525 - ปลดผนึกภูเขาห้าใบหน้า

1835 - ปลดผนึกภูเขาห้าใบหน้า

“สุนัขเฒ่าเจ้าจะไปไหน!” สือฮ่าวไล่ตามไปทันที

ทุกคนมึนงง ฮวงกล้าไล่ตามสิ่งมีชีวิตสูงสุดของตำหนักเซียนจริงๆ นี่เป็นเรื่องที่ไม่ว่าจะอย่างไรพวกเขาก็นึกไม่ถึง!

ทุกคนรู้ว่าฮวงนั้นน่าเกรงขาม แต่เขาก็ยังไม่ได้ก้าวเข้าไปในระดับนั้น เขาจะไล่ตามคนที่อยู่ในจุดสูงสุดของเต๋ามนุษย์ได้อย่างไร?

“เจ้าหนูเจ้าทำให้ข้าโกรธจริงๆแล้ว!” ผู้สูงสุดของตำหนักเซียนกล่าวอย่างเย็นชา หลังจากนั้นเขาก็หายไปจากที่เดิมทันที

สือฮ่าวหวั่นไหวอยู่ภายใน ด้วยเสียงฮูลาเขาพันผ้าห่อศพราชาอมตะขนาดใหญ่ไว้รอบตัวเพื่อปกป้องร่างกายของเขาทั้งหมด

ตามที่คาดไว้กำปั้นสีดำขนาดมหึมาทุบลงมาจากด้านบนเข้าใส่ศีรษะของเขา

หงหลง!

ราวกับว่าฟ้าร้องเสียงอู้อี้ดังกึกก้อง สือฮ่าวหมุนไปรอบๆอย่างรวดเร็วธงอันยิ่งใหญ่คลี่ออกมาอีกครั้ง มันบดขยี้สวรรค์และปฐพีทำให้ผู้สูงสุดของตำหนักเซียนหวาดกลัวก่อนจะหายตัวไปอย่างรวดเร็ว

ธงสงครามผืนนี้มันเต็มไปด้วยพลังแก่นแท้ของราชาอมตะทั้งสองคน แม้แต่วังทองแดงก็ยังรู้สึกหวาดหวั่นไม่มีความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับมัน

“เจ้าหนูเจ้าคิดว่าเพียงเพราะธงผืนเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้เจ้ารอดชีวิต? สิ่งที่ทรงพลังที่สุดก็คือตัวเองพลังจากด้านนอกนับเป็นอะไรได้!” ผู้ยิ่งใหญ่ของตำหนักเซียนกล่าวอย่างเย็นชา

เขาหายตัวไปกลายเป็นหนึ่งเดียวกับสวรรค์และปฐพีมันน่ากลัวเกินกว่าจะเปรียบเทียบได้ราวกับว่าเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลไปแล้ว

ฮ่อง!

สือฮ่าวออกแรงฟาดฟันธงสงครามขึ้นไปเบื้องบน ส่งผลให้ท้องฟ้าแยกออกจากกันเป็นสองส่วน

เปง!

ทันใดนั้นผู้สูงสุดของตำหนักเซียนก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ร่างของเขาหลุดถูกบังคับออกจากการเชื่อมต่อกับสวรรค์และปฐพี

"ใครบังอาจ?!" เขาตะโกนออกมาด้วยความตกใจ มีใครบางคนลอบทำร้ายเขาลับๆ

สือฮ่าวเข้าใจ ผู้ที่มอบธงที่ยิ่งใหญ่ให้กับเขาคือสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้กำลังดำเนินการอย่างลับๆโจมตีผู้สูงสุดของตำหนักเซียนอยู่ด้วย

เขาถือธงอันยิ่งใหญ่ไว้ในมือและกวาดมันออกไปข้างนอกกระแทกเข้าใส่ผู้สูงสุดของตำหนักเซียนอย่างโหดเหี้ยม

เปง!

คราวนี้ร่างกายของผู้สูงสุดตำหนักเซียนเริ่มเฉื่อยชาเพราะมีพลังลึกลับสองสายพุ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว มันพยายามปิดผนึกร่างกายของเขาไม่ให้สามารถเคลื่อนไหวได้

เป็นผลให้เมื่อธงสงครามอันยิ่งใหญ่กวาดมาถึง ความเร็วในการตอบสนองของเขาจึงช้าไปเล็กน้อย ร่างกายของเขาถูกกระแทกเข้าไปอย่างรุนแรงอีกครั้ง

มีใครบางคนกำลังดำเนินการอย่างลับๆโดยพยายามขัดขวางการเคลื่อนไหวของเขา!

อย่างไรก็ตามคนนอกจะมองไม่เห็นอะไรเลย ทุกคนล้วนคิดว่า สือฮ่าวเป็นคนทำทั้งหมด พวกเขาทั้งหมดตกใจและมึนงงไปหมดฮวงนั้นน่ากลัวเพียงใด?

ในสายตาของทุกคนแม้ว่าสือฮ่าวจะมีอาวุธเซียนอยู่ในมือหากเขาต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตสูงสุดเขาก็ยังคงต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน มันเหมือนกับการให้ยื่นมีดให้กับเด็กทารก พวกเขายังไม่มีทางทำร้ายคนที่เป็นผู้ใหญ่ได้

อย่างไรก็ตามตอนนี้นี่เป็นกรณีที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ผู้สูงสุดของตำหนักเซียนกำลังได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส

เปง!

เมื่อระลอกคลื่นอันทรงพลังแผ่กระจายไปในความว่างเปล่าร่างกายของผู้สูงสุดตำหนักเซียนก็ถูกผูกมัดอีกครั้ง ธงสงครามกวาดมาอย่างรวดเร็วกระแทกเข้าใส่ร่างกายของเขา

ในช่วงเวลาสำคัญเขาล้วงราชโองการของผู้อมตะออกมาเพื่อต่อต้านการโจมตีครั้งนี้

คชา!

ราชโองการทองคำแตกเป็นเสี่ยงๆ กลายเป็นจุดแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์กระจายอยู่ในบริเวณนั้นมันพร่างพราวงดงามอย่างน่าเหลือเชื่อ

“เจ้ากล้าทำลายราชโองการของผู้อมตะจริงๆหรือ!”

“แค่เศษกระดาษมีแต่เจ้าคนเดียวเท่านั้นที่คิดว่ามันเป็นของพิเศษ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ผู้สูงสุดของตำหนักเซียนก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

ในตอนนี้มีผู้สูงสุดสองคนกำลังลงมือมัดมือมัดเท้าของเขาเพื่อให้เด็กคนนี้โจมตีสังหาร มันทำให้เขารู้สึกโกรธเกรี้ยวอย่างแท้จริง

การแสดงออกของทั้งสองคนนี้ ย่อมพิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขาไม่มีความหวาดกลัวต่อผู้อมตที่แท้จริงของวังทองแดงเลยแม้แต่น้อย

ในที่สุดเขาก็โมโห สถานการณ์ในตอนนี้ของเขาน่าวิตกจริงๆ เขาถูกโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่าแม้ว่าจะอยู่ในระดับผู้สูงสุดก็ตาม

ทันใดนั้นคาถาโบราณดังออกมาจากปากของเขา มันสะท้อนกับบางสิ่งในขอบเขตของโลก

ฮ่อง!

ในระยะไกลวังทองแดงบินเข้ามาปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า มันบดขยี้ความว่างเปล่านับแสนลี้เข้ามาถึงสถานที่แห่งนี้อย่างรวดเร็ว

“แย่แล้ววังทองแดงที่แท้จริงมาถึงแล้ว นี่คือสิ่งประดิษฐ์ในระดับเซียนที่แท้จริง!” ใครบางคนพูดด้วยเสียงสั่นเครือ

ทุกคนรู้สึกปวดหัว ตอนนี้จะเป็นการเผชิญหน้าครั้งยิ่งใหญ่ของ สิ่งมีชีวิตอมตะหรือไม่?

ตอนนี้เส้นผมของผู้สูงสุดตำหนักเซียนยุ่งเหยิงเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งใบหน้าซีดเซียว ถ้าไม่ใช่เพราะศักดิ์ศรีของเขามัวหมองไปแล้วเขาคงไม่เรียกวังทองแดงที่แท้จริงมาอย่างรวดเร็วขนาดนี้

ด้วยสถานะของเขาการที่ต้องใช้อาวุธชั้นเซียนเพื่อจัดการกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งนั้น นับเป็นการฉีกทำลายใบหน้าตัวเองอย่างยับเยิน

“เจ้าถึงกับกล้ารังแกเด็กคนหนึ่ง” ในเวลานี้เซียนอมตะฉินตะโกนออกมา ใบหน้าของเขาเย็นชาสัมผัสได้ถึงความโกรธเกรี้ยว

เขาเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าตระกูลฉินไม่หวาดกลัวสิ่งใดต่อให้เป็นผู้อมตะที่แท้จริงคนนั้นมาด้วยตัวเองก็ตาม

แต่นั่นเป็นเพราะเขารู้ว่าผู้อมตะที่แท้จริงคนนั้นไม่สามารถออกจากที่อยู่อาศัยของเขาได้ ในตอนนี้เขากำลังดิ้นรนอย่างหนักเพื่อออกห่างจากประตูแห่งความตาย

"ไป!"

เขาส่งเสียงคำรามออกมาโดยแสดงญาณวิเศษลับราวกับว่าเขาได้ปลดผนึกบางประเภท

ความสามารถอันยิ่งใหญ่ระเบิดออกมาจากส่วนลึกของภูเขาอมตะซึ่งเป็นกลิ่นอายของเทพเจ้าที่ปกคลุมสวรรค์และปฐพี

สือฮ่าวตกใจเซียนอมตะฉินสามารถปลดผนึกของภูเขาห้าใบหน้าได้จริงหรือ?

ฮ่อง!

บนพื้นแสงห้าสีพุ่งเข้าสู่สวรรค์ พลังงานเซียนล้นออกมาจากพื้นดิน

นี่เป็นฉากที่น่าตกใจอย่างยิ่ง มันสามารถทำให้ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาวสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ทั่วทั้งจักรวาลราวกับว่าจะแตกออกจากกัน!

จากนั้นแสงเซียนห้าสีก็ถูกยิงออกไปที่วังทองแดงอย่างรุนแรง

เมื่อสือฮ่าวเห็นฉากนี้เขาเขาก็รีบคว้าโอกาสไว้ด้วยการส่งพลังโจมตีที่รุนแรงที่สุดเข้าใส่ผู้สูงสุดของตำหนักเซียนโดยไม่เก็บรั้งไว้

ในช่วงเวลานั้นอวกาศภายนอกสั่นสะเทือนดวงอาทิตย์และดวงจันทร์กำลังจะจมลงดวงดาวมากมายบนท้องฟ้าร่วงลงมากลายเป็นฝุ่นผง

หงหลง!

คราวนี้มีคลื่นพลังสองระลอกก็พุ่งเข้าใส่สิ่งมีชีวิตสูงสุดของ ตำหนักเซียนเพื่อปิดผนึกเขาอีกครั้ง

เปง!

การโจมตีของสือฮ่าวกระแทกเข้ากับสิ่งมีชีวิตสูงสุดของตำหนักเซียน แม้ว่าจะมีพระราชวังทองแดงปกป้องร่างกายของเขาอยู่ แต่ผู้สูงสุดคนนั้นก็ยังกระอักเลือดออกมาไม่หยุดร่างของเขาปลิวออกจากตำหนักเซียนอย่างรวดเร็ว

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วเกินไปไม่มีใครคาดคิดว่าผู้สูงสุดของ ตำหนักเซียนจะมีสภาพน่าสังเวชอย่างนี้จริงๆ! สิ่งนี้ทำให้ผู้นำทุกนิกายต้องตกตะลึง

ตำหนักเซียนนั้นทรงพลังอย่างมากนับตั้งแต่สมัยโบราณเป็นต้นมามันก็มีพลังมหาศาลอยู่แล้ว มันถือเป็นระดับชนชั้นปกครองสูงสุดของแคว้นเสมอมา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีข่าวลือมาตลอดว่าในสถานที่แห่งนั้นมีสิ่งมีชีวิตอมตะสิงสถิตอยู่ เมื่อเป็นเช่นนี้ใครจะกล้าแสดงความไม่เคารพ? แม้แต่ราชสำนักของเก้าสวรรค์เบื้องบนก็ยังรู้สึกหวาดกลัวไม่กล้าท้าทายพวกเขา

อย่างไรก็ตามในวันนี้เด็กน้อยคนหนึ่งกลับเผชิญหน้ากับพวกเขาโดยไม่มีความหวาดกลัวใดๆ

ฮวงต่อสู้อย่างเข้มข้นเพื่อต่อต้านสิ่งมีชีวิตสูงสุดของตำหนักเซียนโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยส่วนบุคคล ยิ่งไปกว่านั้นเขายังไม่ได้รับผลกระทบจากมันแม้แต่น้อย!