395 - ความลับมากมาย

1706 - ความลับมากมาย

“คนเหล่านั้นถูกความไม่เป็นมงคลแทรกซึมเข้าสู่ร่างกาย พวกเขาจึงขอให้ราชาหินและคนอื่นๆลงมือลบวิญญาณดั้งเดิมของพวกเขาทันที” ผู้อาวุโสที่มีอาวุธเดี่ยวถอนหายใจ

ในทันใดนั้นเส้นขนทุกเส้นของสือฮ่าวก็ตั้งขึ้นด้วยความหวาดกลัว สิ่งที่เรียกว่าความไม่เป็นมงคลนั้นมีความน่ากลัวและมีผลกระทบร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรือ? เขานึกถึงหลายๆอย่างทันที

เรือโบราณสีดำโชกเลือดที่ลอยผ่านความว่างเปล่า สือฮ่าวเคยอยู่บนเรือมาก่อน นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่เขาได้รู้เกี่ยวกับราชาแห่งแดนรกร้างทั้งเจ็ด

ในขณะเดียวกันบนเรือลำนั้นมีลางร้ายและความไม่เป็นมงคลราชาคนหนึ่งถึงกับใช้ศพของเขาปราบปรามสิ่งแปลกประหลาดที่นั่น!

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือหม้อหินที่นั่นข้างในมีหัวที่เปื้อนเลือดจำนวนมากหัวที่ถูกตัดขาดของผู้อมตะ!

พวกเขาถูกฆ่าเมื่อไหร่? พวกเขาถูกฆ่าอย่างไร? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาคือผู้เชี่ยวชาญที่ถูกความไม่เป็นมงคลแทรกซึม?

นอกเหนือจากนั้นไม่นานมานี้เขายังได้เข้าสู่ดินแดนเซียนอีกด้วย ซึ่งสิ่งมีชีวิตที่นั่นมองดูเขาด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

ในขณะเดียวกันผู้คนของอาณาจักรเซียนก็เฝ้าระวังกลัวว่าอาณาจักรที่ต่ำกว่าเหล่านั้นจะนำความไม่เป็นมงคลมาแปดเปื้อนอาณาจักรเซียน

สิ่งเหล่านี้ ... นั่นคือต้นเหตุทั้งหมดหรือไม่!

“ในตอนนั้นมีคนที่รู้เรื่องเหล่านี้ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ควรถูกเข้าใจผิด มีผู้เป็นอมตะที่แท้จริงที่ยังมีชีวิตอยู่ในเก้าสวรรค์อยู่สองหรือสามคนพวกเขาเป็นพยานได้?” ผู้อาวุโสที่มีอาวุธเดี่ยวยืนขึ้นสีหน้าของเขาจริงจัง

สือฮ่าวตกตะลึง เก้าสวรรค์มีผู้อมตะจริงหรือ? สิ่งนี้น่ากลัวแค่ไหน? ทำไมพวกเขาไม่เคยออกมาต่อสู้?!

“ผู้คนจากหุบเขากระบี่และประตูปีศาจพวกเขามีทัศนคติแบบไหน?” ผู้เฒ่าถาม

“พวกเขาเป็นคนที่กล่าวหาพวกเราว่าเป็นสายเลือดของคนบาป!” สือฮ่าวตอบ

การแสดงออกของผู้อาวุโสกลายเป็นเย็นชาและจากนั้นเขาก็ถามว่า“ผู้เป็นอมตะที่แท้จริงจากวังทองแดงปรากฏตัวขึ้นในโลกเพื่อแก้ต่างให้เราหรือไม่?”

“พระราชวังทองแดงมีผู้อมตะที่แท้จริงสถิตอยู่จริงหรือ” สือฮ่าวตะลึง เขาเคยต่อสู้กับผู้สืบทอดของตำหนักเซียนมาก่อนหน้านี้

เมื่อผู้อาวุโสได้ยินดังนั้นเขาก็เข้าใจทันทีและถอนหายใจ

“หลังจากต่อสู้กับสายเลือดคุนเผิงดวงตาของพวกเขากลายเป็นมืดบอดไปแล้วหรือ?” ผู้อาวุโสกล่าว จากนั้นเขาก็ปะทุด้วยความโกรธปลดปล่อยเสียงคำรามออกมา

ไม่ว่าจะเป็นใครต่างก็ต้องโกรธแค้นในเรื่องนี้ พวกเขายังคงหลั่งเลือดต่อสู้อย่างกล้าหาญที่นี่จนมีเพียงคนแก่และเด็กเท่านั้นที่หลงเหลืออยู่

แต่ตระกูลที่ถูกส่งกลับบ้านกลับถูกใส่ร้ายได้รับอันตราย ถูกทำให้อับอายเรียกว่าลูกหลานสายเลือดคนบาป!

“น่าเสียดายที่ราชาจูเชวี่ย(หงไฟ)เสียชีวิตก่อนกำหนด ด้วยอารมณ์ที่ร้อนแรงของเขาเขาจะต้องสังหารทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้โดยไม่สนผลที่จะตามมาอย่างแน่นอน!” ผู้อาวุโสที่มีอาวุธเดี่ยวกล่าว

สือฮ่าวรู้สึกเหม่อลอยคลื่นใหญ่พลุ่งพล่านอยู่ภายในตัวเขา เป็นเพราะตอนนี้เขาได้รู้ความลับมากมาย หากข้อมูลนี้หลุดออกไปมันจะทำให้ทุกอย่างสั่นคลอนแน่นอน

“ช่างน่าเสียดายแม้ว่าจิตวิญญาณจะต้องการ แต่เนื้อหนังกลับไม่ส่งเสริม เราไม่สามารถออกไปได้แม้ว่าเราต้องการ เมืองควรจะมีผู้คนปกป้อง เมืองอยู่คนอยู่เมืองถูกทำลายคุณก็ควรจะตายไปกับเมือง!” ผู้อาวุโสถอนหายใจยาว

สือฮ่าวไม่สามารถสงบลงได้เป็นเวลานาน พระราชวังทองแดงหรือที่เรียกว่าตำหนักเซียนยังมีผู้อมตะที่แท้จริงอาศัยอยู่บุคคลเหล่านี้มีความแค้นกับคุนเผิง?

“ในเมืองเหลืออีกกี่คน” หลังจากนั้นไม่นานสือฮ่าวก็ถามเรื่องนี้

“มีไม่มากนักบางตระกูลถูกกวาดล้างไปหมดแล้วบางตระกูลมีเพียงผู้อาวุโสที่ป่วย ผู้แข็งแกร่งล้วนถูกสังหารในการต่อสู้ทั้งสิ้น” ผู้อาวุโสที่มีอาวุธเดี่ยวกล่าวพร้อมกับถอนหายใจด้วยความหดหู่และความเศร้าโศก

นี่เป็นเมืองที่เงียบเหงาเมืองหนึ่งที่ไม่ได้รับความช่วยจากแนวหลังตลอดหลายปี แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญในเมืองในตอนแรกจะมีมากมายเหมือนเมฆ แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถทนต่อความเหนื่อยล้าประเภทนี้ได้

ขณะที่สือฮ่าวมองไปที่กำแพงเมืองเขาดูเหมือนจะได้ยินเสียงตะโกนของสงคราม เขาสามารถคิดถึงฉากที่เขาเห็นบนเรือโบราณสีดำได้อย่างคลุมเครือ

หลายคนกำลังปกป้องเมืองเจ็ดราชาแห่งดินแดนรกร้างคือผู้ที่ทรงพลังที่สุด

อย่างไรก็ตามมีศัตรูจำนวนมากเกินไป หลังจากการต่อสู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุดเลือดก็ยอมกำแพงของเมืองแห่งนี้จนแดงฉาน

ในเวลาต่อมาผู้หญิงเด็กและแม้แต่ผู้อาวุโสก็ขึ้นไปในเมืองปกป้องเมืองนี้ด้วยกัน

“หายนะในอดีตตอนนี้จะดำเนินต่อไปหรือไม่” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง เขาไม่พอใจกับเรื่องของตระกูล พวกเขาต่อสู้อย่างนองเลือดอยู่แถวหน้า แต่คนที่อยู่ด้านหลังกลับใช้รอกใช้ดาบจ้วงแทง

“สวรรค์ทั้งเก้ามีปัญหา แม้แต่ผู้อมตะที่แท้จริงสองสามคนนั้นก็ยังเห็นความตายโดยไม่ช่วยเหลือจนกระทั่งถึงขณะนี้” ผู้อาวุโสที่มีอาวุธเดี่ยวถอนหายใจเบาๆ

“นอกเหนือจากนี้ยังมีบางเรื่องที่อาจเป็นที่มาของความเข้าใจผิด ย้อนกลับไปตอนนั้นราชาของเมืองได้ตัดหัวของผู้ยิ่งใหญ่จากเก้าสวรรค์ และก่อนหน้านี้ก็เคยปล่อยให้ใครบางคนกลับต่างมิติไป” จู่ๆผู้อาวุโสก็พูดถึงเหตุการณ์ในอดีตบางอย่าง

ปล่อยกลับไปยังดินแดนต่ามิติ?

สือฮ่าวคิดถึงหลายๆอย่างทันที ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?

อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสที่มีอาวุธเดี่ยวไม่ได้พูดมากเกินไปเพียง แต่ถอนหายใจเบาๆ มีความลับบางอย่างซ่อนอยู่อย่างแน่นอน

“แม้ว่าจะมีคนจากเก้าสวรรค์ที่รู้ความจริงทั้งหมด แต่เขากลับปล่อยให้ตระกูลของเราได้รับความอัปยศ ช่างเป็นเผ่าพันธุ์ที่ชั่วช้าจริงๆ!” ผู้อาวุโสกล่าวอย่างเย็นชา

สือฮ่าวคิดกับตัวเองสักหน่อย เขารู้สึกเหมือนสวรรค์ทั้งเก้ามีความยุ่งเหยิงบางสิ่งไม่ใช่สิ่งที่เขาเข้าใจได้

“หลังจากหลายปีผ่านไปพวกท่านปกป้องเมืองนี้อย่างขมขื่นเพียงลำพังหรือ?”สือฮ่าวถามอีกครั้ง นี่ไม่คุ้มเลย!

“เราต่อต้านศัตรูอยู่ในแนวหน้า แต่คนในตระกูลของเราที่อยู่แนวหลังกลับถูกคนใส่ร้าย?” ผู้อาวุโสหัวเราะด้วยความรู้สึกเจ็บปวด

สายเลือดนี้มีความมุ่งมั่นที่จะสู้ตายปกป้องเมืองแห่งนี้อยู่เสมอ

แล้วราชาทั้งเจ็ดล่ะ? พวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่? นี่เป็นสิ่งที่ สือฮ่าวอยากรู้จริงๆ

เสียงคำรามของบุคคลสำคัญทั้งเจ็ดสามารถสั่นสะเทือนจักรวาลให้แตกเป็นเสี่ยงๆได้

พวกเขานำกองทัพอันยิ่งใหญ่บุกเข้าไปยังโลกต่างมิติโดยไม่มีใครเทียบได้ สือฮ่าวสามารถพบพวกเขาเป็นการส่วนตัวได้หรือไม่?

ในที่สุดสือฮ่าวก็ไม่สามารถกลั้นตัวเองได้จึงถามเรื่องนี้

“มีบางคนที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เวลาของพวกเขาเหลือไม่มากแล้ว หลังจากคนอื่นตายไปพวกเขาได้เผากระดูกของตัวเองเพื่อยืนหยัดอยู่ต่อ” ผู้อาวุโสที่มีอาวุธเดี่ยวกล่าวด้วยสีหน้ามึนงง

มีความเศร้าโศกอยู่ในส่วนลึกของดวงตาเขา ที่นี่มีคนตายไปมากเกินไปแม้แต่ราชาทั้งเจ็ดก็ยังมีคนที่ร่วงหล่น สือฮ่าวไม่รู้จะพูดอะไรอีก?

เผากระดูกของตัวเองเพื่อปกป้องเมืองนี้? สือฮ่าวรู้สึกสับสน เขามองไปด้านล่างของกำแพงเมือง

“ มันเป็นอะไรที่คล้ายกัน แต่กระดูกที่อยู่ใต้กำแพงเมืองเป็นของศัตรูโดยใช้เมืองเพื่อดึงพลังของพวกมันออกมา

หลังจากที่ราชาทั้งเจ็ดสิ้นชีวิตพวกเขาก็เผาร่างที่แท้จริงของพวกเขาด้วยตัวเองโดยจุดไฟให้กระดูกล้ำค่าสร้างพลังงานเพื่อปกป้องเมืองนี้” ผู้อาวุโสวกล่าว

เมื่อสือฮ่าวได้ยินดังนั้นเขาก็รู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก!

“ผู้ไม่ดับสูญรวมไปถึงจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญสามารถบุกเข้ามายึดเมืองนี้ได้หรือไม่?” สือฮ่าวถามด้วยความสงสัยมากมาย

“หลังจากหลายปีผ่านไปเมืองนี้ยังคงยืนอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรือ? เมืองที่เงียบเหงานี้ยังคงอยู่ที่นี่!” ผู้อาวุโสกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ

แต่ความทุกข์ยากและความโศกเศร้าเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้มากแค่ไหน? มีกี่ชีวิตที่ต้องจ่ายเพื่อทำสิ่งนี้ให้สำเร็จ?

สือฮ่าวตัวสั่น พวกเขาทำสิ่งนี้ได้อย่างไร? ไม่ว่าพวกเขาจะเสียสละมากแค่ไหนก็ยังคงเป็นเรื่องยากอย่างยิ่งที่จะหยุดศัตรู

“เมืองโบราณแห่งนี้มีพลังมหาศาลและสามารถใช้ควบคุม สวรรค์อเวจีทำให้ผู้ไม่ดับสูญจากอีกฝ่ายไม่สามารถข้ามมาได้” ผู้เฒ่ากล่าว.

สือฮ่าวได้รู้ความลับที่น่าตกใจ ด้วยการครอบครองเมืองนี้เราสามารถควบคุมพลังของสวรรค์อเวจีได้ นี่เป็นวิธีที่พวกเขาใช้ขัดขวางกองทัพใหญ่ต่างมิติมาโดยตลอด

“สวรรค์อเวจีคืออะไร?”

“ ทะเลแห่งกฎธรรมชาติพลังแห่งการตัดสินที่ไม่มีอะไรเทียบได้! ก่อนที่จะตัดการเชื่อมต่อกับโลก อาณาจักรเซียนยังช่วยเราจัดเตรียมบางสิ่งบางอย่าง

อย่างไรก็ตามพลังประเภทนี้กำลังจะหมดลงแม้ว่าสวรรค์อเวจีจะยังเกี่ยวข้องกับอาณาจักรเซียนก็ตาม” ผู้อาวุโสกล่าวตรงๆ

สือฮ่าวตัวสั่นอยู่ข้างใน สิ่งที่เขารู้ในวันนี้ล้วนเป็นความลับอันยิ่งใหญ่

“ไปในเมืองกันเถอะเจ้าจะได้เห็นเอง” ผู้อาวุโสกล่าว แล้วนำสือฮ่าวเข้าไปในเมือง

หลังจากกาลเวลาอันยาวนานผ่านไปนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาเยี่ยมเมืองนี้