บทที่ 232 - ลาก่อน , ว่านเซิง
บทที่ 232 - ลาก่อน , ว่านเซิง " ขอบคุณมาก " ในขณะที่ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับซูหนิงลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ การยอมรับของว่านเย่ต่อซูหนิงก็แพร่กระจายจากความสามารถของเขาไปสู่พฤติกรรมของเขา ในความเห็นของว่านเย่ด้วยนิสัยของซูหนิงไม่มีปัญหาที่จะวางอนาคตของ นิกายนกกระกลืนกิน ไว้ในมือของเขา “ เจ้าจะไป แคว้นว่าน...
