ตอนนี่ 54 บอกจุดประสงค์ของตระกูลหลินมา ก่อนที่ข้าจะบดขยี้เจ้า !
ตอนนี่ 54 บอกจุดประสงค์ของตระกูลหลินมา ก่อนที่ข้าจะบดขยี้เจ้า !
เหมิงชิงซูมองไปที่ไข่สัตว์สัตว์อสูรเพลิงที่อยู่ตรงหน้าเจียงเฉินด้วยความรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย
ผู้ชายคนนี้โชคดีเกินไปแล้ว !
ไข่ของสัตว์อสูรโบราณนั้นหาได้ยากเป็นอย่างมาก
และสัตว์อสูรเพลิงระดับหกนี้มีสายเลือดของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์อยู่อย่างแน่นอน !
เพียงแค่ฟักสัตว์อสูรเพลิงได้และรอให้มันเติบโตจนถึงจุดสูงสุด มันก็จะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนจุดสูงสุดของอาณาจักรเซี่ยทันที
“ไข่สัตว์อสูรโบราณตนนี้แน่นอนว่าล้ำค่าเป็นอย่างมาก แต่ทำไมกลุ่มอสูณโลหิตถึงไม่นำไข่ออกมาเพื่อฟักเป็นตัวกัน ”
เหมิงชิงซูมองด้วยความสงสัยแลพแปลกใจ
หรือว่าหัวของซูชาจะโดนลาเตะกันถึงได้มอบของล้ำค่าเช่นนี้ให้กับเจียงเฉิน
"เพราะว่านี่คือไข่สัตว์อสูรที่ได้รับความเสียหายหน่ะ ผู้ฝึกสัตว์ทั่วไปไม่อาจฟักมันออกมาได้"
เจียงเฉินยิ้มอย่างมั่นใจและกล่าวว่า "ไข่สัตว์อสูรเพลิงใบนี้เป็นเหมือนกับเจ้าที่มีร่างกายไท่หยินสิ้นหวัง ข้าเกรงว่ามีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นที่สามารถรักษามันได้ "
เหมิงชิงซูผงะไปครู่หนึ่ง
ดวงตาสวยงามของเธอที่มองไปยังเจียงเฉินก็แสดงออกถึงความประหลาดใจอีกครั้ง
ยิ่งคุยกับเจียงเฉินมากเท่าไหร่ เหมิงชิงซูก็ยิ่งรู้สึกว่าเจียงเฉินมีความลับมากขึ้นเท่านั้น
สำหรับชายหนุ่มคนนี้แล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่มีสิ่งใดที่เขาไม่สามารถทำได้เลย
“แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะฟักไข่สัตว์อสูรเพลิงใบนี้ได้ อยากแรกจะต้องมีน้ำนมวิญญาณหน่อไม้สวรรค์เสียก่อน ”
เจียงเฉินถอนหายใจเบา ๆ
น้ำนมวิญญาณหน่อไม้สวรรค์นั้นสมบัติหายากของสวรรค์และโลก มันมีความสามารถกระทั่งเยี่ยวยาท้องฟ้าได้เลย
มีข่าวลือว่าน้ำนมวิญญาณหน่อไม้สวรรค์หนึ่งหยดนั้นสามารถฟื้นฟูพลังของผู้ที่อยู่ต่ำกว่าระดับก่อกำเนิดให้กลับคืนสู่สภาพเต็มร้อยได้ในทันที !
ยาอายุวัฒนะของสวรรค์และโลกเช่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถจะสามารถหามาได้ทันทีที่ต้องการ
"หากเจ้าต้องการหาน้ำนมวิญญาณหน่อไม้สวรรค์หละก็ เจ้าก็ต้องไปที่เทือกเขาเมฆอัศนี "
“ครึ่งปีที่แล้ว ตอนที่ข้าไปฝึกฝนที่เทือกเขาเมฆอัศนี ข้าได้พบกับน้ำนมจิตวิญญานหน่อไม้สวรรค์เข้า ”
“แต่ทว่าแถวนั้นก็มีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งเทียบเท่ากับนักรบขั้น9ขอบเขตรวมปราณเฝ้าอยู่ ตอนนั้นข้าจึงได้ตัดใจไป”
"จริงรึ?"
เมื่อเจียงเฉินได้ยินคำพูดของเหมิงชิงซู เขาก็รู้สึกตื่นเต้นทันที: "ถ้าเป็นเช่นนั้น เราไปที่เทือกเขาเมฆอัศนีกันเถอะ"
ถ้าเขาได้น้ำนมจิตวิญญาณหน่อไม้สวรรค์มาจริงๆ สัตว์อสูรเพลิงก็จะฟักออกมาได้
เจียงเฉินก็เข้ามาทักทายเจียงขุยก่อนที่เขาจะออกไปจากบ้านตระกูลเจียงพร้อมกับเหมิงชิงซูและมุ่งหน้าไปยัง เทือกเขาเมฆอัศนี
และหลังจากที่เจียงเฉินออกมาจากเมืองคังซานแล้ว เขาก็เห็นเงาสีดำส่อเสียดตามมาอย่างรวดเร็ว
“เจียงเฉิน ดูเหมือนว่าพวกเรากำลังถูกตามอยู่นะ”
เหมิงชิงซูก็สังเกตเห็นถึงความแปลกประหลาดที่อยู่ด้านหลังเธอได้อย่างรวดเร็วและอดไม่ได้ที่จะกระซิบกับ เจียงเฉิน
“งั้นก็รีบหนอ่ย ไปหาที่เงียบๆและกำจัดเขากันเถอะ ”
แสงเย็นวาบประกายในดวงตาของเจียงเฉิน มันเย็นยะเยือกเหมือนกับภูเขาน้ำแข็ง
ตอนนี้ในเมืองคังซานแห่งนี้มีคนไม่มากนักที่กล้าเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ
เจียงเฉินไม่จำเป็นต้องคิดเกี่ยวกับมันเลย เพียงแค่ดูก็รู้ว่าเป็นฝีมือของตระกูลหลินไม่ก็ตระกูลหลี่แน่นอน!
ทั้งสองเร่งความเร็วไปหลายสิบไมล์ จากนั้นพวกเขาก็หายเข้าไปในป่าบนภูเขาที่รกร้างในพริบตา
ไม่กี่นาทีต่อมา ชายวัยกลางคนในชุดดำก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็วในป่า
สายตาของเขากวาดไปทั่วภูเขาและป่าไม้ แต่ก็ไม่พบร่องรอยของเจียงเฉินและเหมิงชิงซูเลย
“บ้าเอ๊ย ข้าทำพลาด!”
ชายวัยกลางคนสาปแช่งอย่างลับๆ ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นไม่น่าดู
“เจ้ากำลังตามหาเราอยู่งั้นรึ”
ตอนนี้เองก็มีเสียงที่แผ่วเบาดังขึ้นจากด้านหลังเขา
ใบหน้าของชายวัยกลางคนก็เปลี่ยนไปอย่างมากอีกครั้ง
เขาหันศีรษะทันทีและพบว่าเจียงเฉินกับเหมิงชิงซูนั้นยืนอยู่ข้างหลังเขาห่างออกไประยะหนึ่ง
เจียงเฉินมองไปที่ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างหน้าเขา และเสียงที่เย็นชาของเขาก็ดังก้องในทันที
“ในเมืองคังซานแห่งนี้อาจพูดได้ว่ามีเพียงผู้อาวุโส เชียววู่อิง จากตระกูลหลิงเท่านั้นที่มีความสามารถเช่นเจ้าได้”
“บอกจุดประสงค์ของตระกูลหลินมาซะ ก่อนที่ข้าจะบดขยี้ร่างของเรา!”