บทที่ 144: การปฏิเสธ (2)
บทที่ 144: การปฏิเสธ (2) โม่อี้ ลืมตาขึ้นและจ้องไปที่ เจิ้งซวน “นายจำคนผิดครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครคือตัวจริง ไม่รู้สึกเศร้าบ้างหรือ?” ใบหน้าของ เจิ้งซวน ซีดอย่างน่ากลัว แล้วเขาก็พูดอย่างลังเลว่า “ขอโทษ ขอโทษที่รบกวน…” เมื่อมองดูเจิ้งซวนวิ่งหนี โม่อี้ก็แสดงรอยยิ้มที่เสียดสีด้วย...