ตอนที่ 17 ทะลวงผ่านเข้าสู่ขอบเขตรวมปราณในอึดใจเดียว
ตอนที่ 17 ทะลวงผ่านเข้าสู่ขอบเขตรวมปราณในอึดใจเดียว
หลังจากออกจากห้องเรียนและกินอาหารเย็นเสร็จ เจียงเฉินก็กลับไปที่ห้องนอนเพื่อเตรียมพร้อมฝึกบ่มเพาะ
ในวันแรกที่เขามาที่หลิงหยุนวู่ฟู่แห่งนี้เขาก็ได้สั่งสอนหลินหยางไปแล้ว
และจากความเข้าใจของเขา เจ้าคนที่ชื่อหลินหยางคนนี้ก็คงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
แต่แน่นอนว่าเจียงเฉินไม้ได้จริงจังหรือกังวลเท่าไหร่นัก
แต่ชายคนนี้มีพี่ชายอัจฉริยะคนหนึ่งที่อยู่ในรายชื่อนักเรียนชั้นในของหลิงหยุนวู่ฟู่
เจียงเฉินเคยได้ยินเกี่ยวกับพี่ชายของหลินหยางมาบ้าง เขานั้นชื่อว่า หลินยู่
ชยคนนี้เป็นอัจฉะริยะคนแรกของเมืองชางซาน เขาเข้ามาที่หลิงหยุนวู่ฟู่เมื่อปีที่แล้วและเพียงเวลาไม่นานเข้าก็ได้เข้าไปในที่คฤหาสน์ชั้นในและถูกจัดอยู่ในรายชื่ออัจฉริยะของหลิงหยุน เขานับได้ว่าไม่มีใครเทียบในหลิงหยุนวู่ฟู่
ในหลิงหยุนวู่ฟู่นั้นคนที่สามารถเข้าไปเป็นนักเรียนในคฤหาสน์ชั้นในได้อย่างน้อยจะต้องเป็นคนที่อยู่ในขอบเขตกักเก็บพลังพลังปราณเท่านั้นถึงจะสามารถเข้าร่วมการประเมินได้
คฤหาสน์หลิงหยุนชั้นในเป็นสถานที่รวบรวมผู้มีความสามารถระดับสูงไว้
ว่ากันว่าผู้ที่อยู่ในอันดับท้ายสุดในรายชื่อหลิงหยุนนั้นต่างก็มีความแข็งแกร่งอย่างน้อยขั้น4ของขอบเขตกักเก็บพลังปราณ !
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เขาไม่มีสิทธิ์ไปยืนต่อหน้าหลินยู่ด้วยซ้ำ
เจียงเฉินสูดลมหายใจเข้าลึกและหยิบเม็ดยาทั้งสามออกมา
หนึ่งเป็นยาบำรุงกายที่เขาได้มาจากหลินหยาง
ส่วนอีกสองเม็ดคือยาทรงพลังและยาบำรุงกายอีกเม็ดที่เขากลั่นขึ้นมาในห้องเรียนก่อนหน้านี้
เจียงเฉินหยิบยาทรงพลังขึ้นมาก่อนแล้วโยนมันเข้าไปในปากของเขาทันที
"ติ๊ง! คุณกินยาทรงพลังและได้รับประสบการณ์ 100x100"
“ติ๊ง! คุณทะลวงเข้าสู่ขั้น 7 ขอบเขตทะลวงกาย สำเร็จ!”
“เม็ดยาทรงพลังนี้ยังสามารถเพิ่มระดับการบ่มเพาะของเขาได้อยู่ นับว่าไม่เลว !”
เจียงเฉินพึมพำกับตัวเองแล้วกลืนเม็ดยาบำรุงกายอีกสองเม็ดเข้าไปราวกับว่าเขากำลังกินเยลลี่อยู่
"ติ๊ง! คุณกินยาบำรุงกายและได้รับค่าประสบการณ์ 500x100"
"ติ๊ง! คุณกินยาบำรุงกายและได้รับค่าประสบการณ์ 500x100"
“ติ๊ง! คุณทะลวงเข้าสู่ขั้น 8 ขอบเขตทะลวงกายแล้ว !”
“ติ๊ง! คุณทะลวงผ่านขั้น 9 สำเร็จแล้ว!”
“ติ๊ง! ค่าประสบการณ์ในขอบเขตทะลวงกายของคุณเต็มแล้ว และคุณก็ได้ทะลวงเข้าสู่ขั้นแรกขอบเขตกักเก็บพลังปราณได้สำเร็จ !”
ด้วยเสียงของระบบที่ดังขึ้นมาเป็นชุด เจียงเฉินก็รู้สึกว่าได้ถึงกระแสอากาศอันทรงพลังที่ปรากฏขึ้นในจุดตันเถียนของเขา แล้วมันก็กระจายออกไปตามเส้นลมปราณของเขา
เมื่อรู้สึกถึงกระแสอากาศที่ลึกลับและทรงพลังในร่างกายของเขาเจียงเฉินก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ระบบของข้ายังคงเจ๋งเป้งไม่มีเปลี่ยน!
เพียงเม็ดยาทรงพลังและเม็ดยาบำรุงกายสองเม็ดเท่านั้น ก็ทำให้เขาที่อยู่ขั้น6ขอบเขตทะลวงกายทะลวงเข้าสู่ขั้นแรกขอบเขตกักเก็บปราณภายในอึดใจเดียวทันที !
ตอนนี้เขามีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะเป็นนักเรียนชั้นในของหลินหยุนวู่ฟู่แล้ว!
เมื่อทำความคุ้นเคยกับความแข็งแกร่งใหม่ของร่างกายได้แล้ว เจียงเฉินล้มลงบนเตียงและผล็อยหลับไปอย่างสบายใจ
เช้าวันรุ่งขึ้น ซูหลิงเซียงก็ส่งคนมาหาเจียงเฉินเพื่อส่งมอบตราประจำตัวของนักเรียนระดับทอง
หลังจากอาบน้ำล้างหน้าเสร็จแล้วเจียงเฉินก็หยิบตราประจำตัวนักเรียนระดับทองขึ้นมาและเดินไปยังที่พักของนักเรียนระดับทอง
นักเรียนของหลิงหยุนวู่ฟู่นั้นมีลำดับชั้นอย่างชัดเจนและการปฏิบัติของพวกเขาก็ล้วนแต่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
แค่พูดถึงสภาพของที่พักอาศัย นักเรียนระดับทองแดงและระดับทองนั้นก็แตกต่างกันราวกับฟ้ากับเหวแล้ว ประมาณว่าคนหนึ่งอยู่ใต้ดินส่วนอีกคนอยู่บนท้องฟ้าก็ว่าได้
นักเรีบนทองแดงนั้นอาศัยอยู่ในหอพักที่มีผู้คนมากมายและบรรยากาศวุ่นวาย ในขณะที่นักเรียนระดับทองนั้นจะอยู่ในสถานที่ส่วนตัวอันเงียบสงบและงดงาม
บริเวณที่พักนักเรียนระดับทอง ลานที่68 นี้เป็นที่อยู่อาศัยใหม่ของเจียงเฉิน
หลังจากการสอบถามบางอย่างเสร็จ เจียงเฉินก็รีบไปดูที่ประตูลานหมายเลข68
อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขากำลังจะเข้าไปในลานบ้านของตัวเอง เขาก็เห็นชายหนุ่มร่างกำยำกำลังเดินออกจากลานบ้าน
“เจ้าเป็นนักเรียนระดับมองคนใหม่เจียงเฉินใช่ไหม ? พอดีข้าชอบสนมมหญ้าของที่นี่ ฉะนั้นเจ้าจงไปหาที่อยู่อื่นซะ ”
ชายร่างกำยำมองมาที่เจียงเฉินที่กำลังยืนอยู่นอกลานบ้านแล้วก็ตะโกนออกมาด้วยเสียงขที่เจาะผ่านไปถึงแก้วหูของเจียงเฉินโดยตรง !
