ตอนที่ 10 นางเอกเริ่มยอมจำนน

นางเอกย่อมยืนได้เทียบเคียงกับบุตรฟ้าประทานอย่างพระเอก มันยากจะหาข้อบกพร่องในรูปลักษณ์หน้าตาของซูชิงเกอ

นางมีเรือนร่างเข้ารูปได้สัดส่วน ดวงตาเหมือนน้ำพุใส คิ้วคล้ายต้นวิลโลว์ซึ่งเหมือนจะโดนวาดด้วยมือของศิลปิน

ผมสีดำยาวนุ่มสลวยน่าลูบเล่น ใบหน้าขาวราวกับดอกลิลลี่ ดูสดใสเกินจริงขณะที่เปล่งเสน่ห์อันน่าหลงใหล นางสวมชุดสีเขียวเย้ายวนใจที่พลิ้วไหวในทุกอิริยาบถของนาง ทำให้นางดูเหมือนนางฟ้านางสวรรค์

อารมณ์อันเงียบสงบและสูงส่งของนางไม่อาจพูดออกมาได้ นางเหมือนเซียนสาวที่ตกลงมาสู่โลกมนุษย์จากสวรรค์ชั้นสูงสุด

แต่วันนี้ ความวิตกกลับปรากฏบนใบหน้าของนาง

เหนือสิ่งอื่นใด นางได้ขอพบกู่ฉางเกอหลายครั้งในสามวันที่ผ่านมา และก็เพิ่งวันนี้ที่เขายอมให้นางเข้าพบ ความไม่แยแสของเขาทำให้นางเดาเจตนาแท้จริงของกู่ฉางเกอได้ยาก

ชายที่นางพบในอดีตล้วนคล้ายกับเย่เฉิน ผู้ชื่นชมนางจากก้นบึ้งของหัวใจ พวกเขาปฏิบัติต่อนางเหมือนเทพธิดา คอยมองนางจากห่างๆ ไม่กล้าเข้าใกล้นาง

มันเป็นครั้งแรกที่นางได้พบกับคนอย่างกู่ฉางเกอที่ไม่สนใจนางเลย นี่ทำให้ซูชิงเกอวิตก และนางก็กลัวว่านางอาจชนเข้ากับกำแพงที่ไม่อาจสั่นคลอนได้

แต่หัวใจของนางก็ไม่สามารถสั่นคลอนได้

นางได้หารือวิธีแก้ปัญหากับวิญญาณอีกดวงของนางตลอดสามวัน ตอนนี้ นางถึงคิดหาวิธีฟื้นฟูสภาพที่เป็นอยู่ได้ อย่างน้อย ก็เพื่อให้เขาปล่อยพวกนางไป

“ข้าสงสัยว่าท่านหญิงชิงเกอมีอะไรอยากคุยกับข้า?”

กู่ฉางเกอลืมตาและถามเสียงต่ำ แววตาของเขาสุขุมและไม่แยแส ราวกับพระเจ้าที่มองทุกอย่างไว้ใต้เท้า เขารู้ว่าซูชิงเกอต้องการอะไร แต่ก็ไม่มีทางพูดออกมาก่อน

เขาต้องปล่อยให้ชิงเกอพูดออกมาเอง ไม่มีใครจะอ่อนโยนกับเหยื่อตัวเองหรอก!

หลังวิเคราะห์ กู่ฉางเกอก็สรุปว่าสถานะของชิงเกอในฐานะนางเอกคือแหล่งที่มาของโชคลาภรอบตัวนาง และการตระหนักนี้ก็ทำให้เขาสงสัยว่า’จะเกิดอะไรขึ้นถ้านางเอก’เต็มใจ’ยอมจำนนต่อตัวร้าย?’

กู่ฉางเกอรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากกับคำถามนี้

และต่างจากเย่เฉิน ซูชิงเกอเป็นคนที่เขาจับจุดอ่อนได้อย่างสมบูรณ์ มันจึงง่ายมากที่จะเอาชนะนาง

“ชิงเกอมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณชายกู่สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามวันก่อน!”

ซูชิงเกอจ้องกู่ฉางเกอและพูดด้วยน้ำเสียงเสียใจ นางอยากทำเช่นนี้ตั้งแต่วันแรก แต่กู่ฉางเกอไม่มอบโอกาสให้นาง

“โอ้?ทำไมท่านหญิงชิงเกอถึงต้องขอโทษผู้แซ่กู่ด้วยเล่า?”

โดยไม่เปลี่ยนสีหน้า กู่ฉางเกอตอบนางโดยการถามกลับ

“เหตุการณ์วันนั้นเกิดขึ้นเพราะข้า แต่ข้าไม่ได้อธิบายตัวเองแก่คุณชายกู่ มันเป็นความผิดของชิงเกอทั้งหมด..”

พูดได้ว่าซูชิงเกอเป็นหญิงฉลาดที่รู้จักเลือกคำพูด เนื่องจากการปิดบังความจริงจากกู่ฉางเกอเป็นไปไม่ได้ ทางเลือกที่ดีสุดจึงเป็นการพูดตรงๆและอธิบายความจริงจากปาก

นางอธิบายกู่ฉางเกอว่านางรู้จักกับเย่เฉินได้อย่างไร และเย่เฉินก็ไม่เคยปกปิดความชื่นชมที่มีต่อนาง

นางไม่มีทางเลือกนอกจากสารภาพทุกอย่างต่อหน้ากู่ฉางเกอเพื่อแสดงความจริงใจ

‘ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจมาก’

กู่ฉางเกออดเผยความสนใจในตัวนางไม่ได้

พูดตามตรง เขาเองก็แปลกใจกับการกระทำของนาง แม้กระทั่งเย่เฉินก็ไม่มีทางคิดถึงว่าซูชิงเกอจะบอกเรื่องทั้งหมดนี้กับกู่ฉางเกอ!

มีแค่ผู้หญิงฉลาดเช่นนี้ถึงถือได้ว่าเป็นนางเอกตัวจริง นางแตกต่างจากคนอื่นที่สวยแต่รูปอย่างสิ้นเชิง

นางรู้จักว่าตอนไหนควรหลบเลี่ยง และต้องใช้วิธีแบบไหน!

ตอนนี้ที่นิกายของนางกำลังลำบาก นางจึงไม่มีทางทำอะไรโง่ๆ นางทำได้แค่เลือกเส้นทางที่ถูกต้อง

กู่ฉางเกอคือความหวังของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน ไม่มีทางที่นางจะทำให้กู่ฉางเกอไม่พอใจเพื่อเย่เฉิน เหนือสิ่งอื่นใด สถานการณ์สิ้นหวังย่อมเรียกร้องให้มีทางเลือกที่สิ้นหวัง

กู่ฉางเกออดชื่นชมนางไม่ได้

แน่นอน มันคือความชื่นชมจริงๆ ไม่ได้มีราคะมาปะปน

[ติ้ง!อารมณ์ของซูชิงเกอเปลี่ยนไป โชคลาภของเย่เฉินลดลง 40 แต้ม ค่าโชคชะตาของท่านเพิ่มขึ้น 200 แต้ม]

ระบบแจ้งเตือน

กู่ฉางเกอหรี่ตาลงด้วยความสนใจ มันปรากฏว่าการเปลี่ยนหัวใจของตัวละครที่เกี่ยวข้องกับบุตรฟ้าประทานจะปอกลอกโชคลาภของพวกเขาและมอบค่าโชคชะตาให้เขาได้

แบบนี้ การพิจารณามากมายของเขาก็จะประยุกต์ใช้ได้

“แล้วทำไมเจ้าถึงบอกเรื่องแบบนี้กับข้า?เจ้าคิดว่าข้าสนใจในประวัติชีวิตของเจ้าเหรอ?หรือ เจ้าอยากฉวยโอกาสนี้ให้ข้าปล่อยตัวเย่เฉินไป?”

คำพูดปองร้ายของกู่ฉางเกอยังไร้ซึ่งความเห็นใจ และรอยยิ้มเยาะก็ปรากฏบนหน้าเขา

แม้ซูชิงเกอจะคาดเดาผลลัพธ์นี้ไว้แล้ว นางก็ยังหน้าซีด และรีบอธิบาย“ข้ามิกล้า!ชิงเกอรู้ถึงความแตกต่างระหว่างตัวเองกับคุณชาย และเข้าใจว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะต้องตาคุณชายกู่ ชิงเกอพูดไปเพื่อแสดงความจริงใจก็เท่านั้น และหวังว่าคุณชายกู่จะไม่ถือสาเรื่องในวันนั้น”

“สำหรับเย่เฉิน ชิงเกอไม่มีเจตนาจะยุ่งเรื่องนี้ คุณชายกู่ไม่ต้องกังวล”

“โอ้!เย่เฉินชมชอบเจ้าถึงขั้นที่ยอมต่อต้านดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนเพื่อเจ้า แต่นี่คือการตัดสินใจของเจ้าที่มีต่อการกระทำของเขางั้นหรือ?”

กู่ฉางเกอถามด้วยรอยยิ้มขี้เล่น

ซูชิงเกอหน้าเสียไปทันทีหลังได้ยิน แต่นางก็รีบปรับอารมณ์

“ทุกอย่างที่ข้าทำก็เพื่อนิกาย ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านิกายที่ท่านพ่อของเขาทุ่มเทสร้างขึ้นมา”

ดวงตาของซูชิงเกอหม่นแสงลงขณะที่นางพูดคำเหล่านั้น

ในทางกลับกัน กู่ฉางเกอยังมีสีหน้าไม่แยแสและไม่พูดอะไรกลับ แต่ภายในใจ เขากำลังหัวเราะลั่น

การโจมตีหัวใจคือวิธีการที่ยอดเยี่ยมจริงๆ

‘คุณชายกู่ มีอีกสิ่งหนึ่งที่ชิงเกออย่างบอกท่าน..ชิงเกอมี[กายอรทัยเก้าหยิน]!ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ยกเว้นชิงเกอ”

หลังเห็นว่ากู่ฉางเกอยังหน้าตาเฉยชาหลังเล่าทุกอย่างไป นางก็ตัดสินใจเปิดเผยความลับนี้ต่อเขา

นางเผยความลับที่ยิ่งใหญ่สุดของนางต่อเขาเพื่อแสดงความจริงใจ!

‘[กายอรทัยเก้าหยิน]?

‘กายที่ว่ากันว่าคือหม้อหลอมมนุษย์ที่ดีสุดนะเหรอ?’

มีบันทึกเกี่ยวกับ[กายอรทัยเก้าหยิน]อยู่ในความทรงจำของกู่ฉางเกอ มันน่าแปลกใจมากที่ซูชิงเกอเปิดเผยความลับนี้ต่อเขา

แต่ไม่ช้า กู่ฉางเกอก็เข้าใจเจตนาของนางเบื้องหลังความสิ้นหวังของนาง

ความลับนี้ถือได้ว่าเป็นไพ่ตายของซูชิงเกอ และด้วยการเปิดเผยความลับของนางในเชิงรุกเช่นนี้ มันก็เห็นได้ว่านางจริงใจแค่ไหนกับคำขอโทษนี้

นี่ถือได้ว่าเป็นก้าวแรกของนางเอกในการยอมจำนนต่อตัวร้าย?

[ติ้ง!หัวใจของซูชิงเกอเริ่มยอมจำนน โชคลาภของเย่เฉินลดลง 40 แต้ม ค่าโชคชะตาของท่านเพิ่มขึ้น 200 แต้ม]

ในเวลาเดียวกัน การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นอีก

กู่ฉางเกอไม่คิดว่ากระบวนการทำให้ซูชิงเกอยอมจำนนต่อเขาจะราบรื่นขนาดนี้

ด้วยการจู่โจมนี้ ค่าโชคลาภของเย่เฉินลดลงไปเกือบ 300 แต้มแล้วหากนับรวมวันแรก