ตอนที่ 615+616 สายตาแบบนั้น

ตอนที่ 615 สายตาแบบนั้น

“ฟิ้ว ~”

ทันใดนั้นลู่ชิงสีก็ปล่อยเจียงเหยาออกจากอ้อมกอดของเขา

ริมฝีปากของเธอบวมเล็กน้อย แก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีอมชมพู

ทั้งหมดเป็นความผิดของเขา ที่ปล่อยให้เธอต้องการมากขึ้น แม้ในขณะที่เขาสิ้นสุดการจูบไปแล้วก็ตาม

เจียงเหยาจัดเสื้อผ้าของเธอและกำลังจะพูด ลู่ชิงสียกมือขึ้นวางบนดวงตาของเธอ ปิดบังสายตาคู่นั้นของเธอ และพูดด้วยเสียงอันน่าดึงดูดว่า “อย่าพูด! อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้น!”

“สายตายังไง?” เจียงเหยาต้องการดึงมือของลู่ชิงสีออก แต่ก็ไม่มีประโยชน์

เธอขมวดคิ้วและยอมแพ้

เมื่อสูญเสียความสามารถในการมองเห็นชั่วคราว เธอไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้มากนัก

เขาสามารถปิดเปลือกตาของเธอได้ แต่ไม่สามารถปิดริมฝีปากสีกุหลาบแสนสวยของเธอได้ เมื่อนึกถึงรสชาติของความหลงใหลเมื่อสักครู่ ทำให้เขาจ้องมองอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะประกบริมฝีปากของเขาลงไป

เขากระซิบที่ข้างหูของเธอพร้อมกับหัวเราะเล็กน้อย “ดวงตาของคุณมันเย้ายวน จนทำให้ผมทำไม่ไหวน่ะสิ!”

เขาขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเมื่อเห็นท่าทางตกใจของเธอ

เมื่อเขาอยู่กับเจียงเหยา การควบคุมตัวเองของเขาดูจะถูกโยนทิ้งไปเสียหมด มีเพียงการจูบเท่านั้นที่เขาทำได้ ทว่าในใจเขาอยากจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเธอออกและมอบความรักให้กับเธอเสียตรงนี้เลย

โชคดีที่ความมีเหตุผลฉุดเขาไว้ได้

เขาบังคับตัวเองให้ยุติการจูบ แต่ดวงตาของเธอและริมฝีปากมุ่ยเล็ก ๆ ของเธอเกือบทำให้เขาต้องจำนนต่อกิเลสตัณหาของเขาอีกครั้ง

“คนบ้า! คนใจร้าย! ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจเสียบ้าง” เจียงเหยาเตะไปที่น่องของเขาด้วยความโกรธ

เมื่อเขาขยับมือออกจากใบหน้าของเธอ เธอจ้องไปที่เป้ากางเกงของตามสัญชาตญาณ และมองเห็นมันตุงเสียจนชัดเจน

“พอยัง? เสร็จธุระแล้ว ผมจะให้คุณได้สนุกกับมัน” ลู่ชิงสีวางมือลงบนศีรษะของเธอและพูดอย่างสองแง่สองง่าม

“ไม่มีใครมองอะไรทั้งนั้น!” เจียงเหยาพยายามพูดปัดไป แม้ว่าเธอจะทำผิดเองก็ตาม

หลังจากที่เขาเริ่มสงบลงแล้ว ทั้งสองก็จับมือกันเดินกลับไปยังเต็นท์ช่วยเหลือของฉางกังกรุ๊ป ขณะนี้ทีมค้นหาและทีมกู้ภัยได้เคลื่อนย้ายสิ่งของบรรเทาทุกข์ไปพร้อม ๆ กัน

เสบียงที่จัดส่งมาโดยฉางกังกรุ๊ปนั้นใช้ได้จริง ๆ พวก น้ำดื่ม อาหารแห้งที่เก็บได้นาน เต็นท์ที่ทนฝนทนแดด และสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันบางอย่าง เหล่าทหารต่างพากันยินดี

“ร้อยเอกลู่!” เมื่อเห็นลู่ชิงสีเดินเข้าหาพวกเขาพร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่ง สหายสองสามคนของเขาก็เดินไปข้างหน้าและทักทายเขา

หลังจากใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์กับลู่ชิงสี จึงได้รู้ถึงความน่าดึงดูดของอีกฝ่าย เหล่าหนุ่มโสดเหล่านั้นต่างก็คิดว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างเขาดูดีมากทีเดียว

“นี่น้องสาวของคุณหรือเปล่า ร้อยเอกลู่? ได้ยินว่าคุณมีพี่น้องอยู่ที่บ้าน ไม่ยักกะรู้ว่าพี่สาวของคุณทำงานให้กับฉางกังกรุ๊ป น้องสาวของคุณก็มาเยี่ยมคุณที่นี่ด้วยเหรอ?” ทหารคนหนึ่งขนน้ำดื่มขนาดใหญ่เข้ามาใกล้ ลู่ชิงสี “แล้วนี่อายุเท่าไหร่เหรอ? ผมพอจะเป็นน้องเขยของคุณได้ไหม?”

__

ตอนที่ 616 วิธีการ

การแสดงออกของลู่ชิงสีมืดลงในขณะที่เขาเตะที่ก้นของสหายรายนั้น “นี่ภรรยาฉัน! ภรรยาที่แต่งงานกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย! ครั้งหน้าถ้ามาล้อเล่นแบบนี้อีก นายโดนดีแน่!”

“ก็ไม่รู้สินะว่านายจะสอนบทเรียนให้ใคร” ผู้ชายคนนั้นไม่ได้โกรธ เขาน่าจะมาจากกองทัพอื่นและไม่รู้จักลู่ชิงสีดีพอที่จะเกรงกลัวอีกฝ่าย พวกเขาทั้งหมดต่างเหมือนกัน มาที่นี่เพื่อคัดเลือกเข้าสู่หน่วยพิเศษและเป็นหน้าตาของกองทัพตนเอง เขายิ้มให้กับเจียงเหยาและขอโทษ “ขอโทษนะ ฉันแค่ล้อสามีคุณเล่น”

เจียงเหยาส่ายหน้า เธอไม่ได้โกรธ บางทีสหายของลู่ชิงสีอาจคิดว่าเธอคือลู่เสี่ยวเซียว

“ที่นี่ฝนตก เข้าไปรอผมในเต็นท์เถอะ ผมจะไปช่วยคนอื่นขนของ” ลู่ชิงสีผลักเจียงเหยาเข้าไปในเต็นท์และเดินไปตามทางของเขา

เมื่อเข้าไปในเต็นท์ เจียงเหยาเห็นลู่อี้ชิงนั่งอยู่ตรงโต๊ะที่สร้างขึ้นอย่างเร่งรีบ “พี่คะ! ฉันไม่รู้ว่าพี่เองก็มาด้วย”

เพราะก่อนหน้านี้ที่เธอเข้ามาที่นี่ เธอเห็นเพียงผู้จัดการซุน

“ผู้จัดการซุนบอกฉันเรื่องที่เธอให้เตรียมการ ฉันเข้ามาช่วยเพียงเล็กน้อยเอง ยังไงที่หนานเจียงฉันก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว” ลู่อี้ชิงแตะมือลงกับที่ว่าง ๆ ข้างเธอ “ที่นี่ไม่มีเก้า ขึ้นมานั่งบนโต๊ะเถอะ”

เจียงเหยานั่งบนโต๊ะและรับขวดน้ำจากลู่อี้ชิง

“ฉันคิดว่าเธอจะอยู่กับลู่ชิงสีอย่างน้อย ๆ สักสองวันเสียอีก” ลู่อี้ชิงเหลือบมองไปที่เจียงเหยา “โอ้ สาวน้อย! นี่เขาทำร้ายเธอเหรอ! เธอควรจะตอบโต้เขาไปแรง ๆ เลยสิ!”

“พี่คะ พี่คิดเรื่องไม่ดีอยู่ล่ะสิท่า” เจียงเหยาขมวดคิ้ว “พี่นี่ ไม่ใช่พี่สาวที่ดีเอาเสียเลย ฉันต้องบอกชิงสีแล้วว่าพี่กำลังยุให้เราแตกทำร้ายกัน!”

ลู่อี้ชิงเกือบสำลักน้ำ “อะแฮ่ม! ดูเธอสิ! ฉันคิดว่าเธอคงจะถูกเจ้าเด็กเกเรนั้นเอาเปรียบเข้าให้แล้วล่ะ ฉันจะบอกเธอให้นะ ชิงสีนะ เขา EQ ต่ำจะตาย ถึงจะ IQ สูงก็เถอะ ฟังนะ เขาคงอยากจะลงโทษเธอ แต่กลัวว่าเธอจะโกรธ สุดท้ายเขาจะทำอะไรได้เล่า? เขาคงใช้กลยุทธ์อะไรสักอย่างในการเอาชนะเธอน่ะสิ ถ้าเขาชนะเพียงครั้งเดียว ต่อไปในอนาคตเธอต้องแย่แน่ ๆ”

ลู่อี้ชิงหัวเราะเยาะและมองไปที่ทางเข้า หลังจากแน่ใจว่าลู่ชิงสีไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ เธอจึงขยับเขาใกล้เจียงเหยา และกล่าวว่า “ถ้าเขาต้องการตีหรือดุเธออีก ให้ฉันสอนวิธีเอาชนะเขาให้เอาไหม รับประกันเลยว่าต้องชนะร้อยเปอร์เซ็นต์!”

“อะไรคะ?” เจียงเหยาสงสัย “ไม่อยากจะเชื่อเลย เขามีวิธีเสียมากมายที่จะจัดการกับฉัน ไม่วิธีไหนก็วิธีหนึ่ง”

“เธอนี่โง่หรือเปล่า ทำไมเธอถึงปล่อยให้เขาทำให้สิ่งที่ต้องการได้สำเร็จเล่า? เขาเคยชินกับการฝึกทหารใหม่ในกองทัพ ถ้าเธอปล่อยให้เขาทำตามใจตัวเอง เธอจะไม่ได้เห็นแสงสว่างอีก!” ลู่อี้ชิงวางขวดน้ำในมือของเธอ “เธอก็รู้ว่าฉันเป็นยังไง ฉันไม่ได้ทำไปเพราะต้องการให้เธอไม่รักเขาเสียหน่อย”

เจียงเหยาพยักหน้า

“หากเขาทำให้เธอต้องลำบาก เธอเพียงแค่แสดงท่าทางแบบนี้ จ้องมองไปที่เขาแล้วร้องไห้ออกมา! เมื่อเธอเริ่มร้องไห้ เขาจะตื่นตระหนก หลังจากนั้นไม่ว่าเธอจะขออะไร เขาจะยอมทั้งหมด น้ำตาของเธอนั่นแหละคือจุดอ่อนของเขา!” ลู่อี้ชิงคิดว่าความคิดของเธอนั้นยอดเยี่ยม หลังจากพูดจบเธอก็นั่งหัวเราะอยู่อย่างนั้น

......

เรื่องแจ้งผู้อ่าน

ก่อนอื่นต้องขอโทษผู้อ่านด้วยนะคะ จริง ๆ แล้ว ลู่อี้ชิงคือพี่สาวของพระเอกค่ะ ไม่ใช่น้องสาว