401- งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย

1712 - งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย

“เรื่องของอาณาจักรเซียนอย่าคิดมากเกี่ยวกับมัน ตอนนี้เราต้องต่อสู้เราต้องพึ่งพาตัวเอง!”สือฮ่าวรู้ว่าบางคนกำลังคิดอะไรอยู่เขาจึงพูดแบบนี้โดยตรง

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? เขาเข้าสู่ดินแดนเซียนได้อย่างไร? สิ่งนี้ทำให้ทุกคนมีสีหน้าตกใจ

“เข้าไปในห้องโถงนั้นกันเถอะเราจะได้พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งต่างๆโดยละเอียด” มีคนแนะนำ.

ในขณะเดียวกันทุกคนในเมืองจักรพรรดิ์ก็ปฏิบัติต่อสถานการณ์นี้อย่างจริงจัง ผู้ฝึกฝนทุกคนรู้ดีว่าบางทีการต่อสู้ครั้งใหญ่ที่เขย่าโลกกำลังจะปะทุขึ้นในวันนี้

สือฮ่าวพูดด้วยความจริงใจและซื่อสัตย์ที่สุดบอกพวกเขาในสิ่งที่เขาเห็นและได้ยิน เขาแจ้งให้ผู้คนระดับสูงของเมืองจักรพรรดิทราบถึงการเตรียมการของศัตรู

เขาพูดทุกอย่างที่สามารถพูดได้ไม่ว่าพวกเขาจะยอมรับสิ่งต่างๆหรือไม่ พวกเขาจะป้องกันตัวเองให้มั่นคงปลอดภัยที่สุด

เมื่อเขาเดินออกมาจากห้องโถงชิงยี่ก็เดินไปข้างๆเขาถามว่า“เจ้าบอกพวกเขาทุกอย่างอย่างตรงไปตรงมาแบบนั้นเหรอ?”

“ใช่ข้าบอกความจริงแก่พวกเขา” สือฮ่าวกล่าวพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ

จากนั้นสือฮ่าวก็นำกลุ่มเด็กๆไปที่ชนเผ่าตระกูลหินผาเพื่อหาสถานที่ให้พวกเขาปักหลัก

ตอนนี้บรรยากาศทั้งในและนอกเมืองตึงเครียดมาก แต่ไม่มีใครกล้าทำให้พวกเขาเดือดร้อน ทุกคนต่างตกตะลึงกับข่าวที่สือฮ่าวนำกลับมาพวกเขาทุกคนสรุปสิ่งที่พวกเขาได้ยิน

“ยุคที่ยิ่งใหญ่กำลังจะสิ้นสุดลงสิ่งที่โชคชะตากำหนดกำลังจะเกิดขึ้น” ผู้สูงสุดคนหนึ่งถอนหายใจออกมาด้วยความเศร้าโศก ความมืดกำลังจะปกคลุมโลกอันยิ่งใหญ่เลือดกำลังจะไหลเป็นท้องธาร!

ในความเห็นของหลายๆคนสิ่งนี้ดูเหมือนจะผ่านพ้นไปไม่ได้แล้วราวกับว่าไม่มีวิธีใดที่จะป้องกันสิ่งนี้ได้ เมื่อสถานการณ์ยิ่งใหญ่มาถึงจะไม่มีใครสามารถหยุดมัน

“ข้าเห็นสวรรค์แตกออก ข้าเห็นเลือดและเปลวไฟ…ทำไม?”

... ปู!

ผู้อาวุโสคนหนึ่งได้ลงมือทำนายเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ก่อนที่นางจะร่างระเบิดเสียชีวิตทันที

นางต้องการบอกข้อมูลเพิ่มเติมแก่ทุกคน แต่ในท้ายที่สุดร่างกายของนางก็ไม่สามารถทนต่อแรงกดดันของแม่น้ำแห่งกาลเวลา

จากนั้นวังทองแดงที่นางอาศัยอยู่ก็กลายเป็นผุยผงแตกสลายพร้อมกับร่างของนางที่พังทลาย

ไม่มีทางที่วันนี้จะสงบได้อีกต่อไป!

อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาที่ตึงเครียดเหล่านี้หลังจากที่สือฮ่าวนำเด็กๆไปยังที่พักของตระกูลหินผาในเมืองจักรพรรดิ์ก็มีผู้มาเยี่ยมเยียนมากมาย

จากนั้นบางคนก็ลากเขาไปขึ้นเรือในทะเลสาบใหญ่

เมืองจักรพรรดิ์มีขนาดใหญ่มากมีภูเขาและแม่น้ำที่สวยงามมากมาย

กลุ่มผู้แข็งแกร่งรุ่นเยาว์จัดงานชุมนุมและดึงเขาไปเข้าร่วม พวกเขารวมตัวกันบนเรือล้ำค่าขนาดยักษ์ดื่มและพูดคุยกันอย่างไร้กังวล

“บางทีหลังจากแยกจากกันในวันนี้มันจะเป็นการแยกกันชั่วนิรันดร์ พวกเราไม่มีโอกาสมากมายเช่นนี้ดังนั้นเรามาดื่มกันเถอะ!” ทัวปาอู่หลงชูจอกสุราขึ้น

ในช่วงเวลาที่ประหม่าเช่นนี้กองทัพทั้งหมดกำลังเตรียมการเพื่อเผชิญหน้ากับการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ การที่พวกเขาจะจัดการชุมนุมแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลย

มันเป็นอย่างที่เขาพูด หลังจากวันนี้บางทีพวกเขาอาจแยกจากกันชั่วนิรันดร์ไม่ได้เจอกันอีก!

หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้จะมีอะไรเหลืออยู่อีก? ไม่มีใครรู้ กองทัพจะถูกสังหารอย่างสมบูรณ์หรือจะมีคนทรยศเข้าร่วมกับศัตรู? มันยากที่จะพูด

“ตอนนี้ลืมเรื่องอื่นๆไปเถอะ วันนี้เรามาใช้ชีวิตกันให้เต็มที่!” ฉวีโต้วตะโกนออกมา เขาเป็นผู้สืบทอดสายเลือดพุทธะโบราณโดยปกติจะงดสุราและเนื้อสัตว์ แต่วันนี้เขาดื่มและกินอย่างอิ่มอกอิ่มใจ

กองทัพของศัตรูกำลังจะเกิดการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่การต่อสู้แตกหักกำลังจะเริ่มขึ้น สำหรับกลุ่มผู้แข็งแกร่งหนุ่มสาวผลกระทบนั้นมากเกินไป!

อีกห้าร้อยปีผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่สุดจากอาณาจักรเซียนถึงจะให้ความช่วยเหลือพวกเขา?

เดิมทีการกลับมาของสือฮ่าวเป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การเฉลิมฉลอง พวกเขาจะไม่กลับบ้านอย่างแน่นอนจนกว่าพวกเขาจะเมา

ตอนนี้เมืองจักรพรรดิ์ถูกกดดันอย่างมากแต่ทุกคนกลับก็ยิ้มออกมา

การรวมตัวครั้งนี้อาจเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ!

“ฮวงเจ้าเกิดมาผิดยุค ถ้าเจ้าเกิดเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนพวกเราคงไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว! ตอนนี้ ... เจ้าก็เหมือนกับพวกเราไม่มีโอกาสแม้แต่น้อย!” ซีกู้กล่าวด้วยความเศร้าโศก

เขาเป็นหนึ่งในผู้สืบทอดที่ทรงพลังของสำนักปราชญ์โดยปกติจะพูดไม่กี่คำ อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาชูจอกสุราขึ้นแล้วแบ่งปันถ้วยกับสือฮ่าว

ที่น่าแปลกใจคือจินซานก็มาเช่นกัน เขายังเป็นความภาคภูมิใจแห่งสวรรค์ เป็นบุคคลสำคัญของตระกูลจิน แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้กับสือฮ่าว

วันนี้เขาสงบนิ่งมากไม่พูดอะไรสักคำมีแต่ดื่มอย่างบ้าคลั่ง

สือฮ่าวถูกส่งออกไปโดยตระกูลจินซึ่งนำไปสู่การถูกจองจำในอีกด้านหนึ่ง ความจริงที่ว่าจินซานมาที่นี่ทำให้หลายคนตกใจ

หวังซีก็อยู่ที่นี่เช่นกันนางสวมชุดสีขาวบริสุทธิ์ราวกับดอกบัวนั่งอยู่ที่มุมหนึ่ง

ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นศัตรูหรือสหายพวกเขาทั้งหมดก็มารวมตัวกัน เรือล้ำค่ามีขนาดใหญ่พอที่จะรองรับพวกเขาทั้งหมดได้

“กองทัพของเราเหลืออยู่กี่คน?” สือยี่เดินเข้ามา เขามีแก้วตาดำสองลูกในดวงตาข้างเดียวซึ่งเป็นที่รู้กันว่าเป็นตำนานไร้พ่าย

เขาชูจอกขึ้นไปทางสือฮ่าว ความสัมพันธ์ของทั้งสองมีความซับซ้อนก่อนหน้านี้เป็นศัตรูที่หมายเอาชีวิตกันจนถึงตาย

สือฮ่าวรู้ว่าคนที่เขาพูดถึงก็เป็นตระกูลของเขาเช่นกัน สือฮ่าวบอกว่าพวกเขาเหลืออยู่ไม่มากแล้ว

“ก่อนหน้านี้ข้าเคยจินตนาการว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อ เจ้า ข้าและฉิงฮ่าวร่วมมือกันเพื่อต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตอมตะของอีกฝ่าย ดูเหมือนว่าเวลาจะไม่เอื้ออำนวยเราจะไม่มีโอกาสนั้นอีกต่อไป” สือฮ่าวถอนหายใจเบาๆ

การแสดงออกของสือยี่เริ่มเฉื่อยชา หลังจากดื่มสุราจอกหนึ่งเขาก็เดินออกไป

"ข้าอยู่นี่! สือฮ่าวเจ้ายังมีชีวิตอยู่! มันยอดเยี่ยมจริงๆ!” มดเขาสวรรค์ร้องออกมาและวิ่งเข้าหาสือฮ่าว ก่อนหน้านี้มันได้รับการฝึกฝนอย่างเข้มข้นเพิ่งจะทราบข่าวว่าสือฮ่าวรอดชีวิตกลับมา

“วันโลกาวินาศมีอะไรให้ต้องกลัว? ที่แย่ที่สุดเราก็ตายในสนามรบ! ตราบใดที่เราฆ่าได้มากพอเมื่อเรามารวมตัวกันอีกครั้งในโลกหน้าก็ไม่มีอะไรต้องละอายใจแล้ว!” มดเขาสวรรค์กล่าวด้วยดวงตาสีแดงก่ำ

“ฮ่าฮ่าเมื่อถึงเวลาเราจะเชือดพวกมันให้ได้ตามที่ใจต้องการ! ถ้าเราจะตายเราก็จะฆ่าพวกมันจนกว่าพวกมันจะหวาดกลัว!” ราชันย์สิบสมัยคำรามด้วยเสียงหัวเราะ

เขามีสถานะสูงทรงเป็นผู้ที่ได้รับมรดกของมังกรที่แท้จริงและมีอาวุธสังหารที่ทรงพลังชนิดหนึ่ง!

หงส์เพลิงทั้งสี่ของตระกูลเว่ยกำลังเต้นรำกับองค์หญิงเหยาเยว่

…

หลายคนเต็มไปด้วยพลัง พวกเขาชูถ้วยขึ้นมาไม่คิดหน้าคิดหลังอีกต่อไป บางคนกล่าวในสิ่งที่พวกเขาไม่เต็มใจที่จะพูดถึงในอดีต

อัจฉริยะที่ทรงพลังที่สุดในยุคนี้มารวมตัวกันที่นี่ พวกเขาไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าเป็นอย่างไรไม่รู้ชะตากรรมแบบไหนที่รอพวกเขาอยู่ จะมีสักกี่คนที่รอดชีวิต?

อารมณ์ของสือฮ่าวกระวนกระวายใจอย่างมาก ฉากนี้ทำให้เขานึกถึงประสบการณ์แปลกๆ

ในตอนที่เขาออกมาจากเซียนโบราณเขาได้หลงเข้าไปในงานเลี้ยงของผู้แข็งแกร่งรุ่นเยาว์ก่อนที่ทุกคนจะถูกสังหารจนหมดสิ้น?

ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาไม่ยินดียินร้าย แต่สุดท้ายทุกคนกลับไม่สามารถรอดชีวิตได้ โศกนาฏกรรมแบบนั้นกำลังจะเกิดขึ้นตอนนี้หรือไม่?

ประสบการณ์ในอดีตนั้นทำให้สือฮ่าวและเต็มไปด้วยความเศร้าโศก มันเป็นเหมือนประสบการณ์จริงยากที่จะบอกได้ว่ามันเกิดขึ้นจริงหรือไม่

ยิ่งไปกว่านั้นในภายหลังจากเบาะแสต่างๆก็พิสูจน์ได้ว่าเด็กๆ จากยุคอดีตนั้นมีอยู่จริง พวกเขาเสียชีวิตในช่วงสุดท้ายของยุคเซียนโบราณก่อนหน้านี้

ต๋อง!

เสียงกลองดังขึ้นสั่นสะเทือนไปทั้งเมือง

จากนั้นแตรเดี่ยวก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันเป็นเสียงจากแตรมังกรบรรพบุรุษ หมายความว่าการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว

ทุกคนลุกขึ้นทันทีก่อนที่จะบินออกไปประจำการกับกองทัพของตระกูลตัวเอง

จุดจบของยุคที่ยิ่งใหญ่มาถึงแล้ว นี่จะเป็นการเริ่มศักราชใหม่หรือไม่? ทุกคนประหม่าไม่สบายใจ

“มันคือการต่อสู้!” หลังจากนั้นไม่นานเสียงคำรามของท้องฟ้าก็ดังขึ้น หลายตระกูลในเมืองจักรพรรดิ์ก็ส่งเสียงคำรามตามออกมา

กำแพงเมืองเต็มไปด้วยผู้คน สือฮ่าวรีบไปทันทีและมองลงมาจากด้านบน

เขามองเห็นกองทัพอันยิ่งใหญ่ของศัตรูต่างมิติ มันเป็นเหมือนทะเลสีดำไอสังหารล้นทะลักเข้าสู่สวรรค์!

กองทัพที่ชั่วร้ายไม่มีที่สิ้นสุด!

“วันนี้มาถึงจริงๆ” ผู้สูงสุดคนหนึ่งกล่าวพลางถอนหายใจ