ตอนที่27 ได้ประโยชน์สูงสุดจากการมีตำแหน่งงานที่ดี

หลังจากได้ยินคำตอบของเขาก็ทำเอา จิน เซียงตง เหล่ตามองไปยัง เจสัน ขณะที่เขากำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่แต่แล้วจู่ๆ โทรศัพท์ก็มีสายเรียกเข้า เขาจึงลุกขึ้นเพื่อออกไปรับสาย

ลู่ เจียเอ๋อร์ รู้ถึงความตั้งใจของ เจสัน มากกว่าใครๆ เขาจงใจใช้คำพูดเพื่อกระตุ้น จิน เซียงตง และดูปฏิกิริยาการตอบสนองของเขา

จริงๆแล้ว ลู่ เจียเอ๋อร์ เองก็อยากรู้ปฏิกิริยาของ จิน เซียงตง เช่นเดียวกันว่าจะเป็นอย่างไร แต่น่าเสียดายที่โทรศัพท์ดันมีสายเรียกเข้ามาขัดจังหวะซะก่อน

ลู่ เจียเอ๋อร์ มองไปที่ เจสัน แล้วถามอย่างเป็นกันเองว่า "เอซ มาทานข้าวที่โรงอาหารบ่อยรึเปล่า?"

เจสัน รู้สึกประหลาดใจที่ได้ยิน ลู่ เจียเอ๋อร์ เรียก จิน เซียงตง ว่า เอซ แบบนี้ เขาไม่ได้ตอบคำถามของ ลู่ เจียเอ๋อร์ แต่กลับถามแทนว่า "เอซ? จิน เซียงตง ให้คุณเรียกเขาแบบนั้นเหรอครับ?"

ลู่ เจียเอ๋อร์ เห็นรูม่านตาของ เจสัน ขยายออกทันที นั่นแสดงถึงความประหลาดใจหรือตกใจ มันไม่ใช่เรื่องปกติหรอกเหรอ?

"อาห้ะ! เขาบอกว่าชอบที่ถูกเรียกว่า เอซ เป็นการส่วนตัว มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?" ลู่ เจียเอ๋อร์ พยักหน้า

"เปล่าครับๆ ไม่ได้มีปัญหาอะไร!" เจสัน ส่ายหัวพร้อมกับฉีกยิ้ม

ถึงจะเป็นเช่นนั้นแต่ ลู่ เจียเอ๋อร์ ก็ได้ยินคำตอบที่แตกต่างจากเสียงภายในของ เจสัน: เอซ เริ่มมีความปรารถนาทางโลกขึ้นมาบ้างแล้วเหรอวะ?

ข้อมูลนี้เป็นข่าวดีสำหรับ ลู่ เจียเอ๋อร์ เลยทีเดียว ดังนั้นเธอจึงพูดต่อไปอีกว่า "ถ้ามีอะไรผิดพลาดไป ติฉันได้เลยนะ!"

"ไม่ๆๆ ผมไม่มีอะไรจะติคุณหรอก!" เจสัน กล่าว

ลู่ เจียเอ๋อร์ มองไปที่ใบหน้าของ เจสัน รอยยิ้มของเขามันช่างมีความหมาย ดูเหมือนว่าเขาได้ค้นพบความลับบางอย่าง

เมื่อเห็นแบบนี้ ลู่ เจียเอ๋อร์ ก็กล่าวต่ออีกว่า "แล้วตอนนี้ เอซ โสดหรือเปล่า?"

ขณะที่ เจสัน ได้ยินคำพูดนั้นเขาก็รีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็วทันที "เขาโสดงี้มาตั้งแต่ที่ผมเจอเขาเลยครับ!"

ลู่ เจียเอ๋อร์ กอดตัวเองด้วยความยินดี เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ผู้ชายเพียบพร้อมส่วนใหญ่อย่างพวกคุณ คงจะมีผู้หญิงไม่น้อยมาคอยไล่ตามเลยใช่ไหมล่ะ!"

"คุณคิดผิดแล้วละ!" เจสัน พูดพร้อมกับถอนหายใจ

"ตอนนี้คุณก็กำลังถูกผู้หญิงตั้งสองคนไล่ตามอยู่ไม่ใช่เหรอ?" ลู่ เจียเอ๋อร์ ยิ้ม

"มีสาวๆ คอยไล่ตามผมก็จริง แต่พวกเธอค่อนข้างเอาแต่ใจกันสุดๆ ไปเลย!" เจสัน ถอนหายใจ

ลู่ เจียเอ๋อร์ รู้สึกขบขันขึ้นมาทันใด "ถึงฉันจะไม่ได้รู้จักผู้หญิงที่ไล่ตามคุณ แต่พูดตามตรงนะ พวกผู้หญิงที่ชอบเลิกรากลางคันนั่นก็เพราะตัวคุณเองที่ไม่ให้โอกาสพวกเธอเลยต่างหากไงละ!"

"ผมให้โอกาสพวกเธอ แต่ทุกครั้งผมเองก็ต้องทำงานหนักเหมือนกัน พวกเธอเลยค่อยๆ ห่างหายไป โชคไม่ค่อยเข้าข้างเท่าไหร่!" เจสัน ถอนหายใจอีกรอบ

"ฟังจากสิ่งที่คุณพูดมาแล้ว ผู้หญิงพวกนั้นคงสุดยอดมากๆเลยสินะ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ ยิ้ม

"ศาสตราจารย์ลู่ อย่าซ้ำเติมผมไปมากกว่านี้เลย!" เจสัน มองไปที่ ลู่ เจียเอ๋อร์

"ผมเคยได้ยินวลีนี้อยู่สองสามครั้ง อย่าละเลยทุกความรักและอย่ารองรับต่อความไม่สนใจ บลา บลา อย่ามองย้อนกลับไปในอดีตและไม่นำมาทำอีกในอนาคต บลา บลา บลา แล้วทำไมผู้หญิงถึงชอบซุปเป็นชีวิตจิตใจได้มากขนาดนี้!" เจสัน ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ข้างต้น

"เพราะว่าซุปไก่สามารถรักษาหัวใจที่แตกสลายของพวกเธอได้ยังไงล่ะคะ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ ยิ้ม

"แล้วศาสตราจารย์ลู่ ชอบซุปไก่เป็นชีวิตจิตใจด้วยหรือเปล่า?" เจสัน ถาม

"ถ้าฉันเจอคนที่ชอบจริงๆ ฉันจะพยายามตามดูแลเขาให้ดีที่สุด!" ลู่ เจียเอ๋อร์ ส่ายหัวช้าๆ

"ศาสตราจารย์ลู่ ผมชอบความเป็นคุณนะ! ถ้าคุณคิดว่าผมไม่แย่เกินไป คุณไม่จำเป็นที่จะต้องคอยตามจีบก็ได้ ผมนี่แหละที่จะเป็นคนเริ่มเอง!" เจสัน จ้องมองไปที่ ลู่ เจียเอ๋อร์

"คุณเจสัน นี่ก็ตลกดีนะคะ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ เกือบจะคายข้าวในปากในปากของเธอทิ้งเมื่อได้ยินแผนการของเขา

"ผมจริงจังนะ คุณรู้ไหมว่าผู้ชายที่แต่งงานในแผนกของเราสละโสดได้ยังไง? ทุกครั้งที่มีวิศวะกรหญิงเข้ามา พวกเขาจะได้ประโยชน์จากการมีตำแหน่งงานที่ดี! และครั้งนี้ผมต้องฉวยโอกาสให้ได้!" เจสัน กล่าว

ลู่ เจียเอ๋อร์ รู้ว่า เจสัน พูดแบบติดตลกและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาให้ดังกว่าเดิม และ จิน เซียงตง ที่คุยโทรศัพท์อยู่ เหลือบมองไปที่ด้านข้างและเห็นฉากที่น่าประหลาดใจเช่นนี้ ใบหน้าของเขาก็แสดงอาการทึ่งออกมา

หลังจากที่ จิน เซียงตง คุยโทรศัพท์เสร็จเขาก็วางสายและกลับไปนั่งกับพวกเขา แต่ แต่ ลู่ เจียเอ๋อร์ กับ เจสัน ดันทานอาหารเที่ยงเสร็จแล้ว

"ทานให้อร่อยนะ ฉันจะไปหาดื่มกาแฟกับศาสตราจารย์ลู่ ก่อนล่ะ!" เจสัน จ้องมองไปที่ จิน เซียงตง และกล่าวอย่างจงใจ

"นายไปซื้อกาแฟส่วนศาสตราจารย์ลู่จะอยู่ที่นี่!" จิน เซียงตง กล่าว