485- พลังคำสาปที่ทวีความรุนแรง

1796 - พลังคำสาปที่ทวีความรุนแรง

คชา!

รัศมีสายฟ้าปะทุขึ้น ปลาสีเงินบนภูเขาจ้องมองด้วยดวงตาสีแดงก่ำ มันกระโดดออกจากความว่างเปล่าอ้าวปากจะกลืนกินสือฮ่าว

มันไม่ใช่ปลาในน้ำ แต่เป็นสัตว์ร้ายโบราณที่เคลื่อนไหวในอากาศ มันเต็มไปด้วยความโหดร้ายและกระหายเลือด

หากเป็นในอดีตเมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายยักษ์ชนิดนี้สือฮ่าวจะวิ่งหนีอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้เขาเพียงแค่ชี้นิ้วออกไปเบาๆร่างของสัตว์ร้ายตัวนั้นก็ระเบิดออกจากกัน

สือฮ่าวขึ้นไปบนเกาะและพุ่งตรงไปยังส่วนลึกด้านในสุด

ต้องบอกว่าเกาะนี้มีขนาดใหญ่อย่างยิ่งคล้ายกับเป็นทวีปแห่งหนึ่ง

ระหว่างทางมีสัตว์ร้ายมากมายที่สูญเสียความรู้สึกของตัวเองไปดวงตาของพวกมันเป็นสีแดงก่ำและโจมตีผู้บุกรุกอย่างดุร้าย

เกาะนี้มืดมิดปกคลุมไปด้วยหมอกตลอดทั้งปี

เปง!

เมื่อต้องเผชิญกับอุปสรรคไม่ว่าสัตว์ร้ายโบราณหรือนกดุร้ายจะมีขนาดใหญ่แค่ไหน สือฮ่าวก็เพียงชี้นิ้วออกไปทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้าเขาอยู่จะถูกทำลายทันที

ในท้ายที่สุดเขาก็มาถึงจุดหมายนั่นคือส่วนลึกของเกาะ

ในสถานที่แห่งนี้มีสายฟ้าฟาดลงมาตลอดเวลามันสอดประสานกันฉีกทำลายความมืดมิดทำให้บรรยากาศน่ากลัวสุดขีด

มีบางคนกล่าวว่าราชาปีศาจบรรลุความเป็นอมตะไปแล้ว แต่เขาถูกทำลายโดยทัณฑ์สายฟ้าในระดับเซียน แต่สายฟ้าเหล่านั้นไม่ได้หายไปไหนมันยังวนเวียนอยู่ในสถานที่ที่เขาร่วงหล่น

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุด

สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือแม่น้ำขนาดใหญ่ที่ไหลอยู่บนท้องฟ้าสีขาวโพลนและสดใส มันสอดประสานกับสายฟ้าจนเกิดแสงสีทองถูกปลดปล่อยออกมาอย่างมากมาย

ใบหน้าของสือฮ่าวกลายเป็นจริงจังเขาใกล้จะถึงจุดหมายแล้ว!

มีข่าวลือว่าแม่น้ำสายนี้ก่อตัวขึ้นจากพลังที่เหลืออยู่ของสายฟ้าแห่งสวรรค์ บ้างก็บอกว่านี่คือเลือดของเทพปีศาจที่ไหลรินผ่านความว่างเปล่า

ที่ปลายแม่น้ำคือสุสานเซียน!

สือฮ่าวยังอยู่ค่อนข้างไกลจากสุสานแห่งนั้นเขาจึงมองไม่เห็นมัน ความกระจ่างใสของสายฟ้าสอดประสานจนเกิดความผันผวนอย่างรุนแรงรบกวนโสตประสาทของเขา

ย้อนกลับไปตอนนั้นสือฮ่าวได้เดินหลายวันเพื่อที่จะไปให้ถึงจุดหมายเพราะเส้นทางนี้ยากเกินไปมันเต็มไปด้วยอันตราย

ในสถานที่แห่งนี้ไม่เพียงแต่มีพลังสายฟ้าเท่านั้น แต่ยังมีพลังคำสาปที่น่ากลัวซึ่งกัดกร่อนเนื้อหนังและวิญญาณของเขาอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะพยายามป้องกันแค่ไหนคำสาปนั้นยังคงเจาะเข้าสู่ร่างกายของเขาอยู่ตลอดเวลา

สือฮ่าววิ่งผ่านอากาศเข้าสู่ท้องฟ้า เขาฉีกรัศมีสายฟ้าเดินอยู่ข้างแม่น้ำสำรวจสภาพแวดล้อมรอบๆตัวอย่างถี่ถ้วน

เป็นเพราะมีสิ่งอื่นในแม่น้ำนี้ ในบางครั้งซากศพโบราณจะไหลไปตามนั้นซึ่งเป็นความลึกลับและน่ากลัวอย่างยิ่ง

เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่ลอยอยู่ในแม่น้ำสายนี้ล้วนเป็นซากศพของผู้อมตะที่เสียชีวิตจากสงคราม พวกเขาล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษในอดีตผ่านกาลเวลาอันยาวนานหลายยุคหลายสมัย

มีซากศพบางศพที่เก่าแก่กว่าราวกับว่ามาจากสุสานในยุคที่โลกกำเนิดขึ้นมาใหม่ๆ

สือฮ่าวยังคงระมัดระวังอย่างยิ่งเพราะแม่น้ำสายนี้มีพลังแห่งคำสาปมันน่ากลัวอย่างถึงที่สุด ย้อนกลับไปตอนนั้นเขาเกือบจะถูกทำลายอยู่ที่นี่ด้วยการดิ้นรนอย่างหนักเขาถึงสามารถรอดชีวิตมาได้!

เป็นเพราะพลังแห่งคำสาปจะมีพลังมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออาณาจักรแห่งการบ่มเพาะของตนลึกซึ้งยิ่งขึ้น!

พลังคำสาปที่นี่จะเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนระดับบ่มเพาะ มันสามารถจัดการสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดได้อย่างง่ายดาย

นั่นคือเหตุผลที่แม้ว่าจะมีผู้แข็งแกร่งจำนวนมากมายในสามพันแคว้น แต่ก็ไม่มีใครเต็มใจที่จะสำรวจสถานที่แห่งนี้ เป็นเพราะในอดีตมีประมาจารย์นิกายมากมายที่เสียชีวิตอยู่ที่นี่

ในแม่น้ำมีซากศพของบุคคลในสมัยโบราณสวมอาภรณ์สีทองเส้นผมและหนวดเคราของเขากลายเป็นสีขาวโพลน บุคคลนี้อาจเป็นผู้อมตะในอดีต

นอกจากนี้เขายังมองเห็นซากศพของสิ่งมีชีวิตอมตะมากมาย ร่างกายของพวกเขามีขนาดใหญ่มากแม้ว่าจะเสียชีวิตไปนานแล้วแต่พลังโลหิตของพวกเขายังคงปลดปล่อยความผันผวนออกมา

แม่น้ำสายนี้แปลกประหลาดมากเกินไป มันจะทำลายสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่เข้าใกล้ แต่มันกลับทะนุถนอมร่างที่เป็นซากศพทำให้สภาพของพวกเขายังคงเหมือนกับตอนที่ยังมีชีวิตอยู่

หลังจากที่สือฮ่าวมาถึงที่นี่เขาก็ลดความเร็วลงและเผชิญหน้ากับสิ่งนี้อย่างจริงจัง

“ได้เวลาตื่นนอนแล้ว” สือฮ่าวปลุกผีเสื้อจักรพรรดิ์

ในตอนนั้นผีเสื้อจักรพรรดิสีทองตัวนี้ได้ติดตามเขาไปตามเส้นทางนี้และยังคงอยู่รอดปลอดภัยราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังมีหินประหลาดก้อนนั้น

ผีเสื้อจักรพรรดิ์พึมพำเหมือนเด็กที่รักการนอน ปากของมันบ่นพึมพำบอกกับสือฮ่าวว่าอย่ารบกวนมันมันจะนอนต่อไป

สือฮ่าวรู้สึกมึนงงเล็กน้อย เพื่อนตัวเล็กๆทั้งสองของเขานี้ช่างมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวจริงๆ

เขาเลียบแม่น้ำไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พบกับซากปรักหักพังอันกว้างขวางซึ่งเดิมเป็นเมืองขนาดใหญ่

มันยังอยู่บนท้องฟ้าในขณะที่ตอนนี้มีเพียงกำแพงที่พังทลายกลายเป็นเศษซากปรักหักพังอยู่ทั่วทุกแห่ง

นอกจากนี้ยังมีรูปปั้นโบราณ!

รูปปั้นนี้มีขนาดใหญ่และโดดเด่นมากจนสามารถมองเห็นได้จากที่ไกลๆ มันปรากฏอยู่ที่ทางเข้าของเมืองโบราณที่ถูกทิ้งร้างผ่านกาลเวลาอันยาวนานไม่สิ้นสุด

สือฮ่าวรู้สึกว่ารูปปั้นนี้พิเศษมาก มันสามารถตรวจสอบศักยภาพของผู้ฝึกฝนได้ ก่อนหน้านี้เขาได้ทิ้งชื่อของเขาไว้ที่นี่มันอยู่ระดับสูงสุดของชื่อทั้งหมด

เขาไม่ได้หยุดที่นี่แต่เดินเลียบตามแม่น้ำไป

คชา!

สายฟ้านับพันเส้นฟาดลงมาไม่หยุด มันน่ากลัวถึงขีดสุดยากที่คนปกติจะทนได้

สือฮ่าวยังคงสงบ ตอนนี้ความสามารถในการควบคุมสายฟ้าของเขานั้นยอดเยี่ยมเกินกว่าผู้ใดจะจินตนาการถึง แม้แต่ในทะเลทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์เขายังเดินผ่านมาได้ นับประสาอะไรกับสายฟ้าธรรมดา

สือฮ่าวขมวดคิ้ว เขารู้สึกได้ว่าเมื่อการฝึกฝนของเขาเพิ่มขึ้นพลังคำสาปที่เขาได้รับก็รุนแรงมากขึ้นเช่นกัน ยิ่งเขาเดินเข้าไปลึกพลังคำสาปยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเทียบกับในอดีตระดับความอันตรายของสถานที่แห่งนี้ไม่ได้ลดลงเลย!

“มันแปลกจริงๆ!”

เขาถอนหายใจและหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ในท้ายที่สุดเขาก็เก็บหินศักดิ์สิทธิ์และผีเสื้อจักรพรรดิไว้ในช่องว่างของมิติเพื่อป้องกันอันตรายที่พวกมันอาจได้รับ

หงหลง!

ร่างกายของเขาเปล่งประกายต่อต้านด้วยพลังทั้งหมด โดยใช้ทักษะเซียนของเขาเองเพื่อต่อสู้กับคำสาปเหล่านั้น

หลังจากนั้นไม่นานอักขระเซียนที่ดูร้ายกาจอย่างยิ่งก็ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวหนังของสือฮ่าว สิ่งเหล่านี้คือรอยประทับคำสาปที่ปรากฏบนร่างกายของเขาทำให้เขารู้สึกได้ถึงคลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัว

ในที่สุดทุกย่างก้าวของเขาก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะก้าวเดินไปข้างหน้าได้

หงหลง!

ความว่างเปล่าถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้าของเขา ภายใต้การก้าวเดินของเขาทุกฝีก้าวปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่น่าสะพรึงกลัวเพื่อต้านทานคำสาป

แม่น้ำสายนี้ไหลไปตามความว่างเปล่า เขาใช้เวลาในการก้าวเดินไปเรื่อยๆอยู่หลายวัน แต่โชคดีไม่น้อยที่ในระหว่างนี้เขาได้บรรลุความรู้แจ้งบางประการเกี่ยวกับเต๋าอันยิ่งใหญ่

มีใครบางคนเคยบรรลุความเป็นอมตะที่นี่ รัศมีพลังของเขายังคงกระจายอยู่ทุกที่ แม้ว่าเขาจะตายไปนานแล้วก็ตาม

ไม่ทราบว่าที่เขาเสียชีวิตนั้นเป็นเพราะเขาถูกทำลายโดยสายฟ้าระดับเซียน หรือมีบางอย่างเข้ามาแทรกแซงทำให้ราชาปีศาจต้องตายด้วยความคับแค้นใจ จนกระทั่งถึงตอนนี้ทุกอย่างยังคงเป็นปริศนา

มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ จึงเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะว่าเรื่องไหนจริงเรื่องไหนเท็จ

หงหลง!

หนึ่งวันต่อมาในขณะที่สือฮ่าวรู้แจ้งในกฎเต๋าของสถานที่แห่งนี้อย่างเงียบๆ ร่างกายของเขาทุกสัดส่วนก็ถูกปกคลุมไปด้วยลวดลายของคำสาปมีลักษณะแปลกประหลาดอย่างถึงที่สุด

ไม่มีใครจินตนาการถึงว่าความรุนแรงจากคำสาปที่เขาได้รับนั้นมากมายแค่ไหน

ถ้าเป็นสิ่งมีชีวิตคนอื่นๆพวกเขาคงตายไปนานแล้ว แต่สือฮ่าวยังคงสามารถทนต่อไปได้ แม้ว่าพวกมันจะกัดกร่อนร่างกายของเขาอยู่บ้างแต่ก็ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต

ปูตง!

ทันใดนั้นสิ่งมีชีวิตประหลาดก็กระโดดออกมาจากแม่น้ำที่สุกใส มันเป็นซากศพโบราณอายุหลายสิบล้านปี เล็บของมันดำสนิทและยาวมากจนเหมือนตะขอเหล็ก พวกมันแหลมคมอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

มันพุ่งออกมาจากแม่น้ำและมุ่งหน้าเข้าหาสือฮ่าว

นี่เป็นเรื่องแปลกจริงๆ ตั้งแต่เมื่อใดที่ซากศพในแม่น้ำเริ่มโจมตีคนนอกสือฮ่าวไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน?

คนพวกนี้ตายไปนานแล้วพวกเขาไม่ควรมีปฏิกิริยาแบบนี้

ฮ่อง!

หมัดของสือฮ่าวพุ่งออกไปมันทุบเข้าที่กรงเล็บของศพโบราณจนแตกกระจายเป็นชิ้น กระดูกที่เสียหายตกลงไปในแม่น้ำ

ตอนนี้สือฮ่าวอยู่ในอาณาจักรปลดปล่อยตนเองเขาสามารถท่องไปในโลกกว้างโดยไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวผู้ใด เขาสามารถทำลายทุกสิ่งได้อย่างง่ายดายและตรงไปตรงมา

อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ค้นพบว่าหายนะครั้งใหญ่กำลังจะมาถึง หลังจากศพนั้นตกลงไปในแม่น้ำพลังคำสาปมากมายก็ปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง

“แย่แล้ว!”