ตอนที่48 ฉันมีเรื่องจะขอร้อง!

ลู่ เจียเอ๋อร์ มองไปที่รองประธานเสี่ยว ก่อนจะเหลือบสายตาไม่มอง กัว หลิน ที่ขอบหน้าต่าง เขาดูผิดหวังและน่าเวทนาเหลือเกิน

"อย่าเข้ามานะ!" กัว หลิน หันหน้าไปทาง ลู่ เจียเอ๋อร์ และเขยิบร่างกายของเขาออกไปอีกประมาณหนึ่งนิ้ว ภาพตรงหน้าตอนนี้มันช่างอันตรายอย่างยิ่ง เขาจะต้องร่วงลงไปแน่ๆถ้าหากเขาเกิดฟุ้งซ่านขึ้นมา

ลู่ เจียเอ๋อร์ ไม่ได้ขยับไปไหนเธอยังคงยืนอยู่ที่เดิมและพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาว่า "กัว หลิน ฉันชื่อ ลู่ เจียเอ๋อร์ เป็นศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่เพิ่งมาเข้าร่วมกับบริษัท BUA เทคโนโลยี ฉันเป็นเพื่อนที่ทำงานของคุณ คุณมั่นใจได้เลยว่าฉันจะไม่เข้าไปใกล้กว่านี้!"

"กัว หลิน ขอล่ะอย่าทำแบบนี้ได้ไหม?" รองประธานเสี่ยว ที่นั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นเพื่อขอร้องเขาต่อไป

"เสี่ยว หลี่ลี่ คุณหุบปากไปเลย ผมไม่อยากได้ยินคำใดๆจากคุณอีก!" กัว หลิน ตะโกนใส่รองประธานเสี่ยว

รองประธานเสี่ยว ที่กำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่างแต่ ลู่ เจียเอ๋อร์ ดันห้ามเธอไว้ก่อน จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า "กัว หลิน เดี๋ยวฉันจะบอกให้คุณจิน ไล่รองประธานเสี่ยว ออกพรุ่งนี้เลย!"

ทั้ง กัว หลิน และรองประธานเสี่ยว ต่างก็พากันตกใจในคำพูดของเธอ พวกเขาทั้งสองเพ่งสายตามองไปยัง ลู่ เจียเอ๋อร์ ทันที

เปลือกตาของ กัว หลิน ขยับเล็กน้อย เขาดูไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่เธอพูดมาสักเท่าไหร่ "ใครจะไปเชื่อเรื่องที่คุณจะให้คุณจินไล่ เสี่ยว หลี่ลี่ ออกได้กันละ"

เมื่อ ลู่ เจียเอ๋อร์ ได้ยินเช่นนั้น เธอก็โล่งใจเล็กน้อย นี่หมายความว่าคำพูดของเธอก็คงมีผลต่อ กัว หลิน อยู่บ้าง

"คุณพึ่งฉันได้แน่นอน! เสี่ยว หลี่ลี่ ใช้ตำแหน่งของเธอเพื่อบังคับให้คุณทำในสิ่งต่างๆ ซึ่งพวกนั้นมันเป็นกฎที่ซ่อนอยู่ใช่ไหมล่ะ ฉันจะบอกเรื่องนี้กับคุณจิน อย่างตรงไปตรงมาฉันจะบอกให้เขาลงโทษเธออย่างหนักด้วย!" น้ำเสียงของ ลู่ เจียเอ๋อร์ ดูมีความมั่นใจมาก

"ศาสตราจารย์ลู่…" หลังจากที่ เสี่ยว หลี่ลี่ ได้ยินคำเหล่านี้มันก็ทำให้ใบหน้าของเธอซีดและเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

"เงียบ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าวอย่างเย็นชา

กัว หลิน มองไปที่ ลู่ เจียเอ๋อร์ แล้วค่อยมองไปที่ เสี่ยว หลี่ลี่ ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่เชื่อ "คิดว่าจะหลอกผมได้เหรอ? ผมไม่เชื่อคำโกหกของคุณหรอกนะ ผมจะกระโดดจากที่นี่แหละแล้วก็ทำให้ เสี่ยว หลี่ลี่ ต้องทนทุกข์กับความอัปยศและมันก็จะได้กลายเป็นฝันร้ายของเธอไปตลอดชีวิต!"

เมื่อได้ยินคำพูดของ กัว หลิน แต่ปฏิกิริยาของ ลู่ เจียเอ๋อร์ ก็ยังคงสงบนิ่งเหมือนเดิม "กัว หลิน นั่นมันเป็นเพียงแค่สิ่งที่คุณอยากให้มันเกิดขึ้น หากคุณกระโดดลงไป คุณก็จะไม่มีอิทธิพลใดๆ ต่อ เสี่ยว หลี่ลี่ อีกเลยนะ! ต่อให้เธอจะตกงานเธอก็ไปหาอยู่ที่อื่นได้ เธอยังสามารถที่จะหางานใหม่ได้อีก แต่ชีวิตของคุณกลับหายไปตลอดการ คิดว่ามันคุ้มมั้ย?"

กัว หลิน มองไปที่ ลู่ เจียเอ๋อร์ อย่างชัดๆ เธอกล่าวต่อว่า "พรุ่งนี้ฉันจะให้คุณจินไล่เธอออกและจะแจ้งความเรื่องนี้ด้วยเพื่อที่เธอจะได้หางานทำไม่ได้อีกต่อไป"

"คุณ…คุณจะรักษาคำพูดของคุณไหม!" กัว หลิน จุดประกายความหวังในสายตาของเขาอีกครั้ง

"ค่ะ ฉันสัญญา!" ลู่ เจียเอ๋อร์ ตอบเขาด้วยความมุ่งมั่น

"คุณโทรหาคุณจินตอนนี้เลย! โทรหาเขาเดี๋ยวนี้!" กัว หลิน สั่ง

"ศาสตราจารย์ลู่…" รองประธานเสี่ยว มองขึ้นไปหา ลู่ เจียเอ๋อร์ เธอแสดงท่าทีตื่นตระหนกและหวาดกลัว

"ได้ ฉันจะโทรหาเขาเดี๋ยวนี้เลย!" หลังจากที่ ลู่ เจียเอ๋อร์ หยิบโทรศัพท์ออกมาโดยที่ไม่มีการตอบสนองใดๆจากผู้หญิงบนพื้น

"เปิดลำโพงด้วย!' กัว หลิน ร้องขอ

ลู่ เจียเอ๋อร์ ทำตามที่เขาขอเธอเปิดลำโพงและหลังจากนั้นไม่กี่วิ จิน เซียงตง ก็รับสาย "ศาสตราจารย์ลู่ มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า?" เสียงที่น่าดึงดูดใจของ จิน เซียงตง ดังออกมาจากลำโพง

"คุณจินคะ ฉันมีเรื่องจะขอร้อง!" ลู่ เจียเอ๋อร์ มองไปที่ กัว หลิน ขณะที่เธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่

ลู่ เจียเอ๋อร์ รู้ว่ามันเป็นอะไรที่กะทันหันมากในการทำแบบนี้ แต่เนื่องจากเป็นเหตุฉุกเฉินและการปฏิบัติตัวไม่ดีของรองประธานเสี่ยว มันจึงยกโทษให้ไม่ได้ "พรุ่งนี้คุณช่วยปลดตำแหน่งรองประธานของคุณเสี่ยวแล้วก็เผยแพร่รายชื่อในอุตสาหกรรมเพื่อกันไม่ให้เธอได้รับเข้าทำงานที่อื่นทีค่ะ!"