ตอนที่แล้ว403 - โลหิตสาดกระจายไปทั่วสวรรค์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป405 - สถานการณ์สิ้นหวัง

404 - เทวรูปสังหารเซียน


1715 - เทวรูปสังหารเซียน

เสียงระฆังที่ลากยาวดังขึ้นอีกครั้ง วัวแก่สีทองดึงรถม้าศึกโบราณไปข้างหน้าเพื่อข้ามสวรรค์อเวจี

รถศึกเต็มไปด้วยพลังแห่งความโกลาหลไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน มีเพียงแขนที่ยื่นออกมาซึ่งยังคงเกาะกุมเมืองจักรพรรดิ์ดั้งเดิมไว้นั่น!

อันหลานไร้ที่เปรียบอย่างแท้จริงความแข็งแกร่งของเขาไม่มีผู้ใดเทียบได้ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

เมื่อทุกคนเห็นมือข้างนั้นของเขายังคงยึดเกาะเมืองอันยิ่งใหญ่ไว้อย่างเหนียวแน่น ทุกคนในเมืองจักรพรรดิต่างหนาวสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า ใครจะหยุดเขาได้?

“ราชาอมตะ!”

กองทัพใหญ่นับพันล้านส่งเสียงคำรามลั่นโลกสั่นสะเทือนทะเลทรายแทบจะพลิกคว่ำ! กองทัพใหญ่แยกออกจากกันหลีกทางสำหรับรถศึก

“ตอนนี้พวกเขามีข้อได้เปรียบมิหนำซ้ำยังกำลังข้ามสวรรค์อเวจีมา!” บนกำแพงเมืองผู้สูงสุดคนหนึ่งกล่าวเบาๆ

พวกเขาควรจะทำอย่างไร? ทุกอย่างดูเหมือนไร้ทางออก หากพวกเขาไม่มีสิ่งมีชีวิตระดับราชาอมตะก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะรอดพ้นจากหายนะครั้งนี้ได้

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนหมดหวัง

“ถึงเวลาแล้วที่เราต้องลงมือแล้ว ชาวเมืองจักรพรรดิ์ดั้งเดิมต่อสู้โดยไม่คิดเรื่องความปลอดภัยส่วนตัว พวกเขาเผาผลาญชีวิตของตัวเองต่อสู้กับศัตรูจนตาย แล้วพวกเราจะเห็นแก่ตัวมัวแต่ห่วงหน้าห่วงหลังอยู่ทำไม!” บนกำแพงเมืองมีคนคำรามออกมา

แต่พวกเขาไม่ใช่ผู้อมตะที่แท้จริง พวกเขาสามารถหยุดมันได้หรือ? พวกเขามีใจที่จะต่อสู้กับศัตรู แต่ยังไม่มีความแข็งแกร่งมากพอ!

“ข้าจะไม่เป็นคนขี้ขลาดให้คนรุ่นหลังประนาม! แม้ว่าข้าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของศัตรูแต่ข้าจะต่อสู้ให้ถึงที่สุด!” ผู้นำจากตระกูลหนึ่งตะโกนออกมา

บรรยากาศที่ขุ่นมัวในตอนแรกได้ปะทุขึ้น พวกเขาเคยชินกับการต่อสู้เดินตามเส้นแบ่งระหว่างความเป็นและความตายมีอะไรให้กลัว? ที่เลวร้ายที่สุดพวกเขาก็แค่ตาย!

“สังหารพวกมันให้หมด! ถึงเวลาแล้วที่จะให้เลือดของเราย้อมสวรรค์!” ผู้เชี่ยวชาญของทุกตระกูลต่างก็ส่งเสียงคำรามออกมา

ความบ้าคลั่งของพวกเขาถูกจุดขึ้นไอสังหารของพวกเขาพุ่งพล่านจนถึงสวรรค์

ในเวลานี้ผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินออกมาเขาหยุดทุกคนด้วยการถอนหายใจและพูดว่า

“พวกเจ้าทุกคนอยู่ที่นี่ก่อน ข้าจะเป็นคนไปเอง.”

“อาจารย์!” ฉีหงร้องลั่นนี่คือเจ้าของดั้งเดิมของรถศึกห้าวิญญาณ เขาเป็นผู้สูงสุดที่รู้จักกันในชื่อผู้อาวุโสชิงมู่

เมืองจักรพรรดิ์ได้รับการปกป้องจากสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดหลายคน หลังจากหลายปีผ่านไปพวกเขายืนหยัดต่อสู้กับผู้สูงสุดของอีกฝ่ายโดยใช้เวลาครึ่งหนึ่งของชีวิตในเมืองนี้

ในเวลานี้แม้ว่าพลังโลหิตของเขาจะเหี่ยวเฉาไปมากแล้ว แต่เขาก็ยังคงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่และเป็นบุคคลที่ไม่มีใครเทียบได้ในเมืองนี้

เขาต้องการที่จะออกจากเมืองและต่อสู้เพียงลำพัง

ฉีหงและคนอื่นๆรีบออกมาขัดขวาง พวกเขาจะรู้สึกสบายใจได้อย่างไร? แม้ว่าอาจารย์ของเขาจะแข็งแกร่งแต่เขาจะหยุดยั้งการก้าวเดินของราชาอมตะได้หรือ?

“เราไม่มีทางเลือกเราต้องใช้เทวรูปนั้นก่อนเวลา หากเขาสามารถข้ามผ่านสวรรค์อเวจีมาได้ทุกอย่างจะสายเกินไป” ผู้อาวุโสชิงมู่กล่าว

ผมสีขาวของเขากระจัดกระจายเล็กน้อย เขาตั้งปณิธานไว้นานแล้วว่าจะต่อสู้จนตัวตาย

เป็นเพราะตอนนี้อันหลานกำลังใช้พลังที่ยิ่งใหญ่ในการปิดผนึกเมืองจักรพรรดิดั้งเดิม นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะโจมตี

ถ้าพวกเขารอจนกว่าเขาจะข้ามมาได้ ทุกคนจะตายหมดสิ้นอย่างแน่นอน!

เมิ่งเทียนเจิ้งก้าวออกมาด้านหน้าทันทีที่เขากำลังจะพูดบางอย่าง ผู้อาวุโสชิงมู่ก็หยุดเขาและพูดว่า

“อย่าแย่งชิงกับข้าในเรื่องนี้ จะอย่างไรซะข้าก็เกิดก่อนเจ้า เจ้าต้องดูแลพวกเขาต่อไป!”

บนกำแพงเมืองเริ่มเงียบสงบ ผู้สูงสุดคนอื่นก็เงียบเช่นกัน

ในท้ายที่สุดพวกเขาบางคนก็ออกไปนำเทวรูปโบราณรูปหนึ่งเพื่อให้ผู้อาวุโสชิงมู่นำออกจากเมืองจักรพรรดิ์ไป

ด้านหน้าของเมืองจักรพรรดิ์มีแสงสว่างเจิดจ้า ผู้อาวุโสชิงมู่ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังเขามีเทวรูปโบราณถูกแบกไว้ เขาเดินไปข้างหน้าทีละก้าว

เทวรูปศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่ได้มีขนาดใหญ่มากนักสูงประมาณเท่าศีรษะคน แต่การแบกมันไว้บนหลังดูเหมือนว่าจะทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยไม่น้อย

เมื่อเขาเดินไปข้างหน้าเทวรูปก็มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และมีความสง่างามมากขึ้นเช่นกัน

ผู้อาวุโสชิงมู่ดูเหนื่อยล้ามากราวกับว่าเขาเป็นมนุษย์ที่แบกภูเขาขนาดใหญ่ไว้บนหลัง

สถานที่แห่งนี้ยังค่อนข้างไกลจากใจกลางสวรรค์อเวจีแต่กระดูกสันหลังของเขาดูเหมือนกำลังจะถูกบดขยี้ลงได้ทุกเมื่อ

หงหลง!

ทันใดนั้นหลังของผู้อาวุโสชิงมู่ก็กลายเป็นเส้นตรงอย่างสมบูรณ์ เขาหันกลับมามองเมืองจักรพรรดิ์เป็นครั้งสุดท้ายจากนั้นเขาก็มุ่งไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมามองอีกต่อไป

ทั้งร่างของเขาเปล่งประกายด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ราวกับว่าถูกผูกไว้กับเทวรูปที่ด้านหลังและนำมันไปพร้อมกับเขา!

“อาจารย์!”

ฉีหงกรีดร้องออกมาทั้งน้ำตา เขารู้ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้เห็นอาจารย์ หลังจากวันนี้พวกเขาจะไม่ได้พบกันอีก

บนกำแพงเมืองผู้คนมากมายไม่สามารถพูดอะไรออกมาจิตใจของพวกเขาหนักอึ้งคล้ายกับมีภูเขาลูกใหญ่กดทับไว้

หลังของผู้อาวุโสชิงมู่ตั้งตรงเขาก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง ทุกคนรู้ดีว่าเขาจะไม่สามารถกลับมาได้หลังจากนี้!

“เทวรูปสังหารเซียน โปรดปราบปรามและสังหารจักรพรรดิผู้ชั่วร้ายคนนั้น!”

ผู้อาวุโสชิงมู่กล่าวเบาๆและสวดคาถาโบราณ จากนั้นเขาก็คำรามออกมาก่อนจะพุ่งเข้าใส่รถศึกโบราณตรงๆ

ในเวลาเดียวกันเทวรูปนั้นก็ส่องแสง มันเต็มไปด้วยพลังโลหิตรวมไปถึงกฎธรรมชาติของเต๋าอันยิ่งใหญ่ในขณะบินไปข้างหน้า

“ปราบปรามและสังหาร!” ผู้อาวุโสชิงมู่คำราม

ว่ากันว่าเทวรูปนี้มีความพิเศษอย่างยิ่ง เมื่อเปิดใช้งานมันจะสามารถสังหารผู้อมตะที่แท้จริงและสามารถทำให้ราชาอมตะบาดเจ็บได้

แต่หลังจากที่ใช้งานแล้วมันจะหมดคุณค่าความหมายไปโดยสิ้นเชิง

นี่คือเทวรูปต้องห้ามที่หลงเหลือจากสงครามเซียนโบราณ!

พวกเขาไม่มีทางเลือกเมืองจักรพรรดิ์ต้องใช้ไพ่ลับชิ้นเดียวก่อนเวลา!

"หยุดเขา!"

เสียงตะโกนดังขึ้นจากกองทัพต่างมิติ ผู้อมตะมากมายพุ่งเข้ามาขัดขวางไม่ให้ผู้อาวุโสชิงมู่เข้าถึงรถศึกของอันหลานได้!

“ก็แค่มดแมลงกับเทวรูปเก่าคร่ำคร่ามันจะเพียงพอได้อย่างไร”

ในรถศึกไม่มีใครพูดอะไร อันหลันใช้มือข้างนั้นประคองเมืองบนท้องฟ้า เสียงที่กล่าวดังมาจากวัวสีทองนั่นเอง

วัวป่าสีทองมีร่างกายขนาดใหญ่ซึ่งถูกปกคลุมด้วยพลังแห่งความโกลาหล เสียงของมันบีบคั้นเหมือนฟ้าร้องดังก้องไปทั่วทะเลทรายอันยิ่งใหญ่

ผู้ไม่ดับสูญจากอีกฝั่งซึ่งเตรียมที่จะลงมือได้ถอนตัวออกไปทันที

สัตว์ร้ายโบราณที่สามารถลากรถศึกของอันหลันจะเป็นสายพันธุ์ธรรมดาได้อย่างไร?

บนท้องฟ้าเทวรูปโบราณนั้นถูกขยายใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันเป็นสีดำสนิทเหมือนหมึกมีร่องรอยของโลหิตเซียนอยู่เต็มไปหมด

นี่คือเทวรูปสังหารเซียนตราบใดที่มันถูกเปิดใช้งานแม้แต่ผู้ไม่ดับสูญก็ต้องถูกสังหาร

ตอนนี้อันหลานกำลังใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดเพื่อต่อต้านเมืองจักรพรรดิดั้งเดิมและสวรรค์อเวจี นี่อาจเป็นโอกาสเดียวของผู้คนจากเมืองจักรพรรดิ์

บนกำแพงเมืองจักรพรรดิทุกคนกลั้นหายใจด้วยความประหม่า

พวกเขาทำได้แค่รอเท่านั้น!

ทุกคนต่างหวังว่าจะมีเหตุการณ์สำคัญทำให้พวกเขาสามารถพลิกสถานการณ์ได้

หงหลง!

เทวรูปสังหารเซียนส่องแสงปราบปรามไปยังด้านหน้า ผู้อาวุโสชิงมู่ร่างกายอาบไปด้วยเลือดเขาติดตามอยู่ด้านหลัง โดยใช้โลหิตแก่นแท้ของตัวเองในการบูชายัญเพื่อเปิดใช้งานเทวรูป!

“อาจารย์!”

ฉีหงคำรามออกมาทั้งน้ำตา

หลายคนรู้สึกปวดใจ ผู้อาวุโสที่เคารพนับถืออีกคนกำลังจะจากไป เขาจะสังหารราชาอมตะคนนี้ได้หรือไม่?

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด