขาไม่สนใจนาง

นางไม่เข้าใจว่าทำไมความฉลาดเฉลียวของนางถึงหายไปหมด?มันดูเหมือนนางจะตัดสินใจผิดไปหมดเพราะความอคติกับความกดดันที่นางพบเจอ

ซูชิงเกออดรู้สึกผิดไม่ได้ขณะคิดถึงทุกสิ่งทุกอย่าง ทำไมนางถึงเคยเชื่อว่ากู่ฉางเกอเป็นคนชั่วร้ายด้วยนะ?

[ติ้ง!ความคิดของซูชิงเกอที่มีต่อท่านเปลี่ยนไป ค่าโชคลาภของท่านเพิ่มขึ้น 20 แต้ม ค่าโชคชะตาท่านเพิ่มขึ้น100แต้ม]

เสียงแจ้งเตือนของระบบดังในหัวกู่ฉางเกอและทำให้เขาพูดไม่ออก

ซูชิงเกอพยายามแก้ไขความคิดกับความเชื่อของตัวเองที่มีต่อเขา โดยให้เหตุผลกับการกระทำทั้งหมดของเขา?

แต่นั่นถือเป็นเรื่องดี!

มันแค่ว่ากู่ฉางเกอไม่คิดว่าค่าโชคลาภก้อนแรกของเขาจะมาจากนางเอก แทนที่จะเป็นพระเอก

ดี มันไม่สำคัญหรอกว่าจะมาจากไหน

แล้วอะไรอีก?เขาได้รับค่าโชคชะตามามากเลยวันนี้ หัวใจของเขาระเบิดด้วยความสุข

400 แต้ม

200 แต้ม

100 แต้ม

สรุปแล้ววันนี้เขาทำแต้มโชคชะตาได้ถึง700โดยไม่ต้องเสียเหงื่อ แถม เขายังเตะโชคลาภของเย่เฉินให้ลดไปได้ประมาณสามร้อย

มันคงไม่นานก่อนโชคของพระเอกจะหายไป และตายในเงื้อมมือเขา

อารมณ์ของกู่ฉางเกอสดใสขึ้น

แต่เขายังไม่รีบใช้ค่าโชคชะตา เขาจะเก็บให้ครบพันเพื่อเปิดร้านค้าระบบ เขาอยากดูของดีๆ

แม้เขาจะไม่ขาดวิชาและเคล็ดวิชา แต่ถ้าเขาได้รับของดีจากระบบละ?เขาจะไม่ทะยานสู่สวรรค์ด้วยสิ่งนั้นหรือ?

และตอนนี้การเตรียมตัวของเขาก็ใกล้เสร็จแล้ว มันถึงเวลาที่เขาจะเริ่มต้นแผนการกับอาจารย์ของเย่เฉิน!