เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 133 การเจรจากับเอเดน
ตอนที่ 133 การเจรจากับเอเดน
ณ จุดเจรจาระหว่างเฮเลอร์และเอเดน
หลังจากที่ผมเดินทางออกมาก็มาจุดที่พวกเรานัดกันเอาไว้เพื่อเจรจา บรรยากาศตอนนี้เริ่มครึ้มเล็กน้อยเหมือนกับฝนจะตกและด้านหลังของผมก็มีทหาร 100 คน ยืนเตรียมพร้อมอยู่ด้านหลัง ทางด้านของเอเดนเองก็มีทหารประมาณกันกำลังยืนเตรียมพร้อมกันอยู่ ซึ่งพวกทหารต่างก็ยืนห่างจากพวกผมทั้งสองคนฝั่งละประมาณ 500 เมตร
“ไม่ได้เจอกันไม่เท่าไหร่เจ้าเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ”
เอเดนพูดออกมาพร้อมกับแสยะยิ้ม
ใบหน้าของมันตอนนี้กวนประสาทสะจริง นี้มันยังไม่รู้ตัวอีกหรือไงว่าตัวเองกำลังจะแพ้แล้ว อีกอย่าง ท่าทางของมันไม่เหมือนกับคนที่กำลังกลัวแพ้เลยอะไรทำให้มันมั่นใจได้แบบนี้
ชิ!
ไม่ชอบใจเลย!
“บอกจุดประสงค์มาได้แล้ว ข้าไม่อยากคุยกับคนที่ฆ่าพ่อตัวเองและชิงตำแหน่งหรอก แล้วอีกอย่าง ข้าไม่นับเจ้าเป็นพี่แล้วด้วย”
“ฮาฮาฮา เปลี่ยนไปแบบที่คนเข้าลือจริงๆ”
เอเดนหัวเราะแบบชอบใจ
ตามจริงก็อยากเอาดาบฟันมันตอนนี้ไปเลยเรื่องจะได้จบ แต่ถ้าทำแบบนั้นเดี๋ยวการจัดการกับอีกสองคนที่เหลือมันจะยุ่งยากถ้าผมฆ่ามันระหว่างที่กำลังเจรจา
แต่ว่าในตอนนี้ สิ่งที่ผมกำลังกังวลอีกอย่างก็คือกล่องสี่เหลี่ยมด้านหลังของมันที่เหมือนกับกล่องสมบัติทั้งสี่กล่องมันคืออะไร มันคงไม่ได้จะเอาสมบัติมาให้แล้วให้เราถอยทัพหรอกนะ เหอะๆ
“ไม่ได้เจอกันตั้งนานเจ้าไม่คิดถึงขะ-”
“คิดถึงเรื่องที่แกทำเอาไว้นะเหรอ พวกเรายังไม่จบเรื่องของไวโอเล็ตกันเลยนะที่เจ้าแย่งนางไปจากข้าและทำแบบนั้นกับนาง”
ผมขัดก่อนที่มันจะได้พูดจบ
แต่หลังจากที่ขัดไปเอเดนก็มองมาทางผมด้วยสีหน้าแปลกใจอะไรบางอย่าง อะไรไอหน้าตาแบบนั้นมันหมายความว่ายังไง ทำยังกะตัวเองไม่รู้เรื่องอะไรงั้นแหละ ถึงตอนนั้นจะไม่ใช่เราที่โดนก็จริงแต่ก็พอเข้าใจความรู้สึกของเฮเลอร์ตอนนั้นดีเพราะมันยังตกค้างอยู่ในหัว และมีคำว่าต้องเอาคืนให้ได้อยู่ในจิตใต้สำนึกตลอด ที่กำลังทำให้ผมโมโหตอนนี้เองอาจเป็นเพราะจิตสำนึกของเฮเลอร์ที่ต้องการแก้แค้นมันก็ได้
จากนั้น
“เฮย เฮย อย่าทำหน้าแบบนั้นสิก็แค่ผู้หญิงคนเดียวไม่ใช่หรือไง นี่อย่าบอกนะที่เจ้าไม่ร่วมมือกับข้าเป็นเพราะเรื่องผู้หญิงที่ชื่อไวโอละ-”
“แกเป็นใคร!”
“เอ่ะ”
เมื่อผมถามออกไปเอเดนก็อุทานเสียงแปลก และดวงตาสั่นเหมือนกับคนโดนรู้ความลับ ตอนแรกที่มันทำหน้าแปลกใจเรื่องของไวโอเล็ตที่เป็นลูกของสตรอมผมก็สงสัยเล็กน้อยอยู่แล้วว่าทำไมปฏิกิริยาของมันถึงได้เป็นแบบนั้น แต่เมื่อเป็นแบบนี้เรื่องทั้งหมดมันก็ลงล็อคขึ้นมาหน่อยแล้วกับเรื่องที่ผมสงสัย
“เอเดนมันไม่เคยเรียกชื่อเธอเลยสักครั้ง แม้ตอนที่เอาไปเป็นอัศวินประจำตัวก็เรียกเธอว่า ‘ยัยสัตว์เลี้ยง’ แล้วตอนนี้ทำไมถึงได้พูดชื่อของเธอได้ละ”
“ระ เรื่องนั้นมัน…”
เอเดนพยามพูดแบบท่าทางคิดคำตอบ
“ไม่ต้องตอบหรอกถึงแกไม่ตอบมาทางนี้ก็พอคิดออกบ้างแล้ว ก็คิดอยู่เหมือนกันทำไมโบสถ์ถึงได้สนับสนุนแก ทำไมถึงช่วยเหลือเพียงแค่พื้นที่ปกครองของเอเดนเท่านี้แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจนิดหน่อยแล้วละ”
“กะ แกกำลังพะ พูดเรื่องอะไรอยู่”
เอเดนแสดงทางท่าร้อนรนออกมาผ่านน้ำเสียง ซึ่งตอนนั้นก็ทำให้ผมมั่นใจขึ้นไปอีกว่าคนที่กำลังยืนอยู่ที่ด้านหน้าของผมตอนนี้ไม่ใช่เอเดนแน่นอน แต่มันเป็นเพียงคนหน้าเหมือนหรือไม่ก็ทางโบสถ์ใช้วิธีอะไรบางอย่างหาคนที่หน้าตาคล้ายเอเดนขึ้นมาและควบคุมกลายเป็นราชาหุ่นเชิด
เท่านี้เรื่องที่พ่อของอาเลียพูดเอาไว้ก่อนตายก็กระจางแล้ว!
หลังจากนั้นไม่นานเอเดนที่กำลังอยู่ในท่าร้อนรนก็ก้มหน้าลงเล็กน้อย “ฮาฮาฮา” แล้วเริ่มหัวเราะออกมาโดยใช้มือขวาของมันปิดหน้าเอาไว้พร้อมกับพูดออกมาต่ออีกว่า “ความฉลาดของแกนี่มันไม่มีสิ้นสุดจริงๆ ถ้างั้นก็คงไม่มีความจะเป็นต้องแสดงละครแล้วละ”
เผยท่าแท้ออกมาแล้วสินะ
“เอเดนตัวจริงอยู่ไหน”
ผมถามไป แต่ทางเอเดนตัวปลอมก็ยังเงียบ
“แกสลับตัวกบมันตอนไหน”
มันก็ยังยืนนิ่งไม่พูดอะไร ได้แต่ทำสีหน้ายิ้มอ่อนๆ มองมาทางผมด้วยแววตากำลังสนุกอยู่ ถามอะไรไม่ตอบแบบนี้ฆ่ามันทิ้งดีเลยไหมกวนประสาทเหลือเกินท่าทางและแววตาแบบนั้น
จากนั้น
“ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่แกจะมาสงสัยเรื่องพวกนี้หรอก อันดับแรกเมื่อเรื่องทั้งหมดเปิดเผยก่อนเวลาแบบนี้ทางข้าต้องขอบอกเลยว่าผิดคาดนิดหน่อย แต่เรื่องทั้งหมดมันก็ยังเป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้อยู่”
อะไรของมันจะบอกว่ามันคิดจะเปิดเผยเรื่องของมันอยู่แล้วสินะ… ไม่สิ! ถ้ามันทำแบบนั้นเรากับพวกที่เหลืออีกสองคนที่มีสิทธิ์ในบัลลังก์ก็รุมกินโต๊ะมันแน่ นี่มันกำลังพูดออกมา หรือที่มันกำลังพูดแบบนี้ก็เพราะไม่มีทางเลือก
“ถ้างั้นเจ้าก็เอากล่องทั้งสี่กล่องกลับไปได้เลย เมื่อเดินทางถึงค่ายแล้วข้าจะส่งทหารเอากุญแจไปให้เ พราะถ้าได้เห็นของในกล่องเจ้าก็จะเข้าใจทั้งหมดเองว่าต้องทำอะไรต่อโดยที่พวกเราไม่ต้องเจรจาอะไรกัน”
เรื่องนี่สินะที่เป็นเป้าหมายของมันแต่แรก ก็ยังสงสัยอยู่ว่าทำไมมันต้องเอากล่องพวกนั้นมาในระหว่างเจรจาด้วย ถ้างั้นตอนนี้ก็ต้องตามเกมของมันไปก่อนแล้วกันเพราะถึงจะมีเรื่องอะไรชัยชนะก็ยังเป็นของเราอยู่ดี ต่อให้มันมีโบสถ์สนับสนุนอยู่ก็ตาม
แต่เพราะอะไรกัน
ความรู้สึกของเราตอนนี้รู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้ ทั้งใบหน้าและท่าทางของเอเดนตัวปลอมมันไม่มีความรู้สึกกลัวหรือกังวลอะไรเลย ในกล่องสี่ใบนั่นมันของที่มันสามารถพลิกเกมได้ขนาดนั้นเลยหรือไง มันถึงได้มั่นใจแบบนั้น
จากนั้นผมกับเอเดนตัวปลอมก็แยกทางกัน โดยผมก็ขนกล่องทั้งสี่ใบคล้ายกล่องสมบัติกลับมาด้วย แต่ระหว่างที่กำลังเดินทางกลับทหารคนที่ยกกล่องก็เดินเข้ามาหาผมแล้วพูดว่า “องค์ชายข้าคิดว่ากล่องสี่ใบมันแปลกๆ”
“มันเป็นอะไร?”
“มันเบามากแบบใส่ของเอาไว้นิดหน่อยต่อกล่อง”
ทหารพูดด้วยสีหน้าสลดเล็กน้อย
ก็ไม่รู้หรอกนะว่าเรื่องแค่นี้ทำไม่มันต้องมาบอกด้วย แต่ว่ามันอาจจะเป็นพวกเอกสารอะไรก็ได้ที่แยกกันเอาไว้ แต่ทางผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันใช่หรือป่าว อีกอย่างกล่องก็เป็นกล่องเหล็กอย่างดีการจะเปิดมันมีแต่ต้องใช้กุญแจหรือไม่ก็ให้ช่างตีเหล็กเปิดมันเท่านั้นแหละ เฮ้อ~
ให้อะไรมาดันมาให้ของปวดหัวแบบนี้อีก !
