ตอนที่ 350 : เป็นเศรษฐีแล้วจะไปเป็นคนทำธุระทำไม?
ตอนที่ 350 : เป็นเศรษฐีแล้วจะไปเป็นคนทำธุระทำไม?
ในเวลานี้เอง
หวังชงผู้สืบทอดบริษัทอี้ต๋ากรุ๊ปก็เดินผ่านมาพอดี
พร้อมกับรองประธานและผู้บริหารอีกหลายคน
“คุณจ้าน?”
หญิงสาวจบมาจากมหาวิทยาลัยปักกิ่งก็วิ่งเข้าไปหารองประธานอย่างรวดเร็วพร้อมกับดวงตาของเธอที่เป็นประกาย
ส่วนฝ่ายชายในตอนนี้ก็ไม่สนใจเจียงเฉินอีกต่อไป เขารีบวิ่งไปหารองประธานจ้านทันทีก่อนจะโค้งคำนับให้
ปรากฏว่าลองประธานแซ่จ้านคนนี้มีความสัมพันธ์กับคู่รักคู่นี้จริงๆ!
รองประธานบริษัทอี้ต๋ากรุ๊ป!
ล้อเล่นรึเปล่า?
ขอเพียงประโยคจากเขาเพียงแค่ประโยคเดียวก็จะสามารถซื้อบ้านได้อย่างง่ายดาย!
รองประธานจ้านที่เห็นคู่รักคู้นี้เดินเข้ามาหาก็พูดคุยด้วยรอยยิ้มกับพวกเขา
และเจียงเฉินก็ได้ยินพวกเขาพูดคุยกันว่า “ไม่ต้องกังวลไปหรอกพวกเธอสามารถซื้อบ้านที่นี่ได้อย่างแน่นอน เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับทางสำนักงานขายให้ ให้พวกเขาเลื่อนคิวของพวกนายขึ้นไปอีกพวกเธอก็จะได้ซื้อบ้านเพิ่มเอาไว้ทำกำไร”
คู่รักพากันพยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่ประจบประแจง
หลังจากนั้นฝ่ายชายก็หันหลังกลับมาและหันไปมองเจียงเฉินพร้อมกับรอยยิ้มเยาะเย้ย
“คนชั้นต่ำแบบแกยังกล้ามาสู้กับฉันอยู่อีกไหม!? ขอเพียงแค่ไม่กี่นาทีฉันก็สามารถทำเงินได้เป็นล้านแล้ว!”
ในเวลานี้เอง~~
นายน้อยหวังชงก็หันมาเห็นเจียงเฉินพอดี!
เขารีบเดินมาหาเจียงเฉินอย่างรวดเร็ว!
และจับมือกับเจียงเฉิน
“คุณเจียง ฮ่าๆๆๆ คุณมาถึงก่อนเวลาหรอครับ? ผมต้องขอโทษจริงๆที่ไม่ได้มาต้อนรับคุณ”
พูดจบเขาก็หันหน้าไปดูรองประธานจ้านทันที “จ้านซี! ฉันบอกนายแล้วไม่ใช่หรือยังไงหว่านายต้องมารอต้อนรับคุณเจียงที่นี่! แล้วนี่นายกำลังทำอะไรอยู่!? คุณเจียงเขายืนอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้วแต่ทำไมไม่มีใครมาต้อนรับเขาเลย พวกนายไม่อยากทำงานกันแล้วหรือยังไง!?”
รองประธานจ้านมองดูด้วยความหวาดกลัวก่อนจะพยักหน้าและโค้งคำนับ “คุณหวัง ผมอธิบายได้นะครับ! ผมไม่รู้จริงๆว่าคนนี้คือคุณเจียง! ผมเลยยังไม่ได้สั่งให้ลูกน้องผมทำอะไร ผมผิดไปแล้วครับ~~”
ทันทีที่เขาเห็นเจียงเฉินที่อยู่ในชุดขนทำธุระพวกเขาก็พากันตกตะลึงในทันที~~
(╯‵□′)╯︵┻┻!
ให้ตายเถอะ!
ใครจะไปคิดว่าคุณเจียงที่เป็นแขกวีไอพีของประธานหวังจะมาในชุดคนทำธุระ?
ที่ประตูสำนักงานขายเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและผู้จัดการฝ่ายขายก็จะคอยมองรถหรูอยู่ตลอด
ทุกครั้งที่มีรถหรูๆขับผ่านมาพวกเขาก็จะแอบก้มหน้าและถามกันว่านี่อาจจะเป็นคุณเจียงหรือเปล่า?
แต่ใครจะไปคิดว่าคุณเจียงจะมาในเครื่องแบบของคนทำธุระ?
และในเวลานี้เองคู่รักก็พากันมองเจียงเฉินด้วยความตกตะลึง
พระเจ้า!
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
ทำไมหวังชงเจ้านายของรองประธานจ้านถึงปฏิบัติต่อไอ้คนทำธุระคนนี้ด้วยความเคารพขนาดนี้?
ไม่สิเขาก็แค่คนรับจ้างทำธุระไม่ใช่เหรอ?
ใครๆต่างก็รู้ว่าหวังชงคนนี้เป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
คนที่มีเงินมากขนาดนั้นจะมามีเพื่อนแบบนี้ได้ยังไงกัน?
เจียงเฉินมองไปที่หวังชงและพูดออกมา “ผมมีอะไรจะบอกคุณ!”
“พูดมาได้เลยครับ พูดมาได้เลย!”
หวังชงรีบตอบรับทันที
เจียงเฉินมองไปทางคู่รักอย่างเย็นชาและพูดว่า “วันนี้มีคนมากมายพากันมาต่อคิวเพื่อซื้อบ้านที่นี่! แต่ว่ามีบางอย่างที่ดูเหมือนจะไม่ยุติธรรม! อยากจะลองฟังหน่อยไหม?”
หวังชงตกตะลึงอยู่ครู่นึงก่อนจะหันศีรษะและจ้องมองไปที่รองประธานจ้านด้วยความโมโห “มันเกิดอะไรขึ้น!?”
ภายใต้การจ้องมองที่เต็มไปด้วยความมืดมนของหวังชงรองประธานจ้านก็หลั่งเหงื่อเย็นออกมามือและเท้าของเขานั้นอ่อนแรงทันที~~
ในใจของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อคู่รักเมื่อกี้มาก!
เจ้าพวกบ้า!
ฉันไม่ได้บอกพวกแกไปหลายรอบแล้วหรอว่าให้พูดน้อยๆ!?
แล้วทำไมคุณเจียงถึงออกมาพูดเรื่องนี้ต่อหน้าประธานหวัง?
ไม่มีทางเลือกแล้วตอนนี้ไม่ต้องมาสนใจความสัมพันธ์อะไรแล้ว “ไม่ครับ มันไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน! ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด!”
เจียงเฉินแค่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “ลองตรวจสอบดูสิ! ตรวจสอบให้ละเอียด!”
หวังชงพูดออกมาด้วยความโกรธ “ไม่ได้ยินที่คุณเจียงพูดหรือยังไง ทำไมยังไม่ไปตรวจสอบอีก!”
รองประธานจ้านรู้สึกหนาวขึ้นมาทันที
ลืมแบบนี้เขาจะยอมให้ถูกตรวจสอบได้ยังไง?
เพราะเห็นได้ชัดว่าเขานั้นเป็นคนที่เข้าไปพูดกับฝ่ายขายเพื่อให้คู่รักคู่นี้ได้คิวที่ 299 ไปโดยที่ไม่ต้องต่อคิว
และในตอนนี้ใบหน้าของคู่รักก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวและค่อยๆรามไปจนถึงลำไส้ของพวกเขา
เรื่องทั้งหมดมันเกิดเพียงเพราะแค่เงิน 100 หยวน!
แค่เงิน 100 หยวนเท่านั้น!
และพวกเขาก็ไปรังแกคนทำธุระและผลลัพธ์ที่พวกเขากำลังจะได้นั่นก็คือ~~
ผู้จัดการฝ่ายขายรีบวิ่งออกมาและเปิดโปงเรื่องทุกอย่างทันที “ทุกอย่างมันเป็นคำสั่งของรองประธานจ้านครับเขาสั่งให้ผมจัดคิวให้กับพวกเขาโดยที่ไม่ต้องเข้าแถว!”
หวังชงมองหน้ารองประธานจ้านอย่างเย็นชา
รองประธานข้านเหงื่อตกใบหน้าของเขากระตุกและรีบตะโกนออกมาว่า “ท่านประธานหวัง! ผมไม่เข้าใจ! เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้ก็แค่เด็กทำธุระ! ทำไมคุณถึงเคารพเขามากขนาดนี้! เพียงแค่จัดการแทรกคิวนิดหน่อยมันไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่เลย!”
เจียงเฉินยิ้มโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
หวังชงแค่ลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาและพูดด้วยความโกรธ “อะไรนะ! เด็กทำธุระ? แกตาบอดหรือยังไง! คุณเจียงเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของอี้ต๋ากรุ๊ปของเราสัดส่วนหุ้นที่เขาถืออยู่นั้นคือ 28% ของทั้งหมด! และสิ่งที่เขาพูดมันก็ไม่ใช่คำแนะนำ! แต่มันคือคำสั่ง! เขาคือหุ้นส่วนของบริษัทที่มีสิทธิ์ในการตัดสินทิศทางของบริษัทว่าจะไปทางไหน!”
“อะไรนะ 28% ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของอี้ต๋ากรุ๊ป!”
รองประธานจ้านนั้นเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าเจ้านายที่ร่ำรวยจะเป็นเด็กทำธุระ?
เขาทำตัวต่ำเกินไปหรือเปล่า?
ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวและล้มลงไปอยู่กับพื้น!
ปัก!
โศกนาฏกรรม~~
สองคู่รักยืนดูด้วยความตกตะลึง
เจียงเฉินที่เป็นเด็กทำธุระแต่จริงๆแล้วเขาเป็นถึงผู้ถือหุ้นของอี้ต๋ากรุ๊ปด้วยสัดส่วนหุ้นถึง 28%?
เขาไม่อยากรวยหรือยังไง~~
นี่มันมีมูลค่ากว่าแสนล้านเลยนะ?
เป็นเศรษฐีแล้วจะไปเป็นคนทำธุระทำไม?
ร้องไห้.....
เจียงเฉินเหลือบมองไปที่สองคู่รักที่กำลังยืนร้องไห้ออกมาและพูดกับหวังชงด้วยความเย็นชา “สั่งการให้ตรวจสอบคิวตั้งแต่หนึ่งถึงสามร้อยว่ามีใครใช้เส้นสายเข้ามารึเปล่า!? หากมีคนใช่ความสัมพันธ์แทรกเข้ามาให้ตัดสิทธิ์พวกเขาออกทันที และให้คนที่อยู่ถัดไปได้รับมันแทนแล้วก็วันนี้เพิ่มการขายไปอีก 200 ห้อง!”
หวังชงพยักหน้า “ครับ!”
ครอบครัวกว่าห้าพันครอบครัวที่มาต่อแถวเมื่อพวกเขาได้ยินเจียงเฉินพูดแบบนี้พวกเขาก็รู้สึกตื่นเต้น!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ยืนต่อแถวหลังจากคิวที่สามร้อยเป็นต้นไปก่อนหน้านี้พวกเขานั้นรู้สึกว่าตัวเองแทบจะไม่มีหวังเลย แต่หลังจากที่พวกเขาได้ยินว่าเจียงเฉินนั้นต้องการที่จะตัดสิทธิ์ของคนที่เขาคิวโดยที่ใช้ความสัมพันธ์ มันก็ทำให้ความหวังในการซื้อของพวกเขานั้นเพิ่มขึ้นมาก
ยิ่งไปกว่านั้นยังมีการจำหน่ายเพิ่มอีก 200 ห้อง?
ด้วยจำนวนนี้นั่นก็หมายความว่าจะมีห้องที่จะขายในวันนี้ถึง 500 ห้อง!
ไชโย!
“ไม่ไม่!”
คู่รักทั้งสองคนวิ่งเข้ามาพร้อมกับน้ำตาที่นองหน้า พวกเขาคุกเข่าต่อหน้าเจียงเฉินและอ้อนวอนอย่างขมขื่น
“พวกเราที่เป็นเราจริงๆอย่าตัดสิทธิ์พวกเราเลยนะ!!”
มีหรอที่เจียงฉันจะสนใจ? เขาหันหน้าหนีทันที
“เอาพวกเขาออกไป!”
หวังชงพ่นลมหายใจอย่างเย็นชาและพูดกับทีมรักษาความปลอดภัย
ไม่นานคู่รักทั้งสองก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากตัวออกไป
“มันเป็นความผิดของนายทั้งหมด!!”
ฝ่ายหญิงทุบตีผู้ชาย “ฉันบอกแล้วว่าอย่าพูดมาก! แต่นายก็ไม่ฟัง!”
ฝ่ายชายโกรธ “แล้วเธอก็ทำเหมือนกันไม่ใช่รึไง!?”
ทั้งสองทะเลาะกันอยู่ที่หน้าสำนักงานขาย
หวังชงแอบกระซิบที่ข้างหูของเจียงเฉิน “คิวสิบอันดับแรกเป็นคิวของคุณทั้งหมดนะครับคุณเจียง ผมจัดการเอาไว้หมดแล้วยกเลิกไม่ได้นะครับ”
เจียงเฉิน “???”
“เพราะจะมีห้องทั้งหมดสิบห้องเป็นของคุณ!”
หวังชงยิ้มอย่างประจบสอพลอ “คุณสามารถเลือกบ้านระดับสูงสุดได้เลย 10 หลังโดยที่ไม่ต้องจ่ายเงินแม้แต่หยวนเดียว!”
ใบหน้าของเจียงเฉินเต็มไปด้วยความเกรงใจ “มันคงจะไม่ดีหรอกมั้งถ้าจะให้ผมสิบห้องแบบเปล่าๆ?”
“ไม่มีปัญหาหรอกครับ!” หวังชงพูดออกมาด้วยความมั่นใจ
เจียงเฉิน “แค่กๆ งั้นฉันเอาแค่ 9 ห้องก็พอ! นี่คือหลักการใช้ชีวิตของฉัน!”
ปัก!
หวังชงล้มลงกับพื้น!
สุดยอด!
โบกมือให้กับเจ้านาย+
แน่นอนว่าในไทยที่สุดแล้วหวังชงก็ยังคงมอบห้องให้กับเจียงเฉินทั้งหมดสิบห้องอยู่ดี!
…….
หลังจากออกมาจากอาคารเจียงเฉินก็เริ่มทำธุระของวันนี้ต่อ
ตั้งแต่เช้าเขานั้นไปส่งชูหลิงเหยาที่สนามบินและยังไปจัดการเรื่องโรงแรมให้กับลีฮีวอนแถมยังมาที่สำนักงานขายของหวังชงอีก
ทำให้การทำงานของเขาล่าช้าตั้งแต่เช้า
เสียเวลาไปมาก!
เขาต้องรีบออกไปทำงานเพื่อที่จะหาโอกาสให้ระบบให้รางวัลกับเขา!
และในขณะที่เจียงเฉินกำลังจะไปทำธุระจู่ๆก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามา
ตรู๊ด~~~
เป็นบอดี้การ์ด B ที่โทรเข้ามา
เจียงเฉินจำได้ว่าบอดี้การ์ดคนนี้ถูกส่งไปเพื่อดูแลและปกป้องเจ้าหญิงแห่งบริษัทไชน์นิ่งสตาร์ลีฮีวอนแต่ว่าทำไมพวกเขาถึงโทรมา?
หรือว่ามีปัญหาเกิดขึ้น?
“คุณเจียง คุณลีไปช้อปปิ้งแต่ว่าเธอนั้นแต่ว่าเธอนั้นมีเงินไม่พอ…. ตอนนี้เธอถูกจับและกำลังถูกต่อว่าอยู่ครับ~”
“???”
เจียงเฉิน “เดี๋ยวฉันจะรีบไป!”
…….
เบรค-----!
เจียงเฉินใช้เวลาเพียงแค่สิบนาทีก็มาถึงห้างสรรพสินค้าซีตานจอยซิตี้
ขึ้นมาที่ชั้นสอง
ร้านเอสเต ลอเดอร์
ในเวลานี้กำลังมีผู้คนกลุ่มใหญ่รุมล้อมรอบร้านอยู่เพื่อดูเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นภายในร้าน
เสียงดังออกมาจากข้างใน
“ฮ่าๆๆ สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดก็คือพวกคนประเภทนี้ที่ชอบโอ้อวดด้วยการไปซื้อของหรูหรามากมาย แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นพวกที่ไม่มีเงิน.....”
“ใช่แล้ว คิดว่าตัวเองสวยแล้วทุกคนจะปล่อยไปงั้นเหรอ!?”
“ไม่มีทาง!”
“….”
เจียงเฉิงเดินแทรกเข้าไป
และเขาก็พบเห็นภาพชายหนุ่มสองคนกำลังจับลีฮีวอนเอาไว้และดุด่าเธอ
ลีฮีวอนยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความคับข้องใจและพยายามพูดออกมาว่า “ฉันไม่ได้ทำ” “พวกคุณกำลังเข้าใจผิด”
พนักงานที่ยืนอยู่ข้างๆก็ถือตะกล้าที่มีครีมทาหน้าอยู่ภายในเจ็ดถึงแปดกระปุกและมองไปที่ลีฮีวอนอย่างระมัดระวัง
พนักงาน A เยาะเย้ยออกมา “ยังจะบอกว่าไม่ได้ทำอีกนะ รู้หรือเปล่าว่าครีมพวกนี้มีราคากระปุกละเท่าไหร่!”
พนักงานอีกคนก็เยาะเย้ยออกมาเช่นกัน “คลีมกระปุกนี้มีขนาด 30 มล. ราคา 2,650 หยวน แต่คุณกลับกล้าหยิบครีมทาหน้าราคาแพงแบบนี้ไปถึงเจ็ดแปดกระปุกในครั้งเดียว? ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าแท้จริงๆแล้วคุณกำลังขโมยอะไรบางอย่างอยู่หรือเปล่า!”
“พระเจ้า~~ 30 มล. ราคาสองพันหกร้อยห้าสิบหยวน?”
ทุกคนที่อยู่รอบๆตกตะลึง
“นี่มันเครื่องสำอางอะไรกันทำไมมันถึงแพงได้ขนาดนี้!?”
“ฉันว่าน้ำตบหน้าขนาด 330 มล.ราคาหนึ่งพันหกร้อยหยวนมันแพงมากแล้ว..... แต่ครีมกระปุกนี้แพงกว่ามาก!”
“นี่พวกเธอไม่รู้จักครีมกระปุกนี้งั้นหรอ มันคือครีมทาหน้าสำหรับผู้หญิงเป็นราชาแห่งครีมทาหน้าและคนทั่วไปไม่สามารถหาซื้อได้!”
คนที่รู้จักเริ่มแนะนำมันออกมา
“ราชาแห่งครีม? แบบนี้ก็ได้เหรอ?”
ในที่สุดเจียงเฉินก็เริ่มเข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น
คาดว่าลีฮีวอนนั้นจะเป็นแบรนด์รอยัลตี้ของเอสเต ลอเดอร์ดังนั้นเธอเลยมาหาซื้อสินค้าของแบรนด์นี้ที่นี่
และด้วยการที่เธอนั้นเป็นหนึ่งในหญิงสาวที่รวยอันดับต้นๆของครีมกระปุกละสองพันหกร้อยห้าสิบหยวนมันก็คงจะเป็นแค่เศษเงินในกระเป๋าตางค์ของเธอ
บางคนอาจจะใช้ครีมนี้ทาที่ใบหน้าแต่เธอคงใช้ทาทั้งร่างกายของเธอดังนั้นการที่เธอจะซื้อครั้งล่ะเจ็ดถึงแปดกระปุกก็คงไม่เป็นเรื่องแปลก
แล้ว……..
ตอนนี้บัตรของเธอน่าจะถูกระงับพอดี
น่าสงสาร!
สุดท้ายก็เลยเกิดความเข้าใจผิด
ลีฮีวอนในตอนนี้รู้สึกเศร้ามาก น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเธอ
เธอแค่จะซื้อสินค้าธรรมดาตามปกติของเธอ อ๋อสำหรับเธอเงินจำนวนแค่นี้มันไม่ได้น่าสนใจอะไรเลยแม้แต่น้อย แต่ใครจะรู้ว่าเธอนั้นกลับไม่สามารถรูดบัตรได้ และเธอเดาว่าก็คงจะเป็นปู่ของเธอที่สั่งระงับบัตรเครดิตของเธอ
“ฉันไม่ได้ทำจริงๆ!”
ในเวลานี้เองเธอก็หันมาเห็นเจียงเฉิน
แม้ว่าเจียงเฉินที่อยู่ในเครื่องแบบคนทำธุระ แต่ในฐานะที่เขานั้นเป็นคนแรกที่ช่วยเธอหลังจากที่เธอมาถึงประเทศจีนทำให้เธอนั้นรู้สึกประทับใจเขาและสามารถจดจำเขาได้ในทันที
ทันใดนั้นดวงตาของเธอนั้นก็สว่างไสว
เธอรู้ว่าเจียงเฉินนั้นเป็นคนดี เขาพาเธอไปที่โรงแรมจากสนามบินและใช้บัตรประชาชนของเขาเพื่อเปิดห้องให้เธอ
“พี่เฉิน~~” เธอตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้นราวกับว่าเธอนั้นได้เจอฟางที่จะช่วยชีวิตเธอ
เจียงเฉินเดินเข้าไปหาเธอแล้วปลอบ “ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันจัดการเอง”
ลีฮีวอนพูดออกมาอย่างไม่พอใจ “บัตรเครดิตของฉันถูกระงับ….”
เจียงเฉินพยักหน้า
“นายเป็นใคร?”
“เด็กทำธุระงั้นหรอ?”
เจียงเฉินขมวดคิ้ว “พวกคุณสองคนเป็นพนักงานขายใช่ไหม?”
“ใช่”
“เธอเป็นเพื่อนของผมเอง ขอโทษที่ทำให้พวกคุณลำบาก ของที่เธอเอามาผมจะเป็นคนจ่ายเอง”
เจียงเฉินหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเตรียมพร้อมที่จะจ่ายเงิน
แต่ในตอนนี้เอง....
พรูด~~~
พนักงานขายทั้งสองคนหัวเราะเยาะออกมา
“ผู้พิทักษ์ดอกไม้ปรากฏตัวแล้ว!”
“คนทำธุระอย่างนายรู้หรือเปล่าว่าข้อดีเธอเอาไปนั้นมูลค่าเท่าไหร่?”
“ใช่ รวมแล้วมันมากกว่าสองหมื่นหยวนเลยนะ คนทำธุระอย่างนายทำเงินได้ถึงสองหมื่นหยวนต่อเดือนหรือเปล่ายังไม่รู้เลย!”
“นายอย่ามาเปลืองเงินกับผู้หญิงเลยดีกว่า ถ้าช่วยผู้หญิงคนนี้ไปแล้วแล้วเธอยังไม่รับรักของนายมันน่าเจ็บใจเปล่าๆนะ”
“อย่าหุนหันพลันแล่นนะน้องชาย~~ พวกเรากำลังเตือนนายอยู่นะ~~.
คำพูดของพวกเขานั้นดูเหมือนจะเป็นการเตือนเจียงฉันด้วยเจตนาดีแต่แน่นอนว่าพวกเขานั้นไม่ได้มีเจตนาดีจริงๆ
เจียงเฉินขมวดคิ้วแล้วมองไปที่คนทั้งสอง
ดูมาสองคนนี้จะมีปัญหามาก
ภายใต้สถานการณ์ปกติสาวสวยอย่างลีฮีวอนนั้นไม่น่าจะมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ แต่ชายสองคนนี้กลับสร้างปัญหาอยู่ตลอดพวกเขามักจะพูดยุยงอยู่ตลอดเวลาซึ่งมันดูแปลกมาก
ทันใดนั้นเจียงเฉินก็สังเกตุเห็นรายละเอียดอะไรบางอย่าง
คนทั้งสองนั้นมักจะมองดูไปทางซ้ายอยู่ตลอดเวลา
ติ้ง~~~
โทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินสั่นอยู่ครู่นึง
มีข้อมูลส่งมาจากบอดี้การ์ด B “คุณเจียงครับ สองคนนี้เป็นนักไลฟ์สดบนโต่วอินตอนนี้พวกเขากำลังถ่ายคุณอยู่!”
เจียงเฉินเข้าใจเรื่องทั้งหมดในทันที!
เข้าใจแล้ว!
สองคนนี้จงใจสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อทำการไลฟ์สด!
เจียงเฉินหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและค้นหาห้องถ่ายทอดสดของพวกเขาอย่างรวดเร็ว
[ผู้หญิงบูชาทองอยากมาโอ้อวดในร้านเครื่องสำอางหรูแต่กลับโอ้อวดล้มเหลว!]
ในเวลานี้ก็มีคอมเมนต์ไหลราวกับน้ำหลาก
“ฮ่าๆๆๆ พี่ชายอย่าทำน้องสาวเขาโกรธเกินไปล่ะ!”
“เป็นฉันคนเดียวหรือเปล่าที่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ผู้หญิงบูชาทอง?”
“ฉันเองก็ไม่เคยเห็นสาวสวยขนาดนี้มาก่อนและฉันก็ไม่เคยเห็นคนที่สามารถซื้อครีมแบบนี้เจ็ดแปดกระปุกพร้อมกันมาก่อนด้วย!”
“ฮ่าๆ ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีนะ ฉันเองก็เคยมีเจ้านายสาวที่ซื้อครีมแบบนี้มาทามือเหมือนกัน”
“ทามือ.....พระเจ้าต้องรวยแค่ไหนกัน!?”
“เลิกทะเลาะกันได้แล้วพวกเธอไม่ได้สังเกตเห็นอะไรจากเด็กทำธุระคนนี้เลยหรอ!”
“เด็กทำธุระคนนี้มองเห็นครั้งแรกก็รู้แล้วว่าเขาไม่ธรรมดา!”
“พวกเธอไม่คิดเหรอว่าเด็กทำธุระคนนี้หล่อมาก ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ในชุดขนทำธุระ แต่เขาก็ยังดูดี-เลียจอเลย!!”
“เลียก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน!”
“เลียมากไปน้ำลายติดเครื่องเยอะระวังโทรศัพท์มือถือพังกันนะ!”
