จอมมารผู้กู้โลก ตอนที่่ 36 ประท้วง

ทำไมชาวบ้านถึงไปรวมตัวกันอยู่ตรงนั้นละ ผมยืนสงสัยหลังจากที่มองเห็นกลุ่มชาวบ้านที่กำลังยืนอยู่ และก็มีเสียงพูดออกมาจากกลุ่มคนเหล่านั้น เสียงที่พูดออกมาเป็นเสียงของผู้ชายที่ผมคุ้นเคย เสียงนี้มันคุ้นๆเราเหมือนเคยได้ยินที่ไหน

" พวกเราจะยอมให้เป็นแบบนี้งั้นเหรอ พวกเราโดนจ้างโดยนักปราชญ์นั้นทำงานหนักมาโดยตลอดฤดูหนาว แต่พอหมดฤดูหนาวพวกเราก็โดนให้หยุดงานกันหมดแบบนี้ "

หืมมม นี้กำลังพูดถึงเราอยู่งั้นเหรอ ว่าแต่ใครกันนะเป็นคนที่พูดต้องดูสักหน่อยแล้ว เมื่อคิดได้ผมก็เดินเข้าไปใกล้ๆของกลุ่มคนเหล่านั้น

ทันทีที่ผมเห็นคนพูดผมก็เข้าใจทันที

เห้ออออ

ไอหมอนี้เองงั้นเหรอ คนที่กำลังยืนอยู่กลางกลุ่มชาวบ้านที่กำลังยืนอยู่ก็คือ ริค เค้าเป็นคนที่สร้างปัญหาให้กับผมมาตลอด ทั้งเรื่องค่าแรงจ้างงานในฤดูหนาวหมอนี้ก็เป็นคนพาชาวบ้านมาปะท้วงผม

แต่ว่า....

ตอนนั้นผมก็บอกออกไป ' ถ้าใครไม่อยากทำก็เชิญกลับไปอดที่บ้านได้เลย ' เพราะผมพูดออกไปแบบนั้น การปะท้วงเรื่องค่าแรงมันก็จบไป

คราวนี้หมอนี่มันกำลังยุยงพวกชาวบ้านอีกแล้วงั้นเหรอเนี้ย ในระหว่างที่ผมกำลังยืนมองไปที่ริคอยู่นั้นก็มีเสียงของผู้ชายคนนึงที่กำลังยืนอยู่ในกลุ่มพูดออกมา

" จริงด้วย พวกเราจะยอมให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้ จะให้นักปราชญ์นั้นมาใช้พวกเราแล้วทิ้งไม่ได้ พวกเราต้องไปเรียกร้องเงินชดเชย "

ออกมาแล้ว ออกมาแล้ว หมอนั้นจะให้พูดก็คงเป็นอะไรคล้ายๆพวกหน้าม้าละนะ

เห้ออออออ

รู้สึกว่าเราต้องจัดการแล้วสินะ ปล่อยไว้แบบนี้มันจะกลายเป็นปัญหาใหญ่ได้ เมื่อผมตัดสินใจได้ผมที่กำลังยืนฟังอยู่ก็พูดออกไป

" เจ้ากำลังพูดถึงข้าอยู่ใช้มั้ย "

" เอ่!!! ท่านนักปราชญ์ " ริคพูดออกมาด้วยสีหน้าตกใจ

จากนั้นพวกชาวบ้านที่กำลังรวมกลุ่มกันอยู่ก็พากันหันหน้ามองมาทางผม

เอาละงั้นก็มาจัดการมันเลยแล้วกัน

" ริค ทำไมทำสีหน้าแบบนั้นละข้ามาอยู่ที่นี่ มันมีอะไรน่าตกใจขนาดนั้นเลยหรือไง "

" มะ....ไม่ข้าก็แค่แปลกใจ "

' ชิ!!! นี้มันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง เมื่อกี้ที่เราพูดออกไปมันต้องได้ยินแน่ '

" แปลกใจ??? นี่เจ้ากำลังแปลกใจเรื่องอะไร แล้วพวกเจ้ามายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้กัน ไม่ไปทำงานกันหรือไง "

' มันคงไม่ได้ยินเรื่องเมื่อกี้สินะถึงได้ถามออกมาแบบนั้น ถ้าเป็นแบบนี้ละก็จัดการกับมันเลยแล้วกัน '

" ท่านนักปราชญ์ท่านรู้มั้ยว่าตอนนี้พวกเราเดือนร้อนกันขนาดไหน หลังจากที่ท่านเลิกจ้างพวกเราเมื่อหมดฤดูหนาว "

ริคพูดออกมา แล้วก็ชี้นิ้วตรงมาที่ผม หลังจากที่ริคพูดจบ เสียงของชาวบ้านที่กำลังยืนรวมกลุ่มกันอยู่ก็พูดออกมา

" ใช่ๆ "

" ใช่แล้ว พวกเราแทบไม่มีของกินกันอยู่แล้ว "

" ใช่ นี้ท่านทำแบบนี้ได้ยังไง "

เสียงของชาวบ้านที่พูดกันออกมานั้น มันก็เป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอพูดใส่ผมที่กำลังยืนอยู่

เห้้อออออออ

คนพวกนี้พอเราช่วยนิดหน่อยก็ไม่คิดจะทำอะไรกันเองเลยเหรอ เราเปิดสหกรณ์ให้กู้เงินเพื่อลงทุนก็ไม่ไปกัน แล้วยังมาโทษที่เราไม่จ้างทำงานอีก รู้สึกว่าเราจะช่วยพวกนี้เกินไปแล้วสินะ ผมยืนคิดด้วยความเหนื่อยใจขณะที่กำลังมองชาวบ้านด้านหน้าอยู่ หลังจากที่พวกนั้นตะโกนออกมาด้วยความไม่พอใจสักพักผมก็พูดออกไป

" หยุดก่อน "

เมื่อผมพูดออกไปพวกชาวบ้านด้านหน้าของผมก็หยุดพูด เมื่อเงียบสักพักริคก็พูดออกมา

" ทำไม ท่านนักปราชญ์ถ้าท่านอยากให้เราหยุดท่านก็จ้างพวกเราทำงานต่อสิ ไม่งั้นก็จ่ายค่าชดเชยให้พวกเรา "

ไอหมอนี้มันชักจะกวนเกินไปแล้วนะ ฆ่าทิ้งตอนนี้เลยดีมั้ย ชิ!!!! ผมคิดในใจหลังจากที่ริคพูดออกมา

ไม่สิ !!!!

เราจะไปทำแบบนั้นไม่ได้ตอนนี้เราเป็นนักปราชญ์ไม่ใช่จอมมาร หลังจากที่ผมระงับความโกรธได้แล้วผมก็ตอบกลับไป

" อยากให้ข้าจ้างต่อ อยากให้ข้าจ่ายเงินชดเชยงั้นเหรอ "

" ใช่แล้ว "

ริคตอบออกมา

" ถ้าอย่างนั้นข้าขอถามอะไรหน่อยก็แล้วกัน เจ้าคิดว่าข้าทำไม่ถึงจ้างพวกชาวบ้านทำงานในฤดูหนาวแบบนั้น "

" เรื่องนั้นมันก็แน่อยู่แล้วท่านต้องการให้งานมันเสร็จเร็วยังไงละ ส่วนพวกข้าที่ทำงานให้ท่านต่างก็ต้องทนทั้งความหนาวแล้วก็ทั้งความเหนื่อย ท่านที่เป็นคนสั่งงานไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกพวกเราหรอก "

ริคพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด แล้วก็แกล้งเอามืือปาดน้ำตาของตัวเอง

เหอะๆ ไอหมอนี้มันเล่นละครได้เก่งจริงๆ นี่มันไม่รู้หรือไงว่าเรารู้หมดแล้วว่าที่มันทำต้องการคืออะไร และสิ่งที่ริคต้องการจากการทำแบบนี้

ไม่สิ!!!

ต้องเรียกว่าผลประโยชน์ที่จะได้จากการทำแบบนี้ก็คือ