547 - สิบสามราชันย์ศักดิ์สิทธิ์
547 - สิบสามราชันย์ศักดิ์สิทธิ์
ยาเซียนคืออะไร? เป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของสวรรค์และปฐพี! แม้จะเป็นยุคดึกดำบรรพ์ก็นับว่าหายากอย่างยิ่งไม่ต้องพูดถึงในยุคปัจจุบันที่เล่าขานว่าพวกมันสูญพันธุ์ไปหมดแล้ว
มีมังกรตัวเล็กเก้าตัวในขวดเล็ก แสงสีทองพร่างพราว สดใสและเหมือนจริงมาก
“แก่นแท้ยาเซียนเก้าหยด บางทีมันอาจจะทำให้บรรพบุรุษฟื้นคืนชีพได้!” กลุ่มชายชราสั่นสะท้าน และพวกเขาต่างก็ตื่นเต้นอย่างมากกับของขวัญจากเย่ฟ่าน
“ผู้อาวุโสรีบลงมือเถอะ”
เย่ฟ่านมีความร้อนรน เขาต้องการออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์ให้เร็วที่สุด
“ในโลกทั้งใบยกเว้นเขตหวงห้ามแห่งชีวิตไม่เคยมีข่าวของยาเซียนมาก่อน สหายน้อยพวกเราไม่รู้จะขอบคุณเจ้าอย่างไร” กลุ่มผู้อาวุโสประสานมือขอบคุณอย่างจริงใจ
“พวกเราไม่มีเวลาแล้ว” เย่ฟ่านกล่าว
“ใช่ ยาเซียนไม่สามารถเก็บไว้ในโลกได้นาน พวกเราไม่อาจปล่อยให้มันสูญเปล่า!” ผู้เฒ่าเหล่านี้ดูเคร่งขรึมอย่างยิ่ง
ผู้เฒ่าเก้าคนก้าวไปข้างหน้าและหยิบมังกรตัวเล็กที่พร่างพรายเก้าตัวออกจากขวด แต่ละตัวพ่นแสงศักดิ์สิทธิ์โดยกำเนิด พวกมันถูกปล่อยเข้าไปในร่างกายของเจียงไท่ซูโดยตรง
มังกรตัวเล็กเก้าตัวนั้นวนเวียนอยู่รอบๆร่างของเจียงไท่ซูเช่นเดียวกับมังกรที่แท้จริงและทำให้ร่างกายที่แห้งเหี่ยวเริ่มมีกลิ่นอายแห่งชีวิตออกมา
“ยาเซียนนั้นวิเศษจริงๆ แก่นแท้ของพวกมันสามารถชุบชีวิตคนตายได้” ทุกคนประหลาดใจ
“คืนนี้คือช่วงเวลาที่พวกเราต้องเฝ้าระวังมากที่สุด หากศัตรูจะโจมตีก็คงต้องเป็นคืนนี้” เจียงอวิ๋นเตือน
ทุกคนรู้สึกได้ถึงความกดดันอันยิ่งใหญ่ เมืองศักดิ์สิทธิ์หลายวันนี้ผ่านไปอย่างสงบมากเกินไป ในเมื่อศัตรูได้ลงมือแล้วหากพวกเขาทำไม่สำเร็จมันไม่มีทางที่พวกเขาจะรามืออย่างแน่นอน!
สุดท้ายลางสังหรณ์ของพวกเขาก็เป็นจริง!
คืนนั้นทุกคนในตระกูลเจียงรู้สึกถึงลมหายใจอันน่าสยดสยองที่ปกคลุมเข้าหาเมืองศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็ว!
ทุกคนในเมืองต่างหวาดกลัวอย่างหนัก เพียงเงยหน้าขึ้นมองพวกเขาก็มองเห็นแสงสีแดงที่เริ่มเข้ามาแทนที่ก้อนเมฆและครอบคลุมทั้งฝั่งตะวันออกของเมืองศักดิ์สิทธิ์
ในขณะนั้นยอดฝีมือนับสิบคนก็ปรากฏตัวออกมา! คนเหล่านี้เป็นตัวละครระดับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ แน่นอนว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาสามารถบดขยี้ผู้อาวุโสทั้งเก้าของตระกูลเจียงได้อย่างง่ายดาย
พวกเขาต้องการฆ่าราชันย์ศักดิ์สิทธิ์เจียงไท่ซูและจะไม่ยอมให้เขาฟื้นคืนชีพ คืนนี้พวกเขาจะปลดปล่อยการสังหารอันทรงพลัง!
คนเหล่านี้ต่างก็ไม่รู้ถึงตัวตนของกันและกัน พวกเขาเพียงต้องการที่จะสังหารราชันย์ศักดิ์สิทธิ์เจียง และพวกเขารู้ดีว่ามีคนมากมายที่มีความคิดเช่นเดียวกันกับพวกเขา
“บูม!”
เตาเทพสุริยันฟื้นคืนชีพและรังสีของแสงสีแดงก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ทั้งเมืองศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนอีกครั้ง หงส์เพลิงสีแดงเชื่อมโยงกับสวรรค์และปฐพีพร้อมจะปลดปล่อยการสังหารครั้งใหญ่!
อย่างไรก็ตาม ไม่นานอาวุธอันศักดิ์สิทธิ์อีกอันก็ฟื้นขึ้นมาเพื่อต่อต้านเตาเทพสุริยัน
การปะทะกันของพวกมันเป็นเหมือนกับวันสิ้นโลกและมีลูกไฟมากมายถูกยิงลงมาในเมืองศักดิ์สิทธิ์ทำลายชีวิตของผู้คนหลายหมื่นในพริบตา!
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์เจียงไท่ซูผู้ที่ถูกร่ำลือว่ามีความแข็งแกร่งไม่เป็นรองชายชราผู้บ้าคลั่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยกพลิกสวรรค์ไม่สามารถปล่อยให้ฟื้นคืนชีพได้!
สี่พันกว่าปีที่แล้วเขายืนอยู่บนจุดสูงสุดของชีวิต จำนวนคนที่เขาฆ่ายังมากกว่าอายุของดินแดนรกร้างตะวันออกด้วยซ้ำ ในเมื่อทุกคนได้ลงมือแล้วหากทำไม่สำเร็จก็จะมีเพียงความตายเท่านั้นที่รอพวกเขาอยู่
"ไอ้พวกสาระเลว!" เจียงอวิ๋นคำรามด้วยความโกรธ
“ถ้าย้อนเวลากลับไปสี่พันปีใครจะกล้าทำเรื่องโอหังถึงขนาดนี้บรรพบุรุษของข้าทุกข์ทรมานมากกว่าสี่พันปี ตอนนี้พวกเจ้ายังไม่คิดจะละเว้นเขาอีกหรือ?”
เสียงของเจียงอวิ๋นเย็นชาและรัศมีการฆ่าเหมือนกระแสน้ำที่พัดออกไป
“ชีวิตของเขามาถึงจุดสิ้นสุดแล้วเหตุไฉนพวกเจ้ายังคิดจะฝืนความต้องการของสวรรค์!” เสียงเข้มดังเข้ามาในวังใต้ดิน
“บูม!”
ในความมืดมิด อาวุธจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่รู้จักฟื้นคืนชีพ ราวกับสัตว์อสูรโบราณ มันอ้าปากกว้างและกลืนกินแก่นแท้ปราณทั้งหมดในเมืองศักดิ์สิทธิ์ในคราวเดียวเพื่อใช้ต่อต้านเตาเทพสุริยัน!
ความผันผวนอันน่าสยดสยองของมันเหมือนกับมหาสมุทรที่ปั่นป่วน ผู้คนมากมายใบหน้าซีดเผือด โดยเฉพาะกลุ่มชายชราที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ในความสันโดษ
เพราะปราณสวรรค์และปฐพีพวกนี้จำเป็นต่อการดำรงชีวิตของพวกเขา
ในเวลาเดียวกัน เสียงร้องของหงส์เพลิงก็เคลื่อนไปบนท้องฟ้าตอนนี้มันแสดงความคุ้มคลั่งออกมาอย่างถึงที่สุด
เทพหงสาสยายปีกของมันอย่างใหญ่โตและไม่มีใครเทียบได้ ทันใดนั้นก็ปกคลุมท้องฟ้ายามราตรีและปกคลุมเมืองโบราณ ปราบปรามอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่รู้จักด้านล่าง
ค่ำคืนนี้ทุกคนแทบรอไม่ไหวที่จะหนีออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์สถานการณ์ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานั้นน่ากลัวอย่างถึงที่สุด มันเพียงพอแล้วที่จะทำลายความหวังของทุกคน
“ปลดปล่อยวิญญาณเต๋าสุดขีด!”
เจียงอวิ๋นตะโกนออกมาอย่างแน่วแน่และเย็นชาโดยตัดสินใจที่จะทำลายทั้งเมืองศักดิ์สิทธิ์ไปพร้อมกับศัตรู
เสียงของเขาดูเหมือนจะมาจากเก้าขุมนรก เย็นชาและโหดเหี้ยม เมื่อผู้ฝึกตนทุกคนในเมืองศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ยินร่างกายของพวกเขาก็หนาวสั่นเย็นยะเยือกไปทั้งตัว
การฟื้นคืนชีพของวิญญาณอาวุธศักดิ์สิทธิ์นั้นเพียงกลิ่นอายของมันก็สามารถบดขยี้ร่างกายของทุกคนได้แล้ว?
ไม่มีใครสามารถเงียบได้ ทุกคนกรีดร้องด้วยความสยดสยองและพยายามตะเกียกตะกายหนีออกจากเมืองด้วยความกลัว
ภายในวังใต้ดินเย่ฟ่านรู้สึกไม่สบายใจนัก เขาไม่ได้คาดหวังว่าเหตุการณ์จะมาถึงจุดนี้ หากวิญญาณของอาวุธถูกปลดปล่อยแม้แต่ตัวเขาก็จะไม่สามารถเอาตัวรอดได้
แต่ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ความว่างเปล่าก็ชะงักงัน ดูเหมือนว่าพลังอันยิ่งใหญ่ของเตาเทพสุริยันจะถูกหยุดยั้ง
"เกิดอะไรขึ้น?"
เจียงอวิ๋นไม่สามารถรักษาความสงบได้ หากเตาเทพสุริยันถูกปิดผนึก ลำพังแค่ตัวเขาย่อมไม่มีอำนาจที่จะต่อต้านราชันย์ศักดิ์สิทธิ์นับสิบคน
"ในสวรรค์และปัฐพีมีกฎของเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ เตาเทพสุริยันและอาวุธศักดิ์สิทธิ์อีกชิ้นเชื่อมต่อกันทำให้อาวุธทั้งสองไม่สามารถใช้งานได้ชั่วคราว"
ผู้สูงสุดหลายคนในตระกูลเจียงมีความกังวลอย่างมาก
เจียงอวิ๋นหน้าเปลี่ยนสี เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเตรียมตัวมาดีถึงขนาดนี้ แม้ว่าปรากฏการณ์นี้จะเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆแต่มันก็เพียงพอที่จะฆ่าพวกเขาทุกคน
" สังหารราชันย์ศักดิ์สิทธิ์!.
“ตัดหัวเจียงไท่ซู!”
ในทันใดนั้นยอดฝีมือระดับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์สิบสามคนก็ปรากฏตัวขึ้นในวังใต้ดิน
“ตระกูลเจียงหยุดมันไม่ได้ ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์เจียงมาถึงจุดจบแล้ว!”
“ไม่ว่าตระกูลเจียงจะแข็งแกร่งเพียงใด ก็ไม่สามารถหยุดยั้งการร่วมมือของราชันย์ศักดิ์สิทธิ์มากมายได้!”
ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ตัวละครผู้เฒ่าบางคนตกใจกลัว ในกรณีที่เกิดสงครามครั้งใหญ่ ตระกูลเจียงอาจประสบความสูญเสียอย่างหนักและถูกปล้นอาวุธเต๋าสุดขั้ว
"บูม"
ในวังใต้ดิน หนึ่งในตัวละครระดับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์กระแทกฝ่ามือเข้าหาวังโบราณและทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในครั้งเดียว
ปะ!
คนเหล่านี้ล้วนเฉยเมยและไร้ความปรานี ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร แต่ละคนถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนา หากไม่มีดวงตาสวรรค์ก็ยากที่จะมองทะลุไปถึงใบหน้าของพวกเขาได้
“ชีวิตของราชันย์ศักดิ์สิทธิ์อยู่ในกำมือของพวกเราแล้ว เก้าญาณวิเศษลึกลับ ความลับของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในภูเขาม่วง พวกเราจะเอามาทั้งหมด”
หนึ่งในนั้นถูกปกคลุมไปด้วยสีดำและน้ำเสียงของเขาก็แหบแห้ง เห็นได้ชัดว่ามีเจตนาที่จะปกปิดตัวเอง
"ถ้าเจ้าต้องการทั้งหมดนี้ เจ้าต้องชุบชีวิตราชันย์ศักดิ์สิทธิ์บรรพบุรุษของข้า พวกเจ้าใจร้อนเกินไปแล้ว" เจียงอวิ๋นเหลือบมองคนเหล่านี้ด้วยสีหน้าเย็นชา
"เรื่องนั้นไม่จำเป็น เพียงการค้นวิญญาณก็พอแล้ว!"
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ต้องเหยียบศพข้าไปก่อน!”
เมื่อเจียงอวิ๋นพูดจบ ทวนศึกสีแดงในมือของเขาก็แทงออกไปทันที
