ตอนที่ 99 แม้ว่าข้าจะไม่ใช้พลังปราณ ข้าก็ทำให้เจ้าพิการได้
ตอนที่ 99 แม้ว่าข้าจะไม่ใช้พลังปราณ ข้าก็ทำให้เจ้าพิการได้
“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!”
เมื่อมองไปยังเจียงเฉินที่ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆฝ่ายใต้วิชาระดับลึกซึ้งขั้นต้นของเขา
แสดงออกของหลินยู่ก็กลายเป็นแข็งทื่อและเขาอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงคำรามออกมาราวกับไม่เชื่อ
เขาเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ขั้น 9 ระดับรวมปราณเชียวนะ ! แต่หลังจากใช้วิชาต่อสู้ระดับลึกซึ้งขั้นต้นแล้วเขากลับไม่สามารถทำอะไรเจียงเฉินได้เลย !
"เจ้าลงมือเสร็จแล้วใช่ไหม? ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นก็คงถึงตาข้าแล้วใช่หรือไม่?”
เจียงเฉินมองไปที่หลิยยู่ด้วยท่าทางที่น่าหวาดกลัวเล็กน้อย ทันใดนั้นหมัดของเขาก็พุ่งตรงไปที่หลินยู่ราวกับสายฟ้าฟาด
เสียงแตกของพื้นก็ดังขึ้น
เจียงเฉินก็ยกฝ่าเท้าของเขาขึ้นเบๆาและกระแทกลงพื้นอย่างฉับพลัน !
"บูม!"
เมื่อฝ่าเท้าแตะถึงพื้น เสียงระเบิดดังสนั่นก็ดังขึ้นทันที
ร่างกายของเจียงเฉินพุ่งไปที่หลินยู่ราวกับคันศรที่พุ่งออกจากธนู
หมัดของเขาที่ไร้ซึ่งความผันผวนของพลังใดๆก็พุ่งไปที่หัวของหลินยู่อย่างเฉียบคม
หลินยู่จ้องไปที่เจียงเฉินที่ดูเย็นชาและกำลังมาถึงตัวเขาพร้อมกับหมัดที่เกรี้ยวกราด ทันทีเขาก็ตัดสินใจชกหมัดออกไปประทะเข้ากับหมัดของเจียงเฉิน
ทันใดนั้น เสียงประทะกันที่น่าตกใจก็ดังขึ้นกลางอากาศ
จากนั้นร่างกายของหลินยู่ก็สั่นและร่างของเขาก็ลอยไปด้านหลังสองถึงสามเมตรอย่างน่าอับอาย
อย่างไรก็ตาม……
ก่อนที่เขาจะสามารถทำให้ร่างมั่นคงได้ ร่างของเจียงเฉินก็พุ่งเข้ามาใกล้อีกครั้งอย่างไร้ปรารีและหมัดที่น่าสะพรึงของเขาก็ชกออกมาอีกครั้ง
การแสดงออกของหลินยู่เปลี่ยนไปอย่างมากในทันที และเขาก็รีบยกมือขึ้นมาไขว่กันเพื่อป้องกันหมัดของเจียงเฉิน
บูม!
หมัดของเจียงเฉินกระแทกเข้ากับหลินยู่อย่างรุนแรงและบดขยี้ร่างกายของหลินยู่โดยตรง
ทันทีร่างของหลินยู่ก็กลายเป็นเหมือนกับว่าวที่สายป่านขาด เขากระเด็นกระแทกกับพื้นไปหลายฟุต !
อัก!
หลังจากร่างหยุดนิ่ง หลินยู่ก็สัมผัสได้ถึงความหวานในลำคอ และก็ช่วยไม่ได้ที่จะกระอักเลือดออกมาล็กน้อย !
เมื่อมองไปที่หลินยู่ที่กระเด็นไปข้างหน้า เสียงที่ดูถูกของเจียงเฉินก็ดังก้องขึ้นเบาๆ
“หลินยู่ เจ้าเป็นคนที่อยู่อันดับหนึ่งในหมู่รุ่นเยาว์ของเมืองคังซานและเป็นอันฉริยะอันดับสาในรายชื่ออันดับหลิงหยุน แต่ทั้งหมดนี้ก็เท่านั้น พวกมันไม่มีอะไรเลย”
“แม้ว่าข้าจะไม่ใช้พลังปราณ ข้าก็สามารถทำให้เจ้าพิการได้แล้ว !
เมื่อเห็นเจียงเฉินทุบตีหลินยู่จนอยู่ในสภาพน่าเวชพร้อมกับคำพูดสองสามประโยคที่ดังขึ้น นักเรียนจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่รอบๆก็กลายเป็นตกตะลึงอีกครั้ง !
“เหลือเชื่อ มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว! ข้าไม่คิดมาก่อนเลยว่าตัวตนเช่นหลินยู่จะถูกทุบตีอย่างน่าอนาถเช่นนี้ ”
“ใช่ และเจียงเฉินก็ยังไม่ได้ใช้แม้แต่พลังปราณด้วยซ้ำในขณะที่ลงมือจนถึงตอนนี้!”
“ผู้ชายคนนี้… แค่ร่างกายของเขาเพียงอย่างเดียวก็แข็งแกร่งจนน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว !”
เมื่อได้ยินความคิดเห็นของผู้คนรอบตัวเขา และการเยาะเย้ยที่ดูถูกของเจียงเฉิน
ใบหน้าของหลินยู่ก็มืดมนมากยิ่งขึ้น
เขาต้านทานความเจ็บปวดจากร่างกายของเขาและค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น
“เจียงเฉิน ข้าต้องยอมรับว่าเจ้านั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แข็งแกร่งจนแม้แต่ข้ายังประหลาดใจ !”
“แต่... ถึงอย่างนั้น ข้าหลินยู่ก็ไม่มีวันแพ้เจ้า !”
เสียงเย็นชาของหลินยู่ลดลง และกระบี่ยาวที่มีแสงเยือกแข็งส่องประกายออกมาในอากาสก็ปรากฏขึ้นมือเขา
เขาจับกระบี่ยาวไว้แน่น ดวงตาของเขาหรี่ลง และกลิ่นอายที่รุนแรงก็พวยพุ่งออกมาจากตัวเขาทันที
และเมื่อแรงกดดันของหลินยู่ระเบิดออกมา กระบี่ของนักเรียนบางคนที่อยู่รอบๆก็ถึงกลับส่งเสียงสั่นแปลกๆออกมาทันที !
“เจียงเฉิน ตั้งแต่ที่ข้ารู้ว่าเจ้าฆ่าพ่อของข้า ข้าก็ฝังร่างอยู่ในหอสัญลักษณ์กระบี่เป็นเวลาสามวันสามคืน จนในที่สุดข้าก็เข้าใจความหมายของกระบี่ได้สำเร็จ ”
“วันนี้ ข้าจะทำให้เจ้าได้เห็นถึงพลังของ เจตจำนงแห่งกระบี่ !”
