ตอนที่ 98 เจ้าเด็กนี่ …… เขายังเป็นคนอยู่รึเปล่า
ตอนที่ 98 เจ้าเด็กนี่ …… เขายังเป็นคนอยู่รึเปล่า
เมื่อเสียงที่ภาคภูมิใจลดลง เจียงเฉินก็ยืนตรงและยื่นมือออกไป
เขามองไปที่หลินยู่และพูดอย่างแผ่วเบา: "เข้ามาเลย ข้าขอดูหน่อยสิว่าอัจฉริยะอันดับหนึ่งของเมืองคังซานจะมีความสามารถเพียงใด !"
“เจียงเฉิน เจ้าฆ่าพ่อข้าและทำลายตระกูลหลินของข้า ความแค้นนี้แม้แต่สวรรค์ก็ไม่อาจรับไหว ฉะนั้นจงตายด้วยมือของข้าซะ !”
ใบหน้าที่หล่อเหลาของหลินยู่กลับกลายเป็นน่าหวาดกลัว
เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว กลิ่นอายของเขาพุ่งขึ้นจนถึงขีดสุดในทันทีและเขาก็ชกไปที่หน้าอกของเจียงเฉินด้วยหมัดราวกับสายฟ้าฟาด
อย่างไรก็ตาม……
ในขระที่เผชิญหน้ากับการโจมตีของหลินยู่ เจียงเฉินกลับยืนนิ่งโดยไม่มีเจตนาจะต่อต้านแม้แต่น้อย
เขสทำราวกับว่าถูกตรึงไว้กับที่ด้วยวิชาบางอย่าง
“เจียงเฉินกำลังทำอะไรอยู่ เขาคิดจะใช้ร่างกายของตัวเองรับมือกับกำปั้นของหลินยู่รึไง ?”
“ข้ารู้แล้ว! เจ้านั่นจะต้องแกล้งทำเป็นถูกควบคุมอยู่แน่ๆ แต่แท้จริงแล้วไม่ได้เป็นแบบนั้น”
“เขาแสร้งทำเป็นถูกควบคุมงั้นรึ เขาหาเรื่องตายชัดๆ !”
เมื่อเห็นฉากนี้ หลายคนก็มองไปที่เจียงเฉินราวกับเขาเป็นคนโง่
เมื่อเผชิญหน้ากับนักรบที่อยู่เหนือระดับรวมปราณขั้น 8 ขึ้นไป ชายคนนี้กลับไม่คิดจะป้องกันแม้แต่น้อยและต้องการที่รับการโจมตีไว้ด้วยร่างกายของตัวเองซะงั้น !
เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นยอดฝีมือระดับก่อกำเนิดรึไง
ยิ่งกว่านั้นถึงแม้ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งเท่าระดับก่อกำเนิดจริง ข้าก็คิดว่าเจ้าไม่ควรล้อเล่นแบบนี้ ถูกไหม ?
ทุกคนถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็ตพฤติกรรมที่งี่เง่าของเจียงเฉิน
หมัดของหลินยู่ก็กระแทกเข้ากับร่างกายที่แข็งแกร่งของเจียยงเฉิน
ไม่นาน ฉากที่น่าตกใจก็เกิดขึ้น
ภายใต้หมัดของหลินยู่ เจียงเฉินกลับถอยไปข้างหลังเพียงครึ่งก้าวเท่านั้น จากนั้นเขาก็ยืนหยัดต่ออย่างมั่นคง
ในทางกลับกันหลินยู่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกลับกระเด็นถอยหลังไปกว่าสิบก้าวด้วยความอับอาย
"หะ ! นี้... สถานการณ์นี้คืออะไรกัน"
“เจ้าสัตว์ประหลาดเจียงเฉินเป็นใครมาจากไหนกัน ทำไมถึงสามารถรับการโจมตีของหลินยู่ได้ด้วยร่างกายเท่านั้น ”
"เยี่ยมไปเลย นี่มันโคตรจะสุดยอดไปเลยไม่ใช่รึไง!"
เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า ผู้ชมนับไม่ถ้วนต่างตกตะลึง พวกเขาแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง
เมื่อรับมือกับการโจมตีของหลินยู่เสร็จ เจียงเฉินก็ช่วยไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้นอย่างดูถูกเล็กน้อย : "หลินยู่ หมัดของเจ้าเบาเกินไปไหม "
“เจียงเฉิน อย่าให้มันเกินไปนัก!”
“ข้าจะสั่งสอนเจ้าเองที่กล้ามาเย่อหยิ่งต่อหน้าข้า !”
เมื่อเผชิญหน้ากับการเยาะเย้ยของเจียงเฉิน หลินยู่ก็อดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงคำรามดุร้ายออกมา
เมื่อเขาขยับฝ่ามือ พลังอันดุเดือดก็พวยมารวมที่ฝ่ามือของเขา
หลังจากนั้นไม่นาน ฝ่ามือโปร่งใสขนาดยักษ์ที่มีขนาดสองถึงสามฟุตก็ควบแน่นบนฝ่ามือของเขาโดยตรง
“วิชาต่อสู้ระดับลึกซึ้งขั้นต้น ฝ่ามือสั่นสะเทือน!”
หลังจากเสียงโห่ร้องของหลินยู่หายไป ฝ่ามือยักษ์โปร่งใสขนาดใหญ่ก็ปกคลุมไปที่ร่างของเจียงเฉินทันที
อย่างไรก็ตาม……
เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของหลินยู่ เจียงเฉินก็ยังคงยืนอยู่กับที่อย่างสงบ
เขาไม่ต่อต้านหรือหลบเลี่ยงแม้แต่น้อย แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
บูม!
วิชาต่อสู้ลึกซึ้งขั้นต้น ฝ่ามือสะเทือนของหลินยู่ก็ฟาดไปยังเจียงเฉินที่ยืนอยู่นิ่งๆและปกคลุมร่างทั้งร่างของเขา
หลังจากนั้นไม่นาน ฝ่ามือสั่นสะเทือนของหลินยู่ก็ค่อยๆหายไปอย่างช้าๆในอากาศ
และร่างของเจียงเฉินก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคนอีกครั้ง
เมื่อพวกเขามองไปยังเจียงเฉินที่ยังคงยืนอย่างมั่นคงโดยไร้ซึ่งบาดแผลใดๆ ดวงตาของพวกเขาก็กลายเป็นเบิกโตเท่าไข่ห่านทันที !
ข้าต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!
หลินยู่อัจฉริยะอันดับสามในรายชื่อจัดอันดับหลิงหยุน ไม่สามารถทำอะไรเจียงเฉินได้เลยแม้แต่น้อย แม้กระทั่งใช้วิชาระดับลึกซึ้งขั้นต้นออกมาแล้วก็ตาม !
เหลือเชื่อ!
เกินไปแล้ว!
เจ้าเด็กนี่ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าเนี่ย !