Esper Harem in the Apocalypse EHA ตอนที่ 2 กระแสจิตและพลังเหนือมนุษย์
"รูดี้ รู้ไหมว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่" อาจารย์ใหญ่ถามรูดี้
หลังจากที่รูดี้รีบออกจากห้อง เขาถูกเรียกตัวไปที่ห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่
"รู้ครับ" รูดี้พยักหน้า "ผมวิ่งอยู่ในห้องโถงและตะโกนเสียงดังรบกวนคนอื่นครับ"
"รูดี้..." อาจารย์ใหญ่อ่านผลการเรียนเรียนของรูดี้แล้วพูดว่า "คุณคือนักเรียนที่ดีที่สุดของเรา โรงเรียนนี้คาดหวังหลายสิ่งจากคุณ นักเรียนทุกคนในโรงเรียนนี้ชื่นชมคุณ คุณเป็นแบบอย่างที่ดีของพวกนักเรียนทุกคนนะ"
'นั่นคือสิ่งที่ฉันเคยคิด จนกระทั่งไม่กี่ปีต่อมา' รูดี้ถอนหายใจในใจ
"คุณควรคิดให้รอบคอบก่อนจะทำอะไร เพราะถ้าคุณทำอะไรผิด นักเรียนคนอื่นจะเลียนแบบคุณได้" อาจารย์ใหญ่กล่าวเสริม
รูดี้พยักหน้าและพูดว่า "ผมขอโทษครับ สำหรับพฤติกรรมของผม"
"คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษ"
"นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นถ้าคุณตั้งใจเรียนมากเกินไป" รูดี้ได้ยินเสียงในหัว
"หา?" รูดี้มองไปรอบๆ และคิดว่า 'นั่นเสียงใครน่ะ'
'ฉันควรบอกให้เขาพักบ้างดีไหม ฉันน่าจะให้เขาพักสัก 2-3 วัน' รูดี้ได้ยินเสียงนั้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ เขามั่นใจว่าเป็นเสียงของอาจารย์ใหญ่
'เกิดอะไรขึ้น ฉันได้ยินเสียงของอาจารย์ใหญ่ แต่ไม่เห็นเขาขยับปาก ฉันอ่านใจเขาออกหรือเปล่า' รูดี้คิดอย่างไม่น่าเชื่อ
"ท่านครับ ผมไปตอนนี้เลยได้ไหมครับ" รูดี้ถามอย่างเชื่อฟัง
" ได้ "
'เธอสามารถใช้เวลาที่เหลือของวันนี้ได้ถ้าเธอต้องการ' อาจารย์ใหญ่คิด
'ฉันอ่านใจเขาออกจริงๆ การทดลองนี้สำเร็จหรอ แต่ทำไม พวกเขาไม่เคยพูดว่าฉันจะมีความสามารถพิเศษ ถ้างั้นความสามารถอื่น ๆ ของฉันมีอะไรอีกบ้าง' รูดี้สงสัยขณะออกจากห้องและเดินกลับห้องเรียน
เขานั่งที่โต๊ะแล้วเริ่มเรียนต่อ
'นี่เป็นช่วงสุดท้ายของการเรียน ฉันรอที่จะกลับบ้านพบแม่ไม่ไหวแล้ว สองปีแล้วตั้งแต่ฉันเห็นเธอเป็นครั้งสุดท้าย'
รูดี้พยายามอ่านความคิดของเพื่อนร่วมชั้น แต่พลังของเขาใช้ไม่ได้
'มันต้องมีเงื่อนไขบางอย่างฉันถึงจะใช้พลังได้' รูดี้สงสัย
"รูดี้ รูดี้!" ขณะที่รูดี้กำลังครุ่นคิด ครูก็เรียกชื่อเขา
"ครับ"
เธอชี้ไปที่โจทย์ทางคณิตศาสตร์บนกระดานไวท์บอร์ดแล้วพูดว่า "เธอช่วยแก้โจทย์ปัญหานี้ได้ไหม"
รูดี้ดูบนกระดานและอ่านโจทย์ปัญหาในใจของเขา
Q-8-i/ 3-2i. ถ้านิพจน์ข้างต้นถูกเขียนใหม่ในรูปแบบ a+bi โดยที่ a เป็นจำนวนจริง ค่าของ a คืออะไร? (หมายเหตุ: i=รูท-1 )
'อืม - รูดี้ฮัมเพลงอย่างแปลกใจหลังจากดูโจทย์ปัญหา 'ฉันมีปัญหาในการแก้โจทย์ปัญหาวิชาคณิตศาสตร์ก่อนหน้านี้เพราะมันยาก แต่ตอนนี้ฉันทำได้'
รูดี้เดินไปที่กระดานแล้วหยิบปากกาไวท์บอร์ดจากครู
ในการเขียน 8-i/3-2i ใหม่ให้อยู่ในรูปแบบมาตรฐาน a+bi คุณต้องคูณตัวเศษและตัวส่วนของ 8-1/3-2i ด้วยคอนจูเกต 3+2i จะได้เท่ากับ: (8-1/3-2i) (3+2i/3+2i)= 24+161-3i+(-i)(2i)/(32)-(2i)2
ตั้งแต่ i2 =-1, เศษส่วนสุดท้ายนี้ลดรูปลงเหลือ 24+16i-3i+2/9(-4)= 26+13i/13
ซึ่งลดรูปลงได้อีกเป็น 2+i ดังนั้น เมื่อ 8-i/3 -2i ถูกเขียนใหม่ในรูปแบบมาตรฐาน a+bi ค่าของ a คือ 2
รูดี้แก้โจทย์ปัญหาได้ภายในหนึ่งนาที
"เสร็จแล้วครับ" เขายื่นปากกาไวท์บอร์ดให้ครูแล้วนั่งลงบนโต๊ะ
"รูดี้ เธอแก้โจทย์ปัญหานี้ได้อย่างไร? ฉันยังไม่ได้สอนเรื่องนั้นเลย” ครูถามอย่างตกตะลึงและประหลาดใจ
'แล้วทำไมครูถึงถามผมล่ะ?'รูดี้ถอนหายใจและตอบว่า "ผมเรียนมาล่วงหน้าแล้วครับ อาจารย์ริเซ่"
ริเซ่ เป็นครูอายุ 22 ปีที่ทำงานเป็นครูฝึกสอน เธอมีผมสีชมพูสวยและตาสีฟ้าอมเขียว นักเรียนหลายคนแอบชอบเธอเนื่องจากเธออายุยังน้อยและมีบุคลิกที่ชาญฉลาด
รูดี้และริเซ่มีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก เพราะทั้งคู่มีเรื่องที่ทะเลาะกัน ริเซ่รู้สึกหงุดหงิดและโกรธรูดี้มาตั้งแต่เปิดเทอมวันแรก เพราะรูดี้โทรหาเธอเพื่อชี้ให้เห็นถึงความผิดพลาดในการสอนของเธอ อย่างไรก็ตาม ปรากฏว่าเธอไม่ผิด เธอเลยบังคับให้รูดี้ขอโทษเธอ
ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาไม่อยากที่จะพบหน้ากันอีก
'ฉันคิดถึงสมัยมัธยมปลายครั้งนี้จริงๆ มันสนุกมาก' รูดี้มองไปที่ริเซ่ด้วยท่าทางเคร่งขรึมและรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวบนใบหน้าของเขา 'ในชีวิตก่อนหน้านี้ ริเซ่แต่งงานกับแฟนของเธอในอีกสองปีต่อมา และต่อมาเธอก็ถูกสามีฆ่าตายตอนไปฮันนีมูน'
'ฉันจะช่วยให้เธอรอดชีวิตให้ได้'
ดิ๊ง-ด่อง!
เวลาเรียนสิ้นสุดลง ทุกคนก็เริ่มกลับบ้าน
"เฮ้ รูดี้!" เอริคเพื่อนสนิทของรูดี้ ได้วางมือไว้บนไหล่ของรูดี้แล้วพูดว่า "ไปเล่นฟุตบอลกับพวกรุ่นพี่กันเถอะ"
นั่นเป็นเรื่องปกติสำหรับรูดี้ที่จะเล่นบอลกับเพื่อน ๆ และสนุกกับเวลาที่มีจำกัด
"ไม่ใช่วันนี้เอริค ฉันมีเรื่องต้องทำที่บ้าน"
"เอาล่ะ! ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เจอกัน!"
รูดี้ออกจากประตูของโรงเรียนและเดินทางกลับบ้านตามปกติ
เขาถอนหายใจและมองย้อนกลับไปที่ความทุกข์ทรมานจากชีวิตก่อนหน้านี้และพึมพำว่า 'ครั้งนี้ฉันจะไม่พลาดแม้แต่ครั้งเดียว'
"เฮอะ!" เขาจำการสนทนาของเขากับเอริคได้เมื่อครั้งสุดท้ายที่เขามาเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล "ฉันอึดอัดมากเมื่อเขามาแจ้งฉันเกี่ยวกับงานแต่งงานของเขา"
เอริคได้ทำงานในบริษัทระดับกลางและต่อมาได้แต่งงานกับลูกสาวของเจ้านาย จากนั้นเขาก็ได้รับการเลื่อนตำแหน่งและย้ายไปต่างประเทศกับภรรยาของเขา
"พอฉันมาคิดดูแล้ว เพื่อนของฉันเกือบทุกคนแต่งงานกัน แต่ก็ไม่มีใครสนใจที่จะบอกฉัน ยังไงก็เถอะฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น"
'ฉันไม่ได้ยินข่าวของแฟนสาวเลยเมื่อเราเลิกกัน ฉันสงสัยว่าเธอมีแฟนใหม่ด้วยหรือเปล่า...' รูดี้กำหมัดแล้วพึมพำ "ฉันเป็นคนบอกเลิกกับเธอเอง"
"อืม ฉันจะพบเธออีกครั้งในเทอมหน้า เมื่อเธอย้ายมายังเมืองใกล้ๆบ้านฉัน"
รูดี้ กำลังเดินผ่านสนามเด็กเล่นสาธารณะ ที่ซึ่งผู้คนรอบๆมาเล่นกัน ทันใดนั้น ลูกเทนนิสก็บินมาที่รูดี้ มันกำลังจะชนใบหน้าของเขา แต่เขาจับมันด้วยมือของเขาแม้ไม่ได้มองมัน
"อะไร--!"
เขายังได้รับความสามารถในการรับรู้ที่ยอดเยี่ยม
"เฮ้ ขอลูกบอล!" เด็กชายตะโกนออกมาจากระยะไกล
"พวกเขาไม่แม้แต่คิดจะมาขอโทษ ... " รูดี้ขว้างลูกบอลด้วยกำลังทั้งหมดของเขา และมันก็พุ่งทะลุผ่านก้อนเมฆ
จากนั้นลูกฟุตบอลก็โดนขาของรูดี้ เขาเหลือบมองไปรอบๆ เพื่อดูเด็กๆ อายุประมาณ 13-15 ปีกำลังฝึกฟุตบอล
"ขอโทษครับ ช่วยส่งบอลให้หน่อยได้ไหมครับ" เด็กชายตะโกน
'ฉันแค่ต้องเตะกลับไป แต่ถ้ามันโดนใคร เด็กพวกนั้นก็อาจจะตายจากการโดนกระแทกได้' รูดี้เพียงแค่เอาปลายรองเท้าแตะเบาๆกับลูกบอล แล้วเตะผ่านตาข่ายประตู
วันนั้น รูดี้ตระหนักว่าชีวิตที่สองของเขาจะต้องลำบากมากกว่าที่เขาคิด
