King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 320 สนามประลอง… ไม่สิ! สนามต่อสู้
ตอนที่ 320 สนามประลอง… ไม่สิ! สนามต่อสู้
ณ หลังกำแพงดิน
เมื่อเดินออกมาหลังกำแพงดินที่สร้างเป็นอาณาเขตเอาไว้ก็เจอเลย
เจอราชามังกรที่สวมเกราะเต็มร่างกายยิ่งกว่าเจอกันเมื่อครั้งก่อนอาวุธเองก็เป็นดาบขนาดใหญ่ทั้งสองเล่มต่างจากครั้งก่อนที่เอาไปแค่เล่มเดียวเท่านั้น
ส่วนด้านสนามประลอง… ไม่สิ! เรียกว่าสนามต่อสู้ดีกว่าเพราะการต่อสู้ครั้งนี้มันไม่ใช่การประลอง แต่เป็นการต่อสู้แบบสงคราม ตัวสนามถูกทำขึ้นมาจากหินอ่อนที่มีขนาดประมาณ 200 x 200 เมตร เห็นขนาดแล้วมันอาจจะใหญ่ก็จริงสำหรับการประลองเพียงสองคน
แต่ทว่า
มันไม่ได้ใหญ่อะไรเลยถ้าวัดจากระดับพลังของผมและของราชามังกร แต่เอาเถอะ ยังไงสะทางนั้นก็คงรู้ดีว่ายังไงสนามก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่สร้างเอาไว้ก็คงสร้างพอเป็นพิธีเฉยๆ มองดูสนามประลองสักพักผมก็หันไปหาทาร์เทียร์ด้านหลัง
“สนามนี้มันพึงสร้างมาใช่ไหม”
“ครับ”
“พวกมันไม่ได้วางกับดักเอาไว้แน่นะ ถึงขนาดลงทุนสร้างของแบบนี้ข้าคิดว่ายังไงมันก็แปลก”
“เรื่องนั้นท่านไม่ต้องกังวล ก็จริงอยู่ที่พวกมังกรมันวางกับดักเอาไวแต่ทางข้าก็สั่งป้องกันเอาไว้หมดแล้ว”
“อ่า”
หลังจากได้ฟังการยืนยันแน่นอนจากทาร์เทียร์ผมก็เริ่มเดินต่อ
ทางด้านราชามังกรเมื่อเห็นผมออกเดินเข้าสนามต่อสู้ตัวเจ้านั่นเองก็เดินขึ้นมาเหมือนกันด้วยสีหน้ายิ้มเหมือนว่าตัวเองชนะแล้ว
อะไรทำให้มันมั่นใจขนาดนั้นกันนะ?
ส่วนเรื่องกับดักที่ทาร์เทียร์ว่ามาว่าสามารถหยุดได้หมดแล้วทางผมเองก็ยังไม่ไว้ใจเท่าไหร่หรอก แต่ทาร์เทียร์ก็คงไม่ทรยศเช่นกันเพราะงั้นก็วางใจได้ระดับหนึ่ง
เมื่อเดินขึ้นมาสักพักผมกับราชามังกรก็มาประจันหน้ากัน
“ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะกล้ามาจริงๆ นึกว่าแค่ถ่วงเวลาเท่านั้น”
ความคิดแบบนี้มันเหมือนทาร์เลียชัดๆ
“ข้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนั้นหรอก”
“หึ! แบบนั้นมันก็จริง เพราะยังไงสะถ้าเจ้าตายที่นี่เรื่องทั้งหมดมันก็ไร้ความหมาย ร่วมถึงเรื่องกลุ่มต่อต้านภายในเผ่ามังกรด้วย”
เข้าใจแล้ว!
ทันทีที่ได้ยินเจ้านี่พูดออกมาผมก็เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงได้เป็นแบบนั้น เท่านี้ก็เข้าใจว่าทำไมมันถึงทำได้แสะยิ้มแบบผู้ชนะแล้วเดินขึ้นมาด้วยความมั่นใจ เฮ้อ~
เจ้านี่คงคิดว่าที่ผมตกลงร่วมด้วยกับกลุ่มต่อต้านที่นำโดยโรแลนด์เป็นแผนเดียวที่จะจัดการมันแน่นอน หึ! เสียใจด้วยนะ แต่ยังไงก็เล่นตามน้ำหน่อยแล้วกัน
คิดได้ผมก็แกล้งทำสีหน้าตกใจออกไป
“ทะ ท่านหมายถึงเรื่องอะไร”
“เหอะ! ท่าทางแบบนั้นแปลว่ายังไม่รู้สินะว่าข้าทำอะไรกับเจ้าโรแลนด์ก่อนออกมาที่นี่”
“โรแลนด์…? ท่านหมายถึง-”
“ก็ไอ้คนทรยศที่ส่งคนไปเสนอแผนให้เจ้าไงละ!!!”
ราชามังกรตะโกนเสียงดังพร้อมชี้นิ้วมาทางผม
เฮ้อ~ ตอนแรกที่เจอก็แอบคิดเหมือนกันว่าหมอนี่ต้องเป็นคนฉลาดมากแน่ที่สามารถวางแผนยึดอำนาจและปกครองเผ่ามังกรมานานขนาดนี้ได้ แต่ว่า เมื่อมาเห็นแบบนี้แล้วความสามารถอะไรของมันคงไม่มีหรอก ผมคงคิดมากไปเอง
ก็รู้อยู่หรอกว่าที่แกสามารถจับตัวคนทรยศในเผ่าได้มันเป็นเรื่องดีกับเผ่ามังกร แต่มันสมควรมาบอกศัตรูแบบนี้ด้วยหรือไง ไม่สิ! ตอนนี้ถ้าคิดอีกแบบคือราชามังกรต้องการทำลายความหวังของผมแน่ถึงได้พูดอะไรแบบนั้นออกมา
เสียเวลาจริงๆ สู้เลยแล้วกัน!
คิดได้ผมก็เอาขวานศึกด้านหลังออกมา
“มาสู้กันเลยดีกว่าเสียเวลา”
“ได้!”
ราชามังกรจับดาบทั้งสองข้างด้านหลังออกมา จากนั้นดาบทั้งสองก็เริ่มมีเวทย์ไฟเคลือบเอาไว้เหมือนกับท่าอาวุธเวทย์ของทวีปเดเชีย แต่ทว่า พลังเวทย์ที่เคลือบอยู่นั่นมันรุนแรงกว่าที่ผมเคยเจอมาจริงๆ สมแล้วที่เป็นพลังของระดับพระเจ้า…
ทางนั้นเวทย์ไฟทางนี้ก็ต้องเวทย์น้ำ
‘เวทย์น้ำ’ ผมเริ่มใช้เวทย์น้ำเคลือบร่ากายตัวเองและขวานศึกเอาไว้
ใช่แล้ว!
ตอนนี้ผมได้ใช้เวทย์น้ำเคลือบขวานศึกและร่างกายตัวเองเพื่อป้องกันเอาไว้ในกรณีฉุกเฉิน ถึงจะมั่นใจก็เถอะว่าดาบแค่นั้นคงไม่ทำให้ตายในการโจมตีเดียวแต่อย่างน้อยใช้เวทย์ที่เป็นศัตรูกับธาตุไฟอย่างธาตุน้ำเพื่อป้องกันมันก็อุ่นใจกว่า
หลังจากที่ใช้เวทย์เสร็จทางราชามังกรเริ่มตั้งท่าเตรียมสู้
“ถ้าพร้อมแล้วก็เข้ามาได้เลย”
“ให้ข้าบุกก่อน?”
“แน่นอน สำหรับราชามังกรอย่างข้าการเข้าโจมตีเด็กแบบเจ้าก่อนรู้ถึงไหนก็คงอายถึงนั่น เพราะแบบนั้นโจมตีเข้ามาก่อนได้เลย”
หึ! หาเรื่องตายสะแล้ว
อยากพูดออกไปแบบที่คิดจริงๆ แต่ถ้าทำอะไรแบบนั้นโอกาสที่จะจัดการกับมันก็จะหายไปด้วยเพราะแบบนั้นใจเย็นเอาไว้ก่อนดีกว่า ได้โจมตีก่อนแบบนี้มันก็เป็นประโยชน์กับทางเรามากด้วย
“แน่ใจนะจะให้ข้าโจมตีก่อน?”
“อย่าลีล่า ข้าราชามังกรพูดคำไหนคำนั้น”
ราชามังกรตอบแบมั่นใจพร้อมรอยยิ้ม ระหว่างนั้นเสียงกระซิบของเผ่ามังกรด้านหลังราชามังกรก็ลอยเข้าหูของผม
“-สมแล้วที่เป็นท่านราชามังกร!”
“-แค่พลังก็รู้แล้วว่าต่างกันขนาดไหน ระดับเทพกับระดับพระเจ้ามันก็เห็นผลตั้งแต่ยังไม่ได้สู้แล้ว”
“-แบบนี้พวกเราไม่ต้องเป็นกังวลอะไรกันแล้ว”
เหมือนกับว่าพวกมันจะมั่นใจในชัยชนะของราชาพวกมันมากเลยสินะ แต่แบบนี้แหละดี อย่างเห็นใบหน้าพวกมั่นใจแบบนั้นหลังจากที่ราชามังกรนอนจมกองเลือดจริงๆ หึ!
หลังคิดได้ผมก็
ปัก!
ใช้ปลายขวานศึกปักลงพื้นหินอ่อนด้านหน้า
“นี่เจ้ากำลังจะทำอะไร ข้าบอกให้บุกเข้ามาทำไมทิ้งอาวุธแบบนั้น!!!”
ผมไม่ได้สนใจสิ่งที่ราชามังกรตะโกนออกมาแล้วเริ่มทำตามที่คิดเอาไว้ต่อ ส่วนสิ่งที่ผมกำลังจะทำก็คือ….
