บทที่ 6 : ตบหน้า

บทที่ 6 : ตบหน้า

เธอกดบนหน้าจอสองสามครั้ง เปิดหน้าต่างสนทนา WeChat ขึ้น

“นี่คือข้อความที่ลู่ฉีส่งมา คุณตำรวจ สามารถตรวจสอบดูได้ว่านี่เป็นแอคเค้าท์วีแชทของลู่ฉีจริงหรือไม่”

ตำรวจรับโทรศัพท์มือถือนั้นมา

ลู่ฉี : ฉันจะไปพบผู้กำกับในห้องของเขาสักพัก มากับฉันด้วย

ลู่ม่าน : ไปห้องผู้กำกับตอนดึกๆแบบนี้ ไม่ดีมั้ง?

ลู่ฉี : เพราะแบบนั้นถึงได้ให้เธอมาด้วยยังไงหละ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจะได้ช่วยฉันได้

ลู่ม่าน : คืนนี้ฉันไม่ว่าง ไปไม่ได้ ฉันว่ามันไม่ใช่ความคิดที่ดีนะ อย่าไปจะดีกว่า

ลู่ฉี : ฉันบอกแล้วว่าให้ไปกับฉัน ทำไมต้องพูดมากไร้ประโยชน์อีก!

บทสนทนาจบที่ตรงนั้น ลู่ม่านไม่ได้ตอบอะไรกลับ

ลู่ม่านจำได้ว่าในชาติที่แล้ว ก็เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ลู่ฉีบังคับให้ลู่ม่านไปด้วยกันกับเธอ แต่ลู่ม่านไม่ตอบอะไร แต่สุดท้ายก็ยอมไปพบผู้กำกับพร้อมลู่ฉี

ก่อนหน้านี้ที่เธอแอบอยู่ในห้องน้ำ เธอได้เช็คแล้วว่าเธอไม่เคยตอบอะไรลู่ฉีกลับไป เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนทุกสิ่งจะมีประโยชน์กับเธอในชีวิตนี้

ความจริงก็เหมือนกับในชาติก่อนของเธอ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ เธอกำลังเจอเหตุการณ์นี้รอบที่สอง เธอจึงสามารถรับมือกับสถานการณ์แบบนี้ได้สำเร็จ ไม่เพียงแค่เพราะเธอรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่เพราะทุกอย่างอยู่ในการคำนวนของเธอเช่นกัน ทำให้เธอสามารถหลุดจากสถานการณ์ทีเป็นปัญหาตรงหน้านี้ได้อย่างง่ายดาย

ในชาติที่แล้ว เธอโง่เกินไป....

“คุณลู่ โปรดส่งโทรศัพท์ของคุณให้เราตรวจสอบด้วย” เจ้าหน้าที่ตำรวจพูดกับลู่ฉี

การแสดงของลู่ฉีนั้นสั่นคลอนอีกครั้ง เพราะสิ่งที่ลู่ม่านแสดงให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นคือบทสนทนาจริงของพวกเธอ และปฏิเสธไม่ได้เลยว่า นั่นคือบัญชี WeChat ของเธอจริงๆ

บทสนทนาในมือถือทั้งสองเครื่องนั้นเหมือนกัน และไม่มีส่วนไหนถูกลบออก

“คุณลู่ โปรดตามเราไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจด้วย” เจ้าหน้าที่ตำรวจกล่าว นั่นทำให้ลู่ฉีเริ่มต่อว่าลู่ม่าน

“ลู่ม่าน เธอมันโกหก! ความจริงเธอตามฉันไปประชุมด้วย!”

ลู่ม่านเลิกคิ้ว สงบสติอารมณ์และพูดอย่างเย้ยหยันกลับไปว่า “เธอไม่ได้บอกว่าฉันไปคนเดียวเหรอ? ทำไมอยู่ๆถึงเปลี่ยนคำพูดแล้วหละ?”

สีหน้าของเจ้าหน้าที่ตำรวจเปลี่ยนไปทันที พวกเขาจ้องไปยังลู่ฉี ท่าทางของลู่ฉีนั้นเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เธอหันไปมองเหอเจิ้งไป๋ด้วยความกังวล

แต่จุดนี้แล้ว เหอเจิ้งไป๋จะทำอะไรได้อีก?

ทางเดียวคือต้องปล่อยไปก่อนแล้วค่อยแก้ไขทีหลัง

ลู่ม่านกล่าวว่า “เธอเอาแต่พูดว่า ฉันไปพบผู้กำกับ แต่ไหนหละหลักฐาน? ฉันเอาหลักฐานทั้งหมดออกมายืนยันกับเธอแล้ว ถ้าเธอยังอยากจะกล่าวหาฉัน งั้นก็หาหลักฐานมายืนยันก่อนสิ!”

เจ้าหน้าที่ตำรวจพยักหน้า ความน่าเชื่อถือของลู่ม่านในใจของพวกเขาเพิ่มขึ้น

ลู่ม่านกล่าวว่า เธอไม่ได้ไปที่ห้องนั้น และยังมีหลักฐานเป็นข้อความในวีแชทอย่างชัดเจนว่า เธอมีธุระในคืนนี้

ในขณะที่ลู่ฉีอ้างว่า ลู่ม่านไปที่ห้องพักผู้กำกับเพียงคนเดียว แต่เมื่อลู่ม่านแสดงหลักฐานที่พิสูจน์ได้ว่าไม่เป็นความจริง ลู่ฉีก็ได้เปลี่ยนคำพูดของเธอด้วยความหงุดหงิด โดยบอกว่า เธอและลู่ม่านไปห้องผู้กำกับด้วยกัน

ดังนั้นไม่ว่าจะมองยังไง ลู่ฉีก็เป็นคนที่น่าสงสัย และเห็นได้ชัดว่าลู่ม่านถูกลู่ฉีใส่ร้ายให้เป็นแพะรับบาป

“หากมีปัญหาอื่นเพิ่มเติม เราจะมาพบคุณอีกครั้ง และหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมืออย่างดีในการสืบสวน” เจ้าหน้าที่ตำรวจกล่าวกับลู่ม่าน

“แน่นอนค่ะ” ลู่ม่านตอบกลับอย่างใจเย็น

อย่างไรเธอก็ไม่ใช่คนทำร้ายผู้กำกับ