ตอนที่ 66 ถ้าเขากล้ามา ข้าก็จะส่งเขาไปอยู่กับเจ้า 

ตอนที่ 66 ถ้าเขากล้ามา ข้าก็จะส่งเขาไปอยู่กับเจ้า

เสียงอันแผ่วเบาก้องไปทั่วท้องฟ้า

ทันใดนั้น ร่างของเจียงเฉินก็พุ่งลงมาบนหัวของชายชราชุดดำราวกับอุกกาบาต และเหยียบลงบนร่างของชายชราชุดดำ!

เหยียบนภา!

นี่คือวิชาระดับลึกซึ้งขั้นกลางที่เจียงเฉินเพิ่งได้มา  !

เมื่อตอนที่เขาอยู่เมืองคังซานเขาได้บรรลุวิชาลึกซึ้งระดับต้น ก้าวภูติแสง

แต่ระหว่างทางจากเมืองคังซานมายังเมืองหินอัศนี วิชาก้าวภูติแสงของเขาก็ได้พัฒนาไปเป็นวิชาระดับลึกซึ้งขั้นกลาง

วิชาระดับลึกซึ้งขั้นกลางนี้ไม่เพียงแต่รวดเร็วกว่าก้าวภูติแสงเท่านั้น

แต่มันยังสามารถทำให้เขาลอยได้อย่างเหลือเชื่ออีกด้วย!

วิชาเหยียบนภานั้นนับได้ว่าเป็นวิชาระดับลึกซึ้งขั้นกลางอย่างแท้จริง  !

ชายชราชุดดำทำได้เพียงมองเจียงเฉินที่เหยียบอยู่บนหัวเขาเหมือนกับภูเขาไท่ซาน สีหน้าของเขาตอนนี้เปลี่ยนไปอย่างมาก

เขากระตุ้นพลังทั้งหมดที่มีออกมาอย่างรวดเร็วจนเกิดเป็นเกราะสีดำล้อมรอบร่างกายเขา

สีหน้าของเจียงเฉินยังคงไม่แย่แสและเพียงแค่เขาเหยียบลงมาอีกครั้งชายชราชุดดำก็ถูกปกคลุมไปด้วยพลังสีทองทันที !

บูม!

เสียงดังที่น่าสะพรึงกลัวระเบิดขึ้นที่กลางลาน

พื้นหินแข็งแตกกระจายไปทั่วทุกทิศทางด้วยเสียงระเบิดที่ชัดเจน

ที่ลานบ้าน นอกจากเหมิงชิงซูแล้ว ทุกคนล้วนแต่ต้องสร้างการป้องกันขึ้นมาเพื่อรับมือกับผลกระทบที่เกิดขึ้น

ส่วนหลู่เซียวที่อยู่ใกล้ๆนั้นไม่มีเวลาแม้แต่จะหลบเลี่ยง เขาถูกหินที่ระเบิดออกมากระเด็นเข้าใส่ปลิวออกไปไม่กี่เมตร

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อควันกับฝุ่นที่ปกคลุมอยู่ทั่วลานบ้านหายไปทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบงัน

เมื่อทุกคนมองดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้นที่ลาน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะหายใจหนักทันทีและหัวใจของพวกเขาก็กลายเป็นตกตะลึง

พวกเขาเห็นเจียงเฉินยืนอยู่กลางบ้านอย่างมั่นคง

ข้างหน้าเขา มีรูขนาดใหญ่ยาวสามเมตรปรากฏอยู่

และร่างกายของชายชราชุดดำส่วนใหญ่ก็ถูกตอกลงพับพื้นดินในหลุมที่เกิดการระเบิด

ดวงตาของเขาเบิกกว้างและมองไปยังเจียงเฉินด้วยความหวาดกลัว ปากของเขาเปิดกว้างแต่ก็ไม่มีคำพูดใดดังออกมา

ในที่สุดหัวของเขาก็เอียงและไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวอีกต่อไป

ตอนนี้เอง

สมาชิกทั้งหมดของกลุ่มน้ำแข็งครามก็มองไปที่เจียงเฉินด้วยดวงตาที่หมองคล้ำและพวกเขาก็ต้องใช้เวลาพอสมควรถึงจะได้สติคืนมา

กลุ่มพยัคฆ์ทมิฬนั้นล้วนแต่เคารพหงเหลายอดนักรบระดับรวมปราณขั้น8

แม้แต่ในกลุ่มนักผจญภัยทั้งหมดในเมืองหินอัศนีด้วยกัน เขาก็นับได้ว่าเป็นคนที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก

แต่บุคคลทรงพลังเช่นเขาที่อยู่ระดับรวมปราณขั้นแปดกลับถูกเจียงเฉินจัดการอย่างง่ายดาย  !

แข็งแกร่งยิ่งนัก!

แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!

การได้เห็นหงเหลาซึ่งเป็นหนึ่งในสามบุคคลสำคัญของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬถูกเจียงเฉินจัดการไปโดยใช้เวลาไม่กี่ลมหายใจ

ใบหน้าของหลู่เซียวก็ซีดลงทันที

เขาไม่กล้าลังเลแม้แต่วินาทีเดียวและรีบวิ่งหนีออกไปจากลานบ้านทันที

“หนีงั้นรึ ? ข้าบอกให้เจ้าไปได้แล้วรึไง !”

ดวงตาของเจียงเฉินกลายเป็นเย็นชาและจกานั้นก็มีแสงประกายขึ้นข้างๆหลู่เซียว

กรงเล็บอันแหลมคมของเขาจับไหล่ของหลู่เซียวไว้ในทันทีแล้วกระชากกลับมาอย่างรุนแรง

ทันที พวกเขาก็เห็นร่างของหลู่เซียวลอยตีลังกากลับมาไม่กี่เมตรและในที่สุดหน้าของเขาก็ทิ่มลงกับพื้น

“เจ้า... เจ้าคิดจะทำอะไร”

หลู่เซียวรู้สึกหวาดกลัวในใจทันที

เขาจ้องไปที่เจียงเฉินอย่างดุร้าย: "ข้าคึอนายน้อยของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬ ถ้าเจ้าคิดจะทำอะไรข้าหละก็ พ่อของข้าไม่ปล่อยเจ้าไปแน่  !"

ดวงตาของเจียงเฉินยังคงเย็นชาและร่างของเขาก็ปรากฏขึ้นข้างหลู่เซียวอีกครั้งราวกับหายตัว

เขายื่นมือออกไปและคว้าคอของหลู่เซียวไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง จากนั้นก็ยกเขาขึ้นจากพื้น

และหลังจากนั้น เสียงที่เย็นชาของเขาก็ส่งผ่านเข้าไปในหูของหลู่เซียวทันที

“อย่าได้คิดจะใช้พ่อของเจ้ามาขู่ข้า!”

“ถ้าเขากล้ามา ข้าก็จะฆ่าเขาด้วยเช่นกัน และหลังจากนั้นข้าก็จะส่งเขาลงไปอยู่ใต้ดินเป็นเพื่อนเจ้า !”