จอมมารผู้กู้โลก ตอนที่ 27 ผิดพลาด

สิ่งที่ผมกำลังคิดว่าผิดพลาดตอนนี้มันก็คือ การจัดการพวกมันแบบทันทีโดยไม่ได้ตรวจดูเงินจากพวกมันก่อน ' ให้ตายสิ!!! ถึงแม้ว่าพวกมันเป็นโจรพวกมันก็ต้องมีเงินอยู่บ้าง เมื่อกี้เราลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเลย แต่มันก็ช่วยไม่ได้ งั้นตอนนี่กลับดีกว่า '

หลังจากที่ผมจัดการกับพวกโจรเสร็จเรียบร้อยผมก็เดินทางกลับไปที่คฤหาสน์ทันที

~~~~~~~~~~•~~•~~~~~~~~~~

' เอ่!!! นั่นมันชาวบ้านงั้นเหรอ นี่พวกนั้นมาสมัครตั้งแต่วันแรกที่เราบอกไปแบบนี้เลยงั้นเหรอเนี่่ย ' ผมคิดในขณะที่กำลังมองพวกขาวบ้านที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าปราสาทจำนวนหลายสิบคน

" นั่นไง นั่นไง ท่านนักปราชญ์มาแล้ว " เสียงของชายคนนึ่งที่ยืนอยู่หน้าประตูของคฤหาสน์พูดออกมา แล้วก็ชี้นิ้วมาทางผมที่กำลังเดินอยู่

หลังจากที่ชายคนนั้นพูดออกมา ชาวบ้านที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าคฤหาสน์ก็พากันวิ่งตรงมาทางผม แล้วก็เริ่มพากันพูดออกมา

" ท่านนักปราชญ์ ท่านจะรับข้าทำงานใช่มั้ย "

" ท่านไม่ได้โกหกพวกเราใช่มั้ย "

" ท่านจะให้เงินพวกเราเป็นค่าจ้าง ผู้หญิง 2 เหรียญทองแดง ผู้ชาย 3 เหรียญทองแดงจริงงั้นเหรอ "

" ท่านให้พวกเราเริ่มทำกันได้เลยมั้ย ตอนนี้บ้านของข้าแทบไม่มีอะไรกินแล้ว "

เสียงของเหล่าชาวบ้านถามออกมาอย่างต่อเนื่อง จนผมไม่มีโอกาศได้ตอบกลับไป ' ถามมาติดๆกันแบบนี้จะให้เราตอบยังไงละเนี่ย แต่ว่า... ไม่คิดเลยจริงๆว่าพวกชาวบ้านจะมากันเร็วขนาดนี้ ' ผมยืนคิดพร้อมกับมองพวกชาวบ้านที่อยู่ด้านหน้าไปด้วย ในระหว่างที่ผมกำลังยืนคิดอยู่นั้นพวกชาวบ้านก็ถามคำถามออกมาเรื่อยๆ

" หยุดก่อน " ผมพูดออกไป แล้วชูมือขึึ้นไปด้านหน้าแล้วก็แบเอาไว้

หลังจากที่ผมทำแบบนั้น เสียงของพวกชาวบ้านมันก็ค่อยๆเงียบลง

...

....

......

ผ่านไปสักพัก เสียงของชาวบ้านที่ยืนล้อมรอบตัวของผมอยู่มันก็เงียบไป แล้วทุกคนตอนนี้ต่างห็จ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาสงสัย เมื่อเห็นแบบนั้นผมก็พูดออกไป

" พวกเจ้าต้องถามข้าออกมาทีละคำถาม พวกเจ้าถามมาพร้อมกับแบบนี้ข้าคงตอบไม่ทัน งั้นก็ขอตอบแบบโดยร่วมก่อนแล้วกัน งานที่ข้ารับสมัครนั้นเป็นงานบุกเบิกพื้นที่ทางตอนเหนือของหมู่บ้านนี้ ซึ่งค่าแรงก็จะให้ตามที่บอกไป และเงือนไขการรับสมัครข้าก็บอกกับหัวหน้าหมู่บ้านไปแล้ว ส่วนเรื่องการรับสมัครหลังจากที่ข้าเข้าไป ข้าจะรีบเตรียมการสมัครทันที "

เมื่อผมพูดจบพวกชาวบ้านที่ยืนอยู่ต่างก็ไม่มีใครตอบอะไร หรือถามอะไรออกมา

" ข้าขอทางหน่อย ข้าจะรีบไปเตรียมตัวเพื่อรับสมัครพวกเจ้า " ผมพูดออกไปพร้อมกับมองชาวบ้านที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าของผม

หลังจากที่ผมพูดออกไปชาวบ้านที่ยืนอยู่ ก็หลบทางให้กับผมทันที เมื่อเป็นแบบนั้นผมก็เดินตรงเข้าไปในคฤกาสน์ ' เท่านี้ก็เรียบร้อย รู้สึกว่าวันนี้ต้องเริ่มงานกันสะแล้วสิ ' ผมคิดในขณะที่กำลังเดินเข้าไปในปราสาท

ตัวผมที่เดินเข้ามาด้านในคฤหาสน์ก็เห็นเซบาสกับเอมิเลียกำลังยืนอยู่ด้านหน้า จากนั้นเอมิเลียก็เดินตรงเข้าหาผมทันที ด้วยท่าทางเร่งรีบแล้วเธอก็พูดออกมา" จอมมารนี่นายไปก่อเรื่องอะไรไว้ ทำไมชาวบ้านพวกนั้นถึงได้มารวมกันที่หน้าคฤหาสน์เยอะขนาดนี้ "

หลังจากที่เอมิเลียถามออกมา ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเธอกับไป แล้วผมก็หันหน้าไปทางเซบาสที่กำลังยืนอยู่

" เซบาสมานี่หน่อยครับ "

" ครับ " เซบาสตอบออกมา แล้วก็เดินตรงเข้ามาหาผม

" นี่นายฉันถามเมื่อกี้ไม่ได้ยินหรือไง ฉันถาม.. "

" เธอใจเย็นๆสิ ก็กำลังจะอธิบายอยู่นี่ไง อธิบายครั้งเดียวจะได้ฟังครบเลย "

เอมิเลียที่กำลังถามออกมาอีกครั้ง เธอก็โดนผมพูดแทรกำปก่อน

" อะ...อื้ม!!! " เอมิเลียตอบกลับมาแบบค่อยๆ

" เอาละงั้นเดี๋ยวข้าจะเริ่มอธิบายเลยก็แล้วกัน " ผมพูดออกไปพร้อมกับมองหน้าของเซบาสกับเอมิเลียด้านหน้าของผม

จากนั้นผมก็เริ่มอธิบายเรื่องที่ผมตกลงกับหัวหน้าหมู่บ้านให้กับทั้้ง 2 คนฟัง หลังจากที่ฟังจบเซบาสก็พูดออกมา

" งั้นท่านก็หมายความว่า ท่านจะจ้างชาวบ้านพวกนั้นทำงาน เพื่อบุกเบิกพื้นที่ในการทำเกษตรกรรม แล้วก็จะเริ่มรับสมัครคนพวกนั้นตั้งแต่วันนี้เลยใช่มั้ยครับ "

" ใช่ !!! "

" ครับ ถ้าเช่นนั้นข้าจะรีบไปเตรียมการทันที " เซบาสพูดออกมา แล้วก็เดินออกไป

จากนั้นผมก็หันหน้ากลับไปเอมิเลียที่กำลังยืนอยู่ ' หวังว่ารอบนี้ยัยนี้จะเข้าใจแล้วนะ คงจะไม่ถามออกมาอีก ' ผมคิดพร้อมกับมองเอมิเลียที่อยู่ด้านหน้าของผม จากนั้นเอมิเลียก็พูดออกมา

" นี่นายช่วยชาวบ้านพวกนั้นเหรอ " เอมิเลียพูดออกมาด้วยใบหน้าตกใจ

' อะไร??? นี้เราช่วยชาวบ้านพวกนั้นมันน่าตกใจขนาดนั้นหรือไง ยัยนี้ให้เรามีจิตใจยังไงกันเนี้ย ' ผมมองไปที่เอมิเลียด้วยหน้าตาสงสัย จากที่เห็นเธอมองผมด้วยหน้าตาตกใจแล้วผมก็ถามออกไป

" นี่ข้าช่วยให้ชาวบ้านมีงานทำมันผิดขนาดนั้นเลยหรือไง ห่ะ!!! " ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

" กะ....ก็ "

" ช่างเถอะข้าเองก็มีงานให้เจ้าทำเหมือนหัน " ในระหว่างที่เอมิเลียกำลังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบาๆ ผมก็พูดแทรกออกไป

" นายมีงานให้ฉันทำด้วยงั้นเหรอ " เอมิเลียพูดออกมาด้วยท่าทางดีใจ

' เหอะๆ นี้อยากได้งานทำขนาดนั้นเลยหรือไง ถึงได้มีท่าทางดีใจขนาดนั้น ' ผมยืนคิดพร้อมกับมองเอมิเลียที่กำลังดีใจอยู่ แล้วผมก็กวักมือบอกให้เธอเดินมาใกล้ๆ

เมื่อเอมิเลียเดินมาใกล้ๆผม ผมก็พูดออกไปด้วยน้ำเสียงค่อยๆ

" /*@(?*#*#*(*?!#*: " ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงค่อยๆ กระซิบเข้าไปที่ขางหูเธอ

" ห่ะ!!!! นี้นายคิดจะให้ฉันทำแบบนั้นจริงๆอย่างงั้นเหรอ นายให้ฉันที่เป็นผู้กล้าไปทำแบบนั้นเนี่ยนะ "

หลังจากที่ผมได้ยินเอมิเลียพูดออกมาผมก็ถอนหายใจออกไป

" เห้อออออ "