ตอนที่ 45 ในสายตาข้า เจ้าก็ไม่ต่างกัน

ตอนที่ 45 ในสายตาข้า เจ้าก็ไม่ต่างกัน

เมื่อเจียงเฉินพูดเสร็จ ประกายแสงที่น่ากลัวก็กระพริบและเขาก็กลายเป็นภาพติดตาปรากฏตึ้วขึ้นบนแท่นสูงในทันที

เขายกฝ่ามือขึ้นและชี้ไปที่เจียงเฉียนเหอและเจียงซิง    "ไม่ใช่ว่าเจ้าสองคนอยากเห็นความสามารถของข้าหรอกรึ ? งั้นก็เข้ามาพร้อมกันเลย "

“เจียงเฉินอย่าผยองให้มันมักนัก แค่จัดการกับเจ้า ข้าคนเดียวก็พอ !”

เมื่อได้ยินคำพูดที่หยิ่งผยองของเจียงเฉิน เจียงซิงก็ยิ้มออกมาและพุ่งออกไปโดยตรง

หากต้องเผชิญกับเหมิงชิงซูอัจฉริยะอันดับสองในรายชื่อหลิงหยุน เขาก็คงไม่อาจรับมือได้

แต่กับเจียงเฉินนั้น เจียงซิงไม่คิดว่าเป็นเรื่องยากเลยแม้แต่น้อย

เจ้าของเสียเจียงเฉินจะทำอะไรได้?

เขาไม่เชื่อว่าเจียงเฉินจะสามารถเอาชนะเขาที่เป็นอัจฉริยะรุ่นเยาว์อันดับหนึ่งของตระกูลเจียงได้  !

“เจ้าก็มั่นใจในตัวเองมากไป”

เจียนเฉินก็ยิ้มอ่อนขึ้นมา : " ชื่อเสียงอัจฉริยะอันดับหนึ่งของตระกูลเจียงที่เจ้าได้รับมานั้นเป็นเพียงเรื่องขบขันเท่านั้นในสายตาของข้า  !"

เมื่อเสียงแผ่วเบาลดลง  ร่างของเจียงเฉินก็หายไปต่อหน้าเจียงซิงในพริบตา

ฉากแปลก ๆ ตรงหน้านี้ทำให้ดวงตาของเจียงซิงหดตัวลงทันที

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เงาสีดำก็แวบผ่านดวงตาของเขา

ทันใดนั้นเจียงซิงก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงในท้องของเขาและร่างกายของเขาก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนที่ผลิกกลับหัวด้วยแรงมหาศาล

ผ่านไปซักพักเสียงปังก็ดังขึ้น

ร่างกายของเจียงซิงกระแทกเข้ากับขอบของแท่นหินโดยตรง และเลือดของเขาก็พุ่งออกมาหลังจากผ่านไปหนึ่งลมหายใจ

“จะ….. เจ้า”

เจียงซิงมองไปที่เจียงเฉินด้วยใบหน้าซัดเซียวพร้อมกับแสดงออกอย่างหวาดกลัว  !

กระบวนท่าเดียวเท่านั้น!

เพียงกระบวนท่าเดียว!

ในฐานะอัจฉริยะอันดับหนึ่งของตระกูลเจียง เขากลับพ่ายแพ้ต่อเจียงเฉินในพริบตา  !

เมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้น

เจียงเฉียนเหอก็ตกตะลึง!

เหล่าบรรดูผู้ชมเองก็ตกตะลึงเช่นกัน!

ตอนนี้ทุกคนต่างก็มองไปที่เจียงเฉินด้วยความตกใจและเหลือเชื่อ  !

นี่... นี่คือขยะของตระกูลเจียงที่เลื่องลือไปทั่วเมืองคังซานจริงๆหน่ะรึ ?

โดยไม่สนใจเจียงซิงที่ถูกต่อย เจียงเฉินก็หันไปมองเจียงเฉียนเหอและพูดอย่างเฉยเทย   "เจ้าสุนัขแก่ ตอนนี้ก็ถึงตาของเจ้าแล้ว!"

“เจียงเฉิน อย่าคิดว่าเพียงเพราะเจ้าเอาชนะเจียงซิงได้เจ้าจะสามารถหยิ่งผยองกับข้าได้!”

เจียงเฉียนเหอ จ้องที่ เจียงเฉิน อย่างเย็นชา: "นี่เจ้าคิดหรือว่าจะสามารถทุบตีข้าได้เหมือนที่ทำกับเจียงซิง ?"

“ใช่ ในสายตาของข้า เจ้าเองก็ไม่ต่างอะไรไปจากเขา แค่กระบวนท่าเดียวก็เพียงพอแล้ว  !”

เจียงเฉินยิ้มอย่างดูถูกและทันใดนั้นเขาก็กำหมัดของเขาและเงามังกรสีน้ำเงินเทายาวสองถึงสามฟุตก็มารวมกันตรงหน้าเขา

“หมัดมังกรฟ้าทลายสวรรค์!”

หลังจากสิ้นเสียงของเจียงเฉิน เงามังกรสีน้ำเงินเทาก็ลอยขึ้นไปบนฟ้าและเปล่งเสียงคำรามออกมาดังสนั่น จากนั้นมันก็พุ่งไปหาเจียงเฉียนเหอพร้อมกับฟันและกรงเล็บที่แหลมคมของมัน

เมื่อรู้สึกถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่เจียงเฉินระเบิดออกมา การแสดงออกขอเจียงเฉียนเหอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

เขารีบรวมพลังทั้งหมดในร่างกายอย่างรวดเร็วและใช้วิชาต่อสู้ระดับลึกซึ้งขั้นต้นของตระกูลเจียงออกมา :  ฝ่ามือสั่นสะเทือน !

แต่ถึงกระนั้น เจียงเฉียนเหอก็ยังไม่สามารถรับมือกับหมัดของเจียงเฉินได้

หมัดมังกรฟ้าทลายสวรรค์บดขยี้ฝ่ามือสั่นสะเทือนของเจียงเฉียนเหอจนแหลกเป็นผุยผงด้วยพลังทำลายแห่งยุคโบราณ จากนั้นมันก็กระแทกเข้ากับร่างของเจียนเชียนเหออย่างรุนแรง

ทันใดนั้น ร่างของเจียงเฉียนเหอก็พลิกคว่ำกลับหัวกลับหาง และในที่สุดเขาก็กลิ้งกระเด็นออกไปเหมือนกับน้ำเต้า เขากลิ้งไปบนพื้นกว่าสิบตลบก่อนที่จะหยุดลงด้วยสภาพน่าสังเวช

อย่างไรก็ตาม ก่อนที เจียงเฉียนเหอจะได้ลุกขึ้นจากพื้น  ร่างของเจียงเฉินก็ปรากฏขึ้นข้างๆเจียงเฉียนเหอในพริบตา

จากนั้นเจียงเฉินก็ฟาดมือของเขาออกไปและตบไปที่เจียงเฉียนเหอด้วยฝ่ามือข้างหนึ่งของเขา