484 - มุ่งหน้าสู่เกาะอสูรอีกครั้ง
1795 - มุ่งหน้าสู่เกาะอสูรอีกครั้ง
“เด็กเอ๋ยเรารู้ว่าระดับการบ่มเพาะของเจ้านั้นลึกซึ้งและเกินขอบเขตของอัจฉริยะที่แปรปรวนสวรรค์ด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตามสถานที่นั้นเป็นสถานที่ที่ราชาปีศาจร่วงรนเจ้าต้องระวังตัวให้ดี!” ฉินอี้หนิงกล่าวในขณะที่น้ำตาไหล
สือฮ่าวผ่านการต่อสู้ครั้งใหญ่ในชายแดนรกร้างโดยเอาชนะผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลจักรพรรดิ์ทั้งหมด
การกลับมาของเขาทำให้นางมีความสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้สองวันนี้นางตื่นเต้นมาก อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขากำลังจะแยกทางไปอีกครั้ง
ถ้าไม่ใช่เพราะสือฮ่าวกำลังจะไปตามหาท่านปู่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาก็จะไม่ยอมให้สือฮ่าวไปไหนอีกอย่างแน่นอน
“ไม่ต้องกังวลข้ามีความมั่นใจ ในตอนนั้นข้าได้ไปเที่ยวที่นั่นแล้วและได้ขึ้นไปบนสุสานอันยิ่งใหญ่ ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องกลัวเลยแม้แต่น้อย” สือฮ่าวกล่าว
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้เขาได้ค้นพบยาขั้นเทพธาตุสายฟ้ามาก่อน ยาเหล่านี้ช่วยให้ความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์ด้านสายฟ้าของเขาก้าวหน้าไปอย่างมาก
เซียนอมตะฉินถอนหายใจในระยะไกล เขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเด็กหนุ่มคนนี้ สถานที่แห่งนั้นคือที่ที่ราชาปีศาจร่วงหล่นใครจะเข้าใกล้หลุมศพนั้นได้? มีคนจํานวนน้อยนิดที่กล้าเข้าไปในสถานที่แห่งนั้นแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่กล้า
อย่างไรก็ตามเมื่อหลายปีก่อนเด็กคนนี้ทั้งที่ยังอยู่ในอาณาจักรบ่มเพาะที่ต่ำต้อย แต่เขาก็กล้าที่จะมุ่งหน้าไปที่นั่นแล้วยิ่งไปกว่านั้นยังประสบความสำเร็จได้บางสิ่งบางอย่างติดมือกลับมา
“ความจริงที่ว่าเขาสามารถต่อสู้อย่างรุ่งโรจน์ในแดนรกร้าง แถมยังกวาดล้างศัตรูทั้งหมดนั้นไม่ได้ไร้เหตุผลเลย! มีสัญญาณบอกล่วงหน้าอยู่แล้ว!” เซียนอมตะฉินถอนหายใจกับตัวเอง
“ท่านพ่อท่านแม่ไม่ต้องกังวล รอการกลับมาของข้าอยู่ที่นี่อย่างสบายใจเถอะ!” สือฮ่าวกล่าว
พวกเขาได้เตรียมการเพื่อมุ่งหน้ากลับไปยังอาณาจักรที่ต่ำกว่าด้วยกันแล้วกลับไปที่หมู่บ้านหินผา!
ก่อนออกเดินทางเซียนอมตะฉินปรากฏตัวขึ้นและส่งชุดเกราะมาให้สือฮ่าว มันเปล่งประกายด้วยแสงสีเงินมีพลังเซียนมากมายมหาศาล
สือฮ่าวกำลังจะออกไปตามหาปู่และอาหมัน สือจื่อหลิง ฉินอี้หนิงและคนอื่นๆ ก็ย้ำเตือนเขาอีกครั้งให้ระมัดระวังตัวให้ดี
หลายคนจากตระกูลฉินตกใจ พวกเขาไม่คิดว่าเซียนอมตะฉินจะมอบชุดเกราะนี้ให้จริงๆ
“พี่ใหญ่เจ้าควรใส่มันไว้ มันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งปกป้องร่างกายของเจ้าได้ ข้าเชื่อว่าหลังจากที่เจ้าสวมมันแล้วจะมีเพียงคนจำนวนน้อยนิดเท่านั้นในโลกที่สามารถทำอันตรายเจ้า” ฉินฮ่าวกล่าว
สือฮ่าวเคยได้ยินเกี่ยวกับชุดเกราะนี้เมื่อหลายปีก่อน โดยรู้ว่าชุดเกราะนี้สามารถเพิ่มระดับบ่มเพาะของคนคนหนึ่งให้สูงขึ้นไปอีกขั้น!
มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้กับคนอย่างสือฮ่าว มันจะเพิ่มขอบเขตการบ่มเพาะทำให้เขาก้าวขึ้นสู่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองขั้นกลาง และความแข็งแกร่งของเขาจะน่าตกใจขึ้นไปอีก!
“มันจะปกป้องเจ้าได้” เซียนอมตะฉินกล่าว
“สิ่งนี้สามารถยกระดับขอบเขตบ่มเพาะทั้งหมดได้จริงหรือ”สือฮ่าวค่อนข้างสงสัยเกี่ยวกับชุดเกราะสีขาวเงินนี้
“เจ้ารู้ดีว่าโลกนี้ไม่สามารถท้าทายได้ ไม่มีอะไรที่สามารถทำลายกฎของโลกได้ ชุดเกราะนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น” เซียนอมตะฉินอธิบาย
ชุดเกราะนั้นท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง แต่มันถูกจำกัดให้ใช้ได้แค่ระดับผู้สูงสุดลงมาเท่านั้น มันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเองได้ แต่ไม่มีทางที่จะช่วยให้ใครสักคนก้าวข้ามผ่านข้อ จำกัดของโลกได้อย่างแน่นอน
ในโลกนี้ไม่มีใครสามารถกลายเป็นผู้อมตะได้ แม้ว่าเขาคนนั้นจะเป็นผู้สูงสุดที่แข็งแกร่งมากแค่ไหนก็ตาม เมื่อสวมชุดเกราะนี้ก็ไม่มีทางที่จะทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นเกินกว่าอาณาจักรผู้สูงสุด
แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรตัวปล่อยตนเองขั้นปลาย หากคิดจะหยิบยืมพลังของผู้สูงสุดจากชุดเกราะนี้ก็ทำได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
แน่นอนว่าสำหรับผู้ที่มีระดับบ่มเพาะต่ำกว่าเกราะนี้พวกเขาสามารถกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองได้ทันที!
“แบบนี้นี่เอง” สือฮ่าวพยักหน้า มีกฎบางอย่างที่ไม่สามารถต่อต้านได้มันไม่อนุญาตให้ผู้ใดล่วงล้ำ
เห็นได้ชัดว่าชุดเกราะอมตะและชุดเกราะของราชันย์สวรรค์น้อยนั้นคล้ายคลึงกัน ทั้งคู่มีข้อจำกัดที่ถูกกำหนดไว้อย่างชัดเจน
“สมบัติที่ผู้อาวุโสรวบมอบให้นั้นมีความพิเศษอย่างแท้จริง” สือฮ่าวสวมชุดเกราะตรวจสอบตัวเองอย่างระมัดระวัง ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นทำให้เขารู้สึกมีความมั่นใจมากขึ้นกว่าเดิม
ร่างกายของเขากลายเป็นสีขาวเงินสว่างและเย็นฉ่ำ สือฮ่าวถูกห่อหุ้มด้วยชุดเกราะลักษณะของเขาเหมือนเทพสงครามองอาจอย่างไม่น่าเชื่อ
เกียง!
เขาถอดชุดเกราะออกและใส่มันกลับไปอีกครั้ง
“ทั้งหมดนี้เป็นเพราะกระดูกชิ้นนั้น” เซียนอมตะฉินกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ มีเพียงเขาและสือฮ่าวเท่านั้นที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นส่วนคนอื่นๆไม่รู้รายละเอียด
เมื่อเขาเห็นสือฮ่าวต้องการที่จะถามเพิ่มเติม เขาก็ส่ายหัวส่งความคิดว่า“เราจะคุยกันให้มากขึ้นหากมีโอกาส”
สือฮ่าวพยักหน้าแล้วจากไป เป็นเพราะเมื่อเทียบกับชุดเกราะนี้เขาสนใจคุณเขาห้าใบหน้ามากกว่า นั่นน่าจะเป็นสมบัติในระดับเซียน!
มีความลับเบื้องหลังเรื่องนี้แน่นอน
เรือรบสีเขียวและเด็กๆทุกคนถูกจัดให้อยู่กับตระกูลฉินแม้แต่สิงโตสีทองก็ถูกทิ้งไว้ที่นี่ไม่ได้นำติดตัวไปด้วย
ครั้งนี้เขาเพียงปลุกผีเสื้อจักรพรรดิ
เขามีสิ่งมีชีวิตสองตัวที่มาพร้อมกันหนึ่งคือผีเสื้อจักรพรรดิสองคือก้อนหินศักดิ์สิทธิ์!
สาเหตุที่เขานำก้อนหินศักดิ์สิทธิ์ไปด้วยก็เพราะว่าหลังจากหลายปีผ่านไปมันยังคงนอนหลับอยู่อย่างนั้นโดยไม่ตื่นขึ้นมา
อย่างไรก็ตามผีเสื้อจักรพรรดิที่ตื่นขึ้นในตอนที่เขาทะลวงบททดสอบแห่งสวรรค์มันก็ชอบนอนหลับเป็นชีวิตจิตใจ ในตอนที่มันนอนหลับจะไม่เคลื่อนไหวเลยและเปลี่ยนตัวเองให้เป็นลูกแก้วสีทอง
ในตอนที่เขาออกจากเมืองจักรพรรดิเขาได้ทิ้งมันไว้ในในชนเผ่าหินผา ก่อนที่เขาจะกลับมาสามพันแคว้นเขาก็พามันติดตัวมาด้วย
สิ่งนี้เป็นความยินยอมของผีเสื้อจักรพรรดิ มันมาจากอาณาจักรที่ต่ำกว่าดังนั้นจึงอยากย้อนกลับไปเพื่อค้นหาร่องรอยในอดีตของเผ่าพันธุ์
เป็นเพราะสายพันธุ์ผีเสื้อจักรพรรดิ์ลึกลับเกินไป ในสามพันแคว้นและเก้าสวรรค์เบื้องบนไม่เคยมีประวัติเกี่ยวกับพวกมันมีเพียงคำเล่าขานเล็กๆน้อยๆ
ผู้สูงสุดบางคนกล่าวว่าแม้แต่ในยุคเซียนโบราณอันยิ่งใหญ่ก็มีผีเสื้อจักรพรรดิเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น พวกมันอาจเป็นสิ่งมีชีวิตในยุคที่จักรพรรดิร่วงหล่น!
---
เกาะอสูรตั้งอยู่ที่ชายแดนของแคว้นห้าธาตุ
สถานที่แห่งนี้ลึกลับมากเต็มไปด้วยอันตราย
นี่คือสถานที่ที่ราชาปีศาจร่วงหล่นซึ่งเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความอัปมงคล
สือฮ่าวรีบไปมองออกไปด้านนอก
เกาะอสูรแม้ว่าจะมีคำว่าเกาะแต่ไม่ได้ตั้งอยู่ในน้ำ มันลอยอยู่บนท้องฟ้า
ในภูมิภาคนี้มีหมอกสีเทากระจายไปทั่วทุกแห่ง มันยากที่จะมองผ่านแม้กระทั่งกับดวงตาสวรรค์ก็ตาม
“เจ้าหนูเจ้ากำลังมุ่งหน้าไปที่เกาะหรือไม่”
ในระยะไกลคนเรือร้องเรียกเขาในขณะที่แจวเรือเข้ามาใกล้ๆ
สถานที่แห่งนี้แปลกมากมีหมอกปกคลุมไม่สามารถบินผ่านได้ แปดร้อยลี้นอกเกาะอสูรเป็นที่รู้จักกันในนามดินแดนต้องห้ามซึ่งไม่อนุญาตให้บินข้าม
ย้อนกลับไปตอนนั้นสือฮ่าวและกลุ่มอัจฉริยะสามพันแคว้นรีบไปที่นั่น ในท้ายที่สุดก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ไม่เชื่อในสิ่งเหนือธรรมชาติพวกเขาใช้พลังตัวเองในการบินข้ามไป
แต่พวกเขาทั้งหมดลงเอยด้วยการถูกกินโดยสัตว์ประหลาดโบราณที่แปลกประหลาดพวกมันอาศัยอยู่ในทะเลหมอกบนท้องฟ้า จะคอยปรากฏตัวออกมาจับผู้ฝึกฝนกินเป็นอาหาร
“ไม่จำเป็น” สือฮ่าวส่ายหัว จากนั้นร่างของเขาก็วูบวาบตรงเข้าสู่หมอกสีเทาขนาดใหญ่
“บ้าไปแล้ว…เขาบินเข้าไปข้างในได้” คนเรือตกใจสุดขีด
“เขาดูคุ้นเคยนิดหน่อยข้าคิดว่าข้าเคยเห็นเขามาก่อน ใช่แล้วเขาคือ…ฮวง!” คนเรือพูดด้วยความตกใจ
เป็นเพราะในปีนั้นฮวงทำให้เกิดความวุ่นวายเป็นอย่างมาก ชื่อเสียงของเขาโด่งดังถึงที่สุด ภาพเหมือนของเขาถูกแจกจ่ายออกไปทุกที่
จิ!
สือฮ่าวระมัดระวังอย่างยิ่งไม่เต็มใจที่จะก่อให้เกิดปัญหาใดๆ เพราะปู่ของเขาอยู่ที่นี่ หากมีศัตรูอยู่ที่นี่และการต่อสู้ครั้งใหญ่ปะทุขึ้นมันจะทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวย
แม้ว่าในตอนนี้สือฮ่าวจะแข็งแกร่งมาก แต่เขาก็ยังต้องใช้ความระมัดระวังเช่นกัน เกาะอสูรนั้นแปลกประหลาดเกินไป มันป้องกันไม่ให้สิ่งมีชีวิตบินเข้าไป
แน่นอนว่าที่เขาทำตอนนี้ไม่ใช่การบินอยู่บนท้องฟ้า แต่เขาวิ่งด้วยความเร็วราวกับสายฟ้ามุ่งหน้าขึ้นสู่เกาะอสูร