ตอนที่ 623+624 น่ากลัวเล็กน้อย

ตอนที่ 623 น่ากลัวเล็กน้อย

หวงเฉิงจิ้งขมวดคิ้ว “ใครเหรอ?”

“เจ้าชายน่ะ” เจียงเหยาตอบอย่างไม่ใส่ใจ “ฉันขอตัวก่อนนะคะคุณหวง”

เธอเข้าไปในเต็นท์ เพื่อดูอาการของเฉินเฟยไป่ “คุณชายเฉิน ออกจะเสียมารยาทไปหน่อยไหมที่พูดกับคนที่ช่วยชีวิตคุณอย่างนี้?”

ความทรงจำของการช่วยชีวิตแวบเข้ามาในหัวของเขา

ในฐานะทายาทชายเพียงคนเดียวของตระกูลเฉิน เฉินเฟยไป่ไม่เคยอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจเช่นนี้มาก่อน ช่างเป็นโชคชะตาที่เจียงเหยาเป็นภรรยาของคู่แข่งคนสำคัญของเขา และยังเป็นคนที่ช่วยชีวิตเขาอีก

เรื่องนี้ช่างทำร้ายความภาคภูมิใจของเขาเสียเหลือเกิน

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถลืมช่วงเวลาที่เจียงเหยาลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกราก เพียงเพื่อช่วยชีวิตเขา

ฝนตกอย่างหนัก ความเปียกโชกจากฝนที่ตกมาห่าใหญ่รบกวนการมองเห็นของเธอ ผมเกาะติดตามใบหน้าดูยุ่งเหยิง ร่างเล็ก ๆ ของเจียงเหยาดูเหมือนกำลังถูกพัดไปได้ทุกเมื่อ แต่เป็นผู้หญิงที่อ่อนแอคนนั้นที่ช่วยเขาให้พ้นจากความสิ้นหวัง

เขาตกตะลึงกับคำตอบของเจียงเหยา เขาเรียกเธอเข้ามาก็เพราะอยากจะขอบคุณ ตอนนี้เธออยู่ที่นี่แล้ว คำพูดดูเหมือนจะติดอยู่ในลำคอของเขา โชคดีที่ความกระอักกระอ่วนไม่ได้เกิดขึ้นนาน เนื่องจากนายพลเฉินขึ้นเฮลิคอปเตอร์บินตรงมาจากเมืองจินโด เดินเข้ามาในเต็นท์พร้อมกับเฉิยเฟยถัง

ด้านหลังนายพลเฉินเป็นหมอวัยสี่สิบปี นายพลเฉินให้หมอตรวจร่างกายของเฉินเฟยไป่อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

หมอรู้สึกขุ่นเคืองต่อการกระทำของนายพลเฉินอยู่เล็กน้อย

“เราไปรอข้างนอกกันเถอะ” หมอจากโรงพยาบาลเฉิงอ้ายเรียกเจียงเหยาและเดินออกไปจากเต็นท์

เมื่อพวกเขาอยู่ข้างนอก มีคนบ่นว่า “นั่นพวกคนชั้นสูงสินะ ไม่ให้เกียรติหมออย่างพวกเราเอาเสียเลย?”

“เฉินเฟยไป่เป็นใครกัน? ชายชราคนที่เพิ่งเข้ามาดูน่ากลัวนิดหน่อยนะ” พยาบาลบ่นพึมพำ

“แค่คิดว่าเป็นการแสดงความรักที่ปู่มีต่อหลานชายก็พอค่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็ต้องหาหมอที่ดีที่สุดที่เขารู้จักมาให้หลานเขา คิดแบบนี้จะได้รู้สึกดีขึ้นด้วยไงคะ” เจียงเหยายิ้ม เฉินเฟยไป่เป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลเฉิน และนายพลเฉินก็ให้ความสำคัญกับผู้ชายมากกว่าผู้หญิง จึงไม่แปลกใจเลยที่เฉินเฟยไป่จะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่นายพลเฉินจะเชิญหมอมาด้วย อย่างไรก็ตามกว่าที่จะหาเฉินเฟยไป่พบก็ใช้เวลาอยู่นานพอสมควร หลังจากที่เขาถูกน้ำพัดพาไป ด้วยสภาพทางการแพทย์ที่ไม่ดีนักในเขตเมืองรง ความไม่ไว้วางใจของเขาที่มีต่อหมอของที่นี่จึงเป็นที่เข้าใจได้

เจียงเหยาอธิบายด้วยเสียงเบา ๆ และรู้สึกสบายใจเป็นพิเศษ เมื่อเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่รู้สึกถูกดูถูกในตอนแรก ตอนนี้เข้าใจสถานการณ์มากขึ้นและรู้สึกดีขึ้นมาก

__

ตอนที่ 624 ธรรมชาติของมนุษย์

ฉนวนกันเสียงของเต็นท์ไม่ค่อยดีนัก แม้ว่าเจียงเหยาจะลดเสียงพูดให้เบาลง ทว่านายพลเฉินก็ยังจับการสนทนาทั้งหมดที่เกิดขึ้นด้านนอกได้

เขาไม่แปลกใจกับคำร้องเรียนของหมอ พยาบาล แต่ค่อนข้างแปลกใจที่ได้ยินคำตอบของเจียงเหยา

เขายิ้มและพูดกับเฉินเฟยถัง “ภรรยาของลู่ชิงสีเป็นอัญมณีจริง ๆ ไม่แปลกใจเลยที่ตระกูลเหลียงจะชอบเธอมาก!”

เป็นเพียงคำพูดลอย ๆ ของนายพลเฉินในตอนนั้น เขาไม่ได้คิดจะพูดคุยกับหลานสาวของเขามากไปกว่านี้

“ฉันต้องขอโทษทุกคนด้วย ตอนนี้ฉันกังวลมากเกินไปหน่อย โปรดอภัยในการกระทำผิดพลาดของฉันหน่อยก็แล้วกันนะ ฉันไม่ได้สงสัยในความสามารถของพวกคุณทุกคน แต่หลานชายของผมมีอาการบาดเจ็บเดิมอยู่แล้ว ทำให้ฉันอดห่วงไม่ได้และต้องพาหมอที่ดูแลเขาอยู่แล้วมาด้วย”

อาการบาดเจ็บเดิมเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น ทว่านายพลเฉินจำเป็นต้องพูดอะไรดี ๆ ออกมาเสียหน่อย แม้ว่าตัวเขาจะไม่มีความศรัทธาในความสามารถของกลุ่มหมอเหล่านี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นี่ในเมืองรง เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่อยู่ที่นี่ต่างมาเพื่อช่วยเหลือบรรเทาทุกข์ด้านการแพทย์ พวกเขาถือเป็นฮีโร่ และในฐานะนายพล เขาไม่ควรที่จะละเลยกับความพยายามของพวกเขา

แพทย์และพยาบาลรู้ว่านายพลได้ยินการสนทนาของพวกเขา หลังจากที่ผู้มีอำนาจมากกว่ากล่าวคำขอโทษ ประกอบกับได้ฟังเหตุผลของเจียงเหยา พวกเขาคิดว่าความไม่พอใจของพวกเขาเมื่อสักครู่ ไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย ตอนนี้นายพลได้ออกมาขอโทษเป็นการส่วนตัว ทำให้พวกเขาเกินอาการประหม่ามาก

“ไม่ ไม่ ไม่! เป็นความผิดของพวกเราเองครับ สิ่งที่ท่านทำลงไปก็เป็นสัญญาณชาติตามปกติของคนเรา โปรดยกโทษให้กับพวกเราด้วยครับ” หมอท่านหนึ่งพูดขึ้น

นายพลเฉินยิ้มและไม่พูดอะไรอีก เขารู้วิธีทำให้ผู้คนสงบลงและรู้ว่าต้องพูดมากเพียงใดเพื่อให้น่าเกรงขาม

“เจียงเหยา!” เขาโบกมือให้เจียงเหยา และทันทีที่การแสดงออกของเขาอ่อนลง “ช่วยเฟยไป่ไว้เหรอ? ตอนนี้ครอบครัวเฉินเป็นหนี้บุญคุณคุณแล้ว ฉันไม่รู้จะตอบแทนคุณยังไงดี! เขาเป็นลูกคนเดียวของเรา ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ฉันคง...”

นายพลเฉินถอนหายใจ เหตุการณ์ของเฉินเฟยไป่ทำให้ครอบครัวเฉินทุกคนตกใจมาก

แต่เมื่อเขาพูด เขาไม่ได้คำนึงถึงเฉินเฟยถังที่ยืนอยู่ข้างหลัง เมื่อได้ยินจากปู่ของเธอ ที่บอกว่าเฉินเฟยไป่เป็นลูกคนเดียว สีหน้าของเธอก็ซีด แต่ก็กลับมาเป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเธอไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น

“ฉันบังเอิญอยู่ถูกที่ถูกเวลาค่ะ นายพลเฉิน เฉินเฟยไป่เขาโชคดีมากที่รอดชีวิตมาได้ น่าภูมิใจในตัวเขานะคะ เขาเป็นวีรบุรุษของที่นี่!” แน่นอน เจียงเหยาสังเกตเห็นหน้าตาบูดบึ้งของเฉินเฟยถัง เธอไม่แปลกใจที่พบเฉินเฟยถังที่นี่ เนื่องจากเธอเป็นผู้มีส่วนร่วมในกระบวนการคัดเลือกเข้าหน่วยพิเศษด้วย