ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 224 ตรวจสอบ

ตอนที่ 224 ตรวจสอบ

“ตอนนี้ถ้าพูดตามตรงพวกเราสมควรถอยครับ แต่ถ้าทำแบบนั้นก็หมายความว่าจะเสียเมืองไปข้าจะไม่บอกให้ถอยแล้วกัน ถึงแบบนี้ก็อยากจะบอกว่ายาลดลงเรื่อยๆ แต่คนเจ็บกลับเพิ่มมากขึ้น หมอเองก็ไม่ได้พักกันมาหลายชั่วโมงแล้วข้าคิดว่าทนได้อีกไม่นานหรอกครับองค์หญิง”

หัวหน้าหมอพูดด้วยสีหน้าหนักใจเมื่อเวโรนิก้าถามเกี่ยวกับข้อมูลของการรักษา สำหรับชายที่อยู่ด้านหน้าของเวโรนิก้าตอนนี้มีชื่อว่า เครก เป็นหัวหน้าหมอของเมืองทาเลส เป็นผู้ชายรูปร่างเล็ก สวมแว่นตาและชุดสีขาวที่เป็นชุดหมอ ผมบนหัวก็ไม่ค่อยมีเหมือนกับคนมีอายุทั่วไป

เวโรนิก้าเมื่อได้ยินเรื่องทั้งหมดก็คิดสักพักก่อนพูดตอบว่า

“เจ้ากำลังบอกว่าตอนนี้พวกเราคงทนได้อีกไม่นานใช่ไหม?”

ถึงคำพูดของเครกฟังแล้วไม่อยากให้ถอย แต่จริงๆ มันก็แปลว่าอยากให้ถอยตามที่เวโรนิก้าเข้าใจ

“ครับ” เครกพยักหน้าขึ้นลง

“ตอนนี้ข้าก็คิดทางถอยเอาไว้แล้ว แต่ถ้าพวกเราถอยตัวเจ้าเองก็เข้าใจไม่ใช่หรือไงว่ามันหมายความว่าอะไร ถ้าพวกเราถอยก็หมายความว่าเมืองแห่งนี้จะกลายเป็นของตระกูลโอโบนอดทันที ถ้า-”

“เรื่องนั้นข้าเข้าใจครับ”

เครกขัดก่อนที่เวโรนิก้าจะพูดจบด้วยเสียงอ่อนๆ และก้มหน้าลงเล็กน้อย ตัวของเครกนั้นเข้าใจดีว่ามันหมายความว่าอะไรแต่ว่าถ้ายังสู้ต่อไปยังไงก็ไม่ไหวแน่ อย่างเช่นพวกหมอที่ทำงานติดต่อกันหลายชั่วโมงแบบนี้ร่างกายต้องทนได้อีกไม่นานเพราะหมอก็เป็นมนุษย์เช่นกัน การรักษาคนแบบตัวเองไม่ได้พักมันเป็นภาระกับร่างกายมากเกินไป

‘ที่เครกพูดออกมาก็ถูก’ เวโรนิก้าเข้าใจสิ่งที่เครกพูดมาดีจึงไม่ได้ต่อว่ากลับ ตัวเธอเองก็เข้าใจว่าถ้ายังสู้ต่อไปก็แพ้จึงได้ออกคำสั่งให้อพยพป้องกันเพียงจุดที่หนึ่งเท่านั้น และได้ทำใจการเสียที่มั่นสุดท้ายในเมืองทาเลสเอาไว้แล้ว

หลังจากเงียบได้สักพักเวโรนิก้าก็หันหลังกลับไปหาเครก ก่อนจะพูดขึ้นอีก

“ถ้างั้นข้าขอตัวก่อนก็แล้วกัน”

พูดจบเธอก็เดินออกจากห้องคลังยาแล้วตรงไปยังทางออกของห้อง ระหว่างเดินพวกหมอตามทางก็มองเธอด้วยแววตาเกร็งๆ เหมือนกับหนักใจอะไรกันอยู่

‘-องค์หญิงมาทำอะไรกับหัวหน้ากันนะ???’

‘-เธอคงไม่ได้บอกให้สู้จนทหารตายหมดใช่ไหม?’

‘-ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้พวกทหารต้องไม่รอดแน่ เพราะกำลังรบมันต่างกันเกินไปมีแต่ต้องรอให้บารอนไมล์กลับมาช่วยสู้เท่านั้น หวังว่าเธอคงไม่คิดที่จะสู้จนตัวตายเพราะปกป้องเมืองหรอกนะ’

พวกหมอที่มองเวโรนิก้าต่างพากันคิดด้วยความคิดไม่ได้ต่างกันมากนักระหว่างกำลังมองเธอที่เดินอยู่ แต่ด้วยตำแหน่งของเธอทำให้พวกหมอทำได้เพียงคิดเท่านั้นไม่มีใครกล้าพูดออกมาสักคนถึงความคิดของตัวเอง

จนเวโรนิก้าเดินไปถึงหน้าประตูของเต็นท์

“-องค์หญิงท่านออกมาจนได้!”

หนึ่งในทหารองครักษ์พูดขึ้นด้วยสีหน้าดีใจเมื่อเห็นเวโรนิก้า

“มีอะไร?” เวโรนิก้าแปลกใจเล็กน้อยจึงรีบถามกลับทันที ‘เราออกมาก็เป็นแบบนี้เลยมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก เฮ้อ~ เข้าใจความรู้สึกท่านบารอนที่ต้องคอยแก้ปัญหาทั้งหมดแล้ว มันช่างเป็นอะไรที่ปวดหัวจริงๆ'

“เมื่อครู่มีรายงานมาว่าอีก 5 ชั่วโมง ท่านดัสก็จะเดินทางมาถึงแล้วครับ แล้วท่านดัสก็ได้ฝากข้อความมาด้วยว่า [พยามรักษาตำแหน่งให้ได้จนกว่าจะมาถึง] ”

สีหน้าของทหารระหว่างพูดเต็มไปด้วยความหวัง

ทางด้านจองเวโรนิก้าเองก็เช่นกัน

ตอนนี้ใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยความเครียดเมื่อครู่กลายเป็นใบหน้าใจชื้นขึ้นมาเยอะ ‘แบบนี้ก็พอมีความหวังขึ้นมาเยอะ ถ้าเป็นแบบนี้ก็มีความหวังขึ้นมาแล้วถ้าหมอนั่นเดินทางมาถึงพร้อมกำลังเสริมสองหมื่นคนต้องสามารถเปลี่ยนกระแสสงครามภายในเมืองได้แน่!!!’

หลังจากคิดสักพักเวโรนิก้าก็เริ่มออกเดินแต่เดินได้ไม่กี่ก้าวเธอก็หันกลับไปหาทหารด้านหลัง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่คิดอะไรออก

“จริงสิ! ...ข้าจะกลับไปห้องวางแผนเพื่อเตรียมตัวรอดัสเมื่อมาถึงจะได้วางแผนใหม่ ส่วนพวกเจ้าใครก็ได้ไปตามชไนน์เดอร์กลับมาแล้วบอกว่าพวกเราจะเริ่มแผนกันใหม่อีกครั้ง”

“ครับ!” “ครับ!”

#############

ภายในห้องวางแผน

ในห้องตอนนี้มีเวโรนิก้า ชไนน์เดอร์และดัส ทั้งสามคนกำลังยืนทำสีหน้าจริงจังมองแผนที่ด้านหน้าอยู่ บรรยากาศในห้องเงียบสงบเต็มไปด้วยแรงกดดัน

ดัสตอนนี้ก็กำลังก้มมองแผนที่แบบตาไม่กะพริบรวมถึงอ่านแผนของชไนน์เดอร์ที่ได้จัดการเอาไว้อยู่ด้วย ‘ไม่ได้เรื่อง! แผนแบบนี้มันเป็นแผนของการต่อสู้ระยะประชิดทั้งนั้นเลย แบบนี้ไม่แปลกเลยที่มีคนของเราเจ็บมากมาย เอ้อ~’ ดัสเข้าใจจุดผิดพลาดได้ทั้งหมดภายในเวลาไม่นานเมื่อมองแผนของชไนน์เดอร์

แต่ก็พยามเงียบเอาไว้เพราะพูดอะไรตอนนี้ก็ไม่ได้อะไร มันจะกลายเป็นการดูถูกความสามารถของชไนน์เดอร์เอา

ผ่านไปได้ไม่นานดัสก็เงยหน้ามองทั้งสองคนและลับตามองระหว่างสองคนไปมา

“พวกเราต้องเปลี่ยนแผนใหม่ครับ”

“เหอะๆ ข้าคิดเอาไวแล้วว่าแผนของข้าต้องไม่ได้เรื่อง” ชไนน์เดอร์เสียงอ่อนแบบน้อยใจ จากนั้นก็ก้มหัวลงให้กับดัส “ข้าขอโทษจริงๆ ที่ทำให้ท่านและท่านบารอนเสียทหารไปเยอะขนาดนั้น”

“ไม่เป็นอะไรท่านชไนน์เดอร์” ดัสใช้มือพยุงตัวของชไนน์เดอร์ขึ้น “ท่านไม่ผิดหรอก การที่บัญชาการทัพที่ท่านไม่เข้าใจแล้วทำได้ขนาดนี้ก็นับว่าสุดยอดมากแล้ว”

“อะ อ่า…” ชไนน์เดอร์ตอบ

“ถ้างั้นพวกเราก็มาเริ่มกันเลย”

เวโรนิก้าพูดต่อหลังจากที่เห็นทุกอย่างเรียบร้อย จากนั้นทั้งสองคนที่ได้ยืนก็ตอบรับเธอแบบพร้อมกันว่า “ครับ!!!” ด้วยสีหน้าจริงจังแล้วทั้งสามคนก็เริ่มวางแผนกันใหม่ทั้งหมด โดยถือความคิดของดัสเป็นใหญ่ในแผนใหม่ที่จะยึดเมืองทาเลสคืน