ตอนที่ 355 : เจ้าบ้านี่ขี้อวดจริงๆ!
ตอนที่ 355 : เจ้าบ้านี่ขี้อวดจริงๆ!
......
หกโมงเย็นของวันรุ่งขึ้น
เจียงเฉินก็มาถึงตามที่นัดหมายตรงตามเวลา
รอบๆนั้นเต็มไปด้วยคนทำธุระ
เหล่าเพื่อนตัวน้อยทุกคนต่างก็คิดว่าพี่โจวคนนี้เป็นคนที่ดีมากและเขานั้นมักจะชวนทุกคนไปทานอาหารเย็น และจะค่อยถามเขาว่าอยากกลับบ้านไหมหรือที่บ้านมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?
ในตอนนี้โจวหมิงเจี๋ยและทุกคนก็มาอยู่ที่นี่กันครบแล้ว พวกเขาทักทายกันด้วยขวดเบียร์และเริ่มกินปิ้งย่างกัน
หลังจากที่โจวหมิงเจี๋ยเปิดขวดเขาก็ลุกขึ้นและพูดออกมาอย่างกล้าหาญ
“พี่น้องทุกคน ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่มีวันเลิกรา วันนี้ฉันจะต้องลาออกจากงานนี้แล้วดังนั้นฉันขอเชิญทุกคนมาทานอาหารเย็นด้วยกันเป็นครั้งสุดท้าย!”
โจวหมิงเจี๋ยพูดออกมา
เจียงเฉินก็มองดูพร้อมกับจิบเบียร์
โจวหมิงเจี๋ยววางแก้วเหล้าของเขาด้วยใบหน้าเศร้า “จริงๆแล้วฉันไม่อยากจะปิดบังพี่น้องของฉันเลย อันที่จริงแล้ว ช่วงก่อนหน้านี้ครอบครัวของฉันมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่!”
พูดไปก็ร้องไห้ไป~~
เมื่อเห็นว่าโจวหมิงเจี๋ยร้องไห้ออกมาทุกคนก็ค่อยๆพากันลุกขึ้น “พี่ชาย อย่าร้องไห้เลย”
“ใช่แล้ว! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเราจะช่วยกันแก้ปัญหา!”
“โจวหมิงเจี๋ยบ้านของนายเกิดอะไรขึ้น บอกพวกเราได้ไหม?”
“ให้ตายเถอะ!”
มีคนตะโกนออกมา “แม่ของนายเข้าโรงพยาบาลหรือว่าพ่อของนายรถชน?”
แต่ใครจะรู้~~
ในวินาทีถัดมา ใบหน้าของโจวหมิงเจี๋ยก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความโกรธ เขาด่าสาบแช่งออกมา “ไอ้บ้า! แม่ของนายสิเข้าโรงพยาบาลพ่อนายสิโดนรถชน! พูดออกมาได้ยังไงกัน”
“….”
ชายคนนั้นดูเขินอาย “แล้วสรุปแล้วมันเป็นยังไงกันแน่?”
โจวหมิงเจี๋ยทำใบหน้าเคร่งขรึม
เหล่าควรทำธุระ “??”
ใบหน้าเต็มด้วยความอึ้ง!
ทุกคนรู้สึกราวกับกำลังมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น!
ดวงตาของโจวหมิงเจี๋ยเปลี่ยนเป็นสีแดงและพูดออกมา “ฉันขอโทษนะทุกคน!”
ทุกคน “???”
โจวหมิงเจี๋ยพูดออกมา “ถึงเวลาที่ต้องบอกความจริงแล้ว! อันที่จริงแล้ว ฉัน..... ได้ปกปิดตัวตนที่แท้จริงของตัวเองไว้!”
เจียงเฉิน “???”
นี่มันเรื่องอะไรกัน?
ปกปิดตัวตนของตัวเอง?
เจียงเฉินขมวดคิ้วเขาพบว่าเรื่องนี้คงไม่ง่ายแล้ว
สถานการณ์แบบนี้มันคืออะไรกัน?
โจวหมิงเจี๋ยพูดด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “จริงๆแล้วฉันไม่ควรปิดบังทุกคน! จริงๆแล้วฉัน~ เอ่อ เอาเป็นว่ามาดูวิดีโอที่บ้านของฉันก็แล้วกัน”
เขาหยิบมือถือออกมาและส่งให้เพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง
และหลังจากนั้นทุกคนก็มารวมตัวกันแล้วเปิดคลิปวิดีโอดู
อะไรกัน!
พระเจ้า!
ไร้ความปรานีเกินไปแล้ว!
วิดีโอนี้น่าทึ่งมาก!
มันคือคฤหาสน์!
ใหญ่โตมโหฬาร!
และมุมที่วิดีโอกำลังฉายอยู่ก็เป็นทางเข้า
และเมื่อเข้าไปในตัวคฤหาสน์แล้วก็จะพบกับห้องนั้งเล่นขนาดใหญ่ที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา!
และด้านหลังห้องนั้งเล่นนั้นก็เป็นหน้าต่างบานใหญ่ที่สูงตั้งแต่พื้นจนจรดเพดาน!
หลอกเราต่างดูเหมือนจะเป็นตึกสูงสามสิบชั้นและสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์รอบเมืองหลวงได้อย่างชัดเจน!
ดูเหมือนว่ามันจะค่อนข้างใกล้กับสำนักงาน CCTV (สถานีโทรทัศน์กลางประเทศจีน[China Central Television])
มันจะต้องเป็นคฤหาสน์ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงอย่างไม่ต้องสงสัย!
เหล่าเพื่อนคนทำงานทำธุระพากันตกตะลึง!
อึ้ง!
คนอย่างพวกเขาจะไปมีโอกาสที่ได้เห็นคฤหาสน์ที่สวยงามขนาดนี้ที่ไหน?
เจียงเฉิน “……”
วีดีโอยังคงเล่นต่อไป……
เมื่อเข้าไปในคฤหาสน์อีกก็จะพบกับห้องนอนห้องที่สองและห้องที่สาม
ดาเมจแรงเกินไป!
(╯‵□′)╯︵┻┻!
เหล่าพี่น้องคนทำธุระหลายคนตกอยู่ในความเงียบ สายตาของพวกเขาจ้องมองไปที่โจวหมิงเจี๋ยด้วยความซับซ้อน
นี่มันอะไรกัน!
พวกเรานับถือนายเป็นพี่ชาย แต่นายกลับโอ้อวดใส่พวกเราแบบนี้?
โจวหมิงเจี๋ยพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่งว่า “เป็นยังไงบ้างล่ะ บ้านหลังนี้โอเคมั้ย พ่อแม่ของฉันเพิ่งจะซื้อมันให้ฉันด้วยเงินยี่สิบล้านหยวน! มันตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวง! เป็นคฤหาสน์ที่มีขนาดกว่าสองร้อยตารางเมตร! แถมยังตั้งอยู่ใกล้กับสถานีโทรทัศน์กลางประเทศจีน! เมื่อยืนอยู่ตรงระเบียงก็จะสามารถเห็นวิวทั่วทั้งเมืองหลวงได้!”
“……..”
เหล่าคนทำธุระพากันพูดไม่ออก
นี่มันอะไรกัน?
โจวหมิงเจี๋ยแกล้งถอนหายใจออกมา ก่อนจะพูดออกมาว่า “ที่จริง ฉันไม่เคยต้องการที่จะบอกกับทุกคนเลยว่าฉันนั้นไม่เหมือนพวกนาย! ครอบครัวของฉันกดดันให้ฉันกลับไปรับมรดกมูลค่าหลายร้อยล้านหยวน แต่ฉันรู้สึกว่าชีวิตแบบนั้นมันไม่ต่างจากปรสิตที่เกาะครอบครัวกิน มันน่าเบื่อจนเกินไป!”
“ดังนั้น หลังจากที่ฉันสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา ฉันก็กลับมาที่ประเทศจีนและตั้งใจที่จะทำอะไรบางอย่าง”
“ฉันอยากจะทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตัวเอง! ใช้มือและเท้าของฉันเพื่อสร้างบริษัทแบบที่ฉันต้องการ!”
“และเพื่อเป็นการตรวจสอบความต้องการในตลาดของประเทศจีน ฉันก็เลยลองมาเป็นคนทำธุระโดยที่ปิดบังตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง แบกรับความอัปยศต่างๆนาๆ”
“ฉันใช้เวลาอยู่หนึ่งปีเต็มทำธุระอยู่ทั่วเมืองหลวง ไปทุกตรอกซอกซอย สังเกตความเป็นจริงของโลก ทนต่อสายตาที่เย็นชา ลิ้มรสของความขมขื่น~~”
เมื่อพูดมาถึงจุดนี้โจวหมิงเจี๋ยก็บีบน้ำตาออกมา~~
เหล่าคนทำธุระ “…..”
เจียงเฉิน “……”
โอ้อวด! นี่มันโอ้อวดชัดๆ!
ให้ตายเถอะ! คาดไม่ถึงเลยจริงๆ!
โจวหมิงเจี๋ยยังคงพูดต่อ “ในช่วงเวลาหนึ่งปีมานี้ฉันได้สะสมประสบการณ์อันล้ำค่าของชีวิต ดังนั้นหลังจากนี้ฉันก็คงจะต้องไปรับมรดกของครอบครัวมูลค่าหลายร้อยล้านและกลายเป็นเจ้าคนนายคน และฉันต้องขอขอบคุณเพื่อนร่วมงานทุกคนที่ทำงานอย่างหนักกับฉัน เป็นพวกนายที่ทำงานอย่างหนักและขยันทำให้ฉันตระหนักถึงความหมายของการต่อสู้!”
เขาพูดราวกับว่าเขานั้นเคยลงมือทำธุระเองจริงๆ
ทั้งที่เขานั้นไม่เคยทำธุระเลยแม้แต่ครั้งเดียว
สีหน้าของแต่ละคนเปลี่ยนไปดูไม่ค่อยดี
นี่.....
นี่มันไม่ใช่การขอบคุณเลยมันคือการโอ้อวด!
ตั้งแต่ต้นจนจบงานเลี้ยงนี้มันถูกจัดมาเพื่อการโอ้อวดของเขาโดยเฉพาะ!
โจวหมิงเจี๋ยพูด “แม้ว่าฉันต้องการที่จะทำตัวติดดินแต่สุดท้ายแล้วความแข็งแกร่งของฉันมันก็ไม่อนุญาต! ฮึ่ม! โดยสภาพครอบครัวของฉันไม่อนุญาตให้ฉันได้อยู่กับพวกนายอีกต่อไป! ครอบครัวของฉันก็ยื่นคำขาดให้ฉัน แต่สำหรับบ้านราคายี่สิบล้านหยวนหลังนี้พ่อแม่ของฉันก็ว่าเงินเงินดาวไว้ที่สิบล้านส่วนอีกสิบล้านฉันจะต้องไปทำงานสืบทอดธุรกิจของครอบครัวและหาเงินมาเพื่อจ่ายเงินค่าบ้านที่เหลือ!”
เขาถอนหายใจออกมา “โชคไม่ดีเลย เพราะเอาจริงๆฉันก็ไม่อยากไปเลยแม้แต่น้อย”
“แต่!”
“สุดท้ายแล้วมันก็ต้องเป็นชะตากรรมของฉันที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้!”
เจียงเฉิน “…..”
เพื่อนร่วมงาน “…..”
ให้ตายเถอะ!
สุดท้ายแล้วงานเรียนอย่างมันก็แค่เพื่อโอ้อวดอย่างเดียว!
…….
“พ่อแม่ของฉันจ่ายเงินดาวน์ไปเพียงแค่สิบล้านสำหรับคฤหาสน์หลังนี้แต่ฉันยังคงต้องจ่ายเงินเพิ่มอีกสิบล้าน!”
“และการทำธุระก้อคงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ฉันได้รับเงินสิบล้าน”
“ดังนั้น!”
โจวหมิงเจี๋ยลุกขึ้นแล้วพูดออกมา “การถามประสบการณ์ชีวิตของฉันคงจบลงเพียงเท่านี้ และฉันก็คงต้องกลับไปเพื่อรับมรดกทรัพย์สินมูลค่าหลายร้อยล้าน! ทุกคนฉันขอโทษจริงๆ! ฉันไม่อยากจะแยกกับพวกนายเลย”
เจียงเฉิน “…….”
ทุกคน “…..”
ให้ตายเถอะ!
ตอนนี้แม้แต่เนื้อย่างก็ไม่หอมอีกต่อไปแล้ว!
เจ้าบ้านี่ขี้อวดจริงๆ!
ในโต่วอินเรื่องตลกแบบนี้กำลังเป็นที่นิยมและทุกครั้งก็จะมีคนที่ไม่เห็นด้วย เขาก็จะเริ่มแสดงความแข็งแกร่งของตัวเองออกมา และอ้างว่าตัวเองนั้นไม่สามารถเข้ากับคนอื่นได้แล้วก็ต้องกลับไปรับมรดกมูลค่าหลายร้อยล้าน
แต่ก็ไม่มีใครคาดคิดเลยว่าสิ่งที่พวกเขานั้นได้เห็นบนโต่วอินจะเกิดขึ้นในชีวิตจริงของพวกเขา
โจวหมิงเจี๋ยหันไปมองเจียงเฉิน “น้องเจียง ในบรรดาคนทำธุระที่ฉันเห็นมาทั้งหมดนายนั้นดูหล่อที่สุดแถมยังดูแข็งแกร่งที่สุด นายคมไม่ได้เป็นคนรวยรุ่นที่สองที่แอบมาทำงานเพื่อหาประสบการณ์ชีวิตโดยไม่เปิดเผยตัวตนหรอกนะ!?”
โจวหมิงเจี๋ยเริ่มพูดข่มเจียงเฉิน
เจียงเฉินยิ้มออกมาอย่างไม่ใส่ใจ “งั้นฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่าห้องของนายอยู่ที่ไหน?”
โจวหมิงเจี๋ยตกตะลึง
ฟังดูน้ำเสียของเจียงเฉินแล้วดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะยังไม่เชื่อเขา
ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร!
เพราะถ้าทุกคนเชื่อกันหมดมันก็คงดูน่าเบื่อจนเกินไป!
เขาพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น “อะไรนะ น้องชาย หรือว่านายอยากจะซื้อบ้านในชุมชนของฉันด้วย? ฮ่าๆๆๆ! ฉันขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าราคาที่อยู่ในชุมชนมันสูงมาก และตราบใดที่นายสามารถหาเงินได้มาถึงยี่สิบล้านนายก็จะสามารถเขามาอยู่ที่นี่ได้!”
เขาจงใจพูดออกมาเสียดสีเจียงเฉินและทำให้เจียงเฉินอับอาย
โดยปกติแล้วแม้ว่าโจวหมิงเจี๋ยนั้นจะทำตัวติดดิน แต่เขานั้นก็ชอบใส่พวกเสื้อผ้าแบรนด์เนมตลอด
แต่กลับกันเจียงเฉินนั้นเป็นคนที่สวมชุดทำธุระอยู่ตลอดทั้งวัน แทบไม่เคยมีใครได้เห็นเขาในชุดอื่นเลย
นอกจากนี้โจวหมิงเจี๋ยนั้นก็แอบสังเกตุเจียงเฉินมานานแล้ว ทั้งอาหารและเสื้อผ้าและที่อยู่อาศัยของเจียงเฉินนั้นดูธรรมดามาก ดังนั้นเขาจึงเชื่อว่าเจียงเฉินนั้นจะต้องเป็นคนจนอย่างแน่นอน
และคนทำธุระจะไปมีบ้านราคายี่สิบล้านได้ยังไงกัน?
แต่ใครจะรู้~~
เจียงเฉินกับพยักหน้าออกมาจริงๆ!
โจวหมิงเจี๋ยอึ้ง!
เจียงเฉินพูดอย่างไม่ใส่ใจ “จากวิดีโอของนาย ฉันคิดว่าย่านนี้นั้นค่อนข้างดีเลย หนังคุณภาพสถานที่และวิวทิวทัศน์ต่างก็ดีมาก!”
ทั้งสถานที่เต็มไปด้วยความเงียบทันที!
ไม่มีใครพูดอะไรเลยเป็นเวลาสามนาที
“ฮ่าๆๆๆๆ!”
โจวหมิงเจี๋ยยิ้ม “น้องชาย นายเป็นคนตลกจริงๆ”
“คนอย่างไรจะไปมีเงินซื้อบ้านราคายี่สิบล้านได้ยังไงกัน”
“ซื้อยังไงหรอ?”
เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “ทำไมไม่ลองไปดูล่ะ บางทีพวกเขาอาจมีรางวัลจากกิจกรรมพิเศษแล้วมอบบ้านให้ฉันฟรีๆก็ได้”
“ฟรี? แจก?”
โจวหมิงเจี๋ยถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ก่อนหน้านี้เขานั้นก็ยังคงลังเลอยู่ว่าเจียงเฉินอาจจะเป็นคนรวย ที่แกล้งทำเป็นหมูกินเสือและออกมาหาประสบการณ์ชีวิตเหมือนกับเขา แต่เมื่อได้ยินแบบนี้เขาก็โล่งใจเขาพูดออกมา “บ้านราคาหลายสิบล้านแบบนี้ใครเขาจะไปให้ฟรีๆกัน นายนี่มันตลกจริงๆ แต่ฉันจะลองถามให้ก็แล้วกัน”
เพื่อทำให้เจียงเฉินอับอาย เขาก็ไม่ลังเลที่จะโทรหาผู้พัฒนาโครงการนี้ทันที
“คุณหวัง! ผมเป็นผู้อยู่อาศัยในชุมชนของคุณ ผมมีเพื่อนที่อยากจะซื้อบ้านในชุมชน แต่เขาไม่มีเงิน ผมเลยอยากจะถามว่าชุมชนของเรามีกิจกรรมพิเศษแจกบ้านบ้างไหม?”
โจวหมิงเจี๋ยถามออกมา
ในอีกฝั่งหนึ่งหัวหน้าผู้พัฒนาโครงการก็ฟังด้วยความสับสน
“อะไรนะ โจวเส้า นายเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า มีคนอยากได้บ้านในชุมชนด้วยการทำกิจกรรมพิเศษงั้นหรอ? เดี๋ยวนะ…… คนๆนั้นชื่ออะไร?”
“เจียงเฉิน!”
โจวหมิงเจี๋ยจงใจพูดชื่อของเจียงเฉินออกมา
ใครจะรู้~~
ทันทีที่อีกฝ่ายได้ยินชื่อของเจียงเฉิน~~
เขาก็กระโดดขึ้นมาทันที!
“เจียง เจียงเฉิน?”
“อย่าบอกนะว่าเขาคือผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของอี้ต๋ากรุ๊ปที่ชื่อว่าเจียงเฉิน?”
“อย่างไรก็ตาม ลูกพี่ลูกน้องของฉันหวังชงก็เคยเตือนเอาไว้อยู่ว่าพลังอำนาจของเจียงเฉินคนนี้น่ากลัวมาก!!”
“แต่เจียงเฉินคนนี้จะคือคนๆเดียวกับคนใหญ่คนโตคนนั้นหรือเปล่า?”
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับไปว่า “งั้นช่วยรอก่อนก็แล้วกัน! เดี๋ยวฉันจะไปถามให้”
เขานั้นยังไม่แน่ใจดังนั้นเขาจึงรีบวางสายและโทรหาหวังชงลูกพี่ลูกน้องของเขา
“ลูกพี่ลูกน้อง ผมกำลังมีคนทำธุระเข้ามาหา แล้วอีกฝ่ายก็ถามว่าเรามีกิจกรรมพิเศษแจกบ้านในชุมชนทอมสันของเรารึเปล่า? เเละคนคนนั้นก็มีชื่อว่าเจียงเฉิน! ผมไม่แน่ใจว่านั่นใช่เจ้านายของพวกเราหรือเปล่า?”
“คนทำธุระ? เจียงเฉิน?”
หวังชงตบต้นขาของเขาทันที “ใช่ เป็นเขา!”
“เป็นเขาจริงๆด้วย!”
ความจริงแล้วทั้งสองนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
และชุมชนทอมสันนั้นก็ถูกพัฒนาขึ้นโดยบริษัทของตระกูลหวังเช่นกัน!
และตอนนี้พวกเขานั้นก็ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องขอความช่วยเหลือจากเจียงเฉิน
และในบรรดาคนใกล้ตัวของเจียงเฉินมีทั้งคนที่เกี่ยวข้องกับธนาคาร บริษัทกองทุน ซึ่งพวกเขาต่างก็มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง แต่ถ้าหากว่าพวกเขานั้นได้รับการช่วยเหลือจากเจียงเฉินปัญหาที่พวกเขานั้นกำลังเผชิญอยู่ก็จะสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย
ดังนั้นหวังชงจึงคิดหาวิธีประจบประแจงเจียงเฉินยู่ตลอดทั้งวัน
แต่แล้วในตอนนี้มันไม่ใช่โอกาสจากสวรรค์งั้นหรอ?
ทางฝั่งของเจียงเฉิน~~
โจวหมิงเจี๋ยหัวเราะออกมา “เป็นยังไงบ้างหรอ ไม่สิ ทุกวันนี้มันจะยังมีพายที่ตกมาจากท้องฟ้าได้อย่างไรกัน พี่น้องทุกคน! หลังจากที่กินดื่มกันเสร็จอยากลองไปบ้านใหม่ของฉันที่มีมูลค่ายี่สิบล้านหยวนหน่อยมั้ย? ไปเดินเล่นรอบๆเปิดหูเปิดตากัน!”
เหล่าพี่น้องคุณทำธุระพากันพูดไม่ออก
ฉันไม่อยากไป!
ใครมันอยากจะไปดูคนโอ้อวดใส่กัน!
แต่สุดท้ายด้วยความสัมพันธ์เมื่อก่อนของพวกเขา พวกเขาก็เลยตัดสินใจไป
เจียงเฉินยิ้ม “เอาล่ะมาเปิดหูเปิดตากัน”
หลังจากที่ทุกคนทานอาหารกันเสร็จ พวกเขาก็นั่งรถตรงไปที่ชุมชนทอมสันทันที
เมื่อมาถึงชุมชนโจวหมิงเจี๋ยที่กำลังพาเจียงเฉินและคนอื่นๆขึ้นไปชั้นบนเพื่อดูห้องของตัวเองและโอ้อวดบ้านราคายี่สิบล้านของเขา
แต่ในตอนนี้เอง……..
เขาก็สังเกตเห็นว่าคุณหวางเจ้าของโครงการและผู้จัดการสองสามคนก็เดินมาทักทายเขาที่หน้าประตูด้วยรอยยิ้ม
ต้อนรับอย่างอบอุ่น!
ยิ่งใหญ่!
โจวหมิงเจี๋ยรู้ภูมิใจตัวเองอย่างมาก!
ดูสิ!
เพียงแค่ฉันกลับมาแม้แต่เจ้าของโครงการก็มารอรับอยู่ที่หน้าประตู!
“คุณหวัง คุณสุภาพจริงๆ คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะมารอผมอยู่ที่นี่”
โจวหมิงเจี๋ยยิ้มออกมา
“เปล่านะ”
คุณหวางยิ้มออกมาอย่างสุภาพและชี้ไปที่เจียงเฉิน “จริงๆแล้ว ถ้าโครงการกำลังมีกิจกรรมพิเศษอยู่ คนแรกที่มาที่นี่จะได้จับสลากและก็จะมีรางวัลพิเศษนั่นก็คือบ้านมูลค่าสามสิบหกล้านหยวน! ขนาดสามร้อยแปดสิบตารางเมตร! ฟรี!”
“อะไรนะ?!”
ดวงตาของโจวหมิงเจี๋ยเปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีที่ได้ยิน!
คาดไม่ถึงเลย!
มีเรื่องแบบนี้ในชุมชนด้วยงั้นหรอ?
พ่อแม่ของฉันให้เงินฉันสิบล้านเพื่อซื้อบ้านหลังนี้แถมฉันยังต้องไปกู้เงินอีกสิบล้าน?
แต่สุดท้ายแล้วเจียงเฉินที่ถามว่ามีกิจกรรมแจกบ้านรึเปล่ามันกลับมีจริงๆ!
“ผมมาก่อน ผมมาก่อน!”
โจวหมิงเจี๋ยยกมือขึ้นด้วยความอิจฉา
แต่ใครจะรู้~~
ประธานหวังหันไปมองเขาและพูดออกมา “ผมต้องขอโทษจริงๆ เนื่องจากคุณนั้นได้ซื้อบ้านไปแล้ว ดังนั้นคุณจึงไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้!”
พรูด!
โจวหมิงเจี๋ยล้มลงกับพื้น
คาดไม่ถึง!
ประธานหวังยื่นกล่องจับสลากให้กับเจียงเฉินและพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ท่านครับ ทำไมไม่ลองจับดูล่ะครับ”
เจียงเฉียงยื่นมือออกไปและหยิบสลากใบหนึ่งขึ้นมา
ประธานหวางนำมาดูและบนสลากนั้นก็เขียนเอาไว้ว่า [รางวัลใหญ่]!
เขาประกาศทันที “ยินดีกับสุภาพบุรุษท่านนี้ด้วย โชคของคุณดีจริงๆ! คุณถูกรางวัลใหญ่ คุณจะได้รับบ้านในชุมชนทอมสัน ขนาดสามร้อยแปดสิบตารางเมตร ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์อย่างดี มูลค่าสามสิบหกล้านหยวน!”
เมื่อโจวหมิงเจี๋ยได้ยินแบบนั้น เขาก็รู้สึกราวกับว่าตัวเองนั้นโดนฟ้าผ่าทันที!
น้ำตาที่เต็มไปด้วยความคับข้องใจของเขาไหลออกมาจากดวงตา!
สงสารตัวเองสามนาที!
ฉันเป็นหนี้สิบล้านเพื่อซื้อบ้านขนาดสองร้อยตารางเมตร!
แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาที่พาเจียงเฉินมาเพื่อโอ้อวดใส่ กลับสามารถจับสลากได้รางวัลใหญ่และได้บ้านขนาดสามร้อยแปดสิบตารางเมตรไปฟรีๆ!”
กระอักเลือด!
(╯‵□′)╯︵┻┻!
ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน?!
เพื่อนที่ทำธุระที่อยู่ข้างๆพากันตกตะลึง!
“เจียงเฉิน นายโชคดีมาก!”
“ฮ่าๆๆๆ ปีนี้คงไม่มีใครโชคดีไปกว่านี้แล้ว! โชคของพี่เฉินแข็งแกร่งจริงๆ!”
“สามสิบหกล้าน!”
“โจวหมิงเจี๋ย นายเก่งนักไม่ใช่หรือยังไง? ตอนนี้คงไม่ได้หมายความว่านายแพ้แล้วหรอ?”
ห้องชุดของเจียงเฉินนั้นได้มาด้วยโชคและปกติเจียงเฉินนั้นจะชอบทำตัวอ่อนน้อมกับทุกคนและเมื่อเจียงเฉินได้รับรางวัลทุกคนก็พากันยินดีกับเขาไม่ได้มีความอิจฉาเลยแม้แต่น้อย แต่ในทางกลับกันพวกเขานั้นกลับเยาะเย้ยใส่โจวหมิงเจี๋ยที่โอ้อวดใส่พวกเขา
ประธานหวังแทบรอไม่ไหวที่จะเก็บกล่องจับสลากไปและนำหนังสือกรรมสิทธิ์ที่อยู่อาศัยมอบให้กับเจียงเฉิน “นี่เป็นของคุณครับ! เชิญเลยครับผมจะพาคุณไปดูบ้านใหม่ของคุณเอง!”
พรูด!
โจวหมิงเจี๋ยน้ำลายฟูมปากแขนขาจะกระตุก~~
กระอักเลือดออกมา!
เจียงเฉินยิ้มออกมาขณะที่มองไปที่กล้องจับสลาก
ผู้พัฒนาโครงการนี้ต้องการที่จะมอบบ้านให้กับเจียงเฉินอย่างเงียบๆ และเพื่อเป็นการประจบประแจงเจียงเฉินดังนั้น ไม่ว่าสลากใบไหนในกล่องนั้นต่างก็เป็นรางวัลใหญ่ทั้งหมด
ตราบใดที่เจียงเฉินหยิบสลากออกมาเขานั้นก็จะต้องถูกรางวัลใหญ่อย่างแน่นอน!
หึหึ~~
……..
ในเวลาเดียวกัน
ประเทศเกาหลี
โรงพยาบาลไชน์นิ่งสตาร์
ลีฮวาเจียนประธานบริษัทไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปกำลังนอนอยู่ในห้องไอซียูของคนไข้ระดับวีไอพีโดยที่มีสายท่อต่างๆต่อไปทั่วร่างกาย
ที่ทางเดินด้านนอกวอร์ด รองประธานลีซุนฮวากำลังมองดูโทรศัพท์มือถือของเขาที่มีภาพลูกสาวของเขากำลังอยู่กับผู้ชายทำธุระชาวจีน
ความมืดปกคลุมหัวใจของเขา
ความอึดอัด +10086 แต้ม!
ในเวลานี้ข้าวของ [เจ้าหญิงน้อยแห่งไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปถูกคนทำธุรชาวจีนชิงตัวไป] นั้นได้กลายเป็นข่าวอันดับหนึ่งในประเทศเกาหลีแล้ว
ทั้งหนังสือพิมพ์ สถานีโทรทัศน์ ข่าวออนไลน์….. ต่างก็พากันเล่นข่าวนี้กันหมด
แม้ว่าไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปจะพยายามปิดบังข่าวเอาไว้แต่ก็ไม่สามารถปิดได้
ข่าวนี้ร้อนแรงจนเกินไป!
เหล่าคนรุ่นใหม่ในประเทศเกาหลีใต้ก็พากันโกรธจัด และไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นคนจีน?!
สิ้นหวัง!
ในสายตาของคนเกาหลี : หากได้ผู้ชายเป็นชาวอเมริกันนั้นจะยอดเยี่ยมที่สุด! และก็มีอีกตัวเลือกนึงนั่นก็คือชาวเกาหลีใต้!
ส่วนคนจีนนั้นมีแต่ความยากจนและล้าหลัง
แต่เจ้าหญิงน้อยของพวกเขา…. กลับเลือก….. คนจีน!
ไม่เข้าใจ!
โกรธ!
“ฮุนฮยอก...”
ในเวลานี้ประธานลีฮวาเจียน(พ่อของลีฮุนฮยอก) ก็ตื่นขึ้นมาและเรียกลีฮุนฮยอก
“พ่อ!”
“ตอนนี้ฮีวอนอยู่ที่ไหน”
“ไม่ต้องกังวลไปครับพ่อ ผมส่งคนไปประเทศจีนแล้วแต่พวกเขาจะต้องพาตัวฮีวอนกลับมาได้แน่นอนครับ!”
“อย่าพลาดเด็ดขาด! ไม่อย่างนั้นไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปจะต้องขายหน้า!” ลีฮวาเจียนคำรามออกมาด้วยความโกรธ
“ครับ!”
……..
ลีฮุนฮยอกกลับมาที่สำนักงานใหญ่ของไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปเพื่อหามาตรการรับมือ
และในเวลานี้เองก็มีหนุ่มหล่อเดินเข้ามาข้างหน้า!
ยูซอมซอก!
อดีตปรมาจารย์หน่วยรบพิเศษ!
ครั้งนึงเขาเคยเข้าร่วมกองกำลังรักษาสันติภาพระหว่างประเทศและมีประสบการณ์ในประเทศที่เต็มไปด้วยหมอกควันของสงครามและโรคระบาด!
ยิ่งไปกว่านั้นเขานั้นดูหล่อมาก เต็มไปด้วยความเป็นผู้ชาย แต่ก็มีคิ้วที่อ่อนโยนเล็กน้อย!
“หรือว่าคุณจะส่งผมไปที่นั่น?”
