ตอนที่ 62 กลุ่มนักผจญภัย น้ำแข็งคราม
ตอนที่ 62 กลุ่มนักผจญภัย น้ำแข็งคราม
เจียงเฉินตามเหมิงชิงซูมาไปและก็ถามด้วยความสงสัย : "ชิงซู พวกเราจะไปไหนกันรึ ? "
“เทือกเขาเมฆอัศนีนั้นนั้นกว้างใหญ่และอันตรายอย่างยิ่ง โดยทั่วไปศิษย์ของคฤหาสน์ต่างๆจะมาที่นี่ก่อนเพื่อรวมกลุ่มกับนักผจญภัยของเมืองหินอัศนี ”
“ตอนที่ข้ามาที่นี่ครั้งแรก ข้าก็เข้าร่วมกับกลุ่มนักผจญภัยชิงสวงและข้าก็ค่อนข้างมีความสัมพันธ์อันดีกับเย่ชิงซวนหัวหน้าของพวกเขา ”
“หากพวกเขาช่วยเรา เราก็จะประหยัดเวลาได้มากตอนที่เข้าไปในภูเขาเมฆอัศนี ”
ขณะที่เหมิงชิงซูบอก เธอก็กำลังพาเจียงเฉินไปตามถนนสายหนึ่งและในที่สุดพวกเขาก็มาถึงลานที่ดูแปลกตา
เมื่อเห็นประตูที่รกร้างว่างเปล่า คิ้วของเหมิงชิงซูก็ขมวดเข้าหากันอย่างอดไม่ได้
“แปลกจัง ทำไมกลุ่มนักผจญภัยน้ำแข็งครามถึงไม่มียามเฝ้ากัน ?”
เจียงเฉินเงยหน้าขึ้นและเหลือบมองไปที่ลานบ้าน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและกล่าวว่า “มีเสียงดังอยู่ข้างใน น่าจะเกิดอะไรบางอย่างขึ้น เข้าไปดูข้างกันเถอะ”
ในเวลาเดียวกัน ที่ห้องสนทนาของนักผจญภัยน้ำแข็งคราม
เย่ชิงซวนผู้นำของกลุ่มนักผจญภัยน้ำแข็งครามกับเหล่านักผจญภัยนั้นกำลังเผชิญหน้าอยู่กับกลุ่มชายร่างใหญ่ที่ดูดุร้ายอยู่
ต่อหน้าชายร่างใหญ่กลุ่มนี้ ชมีายหนุ่มที่สวมเสื้อผ้าไม่ธรรมดากำลังจ้องมองไปยังเย่ชิงซวนอยู่
“เย่ชิงสวง เนื่องจากกลุ่มน้ำแข็งครามของเจ้าอยู่ในอาณาเขตของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬของเรา ดังนั้นเจ้าจะต้องส่งส่วยให้เราทุกเดือน ”
"เมืองหินอัศนีแห่งนี้เป็นสถานที่ที่โหดร้ายเป็นอย่างมาก"
"หากปราศจากการคุ้มครองจากกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬเราแล้ว พวกเจ้ากลุ่มน้ำแข็งครามก็คงต้องเผชิญหน้ากับชะตากรรมอันโหดร้ายที่เอ่ยถึงแน่นอน !"
“ท่านลู่ กลุ่มพยัคฆ์ทมิฬของท่านเพิ่มค่าส่วนเป็นสองเท่าแล้วในเดือนนี้ นี่มันไม่มากเกินไปหน่อยหรือ ?”
ข้างหลังเย่ชิงซวนคือหญิงสาวในชุดเกราะหนัง เธอพูดด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยว
“ข้าคุยกับเจ้ารึไง กล้าเสนอหน้ามาถามข้าได้ยังไง !”
ชายหนุ่มพ่นลมอย่างเย็นชาและจ้องไปที่หญิงสาวด้วยสายตาที่คมราวกับมีด
ร่างกายที่บอบบางของหญิงสาวสั่นสะท้าน และใบหน้าสวยของเธอก็ซีดลง
ในทันที...ตอนนี้เอง เย่ซิงซวงก็ขยับและเธอก็ไปยืนอยู่ตรงหน้าหญิงสาวที่สวมชุดหนังในพริบตา
“ท่านลู้ ท่านได้เพิ่มค่าคุ้มครองของเดือนนี้จาก 2หมื่นทอง เป็น 5หมื่นทอง ”
"กลุ่มน้ำแข็งครามของเรานั้นค่อนข้างอ่อนแอ ดังนั้นจึงไม่อาจหาเหรียญทองมากมายขนาดนั้นได้ทุกเดือน "
“หนึ่งแสนเหรียญทอง นั่นคือจำนวนที่เจ้าต้องให้เรา”
เย่ชิงซวนพยายามระงับความโกรธในใจและขมวดคิ้วไปที่ชายหนุ่ม
เมื่อมองตรงมายังใบหน้าที่สวยงามโดดเด่นของเย่ชิงซวน มุมปากของชายหนุ่มก็ยกสูงขึ้นเล็กน้อย
“เย่ชิงซวง ถ้าเจ้าไม่มีเหรียญทองพอให้เรา มันก็ใช่ว่าเรื่องนี้จะแก้ไขไม่ได้”
“ให้กลุ่มน้ำแข็งครามของเจ้าเข้าร่วมกับกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬของเรา ตราบใดที่เจ้าติดตามข้า ข้าสัญญาเลยว่าจะปฏิบัติต่อเจ้าอย่างดี ”
คำพูดของชายหนุ่มทำให้สมาชิกของกลุ่มน้ำแข็งครามในห้องโกรธทันที
หลู่เซียว คือนายน้อยของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬ เขาเป็นผู้นำที่เต็มไปด้วยความโลภมากมาย
แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าหลู่เซียวจะใช้วิธีการเช่นนี้บังคับให้ผู้นำของพวกเขายอมจำนน
“หลู่เซียว อย่าได้รังแกกันให้มากนักนะ!”
ร่างกายของเย่ชิงซวนสั่น เธอกำหมัดและพูดด้วยความโกรธกับหลู่เซียว
“เฮ้…เย่ชิงซวง ผู้อ่อนแอต้องตกเป็นทาสของผู้แข็งแกร่งอยู่แล้ว นั่นคือกฎของการเอาชีวิตรอดของโลกแห่งนี้”
“มอบร่างของเจ้าให้ข้า นั่นเป็นทางเลือกเดียวที่ข้าให้ได้”
“ไม่เช่นนั้น กลุ่มน้ำแข็งครามของเจ้าก็เตรียมถูกทำลายได้เลย!”
หลู่เซียวหัวเราะออกมาอย่างไร้ยางอายตรงๆ
“หึหึหึ...ที่นี่ดูมีชีวิตชีวาดีจัง”
ตอนนี้เอง เสียงหัวเราะเบาๆก็ดังขึ้นอย่างฉับพลันจากประตูทางเข้า