ตอนที่ 20 จะรีบร้อนอะไรขนาดนั้น ให้ข้าอุ่นเครื่องก่อนสิ
ตอนที่ 20 จะรีบร้อนอะไรขนาดนั้น ให้ข้าอุ่นเครื่องก่อนสิ
“เจียงเฉิน ข้าต้องชมเจ้าจริงๆที่กล้ามาท้าทายข้า สำหรับความกล้าหาญของเจ้า วันนี้ข้าจะจัดการเจ้าเอง!”
เหมิงตงซิงพูดเสร็จมือของเขาก็กระแทกไปในอากาศและโล่แสงสีทองก็ปรากฏขึ้นรอบร่างกายของเขาทันที
ในเวลาเดียวกันเขาก็เงยหน้าขึ้นและยิ้มอย่างดูถูกไปที่เจียงเฉิน เสียงที่ดังกังวานของเขาก็ดังขึ้นทะลวงเ้าไปในรูหูของทุกคน
“มาเลย เจียงเฉิน ข้าจะต่อให้เจ้าสามกระบวนท่าโดยที่ข้าจะไม่ขยับไปไหน หากเจ้าสามารถทำลายวิชาโล่หินทองของข้าได้ในสามกระบวนท่า ก็ให้ถือว่าข้าแพ้ในการประลองครั้งนี้ไป !”
“ว้าว พี่เหมิงคู่ควรกับการเป็นนักเรียนทองคำอันดับหนึ่งจริงๆ ท่านช่างเท่นัก !”
“ว่ากันว่าทักษะการป้องกันตัวอันลึกซึ้งของพี่เหมิงนั้นสามารถต้านท่นการโจมตีรุนแรงได้หลายครั้งเลยทีเดียว มีหรือที่เจ้าขยะนั่นจะทำลายมันได้ ”
“ข้าเองก็ไม่รู้ ว่าแต่อีกฝ่ายกินยาผิดชุดหรือเปล่าถึงได้กล้าท้าทายพี่เหมิง นี่ไม่ต่างอะไรกับการหาเรื่องเจ็บตัวเลย ”
ภายใต้ลานประลอง นักเรียนหลายคนก็มองไปที่เจียงเฉินด้วยความสงสาร
เด็กคนนี้กล้าท้าทายเหมิงตงซิงและอีกไม่กี่นาทีนี้เขาก็กำลังจะถูกเหมิงตงซิงทุบตีเหมือนสุนัขแล้ว !
เจียงเฉินแอบเยาะเย้ยในใจในขณะที่เขามองดูวิชาป้องกันของเหมิงตงซิง
เจ้าบ้านั่นคิดจะเผชิญหน้ากับเขาด้วยของพันธุ์นั้นหน่ะรึ ม่?
ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาก็จะแสดงให้เจ้านั่นรู้เองว่าเราไม่ควรไปบังคับให้คนอื่นทำอะไรที่ไม่ต้องการ !
มุมปากของเจียงเฉินโค้งเล็กน้อย
แม้ว่าตอนนี้เขาจะทะลวงเข้าสู่ขั้นแรกขอบเขตพลังปราณแล้วและแข็งแกร่งกว่าเหมิงตงซิง แต่วิชาต่อสู้ที่เขาเชี่ยวชาญนั้นยังอยู่เพียงระดับฮวงผิงฝึกหัดอยู่
เนื่องจากเหมิงตงซิงเคยใช้วิชาป้องกันตัวระดับลึกซึ่งนี้ต่อสู้กับนักรบขอบเขตพลังปราณมาแล้ว แต่อีกฝ่ายก็ไม่สามารถทำลายการป้องกันของเหมิงตงชิงได้สามกระบวนท่า ดังนั้นข้าเกรงว่ามันคงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก
ทันทีเจียงเฉินก็ตัดสินใจที่จะเพิ่มระดับวิชาต่อสู้ของเขาให้เป็นระดับลึกซึ้งเสียก่อน จากนั้นค่อยไปทุบกระดองเต่าของเหมิงตงซิงให้พังด้วยหมัดเดียว !
เมื่อคิดได้เช่นนั้นเจียงเฉินก็เริ่มเหวี่ยงหมัดไปในอากาศทั่วลานประลองทันที
"ติ๊ง! คุณชกหมัดออกไปและได้รับประสบการณ์ 10x100!"
“ติ๊ง! หมัดก้อนกรวดระดับฮวงผิงขั้นต้นของท่านบรระลุแล้วและจะถูกเลื่อนเป็นหมัดทลายหินระดับฮวงผิงขั้นกลาง !”
"ติ๊ง! คุณชกหมัดออกไปและได้รับประสบการณ์ 10x100!"
"ติ๊ง! คุณชกหมัดออกไปและได้รับประสบการณ์ 10x100!"
...
"ติ๊ง! หมัดทลายหินระดับฮวงผิงขั้นกลางบรรลุแล้ว และถูกเลื่อนขั้นเป็นหมัดแยกภูเขาระดับฮวงผิงขั้นสูง !"
“บัดซบ เจ้าเด็กนี่กำลังทำบ้าอะไรกัน ข้าไม่เห็นเขาโจมตีพี่เหมิงมานานแล้วนะ ”
นักเรียนกลุ่มหนึ่งพูดออกมาด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย
“ฮ่าฮ่า... ช่างน่าขันนัก พี่เหมิง ข้าว่าเจ้านั่นคงจะกลัวพี่เหมิงจนสมองมีปัญหาไปแล้วแน่ๆ ”
นักเรียนคนอื่นตะโกนเสียงดังไปที่เหมิงตงซิงกำลังยืนอยู่บนลานประลอง
“เจียงเฉิน เจ้าทำเช่นนี้หมายความว่าไง”
เมื่อเห็นเจียงเฉินชกกำปั้นไปมาเป็นเวลานานเหมือนคนบ้า ใบหน้าของเหมิงตงซิงก็ยิ่งมืดมน
“ไม่ได้หมายความว่าอะไรทั้งนั้น ข้าแค่กำลังอบอุ่นร่างกายของประลองเท่านั้น เจ้ารีบร้อนอะไร ”
ขณะที่กำลังเหวี่ยงกำปั้นเจียงเฉินก็มองไปที่เหมิงตงซิงด้วยรอยยิ้ม "ดูเหมือนว่าจะไม่มีที่กฎห้ามอุ่นเครื่องก่อนประลองหนิ ใช่ไหม ?"
“แล้วเจ้าจะอุ่นเครื่องถึงเมื่อไหร่กัน”
เหมิงตงซิงระงับความโกรธในหัวใจของเขาและพูดอย่างเย็นชา: "เจียงเฉิน ถ้าเจ้ากลัวเจ้าก็สามารถคุกเข่าลงและก้มหัวให้ข้าได้ ถ้าทำแบบนั้นแล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป อย่าได้มัวทำให้ข้าเสียเวลาเลย !"
“ข้ากลัวเจ้ารึ ? ข้าก็แค่อยากให้เจ้าเป็นนักเรียนทองอันดับหนึ่งนานขึ้นอีกนิดก็เท่านั้น”
จากนั้นเจียงเฉินขดริมฝีปากของเขา: “เพื่อเห็นแก่เจ้า เจ้าจะได้ไม่ต้องอย่างไร้จุดหมาย อีกห้านาทีข้าจะสู้กับเจ้าเอง”
