ตอนที่ 18  นี้น่าจะน่ากลัวเกินไปแล้ว ! 

ตอนที่ 18  นี้น่าจะน่ากลัวเกินไปแล้ว !

คำพูดที่ดังกังวานของเด็กชายร่างกำยำที่อยู่ตรงหน้านั้นทำให้เจียงเฉินตกตะลึง

เขาจ้องไปที่เด็กชายร่างกำยำ  ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นใคร..."

เด็กชายร่างกำยำพูดอย่างเฉยเมย "ข้าชื่อเหมิงตงซิง"

ชายคนนี้คือ เหมิงตงซิง!

ดวงตาของเจียงเฉินก็กระพริบ

แม้ว่าเขาเพิ่งมาอยู่หลิงหยุนวู่ฟู่ได้สองวันเท่านั้น แต่เขาก็ได้รู้บางอย่างเกี่ยวกับบางคนในหลิงหยูนวู่ฟู่มาบ้าง

เหมิงตงซิงคนนี้เป็นอัจฉริยะที่รู้จักกันดีในคฤหาสน์ชั้นนอกของหลิงหยุนวู่ฟู่และเขาก็เป็นนักเรียนระดับทองอันดับหนึ่งของคฤหาสน์นอก

ว่ากันว่าความแข็งแกร่งของ เหมิงตงซิง นั้นอยู่จุดสูงสุดของขั้นที่ 9 ขอบเขตทะลวงกายแล้ว

แต่ทว่าเจียงเฉินนั้นไม่เข้าใจ

เขาและเหมิงตงซิงไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่จู่ๆชายคนนี้กลับวิ่งมาหาเรื่องเขาอย่างลึกลับเช่นนี้ได้อย่างไร

“ปรากฎว่าเจ้าคือนักเรียนทองอันดับหนึ่ง เหมิงตงซิง นี่เอง…. ข้าเองก็ชื่นชมเจ้ามานานแล้ว ”

เจียงเฉินก็ยิ้มอ่อนออกมา : “แต่ลานแห่งนี้ทางวู่ฟู่ได้จัดไว้ให้สำหรับข้า มันจะดูไม่ดีนักหากเจ้าคิดจะมายึดบ้านข้าไปแบบนี้”

“แล้วมันจะทำไม ก็นายน้อยคนนี้เบื่อลานเดิมของตัวเองแล้วและต้องการเปลี่ยนสภาพแวดล้อมใหม่ๆบ้าง”

“ข้าไม่สนหรอกนะว่าลานแห่งนี้วู่ฟู่จะจัดไว้ให้เจ้าหรือไม่ แต่ตอนนี้มันเป็นสถานที่โปรดของข้า ดังนั้นมันจึงเป็นของข้าแล้ว ”

“ในที่แห่งนี้ ตราบใดที่ข้าเหมิงตงซิงต้องการมัน ก็ไม่มีใครพรากมันไปจากข้าได้ หากเจ้าเข้าใจแล้วก็จงออกไปแล้วหาที่อยู่ใหม่ซะ”

เหมิงตงซิงหรี่ตามองไปที่เจียงเฉินพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่หยาบคายและบ้าคลั่ง

“ถ้าเจ้าบอกให้ข้าไป ข้าก็ต้องไปรึไง?”

ดวงตาของเจียงเฉินก็เย็นชา   : "ที่ของข้าไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าจะมาแหกปากโวยวายได้ !  มามะ มาดูกันว่าข้าจะเตะเจ้าออกไปได้ไกลเท่าไหร่กัน!"

ความขัดแย้งระหว่างเจียงเฉิน และ เหมิงตงซิง ได้ปลุกเร้านักเรียนที่ผ่านไปมาให้มาดูอย่างรวดเร็ว

“ว้าว ดูสิ เร็วเข้า มีคนทะเลาะกับเหมิงตงซิงอยู่หน่ะ”

“ไม่น่านะ ที่คฤหาสน์หลิงหยุนวู่ฟู่แห่งนี้จะมีใครกล้าท้าทายเหมิงตงซิงกัน?”

ดวงตาของใครหลายคนก็จ้องมา

เหมิงตงซิงนั้นเป็นนักเรียนระดับทองอันดับหนึ่งของคฤหาสน์นอกแห่งนี้

ความแข็งแกร่งของเขานับในว่าไร้เทียมทานในหมู่นักเรียนสายนอกและแทบไม่มีใครเลยที่กล้ายั่วยุเขา

ตอนนี้มีคนกำลังทะเลาะกับเหมิงตงซิง  อยากรู้จักว่าใครกันที่กล้าทำแบบนั้น?

เรื่องนี้น่าสนใจนัก

“เจียงเฉิน เจ้าเป็นแค่นักเรียนระดับทองแดงเท่านั้น การที่เจ้าเลื่อนขั้นมาเป็นนักเรียนระดับทองได้ก็เพราะโชคช่วยเจ้าคิดหรือว่าตัวเองมีคุณสมบัติพอมาแย่งของที่ข้าต้องการได้ ?”

“ข้าได้ยินมาว่าเจ้านั้นหยิ่งผยองเป็นอย่างมาก เพียงวันแรกที่มาวู่ฟู่แห่งนี้เจ้าก็ท้าทายพี่ชายหลินยู่เสียแล้วใช่หรือไม่?”

“ดังนั้น วันนี้ข้าจะเป็นตัวแทนพี่ใหญ่หลินยู่ในการสั่งสอนเจ้าเอง ข้าจะทำให้เจ้ารู้เองว่าการไร้ซึ่งชีวิตเป็นยังไง  !”

เหมิงตงซิงจ้องไปที่เจียงเฉินอย่างจริงจัง กลิ่นอายการฆา่ที่รุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา

เจียงเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย

เขาที่ก่อนหน้านี้ยังคงสงสัยว่าเขาที่เพิ่งเข้าหลิงหยุนวู่ฟู่มาได้ไม่นานนั้นไปสร้างความไม่พอใจให้กับเหมิงตงซิงตอนไหน ตอนนี้ก็ได้รู้แล้วว่าทำไมชายคนนี้ถึงได้มาหาเรื่องเขา

ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว

เห็นได้ชัดว่าเจ้าสุนัขตัวนี้มาที่นี่เพื่อระบายความโกรธของให้กับหลินหยาง ดังนั้นเขาจึงมาที่นี่โดยมีเจตนาสร้างปัญหาให้กับเขา

“ข้าไม่นึกเลยจริงๆว่าเจ้าที่เป็นนักเรียนทองอันดับหนึ่งของคฤหาสน์นอกจะเป็นสุนัขรับใช้ของหลินยู่ด้วย  !”

เจียงเฉินก็พูดเยาะเย้ยดูถูก  เขาทำเป็นไม่สนใจการมีอยู่ของเหมิงตงซิงและเดินไปที่ลานบ้าน

ดวงตาของเหมิงตงซิงก็กลายเป็นเย็นชาทันที

“เจ้าหนูในหลิงหยุนวู่ฟู่เจ้าเป็นคนแรกเลยที่กล้าพูดกับข้าเช่นนี้  ตายซะ!”

เหมิงตงซิงคำรามออกมาและนิ้วมือขวาทั้งห้าของเขาก็กางออกและงุ้มลงเหมือนกับเล็บของนกอินทรีและเขาก็ใช้มันคว้าไปที่คอของเจียงเฉินอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด  !

เขาเป็นนักเรียนทองอันดับหนึ่งในคฤหาสน์ชั้นนอก เขาเป็นอัจฉริยะที่ฝึกฝนการต่อสู้จนมาถึงจุดสูงสุดของขอบเขตทะลวงกาย ดังนั้นมีหรือที่เขาจะปล่อยให้ขยะตรงหน้ามาทำให้เขาอับอาย

เจ้าดูถูกข้าดังนั้นจุดจบอย่างเดียวของเจ้าก็คือ ความตาย!