ตอนที่ 15 เป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ เป็นสัตว์ประหลาดในหมู่สัตว์ประหลาดโดยแท้
ตอนที่ 15 เป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ เป็นสัตว์ประหลาดในหมู่สัตว์ประหลาดโดยแท้
“เจียงเฉินเจ้ารู้ได้ยังไงว่าถ้าใส่หญ้าสุริยันสองชิ้นเข้าไปแล้วจะดี ?”
ใช้เวลานานกว่าที่ซูหลิงเซียงจะฟื้นจากความประหลาดใจ
เมื่อได้สติเธอก็มองไปที่เจียงเฉินด้วยดวงตาอันงดงามที่กำลังส่องประกายน่าทึ่ง !
“สัญชาตญาณข้ามันบอกเช่นนั้น!”
เจียงเฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า: “ความร้อนมันไม่เพียงพอในตอนที่ยากำลังจะรวมกัน ตามประสบการณ์ของเหล่าบรรพบุรุษที่บอกไว้ กระแสลมนั้นจะทำลาบอุณภูมิของไฟของเตายาแต่มันก็สามารถทดแทนได้ด้วยพลังธรรมชาติของวัตถุดิบ ”
อันที่จริงการเล่นแร่แปรธาตุของเจียงเฉินนั้นด้วยการช่วยเหลือของระบบการฝบึกเพาะร้อยเท่า ไม่ว่าเขาจะอยู่ในสถานการณ์ใดขั้นตอนการกลั่นยาที่ดีที่สุดก็จะปรากฏขึ้นมาในใจของเขาเสมอโดยไม่รู้ตัว
และวิธีการเพิ่มหญ้าสุริยันสองชิ้นเข้าไปก็เพิ่งปรากฏขึ้นในใจของเขาตอนนั้นเช่นกัน
แค่เขาไม่ได้บอกใครเท่านั้นเอง
เขาจะบอกซูหลิงเซียงได้ยังไงว่าเขามีระบบติดตั้งอยู่ในร่างกายของเขาแล้วระบบก็บอกให้เขาทำเช่นนั้น ?
“สัญชาตญาณของชายคนนี้ช่างน่ากลัวนัก”
ซูหลิงเซียงพูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง
เมื่อนักเล่นแร่แปรธาตุกำลังกลั่นยา ย่อมจะมีปัญหาจากการควบคุมไฟไม่เพียงพอเสมอๆ
ความร้อนไม่พอในขณะที่ควบแน่นยาเข้าด้วยกัน
ซูหลิงเซียงเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสามมีหรือจะไม่เข้าใจความจริงข้อนี้
เพียงแต่ในสถานการณ์กะทันหันนี้มันเป็นเรื่องยากอย่างยิ่งที่จะเลือกวัสดุยาที่ถูกต้องใส่ลงไปในช่วงเวลาวิกฤต
หากวัสดุยาที่เลือกไม่ถูกต้อง หรือปริมาณของวัสดุยาที่เพิ่มไม่เหมาะสม สิ่งที่ทำมาทั้งหมดก็จะสูญสิ้น
แม้แต่ซูหลิงเซียงก็ยังไม่ไปถึงระดับนั้นได้
แต่ชายหนุ่มตัวน้อยข้างๆเธอกลับสามารถควบคุมในระดับนั้นได้อย่างแม่นยำด้วยสัญชาตญาน นี่ทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก
หากเป็นกรณีนี้ ชายที่กำลังหลอมรวมการเล่นแร่แปรธาตูอยู่ในตอนนี้ก็นับได้ว่าเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ เป็นสัตว์ประหลาดในหมู่สัตว์ประหลาดโดยแท้
“เจียงเฉิน เจ้าเป็นพ่อมดแห่งการเล่นแร่แปรธาตูที่หาได้ยากยิ่ง เจ้าสนใจพัฒนาการเล่นแร่แปรธาตุของเจ้าต่อหรือไม่ ? ข้าสามารถแนะนำให้เจ้ารู้จักกับอาจารย์ของข้า หยานชิงซวน ได้ และทำให้เจ้าเป็นศิษย์เอกของอาจารย์ ”
ดวงตาของซูหลิงเซียงส่องประกายอย่างแท้จริง
กะ... เกินไปแล้ว!
เมื่อซูหลิงเซียงพูดแบบนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง!
หยานชิงซวนนั้นเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่รู้จักกันดีในหลิงหยุนวู่ฟู่ เขาคือปรมจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 6
แม้แต่ในอาณาจักรเซี่ยอันยิ่งใหญ่เขาก็ยังมีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก
นักเล่นแร่แปรธาตุยอดฝีมือเช่นนี้ยากนั้นที่คนส่วนใหญ่จะได้พบเจอ
ซูหลิงเซียงต้องการแนะนำเจียงเฉินให้กับหยานชิงซวนรู้จักและเสนอให้เขาเป็นศิษย์ส่วนตัว
ถ้าเจียงเฉินกลายเป็นศิษย์ส่วนตัวของหยานชิงซวนจริงๆ เขาจะต้องกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน
“ขอบคุณสำหรับความเมตตาของครูซู แต่ข้ายังต้องการบรรลุในเส้นทางการต่อสู้ด้วย ส่วนการเล่นแร่แปรธาตูนั้นนับว่าเป็นความบังเอิญเท่านั้น !”
เจียงเฉินยิ้มอ่อนและปฏิเสธความเมตตาของซูหลิงเซียง
เขาเป็นคนที่มีระบบขี้โกงอยู่ในร่างกาย ดังนั้นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรหากเขาจะเป็นอัจฉริยะทุกด้าน
แค่เป็นยอดฝีมือด้านการเล่นแร่แปรธาตูได้ก็ถือได้เวลาสุดยอดแล้วไม่ใช่รึไง ?
แต่ข้ากลับโดนปฏิเสธ!
มันเป็นไปไม่ได้!
เจ้าเด็กนี้ปฏิเสธข้า!
คำปฏิเสธเพียงหนึ่งคำของเจียงเฉินได้เปลี่ยนให้ทุกคนตกตะลึงทันที
พวกเขาทั้งหมดมองไปที่เจียงเฉินด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเขาโง่เขลา
หยารชิงซวนเป็นหนึ่งในนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกที่มีอยู่ไม่กี่คนเท่านั้นในอาณาจักรเซี่ย เขายืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแห่งการเล่นแร่แปรธาตุก็ว่าได้
ในโลกนี้ ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ายังมีนักเล่นแร่แปรธาตุอีกมากมายเท่าไหร่ที่ต่องการคำแนะนำของหยสนชิงซวนผู้ยิ่งใหญ่คนนี้
แต่ชายคนนี้กหลับปฏิเสธที่จะเป็นศิษย์ของหยานชิงซวน นี่มันไม่เกินไปหน่อยรึไง?
“อะไรนะ เจ้าปฏิเสธจริงรึ?”
ซูหลิงเซียงใช้เวลานานกว่าได้สติคืนมาและนางก็มองไปที่เจียงเฉินอย่างเหลือเชื่อ
การเป็นศิษย์ส่วนตัวของหยานชิงซวนนั้นเป็นสิ่งที่นักเล่นแร่แปรธาตุนับไม่ถ้วนต่างก็ฝันถึง
“เจียงเฉิน เจ้ามีพรสวรรค์ในการเล่นแร่แปรธาตุมากนัก เจ้าไม่คิดจะมุ่งไปทางเส้นทางการเล่นแร่แปรธาตุจริงๆรึ”
ซูหลิงก็กล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว “ถ้าคุณไม่ตั้งใจเดินบนเส้นทางสายการเล่นแร่แปรธาตู เจ้าจะต้องเสียใจแน่ๆ แม้แต่พ่อกับแม่และคนทั้งโลกก็ต้องเสียใจด้วยเช่นกัน !”
