King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 315 พยาม

ตอนที่ 315 พยาม

“เหอะ! นี่ท่านยังกล้ามาพูดเรื่องร่วมมืออีกเหรอ”

“ทำไม ทำไมเจ้ายังไม่เข้าใจ ตอนนี้ถ้าเจ้ายอมมาร่วมมือข้าจะยกตำแหน่งดยุคหรือแกรนด์ดยุคให้เลยก็ได้ขอแค่พวกเราร่วมมือกันเท่านั้น”

เหอะ! แสดงเก่งจริงๆ

ในระหว่างพูดออกมาเมื่อครู่ราชามังกรมันใส่อารมณ์เต็มที่เลย

แต่ว่า

การแสดงแบบนั้นมันทำอะไรผมไม่ได้หรอกเพราะเคยเจอมาเยอะแล้ว เอาตามตรงถ้าไม่รู้ความจริงก่อนที่จะมาเจอกับเจ้านี่ผมอาจจะลังเลใจไปแล้วเหมือนกัน

“เวทย์ความทรงจำ…”

“ชิ!” ราชามังกรเปลี่ยนท่าทางทันที เหมือนกับพวกนักเลง “ไม่คิดเลยว่าแมลงพวกนั้นจะใช้เวทย์ความทรงจำบันทึกไว้ด้วย”

ท่าทางเปลี่ยนเป็นอีกคนเลย

หลังจากที่ผมพูดไปไม่นานราชามังกรก็ลุกขึ้นแล้วชี้นิ้วมาทางผม

“ถ้างั้นก็ไม่มีทางเลือก ข้ากับเจ้ามาตัดสินกันดีกว่า”

“โห่ว! ตัดสิน? ท่านกำลังจะบอกอะไรกันแน่ช่วยอธิบายออกมาหน่อย”

“ก็ตรงตามที่บอกเจ้า” ราชามังกรหันนิ้วเข้าตัวเอง “และข้า พวกเราทั้งสองคนมาดวลแบบ 1-1 ถ้าใครชนะก็จบไป”

ไม่คิดเลยว่าหมอนี่จะเสนอให้ต่อสู้ออกมาแบบนี้ จากการตรวจสอบตอนนี้พลังหมอนี่คงอยู่ระดับพระเจ้าแน่นอนเพราะเราไม่สามารถวัดพลังที่แน่นอนของมันได้  เท่ากับว่า ถ้าเกิดสู้กันตัวเราที่มีเพียงพลังระดับเทพช่วงต้นแพ้แน่นอน แต่ว่า ถ้าใช้ร่างจำแลงอสูรเข้าสู้มันก็ไม่แน่ แล้วอีกอย่างเรื่องครั้งนี้มันจะได้จบด้วย ถ้าขืนยังปล่อยเอาไว้แบบนี้ก็มีแต่การศูนย์เสียเกิดขึ้นจนกลายเป็นปัญหาในอนาคต

เฮ้อ~

ถึงจะคิดเอาไว้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับข้าก็เถอะ แต่จะทำมาเป็นไม่รู้ไม่เป็นก็คงไม่ได้ด้วยสิ เอายังไงดี….

“อะไรกัน… อะไรกัน… นี่กำลังกลัวอยู่งั้นเหรอ”

ราชามังกรสแยะยิ้มดูถูกระหว่างพูดออกมา

สายตา ท่าทาง น้ำเสียง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหมอนี่กำลังยั่วยุผมอยู่เพราะคิดว่าพลังของตัวเองเหนือกว่า แต่ว่า เสียใจด้วยนะการยั่วยุเหมือนเด็กแบบนั้นทำอะไรข้าคนนี้ไม่ได้หรอก ถ้าจะได้ผลมันคงได้ผลกับพวกราชามือใหม่หรือราชาอารมณ์ร้อนเท่านั้นแหละ เหอะๆ

“ว่าไงไม่คิดเลยว่าจะขี้ขลาดแบบนี้”

ยังไม่เลิกใช่ไหม

กำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะเตะแกออกไปหรือยังไงดีถ้ายังพูดอีก

หลังจากเงียบฟังคำดูถูกจากราชามังกรได้สักพักผมก็ตัดสินใจได้

“ทำไมข้าต้องดวล 1-1 ด้วยละ?”

ราชามังกรทำหน้าแปลกใจทันที

ให้เดาหมอนั่นต้องตกใจมากแน่ ถ้าเป็นปกติมันมายั่วยุฝ่ายตรงข้ามแบบนี้ฝ่ายตรงข้ามคงตอบตกลงสู้ไปแล้ว หึหึ!

“…ก็จะได้จบเรื่องไง”

“จบเรื่อง? เรื่องแบบนั้นข้าต้องทำด้วยเหรอ” ระหว่างพูดผมก็ชี้นิ้วลงแผนที่ด้านหน้า “ท่านให้อะไรเขียนเอาไว้ด้านหน้าไหม ตอนนี้อาณาเขตของเผ่ามังกรเหลือเพียง 30% แถมอาหารยังขาดแคลน น้ำก็กำลังจะขาด แล้วท่านลองคิดดูว่าถ้าข้าส่งข้อความว่าให้ยอมแพ้แล้วเปลี่ยนตัวราชามังกรสะพวกนั้นจะทำยังไง”

ราชามังกรที่ได้ยินมองแผนที่กหมัดทั้งสองเอาไว้แน่น

เรื่องนี้เองก็เป็นแผนที่ผมคิดเอาไว้อีกเรื่องเลยไม่เก็บแผนบนโต๊ะ เพราะหลังจากที่บอกความคิดไปราชามังกรตอนนี้ต้องหนักใจอยู่แน่เพราะถ้าเดินเกมส์พลาดนิดเดียวชีวิตหมอนี่ได้จบแน่ หึ!

“เจ้าคงคิดว่าพวกนั้นจะปลดข้าสินะ” ราชามังกรเริ่มปล่อยไอพลังเวทย์ออกมา “แต่เจ้าลืมอะไรไปหรือเปล่าว่ากฎของโลกคือ-”

“ความแข็งแกร่ง!”

“อึก!”

ในระหว่างที่พวกเรากำลังคุยกับทาร์รอสและทหารนับสิบคนก็วิ่งเข้ามาในเต็นท์ด้วยหน้าตาตื่น ที่พวกนั้นวิ่งเข้ามาก็คงเพราะสัมผัสพลังเวทย์ที่ราชามังกรปล่อยออกมานั่นแหละ

ท่าทางพวกทหารแต่ละคนแทบจะยืนไม่ไหวกันอยู่แล้วเพราะพลังกดดันของราชามังกรมันสู้มากจริงๆ

มองเหตุการณ์สักพักผมจึงลุกขึ้นชี้นิ้วไปที่ประตูทางออก

“เชิญท่านเดินทางกลับไปได้ อีก 3 วัน ข้าจะเดินทางไปจบเรื่องนี้”

“ยังไง?”

“ก็ตรงตามที่บอกไป อีกสามวันข้าจะเดินทางไปจบเรื่องนี้โดนการต่อสู้กันแบบ 1-1 แต่ว่า อยากให้รู้เอาไว้ด้วยว่าที่ข้าตกลงสู้ไม่ใช้เพราะกลัวหรือเล่นไปตามการยั่วยุของท่าน แต่มันเป็นเพราะอยากลดการศูนย์เสียต่างหาก”

ราชามังกรที่กำลังโมโหเริ่มยิ้มออกมาทันที

“ไม่ต้องห่วงข้าเข้าใจ”

หลังตอบราชามังกรก็เดินออกไปตามคำสั่งของผมเมื่อครู่

เมื่อราชามังกรเดินออกไปทาร์รอสก็ลับตามองระหว่างผมกับทางออกไปมาด้วยท่าทางลังเล หมอนั่นต้องกำลังลังเลอยู่แน่ว่าจะมาถามผมก่อนว่ามันเกิดอะไรขึ้นถึงได้ตกลงต่อสู้ไป หรือจะไปส่งราชามังกรก่อนเลยลับตาอยู่แบบนั้น

“ไปส่งราชามังกรก่อนกลับมาแล้วข้าจะเล่าให้ฟัง”

“อ่า”

ทาร์รอสจากเต็นท์ตามราชามังไปทันที

พวกทหารที่ตอนนี้สีหน้าดีขึ้นเพราะไม่เจอพลังเวทย์ต่างก็ตามทาร์รอสออกไปจนหมด เฮ้อ~ สุดท้ายเรื่องก็เป็นแบบนี้จนได้

แต่ก็เอาเถอะ

ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้คงจบได้ง่ายลงกว่าเดิม แถมระยะเวลาที่เอาไปกดดันเผ่ามังกรก็ลดลงไปมาก ส่วนที่ผมตอบรับการต่อสู้กับราชามังกรนั้นก็เป็นแบบที่บอกไปที่ผมตอบรับการต่อสู้ไม่ใช่เพราะการยั่วยุของเจ้านั่นเลยสักนิด แต่ที่ตอบรับเป็นเพราะไม่อยากให้พวกไม่เกี่ยวข้องอย่างประชาชนของเผ่ามังกรมาติดร่างแหด้วยต่างหาก

อย่างที่รู้กันว่าเผ่ามังกรถึงจะเป็นเผ่าต่อสู้หรือนักสู้ แต่ทว่า ถึงพวกนั้นจะเป็นเผ่าต่อสู้พวกนั้นก็ยังมี เด็ก ผู้หญิง คนแก่หรือแม้กระทั่งพวกที่ไม่อยากสู้ผสมปนอยู่ในกลุ่ม แล้วด้วยเรื่องนี้มันเป็นคำสั่งของราชามังกรต่อให้ไม่อยากสู้ยังไงพวกนั้นก็ต้องสู้อยู่ดี และเพราะแบบนั้นการตัดสินใจดวลแบบ 1-1 ของผมกับราชามังกรก็จะช่วยพวกนั้นได้เป็นอย่างมาก

เฮ้อ~

สุดท้ายก็ใจอ่อนช่วยพวกนั้นจนได้…