ตอนที่16 ฉันก็จะรับมันไว้ด้วยความยินดี
แดดในฤดูร้อนแผดเผาเหมือนดั่งเปลวไฟ จักจั่นบนต้นไม้ทั้งสองริมทางต่างก็พากันร้องเพลงของพวกมัน
ลู่ เจียเอ๋อร์ กับ ซู หาน พากันไปร้านหนังสือเพื่อซื้อหนังสือสองสามเล่มก่อนจะกลับมายังที่พัก สิ่งอำนวยความสะดวกที่เหมาะแก่อากาศร้อนเช่นนี้จะเป็นอะไรไปไม่ได้เลยนอกจากเครื่องปรับอากาศ อินเทอร์เน็ตและแตงโมหวานฉ่ำ
มีคนส่งพัสดุยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลมากนักเพื่อรอทักทายเธอ "คุณลู่ นี่พัสดุของคุณครับ!"
ลู่ เจียเอ๋อร์ เหลือบมองไปยังกล่องทรงลูกบาศก์ขนาดใหญ่ที่วางอยู่ข้างๆคนส่งของ เธอนึกขึ้นได้ว่าในช่วงสองสามวันมานี้เธอไม่ได้สั่งของออนไลน์อะไร แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นเธอก็เซ็นใบเสร็จส่งมอบเพื่อรับของด้วยปากกา
คนส่งของช่วยยกกล่องเข้ามาภายในห้อง ซู หาน ที่นั่งอยู่บนโซฟาก็มองไปทางประตู "เธอสั่งไรมาอะ?"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!" หลังจากที่ ลู่ เจียเอ๋อร์ พูดจบและมองดูโลโก้ข้างกล่องดีๆ เธอก็จำอะไรบางอย่างได้ว่า จิน เซียงตง ได้พูดบางอย่างไว้เมื่อเช้าก่อนที่พวกเขาจะบอกลากัน "อย่าลืมเซ็นรับของนะ!"
ด้วยความอยากรู้ของ ลู่ เจียเอ๋อร์ เกี่ยวกับสิ่งที่ จิน เซียงตง ส่งมาให้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะรีบเดินไปในครัวเพื่อหยิบกรรไกรมาเปิดกล่อง
"มีอะไรอยู่ข้างไหนเหรอ?" ซู หาน เดินเข้ามาใกล้ๆ
"หุ่นยนต์!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าวหลังจากที่เธอเปิดกล่องและเห็นสิ่งของข้างใน
สายตาของ ซู หาน จับจ้องไปที่กล่องกระดาษและเห็นมันเป็นหุ่นยนต์ที่น่ารักมากๆ "ว้าว!" เธอถึงกับอุทานออกมา
ลู่ เจียเอ๋อร์ ไม่ได้ย้ายหุ่นยนต์ออกจากกล่องแต่ เธอดันหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาแล้วโทรไปหา จิน เซียงตง แทน
ทันทีที่เธอโทรไปหาเขา เธอก็ได้ยินเสียงอันไพเราะของ จิน เซียงตง ก่อนที่เธอจะพูดอะไรออกมา "คุณได้รับพัสดุหรือยัง?"
"ได้แล้วค่ะ แต่ฉันไม่รับรางวัลที่ไม่สมควรได้รับนี้หรอกนะ ฉันขอคืนมันให้คุณ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าว
เมื่อต้องมาเจอกับคำปฏิเสธของ ลู่ เจียเอ๋อร์ เขาก็ตอบกลับอย่างนิ่งๆ ว่า "มันเป็นของที่ผมส่งให้คุณ เพื่อที่คุณจะได้มีประสบการณ์ใหม่ๆ ในชีวิตบ้าง!"
ลู่ เจียเอ๋อร์ ไม่เคยใช้ผลิตภัณฑ์AI มาก่อน แต่ก็อย่างที่คนจีนได้กล่าวไว้ว่า ต่อให้คุณไม่กินเนื้อหมู คุณก็ยังคงเห็นหมูวิ่งไปวิ่งมาอยู่ สำหรับตอนนี้แล้วก็มีแค่เฉพาะผู้บริโภคระดับไฮเอนด์เท่านั้นที่จะสามารถซื้อพวกหุ่นยนต์อัจฉริยะแบบนี้ได้
"ไอเจ้าตัวทดลองนี้มันแพงเกินไป!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าวปฏิเสธ
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น จิน เซียงตง ก็ตอบกลับไปว่า "ผมเชื่อว่าความรู้ของศาสตราจารย์ลู่ มีค่ามากกว่าผลิตภัณฑ์ตัวนี้ครับ!"
เสียงที่มีเสน่ห์น่าดึงดูดใจไหลเข้ามาในหูของเธอ คำพูดเหล่านี้ทำให้หัวใจของ ลู่ เจียเอ๋อร์ เต้นเร็วกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นเธอก็ได้ยิน จิน เซียงตง พูดต่ออีกว่า "ผมหวังว่ามันจะเป็นประโยชน์กับงานของคุณนะ!"
เนื่องจาก จิน เซียงตง พูดออกมาขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอปฏิเสธอีกครั้งเธอก็จะดูเป็นคนไม่มีเหตุผลทันที ลู่ เจียเอ๋อร์ จึงตัดสินใจตอบกลับไปว่า "ในเมื่อถ้ามันมีความจำเป็นในการทำงาน ฉันก็จะยอมรับมันด้วยความยินดีก็แล้วกัน!"
"ในนั้นมีคู่มือการใช้งานอยู่! ถ้าคุณไม่เข้าใจตรงไหนสามารถโทรมาหาผมได้เลย!" จิน เซียงตง เตือนเธอ
การมีเจ้านายที่รอบคอบเช่นนี้ทำให้ ลู่ เจียเอ๋อร์ รู้สึกประทับใจมาก "ได้ ขอบคุณค่ะ!"
หลังจากวางสายแล้ว ลู่ เจียเอ๋อร์ และ ซู หาน ก็พากันย้ายหุ่นยนต์ออกมาจากกล่อง
"ว้าว มันน่ารักมากเลย!" เมื่อ ซู หาน เห็นรูปร่างของหุ่นยนต์ เธอก็รู้สึกทึ่งกับการออกแบบที่ยอดเยี่ยมของมัน
ลู่ เจียเอ๋อร์ อ่านคู่มือการใช้ เธอก็เอื้อมมือไปที่ด้านหลังของหุ่นยนต์และใช้แรงกดมันเล็กน้อย
ไม่นานนักปากของหุ่นยนต์ก็ขยับ "สวัสดีศาสตราจารย์ ลู่ เจียเอ๋อร์ ฉันคือ เอมี่ หุ่นยนต์พ่อบ้านของคุณ! ฉันดีใจมากที่ได้ให้บริการคุณ!"