458- เซียนเทียม
1769 - เซียนเทียม
“ก้าวที่ห้า ก้าวที่หก…”
ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิผู้นั้นกำลังนับก้าวของตัวเองและนับออกมาดังๆ
เมื่อถึงก้าวที่แปดสวรรค์และปฐพีก็พังทลายลงแสงแห่งสวรรค์คำรามออกมาเหมือนทะเลก่อนจะพ่นเศษเสี้ยวของดวงวิญญาณดั้งเดิมของผู้สูงสุดที่ถูกเขาสังหารออกมา
ยิ่งไปกว่านั้นระลอกคลื่นกระจายอยู่ใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวรุนแรงอย่างหาที่เปรียบมิได้
ผู้สูงสุดของเก้าสวรรค์คนนั้นกระอักเลือดออกมาไม่หยุด สิ่งเหล่านี้เกิดจากการปราบปรามของเต๋าอันยิ่งใหญ่ของผู้สูงสุดจากตระกูลจักรพรรดิ
เปง!
จากนั้นร่างกายของผู้สูงสุดจากเก้าสวรรค์ก็ถูกฉีดแยกออกจากกันโลหิตสาดกระจายไปทุกที่
“ไปตามทางของเจ้าเถอะ!”
ผู้เชี่ยวชาญตระกูลจักรพรรดิกล่าวด้วยความเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ ใบมีดสีแดงปรากฏออกมาจากความว่างเปล่าก่อนที่มันจะถูกฟันออกไปด้านนอก
แม้ว่าผู้สูงสุดจากเก้าสวรรค์จะพยายามพาวิญญาณดั้งเดิมของตัวเองหลบหนีแต่สุดท้ายทุกอย่างก็สายเกินไป ใบมีดสีแดงเล่มนั้นฟันเข้าใส่วิญญาณดั้งเดิมของเขาจนสูญสลายไป
นี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างยิ่งและข่มขู่ทุกคน
“เหลืออีกไม่มากแล้ว ได้เวลาตายของพวกเจ้าทุกคน!” สายตาของผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดินั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา
อ่า…
ในระยะไกลเสียงคำรามดังขึ้น เมิ่งเทียนเจิ้งที่ติดอยู่ในวงล้อมของผู้สูงสุดจากต่างมิติกำลังดิ้นรนอย่างหนักเพื่อให้หลุดรอดออกมา
ตอนนี้ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง เขาเฝ้ามองผู้สูงสุดจากเก้าสวรรค์ถูกสังหารลงอย่างต่อเนื่องโดยที่เขาไม่อาจช่วยเหลืออะไรได้
พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นสหายของกันและกัน ความเจ็บปวดที่เขาได้รับนี้เป็นเรื่องยากที่จะทานทนจริงๆ
“เมื่อไหร่จะฟื้น? ฟื้นขึ้นมาสิสหายข้า!”
เมิ่งเทียนเจิ้งก้มศีรษะลงมองไปที่คันธนูขนาดใหญ่ในมือของเขาก่อนจะคำรามออกมาราวกับว่าเขากำลังสวดคาถาโบราณเพื่อต้องการปลดปล่อยบางสิ่งบางอย่าง
น่าเสียดายที่หลังจากพยายามหลายครั้งคันธนูสีแดงในมือของเขาก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ
ตอนนี้ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดินำผู้สูงสุดตระกูลราชาคนอื่นโจมตีเมิ่งเทียนเจิ้งเพื่อยุติชีวิตของเขาให้เร็วที่สุด
“ความสำเร็จของชีวิตที่ได้รับการหล่อเลี้ยงมาจนถึงทุกวันนี้”
ร่างกายของเมิ่งเทียนเจิ้งเปล่งประกายต่อต้านการโจมตีของทุกคน หากไม่ใช่เพราะเขาได้ฝึกฝนความหมายอันลึกซึ้งของคัมภีร์ที่ไม่อาจหยั่งรู้เขาคงร่วงหล่นไปนานแล้ว
เราต้องเข้าใจว่าในตอนนี้ผู้เชี่ยวชาญของตระกูลจักรพรรดิได้นำผู้สูงสุดมากมายมาโจมตีเขา การที่เขายังรอดชีวิตอยู่นั้นเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ!
ร่างของเมิ่งเทียนเจิ้งทรงพลังถึงขีดสุดจากนั้นเขาก็สามารถอดทนต่อความเจ็บปวดโดยที่ยังไม่ถูกฝ่ายตรงข้ามสังหารไป
เขาลูบคันธนูขนาดใหญ่ด้วยมือของเขาอย่างอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความเสียใจเล็กน้อย ในที่สุดด้วยเสียงคำรามที่ยิ่งใหญ่เขาก็เริ่มที่จะทำลายคันธนูในมือ
"เกิดอะไรขึ้น?"
ทุกคนตกตะลึงโดยเฉพาะผู้เชี่ยวชาญของเมืองจักรพรรดิ์ยิ่งหวั่นไหว พวกเขาเต็มไปด้วยความสับสนรู้สึกกังวลและกลัวเขา
เมิ่งเทียนเจิ้งกำลังทำลายอาวุธแห่งชีวิตของเขาเอง!
ต้นกำเนิดของธนูนี้ยิ่งใหญ่เกินไปมันติดตามเมิ่งเทียนเจิ้งมานานก่อนที่ชื่อเสียงของเขาจะโด่งดังขึ้นมาเสียอีก
ตอนนี้มันกลับมาปรากฏตัวในโลกอีกครั้งด้วยพลังที่หาที่เปรียบมิได้ เมื่อไม่นานมานี้มันได้ยิงสังหารผู้สูงสุดจากต่างมิติอย่างไม่หยุดยั้ง นี่น่าจะเป็นอาวุธที่เมิ่งเทียนเจิ้งหวงแหนมากที่สุดทำไมเขาถึงทำลายมัน?!
ฮ่อง!
เมิ่งเทียนเจิ้งใช้กำลังทั้งหมดทำลายธนูนี้ โลหิตมากมายทะลักออกจากคันธนูนั้นก่อนจะไหลซึมเข้าสู่ร่างกายของเขา ใบหน้าของเขามีความสับสนเต็มไปด้วยความเสียใจ
เหตุใดธนูใหญ่จึงมีโลหิต?
แม้แต่ผู้บ่มเพาะจากต่างมิติก็ยังสับสนในเรื่องนี้
“ผลไม้เต๋าของเจ้า ความสำเร็จของเจ้าทั้งหมดอยู่ในธนูนี้หรือ? ไม่น่าแปลกใจเมื่อเจ้าล้มเหลวในการบ่มเพาะแต่ไม่ได้ตายไป แท้ที่จริงแล้วเป็นคันธนูนี้ที่ตายแทนเจ้า” ในระยะไกลเซียนอมตะหวังอุทานออกมาด้วยความตื่นตระหนก
ภายในธนูนั้นมีทั้งเลือดเนื้อแม้แต่กระดูก!
คันธนูนี้แท้ที่จริงแล้วเป็นสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่ง!
มีคนมองเห็นคนสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในคันธนูอย่างคลุมเครือเขาเป็นเด็กชายคนหนึ่ง ตอนนี้เขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ศีรษะของเขาถูกดึงออกมา
“เมิ่งเทียนเจิ้งผู้ท้าทายสวรรค์ยังคงอยู่ในคันธนูนั้น!” ในระยะไกลผู้สูงสุดของเก้าสวรรค์ที่เหลืออยู่หนึ่งในห้าถอนหายใจออกมาด้วยความเศร้าโศก
“ในตอนนั้นเล่าขานกันว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการบ่มเพาะ แท้ที่จริงแล้วเขาฝังวิญญาณดั้งเดิมของตัวเองไว้ในคันธนูนั้นเพื่อรักษาชีวิตของตัวเองต่อไป”
“หากว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บตอนนั้น ด้วยความสำเร็จระดับนี้เขาควรทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะไปนานแล้ว!”
มีผู้คนไม่น้อยที่เดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ใบหน้าของผู้อาวุโสจากเก้าสวรรค์นั้นเต็มไปด้วยความซับซ้อน
พวกเขารู้ว่าเมิ่งเทียนเจิ้งได้เลือกทางเลือกสุดท้ายที่โหดร้ายกับตัวเองอย่างแท้จริง เขาไม่รอให้แก่นแท้เซียนตื่นขึ้นเพื่อทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะ แต่เขาทำลายมันเพื่อบีบบังคับให้มันตื่น
โลหิตมากมายทะลักออกจากคันธนูก่อนจะถูกดูดซึมในร่างกายของเมิ่งเทียนเจิ้ง สิ่งนี้ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ รัศมีพลังของเขานั้นสั่นสะเทือนไปทั้งจักรวาลคล้ายกับว่ากำลังจะทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะ!
“หากว่าเขามีเวลาอีกสักสิบปีและปล่อยให้ผลไม้เต๋านั้นตื่นขึ้นมาเองเขาจะต้องก้าวเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะอย่างแน่นอน” ดวงตาของผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เขาไม่คิดว่าจะมีวิธีการเช่นนี้ในโลก
“ไม่อาจปล่อยเวลาให้ล่วงเลยทุกคนร่วมมือกันสังหารเขา!” ผู้เชี่ยวชาญตระกูลจักรพรรดิคำรามออกมา เขาไม่อยากให้มีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้น
ฮ่อง!
อย่างไรก็ตามมันสายเกินไปแล้วรัศมีอันทรงพลังปะทุขึ้น เมิ่งเทียนเจิ้งถือธนูสงครามที่มีเลือดไหลซึมออกมาไม่หยุด พลังของเขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรบ่มเพาะที่สูงขึ้นแล้วในตอนนี้
ต๋อง!
เขาถือคันธนูที่หักในมือแล้วทุบไปข้างหน้า
ปู!
ผู้สูงสุดคนหนึ่งถูกสังหารไปทั้งกายและวิญญาณโดยไม่อาจป้องกันตัวเองได้แม้แต่น้อย
เมิ่งเทียนเจิ้งทำลายอนาคตตัวเองโดยการเร่งเวลาตื่นขึ้นของผลไม้เต๋าของเขา สิ่งนี้มันทำให้เขาสามารถแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเดิมนับสิบเท่า
ทุกคนรู้ว่าพลังของเขานั้นจะอยู่ได้ไม่นาน เขาทำลายอนาคตของตัวเองแล้วเพื่อที่จะก้าวเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะชั่วคราวหรือก็คือสิ่งที่ทุกคนเรียกว่าเซียนเทียม
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างแท้จริงราวกับว่าเขาเป็นเทพสงครามจากสวรรค์ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งพลังของเขาได้ รัศมีของเขาปะทุขึ้นอย่างรุนแรงมันพร้อมที่จะบดขยี้ผู้สูงสุดจากต่างมิติทุกคน
“ปล่อยไว้ไม่ได้เขากำลังทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะแล้ว!” ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิกรีดร้องออกมา
หงหลง!
หมัดของเมิ่งเทียนเจิ้งกระแทกเข้าใส่ร่างกายของผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิอย่างรุนแรง
ปู!
ผู้สูงสุดตะกูลจักรพรรดิ์ถูกกระแทกปลิวไปด้านหลังร่างกายของเขาแหลกเหลวไปครึ่งหนึ่ง ก่อนจะคราญครางออกมาอย่างน่าสังเวช
ดง!
คันธนูหักของเมิ่งเทียนเจิ้งฟาดไปบนร่างกายของผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิคนนั้นอย่างรุนแรง
เปง!
เลือดของเขาฉีดกระจายไปด้านนอก ดับสูญไปทั้งร่างกายและวิญญาณโดยที่ไม่สามารถต่อต้านขัดขืนได้แม้แต่น้อย
เมิ่งเทียนเจิ้งก้าวเข้าอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะได้อย่างแท้จริง!