ตอนที่ 27 เม็ดยาระดับสองอะไรกัน แม้แต่ระดับสามข้าก็หลอมได้ !
ตอนที่ 27 เม็ดยาระดับสองอะไรกัน แม้แต่ระดับสามข้าก็หลอมได้ !
"ถังเฉิงเจ้าต้องการให้เด็กคนีน้เป็นหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุของศาลาเปาตันจริงๆงั้นรึ ? "
ใบหน้าของจูหมิงหยวน ลายเป็นความมืดมนอย่างมาก
ถังเฉิงเหลือบมองเขาเบา ๆ : "มีปัญหาอะไรงั้นรึ"
"ถ้าเจ้าต้องการเอาเด็กคนนี้มาแทนข้า เจ้าก็ต้องถามพ่อของเจ้าเสียก่อนว่าเขาเห็นด้วยหรือไม่ ”
จูหมิงหยวนพูดอย่างเย็นชา
“ไม่จำเป็น!”
ถังเฉิง โบกมือของเขา: “ยังไงข้าก็เป็นผู้สืบทอดในอนาคตของศาลาเปาตันอยู่แล้ว คำพูดของข้าก็เหมือนเป็นคำพูดของท่านพ่อ !”
"ดี ดีมาก!"
จูหมิงหยวนหัวเราะด้วยความโกรธที่มากล้น
"ถังเฉิง เจ้าอย่ามาเสียใจที่หลังแล้วกัน!!"
"แม้ว่าเด็กคนนี้จะชนะข้า แต่มันก็เพราะโชคทั้งชีวิตของเขาเท่านั้น ยังไงเสียเขาก็เป็นแค่นักเล่นแร่แปรธาตุระดับหนึ่งเท่านั้น !"
“อย่าลืมหละข้าหน่ะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสูงเพียงคนเดียวในศาลาเปาคัน!”
ในฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสูงเพียงคนเดียวในศาลาเปาตัน เขาคือคนที่กลั่นเม็ดยาระดับสองเกือบครึ่งในศาลาเปาตัน
การที่ถังเฉิงต้องการให้เด็กขนยังไม่ขึ้นมาแทนตำแหน่งหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุของเขานั้นเป็นการหาเรื่องล่มจมชัดๆ !
"นี่เจ้าคิดหรือว่านักเล่นแร่แปรธาตุระดับสองเช่นเจ้ามันวิเศษวิโสมากนักหน่ะ"
เจียงเฉินยิ้มอย่างดูถูกและเสียงอันภาคภูมิใจของเขาก็ดังก้องจนเข้าไปในรูหูของทุกคน
“ดูเหมือนว่าตอนนี้เจ้าก็ยังคิดว่าชนะข้าได้สินะ ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันจะประลองกับเจ้าอีกครั้งเป็นไง”
“แสดงความสามารถทั้งหมดที่มีของเจ้าออกมาและหลอมเม็ดยาระดับสูงสุดที่เจ้าทำได้ซะ จากนั้นข้าจะสั่งสอนเจ้าเองว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า !”
“ไอ้หนู เจ้าพูดเองนะ”
จูหมิงหยวนเยาะเย้ยเจียงเฉิน
เจียงเฉินพูดกลับอย่างเฉยเมย: “ลงมือซะ ถ้าเจ้าชนะ ข้าสัญญาเลยว่าจะหันหลังออกไปจากศาลาเปาตันทันทีและจะไม่เสนอหน้ามาอีก ”
“ไปเตรียมวัตถุดิบหลอมยารวบรวมปราณให้ข้าสามชุด !”
จูหมิงหยวนพ่นลมออกมาและพูดโดยตรง
คราวนี้สิ่งที่เขากำลังจะกลั่นขึ้นมานั้นคือเม็ดยารวบรวมปราณซึ่งเป็นเม็ดยาระดับสองขั้นสูง !
นี่เป็นเม็ดยาที่อยู่จุดสูงสุดของเม็ดยาระดับสอง
หากเจียงเฉินต้องการเอาชนะเขาหละก็ เจียงเฉินจะต้องหลอมเม็ดยาระดับสามให้ได้เท่านั้น !
แม้ว่าจูหมิงหยวนจะต้องตายแต่เขาก็ไม่มีทางเชื่อว่าเด็กคนนี้จะสามารถกลั่นเม็ดยาระดับสามได้ !
“พี่เจียงเฉิน ท่านคิดจะประลองกับเขาจริงๆงั้นรึ?”
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นถังเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบข้างเจียงเฉิน
จูหมิงหยวน ต้องการกลั่นเม็ดยาระดับสองขั้นสูงต่งเม็ดยาระดับสูงระดับสอง
หากเจียงเฉินต้องการเอาชนะจูหมิงหยวนในการหลอมยาระดับสูง เจียงเฉินจะต้องกลั่นเม็ดยาระดับสามให้ได้เท่านั้นไม่ใช่รึ ?
“เตรียมวัตถุดิบหลอมยาให้เขา”
เจียงเฉินยิ้มอย่างมั่นใจและกล่าวว่า "ไม่ต้องกังวลไป เขาไม่อาจเอาชนะข้าได้ด้วยการหลอมยากระจอกๆเช่นนั้นหรอก"
เมื่อเห็นการแสดงออกที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของเจียงเฉิน ถึงเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง
ผู้ชายคนนี้ เขาไม่สามารถกลั่นเม็ดยาระดับสามได้ด้วยซ้ำไม่ใช่รึ ?
ถังเฉิงสูดหายใจเข้าลึกๆ ระงับความสยดสยองในใจของเขา และบอกให้ผู้คนเตรียมวัตถุดิบสำหรับยารวบรวม ปราณสามจุดซึ่งเป็นส่วนของจูหมิงหยวน
หลังจากที่จูหมิงหยวนตรวจสอบวัตถุดิบเรียบร้อยแล้วเขาก็เริ่มมีสมาธิกับการเล่นแร่แปรธาตุทันที
เม็ดยารวบรวมปราณระดับสองขั้นสูงนั้น แม้ว่าเขาจะฝึกฝนและขัดเกลาฝีมือมาจนเชี่ยวชาญแล้วก็ตาม แต่อัตราการหลอมรวมเม็ดยาขึ้นมาได้นั้นนับได้ว่าน้อยนัก
ดังนั้นเขาจึงต้องทำมันด้วยจิตวิญญาณทั้งหมดของเขา
จูหมิงหยวนกลั่นยารวบรวมปราณเม็ดแรกอย่างปราณีต แต่เมื่อถึงขั้นตอนการควบแน่นยามันก็เกิดข้อผิดพลาดขึ้นจนในที่สุดก็ล้มเหลว
อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการกลั่นครั้งที่สอง จูหมิงหยวนที่ได้รับบทเรียนจากครั้งแรกในที่สุดก็หลอมเม็ดยารวบรวมปราณได้สำเร็จ
“เจ้าหนู เม็ดยาระดับสองขั้นสูง เม็ดยารวบรวมปราณ ข้ากลั่นมันสำเร็จแล้ว คราวนี้ข้าจะดูสิว่าเจ้าจะเอาชนะข้าได้ยังไง!”
จูหมิงหยวนเงยหน้าขึ้นและยิ้มอย่างพอใจไปที่เจียงเฉิน
“แค่เจ้าหลอมยาระดับสองขั้นสูงเจ้าก็ยังต้องหลอมถึงสองครั้ง นี่เจ้าคิดว่าตัวเองน่าทึ่งมากรึไง?”
เจียงเฉิน หัวเราะอย่างดูถูก: "และมันก็เป็นแค่เม็ดยาระดับสองเท่านั้น แม้แต่เม็ดยาระดับสามข้าก็หลอมขึ้นมาได้ !
