ตอนที่ 13 การเล่นแร่แปรธาตุเป็นของกล้วยๆ
ตอนที่ 13 การเล่นแร่แปรธาตุเป็นของกล้วยๆ
"ดี ข้าจะดูสิว่าเจ้ามีความสามารถพอที่จะทำให้ข้าออกไปได้หรือไม่!"
หลินหยางก็ยิ้มด้วยความโกรธ
เขาไม่เชื่อว่าเจ้าของเหลือชิ้นนี้จะสามารถกลั่นเม็ดยาทรงพลังได้จริงๆ
ส่วนเจียงเฉินนั้นเขาขี้เกียจจะพูดไร้สาระกับหลินหยางอีกต่อไปแล้ว เขาจึงเดินขึ้นไปบนแท่ยพร้อมกับเริ่มกลั่นยา
"ติ๊ง! คุณกำลังกลั่นเม็ดยาทรงพลังขึ้นมา ดังนั้นระบบจะเรียกใช้ การเพิ่มอัตราความสำเร็จร้อยเท่าให้โดยอัตโนมัติ!"
เหลือเชื่อ ! นี่มันสามารถเพิ่มอัตราการความสำเร็จในการกลั่นเม็ดยาให้ข้าได้ด้วยรึเนี่ย !
ด้วยอัตราความสำเร็จร้อยเท่านี้ แม้ว่าอัตราความสำเร็จในการเล่นแร่แปรธาตุของเขาจะเหมือนขยะต่ำตมแต่ความสำเร็จมันก็ยังเกือบ 100% แน่นอน
ระบบนี้ก็ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว นี่แสดงว่าข้าแทบไม่มีโอกาสล้มเหลวในการกลั่นยาเลยไม่ใช่รึไง
เจียงเฉินอึ้งจนพูดไม่ออกไปครู่หนึ่งแต่หลังจากได้สติเขาก็เริ่มใส่วัสดุต่างๆลงไปในหม้อ
เขาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหนึ่งแล้ว ดังนั้นการกลั่นเม็ดยาทรงพลังที่ไร้ซึ่งระดับนั้นเขาใช้แค่ปลายเล็บก็สามารถกลั่นมันขึ้นมาได้แล้ว
ไม่ว่าจะเป็นการทำให้เตาร้อน การวางวัสดุยา หรือการควบคุมอุณหภูมิ ทุกขั้นตอนล้วนแต่ถูกต้องสมบูรณ์
ระดับความชำนาญของเขานั้นไม่ได้ด้อยกว่าซูหลิงเซียงที่แสดงการเล่นแร่แปรธาตุให้ดูก่อนหน้านี้เลย
ในเวลาเพียงไม่กี่นาที การกลั่นยาของเจียงเฉินก็สิ้นสุดลง
ขณะที่กำลังอัดเม็ดยาให้รวมกันเป็นเม็ดกลิ่นหอมของเม็ดยาก็อบอวลไปทั่วห้องเรียน
"ติ๊ง! คุณกลั่นเม็ดยาทรงพลังสำเร็จและได้รับค่าประสบการณ์ 500x100!"
“ติ๊ง! คุณเลื่อนขั้นเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสองสำเร็จแล้ว!”
การกลั่นเม็ดยาทรงพลังนี้ทำให้เขาเลื่อนขั้นเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุอันดับสองได้โดยตรง
จู่ๆเจียงเฉินก็รู้สึกว่าพรสวรรค์ในการเล่นแร่แปรธาตูของเขานั้นพุ่งทะยานขึ้นในทันที
เมื่อชั่วโมงกว่าๆที่แล้วเขายังเป็นมือใหม่ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุมาก่อนเลย
แต่ตอนนี้เขากลับกลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสองอย่างแท้จริงแล้ว
โดยที่เขาเพียงแค่ฝึกหลอมเม็ดยาทรงพลังเท่านั้น..
ด้วยระบบการฝึกบ่มเพาะร้อยเท่านี้ การเล่นแร่แปรธาตุก็นับได้ว่าเป็นเรื่องง่ายดายสำหรับเขาในทันที!
“อะไรกัน ! มันสำเร็จงั้นรึ ?”
“เยี่ยมจริงๆ การกลั่นเม็ดยาของชายคนนี้ยอดเยี่ยมจนบัดซบเกินไปแล้ว เขาทำได้ดีจนเทียบได้กับคุณครูซูด้วญว้ำ ”
“ช่างน่าขันเจ้าหลินหยางนักที่กล้าพูดว่าไม่มีใครสามารถเรียนรู้วิธีการเล่นแร่แปรธาตุได้ในวันเดียว แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าข้าคืออะไรกันหละ?”
ในห้องเรียน ทุกคนดวงตาก็เบิกกว้าง และมีเสียงอุทานออกมาด้วยความตกตะลึง
เป็นไปไม่ได้!
โกหก!
หลินหยางเริ่มกลายเป็นบ้า
เขาดูไม่เหลือเชื่อราวกับว่าเห็นผีตัวเป็นๆ
เจ้าของเสียจากตระกูลเจียงนี่ไม่เพียงแต่ความแข็งแกร่งด้านการต่อสู้จะเหนือกว่าเขา
แม้แต่ตอนนี้พรสวรรค์ในการเป็นนักรบแร่แปรธาตูของอีกฝ่ายก็ยังโดดเด่นกว่าเขาเป็นอย่างมาก มีใครบอกข้าได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?
แน่นอนว่าสิ่งที่เจียงเฉินแสดงออกมานั้นไม่เพียงแค่ทำให้นักรบระดับทองแดงทุกคนตกตะลึง
แม้แต่ซูหลิงเซียงที่เงียบอยู่ด้านข้างก็ยังใช้ดวงตาที่งดงามของเธอมองเขาด้วยความตกใจ
เด็กน้อยที่ชื่อเจียงเฉินคนนี้…. การเล่นแร่แปรธาตุของเขานั้นรื่นไหลเหมือนกับสายน้ำและขั้นตอนต่างๆที่เขาทำก็สามารถสำเร็จได้ในครั้งเดียว
แม้แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะปรบมือให้ในใจ
สิ่งที่ทำให้เธอตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือการควบแน่นยาในขั้นสุดท้ายของเด็กหนุ่มคนนี้ นั่นไม่ใช่เทคนิคธรรมดาๆเลย
มันคือการผนึกเม็ดยาชัดๆ มันเป็นเทคนิคที่นักรบเล่นแร่แปรธาตุเก่งๆใช้ในการกลั่นยา !
นี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเด็กน้อยผู้นี้ได้อยู่บนเส้นทางนักเล่นแร่แปรธาตุที่ไม่ต่ำกว่าระดับหนึ่งแล้ว !
ซูหลิงเซียงมีความสุขเป็นอย่างมาก
ดูเหมือนว่าคราวนี้ เธอจะได้ค้นพบอัจฉริยะในการเล่นแร่แปรธาตุที่น่าทึ่งเข้าแล้วจริงๆในชั้นเรียนทองแดงแห่งนี้
“นักเรียนเจียงเฉิน ความสำเร็จในการเล่นแร่แปรธาตุของเจ้านั้นยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก เจ้าอยากลองกลั่นเม็ดยาบำรุงกายดูหรือไม่ ?”
ซูหลิงเซียงสูดหายใจเข้าลึกๆ และยิ้มให้เจียงเฉิน: "ถ้าเจ้าสามารถกลั่นมันได้สำเร็จ ข้าจะเลื่อนเจ้าเป็นนักเรียนชั้นทองโดยตรง !"
เธอต้องการจะดูว่าทักษะการเล่นแร่แปรธาตุของชายผู้นี้บรรลุถึงระดับไหนและเขาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหนึ่งจริงหรือไม่ !
เจียงเฉินก็ผงะไปครู่หนึ่ง
เห็นได้ชัดว่าเขานั้นไม่คิดว่าซูหลิงเซียงจะเปิดโอกาสให้เขากลั่นเม็ดยาบำรุงกาย
เป็นไปได้ไหมที่ผู้หญิงคนนี้รู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของเขาแล้ว ?
จริง ๆ แล้วเจียงเฉินไม่สนใจการเป็นนักเรียนระดับทองที่ซูหลิงเซียงพูดไว้เลย
เพราะตอนนี้เขามีระบบที่ยอดเยี่ยดเป็นอย่างมากอยู่ มันจึงเป็นเรื่อง่ายดายอย่างมากที่เขาจะได้ไปอยู่ในรายชื่อนักเรียนสายใน
อย่างไรก็ตาม ซูหลิงเซียงก็ยินดีที่จะทำหากนี่จะทำให้เขาใช้วัสดุและสมุนไพรได้ฟรีๆ และเจียงเฉินก็รู้สึกมีความสุขกับเรื่องนี้ไม่น้อยเช่นกัน
เขายิ้มขึ้นบางๆและตอบกลับ "ถ้าครูซูพูดเช่นนั้น ข้าก็จะลองดู "