ตอนที่ 35 ดรูอิดเจียน่า(อ่านฟรี)
ตอนที่ 35 ดรูอิดเจียน่า
ปัง!
ในตอนนั้นก็มีแสงบางอย่างกระแทกประตูเสียงดังรุนแรง ลูอิสหันไปมองด้วยความตกใจ เพราะเห็นว่าแอนเดรียที่วาร์ปหายไปเมื่อครู่ใบหน้าและตัวกระแทกเข้ากับประตูห้องอย่างรุนแรง
“แม๊...” ทารกน้อยลูอิสร้องเสียงหลงด้วยความสีหน้าแตกตื่นตกใจ
แอนเดรียหันกลับมาด้วยใบหน้าบวมช้ำและจมูกมีเลือดกำเดาไหลหยดลงพื้นแปะ ๆ ถ้าสังเกตดี ๆ ดวงตาเธอมีน้ำตาซึมออกมาจากความเจ็บปวด ก่อนจะเดินโซเซจนหงายหลังล้มลง ลูอิสรีบเข้าไปรับตัวเธอไว้ เพราะกลัวหัวจะกระแทกและเป็นอันตรายมากกว่าเดิม เขารีบเอาโพชั่นชีวิตออกมาจากช่องเก็บของผู้เล่น ก่อนจะเปิดปากแอนเดรียและเทโพชั่นสีแดงเลือดลงไปอย่างไม่เสียดาย
หลังจากได้รับโพชั่นชีวิตแล้ว บาดแผลที่จมูกก็หายในทันที หลงเหลือเพียงคราบเลือดไว้เท่านั้น ส่วนรอยชำและอาการอื่น ๆ ก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจนหายเป็นปกติ
“ขอโทษที...แม่ไม่ค่อยจะชินกับการใช้ทักษะสักเท่าไหร่” แอนเดรียพูดออกมาอย่างอาย ๆ เธอดันทำเรื่องขายหน้าต่อหน้าลูกชายไปซะได้
“เออ...ไม่เป็นอะไรท่านแม่” ลูอิสมุมปากกระตุกเล็กน้อย แต่ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เห็นว่าแอนเดรียไม่เป็นอะไร เพราะไม่คิดว่าแอนเดรียจะมีมุมแบบนี้ด้วย
“นายหญิงเกิดเรื่องอะไรขึ้นค่ะ” เสียงเจียน่าเคาะประตูเบา ๆ ถามด้วยความเป็นห่วง เพราะเธอได้ยินเสียงดังมาก ๆ
แอนเดรียรีบเช็ดคราบเลือด ก่อนจะเปิดประตูออกไปและพูดตอบ “ไม่เป็นอะไร เมื่อครู่ของมันหล่น”
หลังจากเจียน่าเดินกลับไป แอนเดรียก็หันกลับมากอดลูอิส ซึ่งทำเอาเขารู้สึกประหลาดใจมาก แอนเดรียกอดทารกน้อยลูอิส
“ท่านแม่ไม่เป็นอะไรแน่นะ” เขาถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ แม่ก็แค่รู้สึกเศร้าเท่านั้น” แอนเดรียพึมพำเบา ๆ ก่อนจะมองหน้าลูอิส “ลูกเอาพลังนี้ให้แม่เพราะเป็นห่วงแม่อย่างนั้นเหรอ”
ลูอิสรู้สึกแปลกใจกับคำถาม แต่ก็ตอบไปตามตรง “ครับท่านแม่”
“ลูอิส แม่ขอโทษที่ต้องทำให้ลูกเป็นห่วงอยู่เสมอ ไปนอนเถอะ” พูดจบแอนเดรียก็อุ้มลูอิสไปนอนที่ของตัวเอง ซึ่งเขาแยกนอนกับแอนเดรียมาสักพักแล้ว แต่ก็ยังอยู่ในห้องเดียวกันอยู่
ขณะที่ลูอิสยังคิดไม่ตก ‘เธอพูดแบบนี้เหมือนกำลังจะทำอะไรอีกแล้ว หรือว่าคิดจะไปตามหาศพที่พวกนั้นบอกกัน เพื่อดูให้แน่ใจว่าใช่ไรแลนด์หรือเปล่า แต่ที่ฉันมอบสายอาชีพจอมเวทย์ให้เธอก็เพราะรู้ว่าแอนเดรียจะต้องไปตามหาไม่ใช่หรือไง’
ลูอิสไม่แน่ใจว่าควรจะห้ามแอนเดรียไหม แต่พอมาคิดดูแล้วไม่ว่าช้าเร็วก็ต้องให้เธออกไปจัดการพวกอันเดดนอกกำแพงเมืองเอลดิล เพื่ออัพเลเวลอยู่ดี
‘บางทีมันอาจจะดีก็ได้ ให้เธอไปจัดการเรื่องค้างคาใจไปด้วยเลย’ ลูอิสเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว
แสงไฟในห้องมืดลงตอนนั้นเองแอนเดรียก็พูดขึ้นมาขณะที่นอนอยู่ “ลูอิส...หลังจากนี้อีกสักพักแม่จะไปดูว่าศพนั้นใช่พ่อของลูกจริง ๆ หรือเปล่า แต่ลางสังหรณ์ของแม่คิดว่าพ่อของลูกไม่ใช่คนที่จะมาตายง่าย ๆ แบบนี้แน่”
“อืม ผมรู้อยู่แล้วครับ ผมเองก็อยากเจอชายคนนั้นเหมือนกัน ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่” ลูอิสพูดออกมา ก่อนจะเปิดปากหาวและพลิกตัวนอนหลับไป
...
สามวันต่อมา แอนเดรียยังไม่ได้เดินทางไปไหน แต่กำลังทำความคุ้นเคยกับพลังใหม่ของตัวเองอยู่ในห้อง ส่วนลูอิสนั้นก็ไปมาระหว่างสถานพยาบาลและห้องพักเพื่อเก็บพลังงานศรัทธา ซึ่งในช่วงนี้มีคนบาดเจ็บเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะพวกนักล่าที่ออกไปหาของด้านนอก
ลูอิสเดาว่าน่าจะเกิดจากเหตุการณ์ที่ไวเคานต์คาริสเคยพูดถึง ว่ามีพวกอันเดดที่มาจากอาณาจักรเวียเรเดียกำลังมุ่งหน้ามาที่เมืองแห่งนี้มากขึ้น ที่จริงแล้วไม่ใช่เมืองเอลดิลแห่งเดียวที่ประสบปัญหา แต่ทุกเมืองที่ใกล้กับทางอาณาจักรเวียเรเดียก็เกิดเหตุการณ์คล้าย ๆ กันหมด
แม้ด้านนอกจะอันตรายมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ยังไงพวกนักล่าก็ต้องออกไปอยู่ดี เพราะอยู่เฉย ๆ ก็มีแต่จะอดตาย อีกอย่างดูเหมือนทางเมืองจะมีภารกิจล่าอันเดดใกล้ ๆ เมืองเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวด้วย เพราะถ้าให้อันเดดรวมตัวกันมากเกินไปในบริเวณเมือง พวกมันอาจจะบุกเข้ามาในเมืองได้
นี่ทำให้มีผู้อพยพที่ออกไปเป็นนักล่าด้านนอกและบาดเจ็บกลับมาเป็นจำนวนมากเข้ามารักษาตัวที่สถานพยาบาล แหล่งรายได้พลังงานศรัทธาของลูอิสจึงเพิ่มขึ้นมาอีกเกือบสองส่วน
“เจียน่าฉันให้” ลูอิสเรียกเจียน่าก่อนจะยืนบางสิ่งให้กับเธอ
“สวยจัง มันคืออะไรเหรอคะท่านลูอิส” เจียน่ามองดูผลึกที่ด้านในเต็มไปด้วยแสงสีเขียวและน้ำตาลอย่างสนใจ
“พลังของดรูอิด” ลูอิสตอบ
“ดรูอิด?” เจียน่าเอียงหัวพึมพำอย่างสงสัย
“ใช่ ดรูอิด ผู้ใช้พลังของธรรมชาติ การเปลี่ยนร่าง การอัญเชิญสัตว์ป่า เหมือนที่เธอสามารถอัญเชิญหมีกริซลี่หรืออีกกาดำได้ แต่สิ่งนี้มันดีกว่ามาก เดี๋ยวเธอก็รู้เอง” กล่าวจบลูอิสมองไปที่หน้าจออินเตอร์เฟสของระบบที่เด้งขึ้นมา
“ติ้ง! ตรวจพบผู้เล่นใหม่สามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นดรูอิดได้ ต้องการหรือไม่”
เขาตอบตกลง
ผลึกสายอาชีพดรูอิดที่เจียน่าถืออยู่สลายกลายเป็นหมอกแสงจำนวนมาก ทำเอาเจียน่าอุทานออกมา ก่อนจะมองไปที่หมอกแสงอย่างสนใจ
ผลึกที่สลายก็กลายเป็นหมอกแสงสีสวยงามบินวนรอบ ๆ เธอ จากนั้นก็พุ่งเข้าไปที่ร่างกายของเด็กสาว
“ท่านลูอิสนี่มันสวยมาก เอ๋..มันหายเข้าไปในตัวของฉันด้วย” เจียน่าก้มมองตัวเอง ตลอดกระบวนการไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้กับเธอแม้แต่น้อย
หลังจากหมอกแสงเข้าไปในตัวของเจียน่าแล้ว ลูอิสก็จัดการซื้อทักษะให้กับเธอ แต่เขาไม่ได้ซื้อทักษะให้เธอทั้งหมดในครั้งเดียว ไม่ใช่ว่าลูอิสไม่ไว้ใจเจียน่า แต่เป็นเพราะพลังงานศรัทธาเขามีไม่มาก ดังนั้นลูอิสจึงเลือกทักษะที่คิดว่ามีประโยชน์กับเธอที่สุดก่อนประมาณ 5 กว่าทักษะ ซึ่งทักษะที่เกี่ยวกับการการโจมตีธาตุของดรูอิด ทักษะที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนร่าง เพราะเขาคิดว่าในตอนนี้สิ่งที่เจียน่าขาดไปคือความแข็งแกร่งของร่างกาย
ถ้าได้ทักษะพื้นฐานทั้งสามของดรูอิดมาจะทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้นมาก แน่นอนว่าเจียน่าคงจะยังเรียนรู้ไม่ได้ทุกทักษะที่เขาปลดล็อกให้เธอ เพราะว่าไม่มีแต้มศักยภาพพอในการใช้งาน
‘คงต้องรอให้เลเวลอัพก่อนเจียน่าถึงจะใช้ทักษะได้มากขึ้น แต่ว่า...’ ลูอิสเงยหน้ามองเจียน่าก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “เจียน่าสัมผัสถึงข้อมูลในหัวและจุดแสงเล็ก ๆ ได้ไหม”
“หืม ข้อมูล โอ๊ะ! มีจริง ๆ ด้วยจุดแสงก็เหมือนกัน” เจียน่ารู้สึกแปลกใจและก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่เธอรู้จากข้อมูลในหัวด้วย
“จุดแสงเล็ก ๆ พวกนั้นคือสิ่งที่เรียกว่า ศักยภาพของแต่ละคน เธอน่าจะมีเหลืออยู่สองแต้มศักยภาพ ลองหาข้อมูลที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าดูและใช้แต้มศักยภาพนั้นดู” ทากรน้อยลูอิสชี้แนะเธอด้วยท่าทางของศาสตราจารย์ลูอิสน้อย
“ได้ค่ะ” เจียน่าพยักหน้ารับและรีบทำตามที่ลูอิสบอก ส่วนเขาก็มองเจียหน้าอย่างคาดหวัง
“ได้แล้ว สุดยอดมาก” เจียน่าพูดด้วยความตื่นเต้น เพราะตอนนี้เธอรู้สึกแบบเดียวกับสองทักษะก่อนหน้านั้นหมายความว่าเธอนั้นได้ทักษะใหม่มาเพิ่มแล้ว
“ดีมาก” ลูอิสยิ้มอย่างยินดี ขณะมองดูหน้าจอข้อมูลของเจียน่า
“เจียน่า”
“มนุษย์”
“อาชีพ : ดรูอิด”
“เลเวล : 0” (lv.1 ต้องการค่าประสบการณ์ต่อสู้ 0/150 แต้ม)
“เกรด 0.1 ดาว”
“ค่าสถานะ : พละกำลัง 11 ,ความชำนาญ 5 ,ความทนทาน 8,สติปัญญา 9,โชค 10”
“พลังชีวิต : 16”
“พลังงาน : 10”
“แต้มสถานะ : 0”
“แต้มศักยภาพ : 0”
“ทักษะสายอาชีพดรูอิด : อัญเชิญหมีกริซลี่ lv.1,อัญเชิญอีกาดำ lv.1,มนุษย์หมาป่า lv.1”
...
‘เธอเรียนรู้ทักษะ มนุษย์หมาป่าแล้ว’ ลูอิสเปิดดูข้อมูลทักษะมนุษย์หมาป่า
“[มนุษย์หมาป่า] – แปลงร่าง ดรูอิดเปลี่ยนเป็นมนุษย์หมาป่า ใช้พลังงาน 2 หน่วย ใช้ 2 ศักยภาพในการเรียนรู้ ใช้ 4 แต้มศักยภาพในการพัฒนาเป็น lv. 2”
จากนั้นเขาก็บอกรายละเอียดของทักษะที่เจียน่าได้รับให้เธอฟังแบบที่เข้าใจได้ หลังเจียน่าได้ฟังและคิดตามข้อมูลของทักษะที่มีอยู่ในหัว ไม่นานเธอก็เริ่มจะลองเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์หมาป่า เจียน่าลองเปลี่ยนเป็นมนุษย์หมาป่าในทันที
รูปร่างของเธอเริ่มเปลี่ยนแปลงไป ขนสีขาวเงินงอกออกมา กรงเล็บ คมเขี้ยว กล้ามเนื้อและรูปร่างของเจียน่าเปลี่ยนไปในไม่ถึงสามวินาที ก่อนจะอยู่ในสภาวะครึ่งคนครึ่งหมาป่า เจียน่าไม่ได้กลายเป็นหมาป่าตัวใหญ่สมบูรณ์
‘ก็คงจะเหมือนชื่อทักษะ มนุษย์หมาป่า แต่ว่าถึงอย่างนั้นเธอก็สูงมากน่าจะสองเมตรกว่าได้ แถมยังน่ากลัวสุด ๆ ไปเลย’ ลูอิสต้องเงยหน้าและถอยหลังเพื่อมองดูเจียน่าได้เต็มตัว เพราะเธอสูงและตัวใหญ่มาก
หลังจากนั้นเขาก็ทดสอบความแข็งแกร่งของเธอ ก่อนจะให้เจียน่ากลับร่างเดิม
‘จากการทดสอบเธอมีความแข็งแกร่งมากกว่าระดับครึ่งดาวและน้อยกว่าระดับ 1 ดาวเล็กน้อย แต่ก็ได้เปรียบในเรื่องรูปร่างทางกายภาพ ซึ่งนี่น่าจะเป็นเพราะเธอมีค่าสถานะน้อยเกินไป ผลจากการที่ยังไม่เลเวลอัพ ถ้าถึงเลเวล 10 เจียน่าคงสู้กับผู้ครองพลังในระดับเดียวกันได้อย่างน้อยสองคนแน่นอน แต่ว่าผลจากการกลายร่างเองก็ชัดเจน’ ลูอิสมองไปที่เจียน่าที่หายใจเหนื่อยหอบ เพราะดูเหมือนนอกจากพลังงานที่ใช้แล้วมันยังทำให้เธออ่อนแรงด้วย
“ท่านลูอิสพลังนี่มันสุดยอดมาก” เจียน่ายิ้มออกมาด้วยความตื่นเต้น พลังในการกลายร่างของเธอมอบความรู้สึกที่กระหายในการต่อสู้และความแข็งแกร่งให้ ทำให้เธอรู้สึกดีมาก ๆ “ท่านลูอิสฉันรู้สึกว่าต้องสู้และจัดการอะไรบางอย่างเพื่อแข็งแกร่งขึ้น”
‘หืม เธอรู้ถึงวิธีการอัพเลเวลด้วยอย่างนั้นเหรอ อืม...อาจจะไม่แปลกก็ได้ มันคงเหมือนตอนที่เรารู้สึกกระหายน้ำ เราก็รู้ตัวว่าต้องดื่มน้ำแบบนั้นละมั้ง ถ้าอย่างนั้นแอนเดรียก็คงจะรู้สึกแบบเดียวกันสินะ แต่เธอก็ไม่ได้พูดออกมา เฮ้อ...สมกับเป็นท่านแม่ของฉันในโลกใบนี้’
ลูอิสดึงสติกลับมาสนใจเรื่องตรงหน้าและอธิบาย “การจะเพิ่มความแข็งแกร่งหรือที่เรียกว่า เลเวลอัพ ทำได้โดยการต่อสู้และจัดการศัตรูลงให้ได้ แต่ว่าตอนนี้คงต้องรออาร์มันโด้ก่อนแล้วฉันจะพาออกไปสู้กับพวกซอมบี้และอันเดดนอกกำแพงเมืองเอลดิล”
“อันเดด โครงกระดูก” เจียน่าพึมพำออกมาอย่างคาดหวัง เธออยากจะฆ่าโครงกระดูกให้หมด เพราะโครงกระดูกฆ่าพ่อของเธอ ในที่สุดโอกาสในการแก้แค้นของเธอก็เริ่มเปิดออกแล้ว
“ท่านลูอิส เจียน่าคนนี้ยินดีติดตามท่านลุอิสเพื่อตอบแทนพลังที่ท่านมอบให้ค่ะ” เจียน่าคุกเข่าลงข้างหนึ่งและกล่าวสาบาน
“เอ๊ะ!” ทารกน้อยลูอิสตกใจเล้กน้อยที่อยู่ ๆ เด็กสาวก็พูดแบบนี้ออกมา แต่ก็ทำให้เขายิ้มออกมาเช่นกัน ‘ถ้าค่าพลังศรัทธามีมากกว่าร้อยเจียน่าคงเพิ่มไปจนเกินแล้วแน่นอน’
“ขอบใจเธอนะ แต่ว่าตอนนี้ควรจัดการเสื้อผ้าก่อนหรือเปล่า” ลุอิสชี้ไปที่ชุดของเจียน่า เพราะชุดที่เธอใส่อยู่หลังจากกลายเป็นร่างมนุษย์หมาป่าแล้ว ชุดของเธอก็เหมือนจะมีรอยปริแตกฉีกเป็นร่อง โดยเฉพาะช่องหน้าอก ต้นแขนและต้นขา ซึ่งขาดเยอะสุด
“อ้อ...จริงด้วย” เจียน่าไม่ได้มีท่าทางอายแม้แต่น้อย เพราะอาจจะคิดว่าในห้องไม่มีใครนอกจากท่านลูอิสที่เป็นเด็กทารกเท่านั้น เธอรีบถอดเสื้อออก ก่อนจะซ่อมมันอย่างง่าย ๆ ด้วยของที่หาได้ในห้องนี้
ส่วนลูอิสนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจ แม้จะเห็นภาพตรงหน้าแต่เขาก็ไม่ได้มีอารมณ์อย่างว่าเลย “เฮ้อ...นี่สินะวัยทารกของฉัน เจ้าหนอนน้อย”
ทารกน้อยลูอิสตั้งฉายาให้กับตรงนั้นของเขา
...
