391 - ทำลายตราประทับของผู้ไม่ดับสูญ

1701 - ทำลายตราประทับของผู้ไม่ดับสูญ

บนแท่นโบราณใบมีดประหารเซียนมีไอสังหารที่ชั่วร้าย ตอนนี้มันขังสือฮ่าวไว้แล้ว!

ถ้าเขาถูกประหารเหมือนครั้งที่แล้วร่างเล็กๆที่อยู่เหนือศีรษะของเขาและตราประทับการกลับชาติมาเกิดจะช่วยเขาได้หรือไม่?

นั่นจะทำให้เขาอยู่ในตำแหน่งที่อันตรายมากเกินไปเขาไม่สามารถควบคุมสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้เลย

“ฮวงเจ้าต้องตายแน่นอนแล้ว! รีบละวางเจตจำนงของตัวเอง! ข้าจะช่วยเจ้ารักษากิ่งหลิวนี้ลาก่อน!” เสิ่นหมิงโบกมือให้สือฮ่าว

“ทำไมเจ้าไม่ฟังคำแนะนำของเรา!” ซานซางส่ายหัวรู้สึกทำอะไรไม่ถูก

ตอนนี้แท่นประหารเซียนปรากฏขึ้นแม้กระทั่งผู้อมตะก็ยังต้องตาย แน่นอนว่าเมื่อต้องเผชิญกับผู้ฝึกฝนจากอาณาจักรบ่มเพาะที่แตกต่างกันพลังของใบมีดบนแท่นโบราณก็ควรจะแตกต่างกันด้วย

อย่างไรก็ตามนี่เป็นหายนะของความตายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และยากที่จะผ่านพ้น

“หุบปากสักที! ข้าสบายดีมาก!” สือฮ่าวกล่าว แม้จะถูกจับไปโดยแท่นประหารเซียนแต่เขาก็ยังนอนอยู่ในสระสายฟ้าดูดซับของเหลวล้ำค่าอย่างตะกะตะกาม

เขาจะฟุ้งซ่านได้อย่างไรในวิกฤตความเป็นความตายเช่นนี้? จิตใจของเขาถือได้ว่าแข็งแกร่งมากจริงๆ

ฮ่อง!

สายฟ้าฟาดลงมาอย่างรุนแรงและระเบิดของเหลวสายฟ้าจนกระเซ็นไปทั่วทุกหนทุกแห่ง

สือฮ่าวรู้สึกเจ็บเจ็บปวดจนแทบจะคร่ำครวญออกมา เขาใช้ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อต่อต้านการลงโทษจากสายฟ้านี้

คราวนี้ถือว่าเขาประสบความสำเร็จในการป้องกันตัว ถ้าเป็นในอดีตเมื่อสายฟ้าหายไปเขาจะสามารถยึดของเหลวสายฟ้าทั้งหมดไว้ได้

เกียง!

ในเวลานี้บนแท่นโบราณใบมีดประหารเซียนเปล่งประกายพร่างพราว ยิ่งไปกว่านั้นยังมีคลื่นแห่งไอสังหารที่ล้นออกมาจากสวรรค์มันพุ่งสูงขึ้นทำให้เกิดคลื่นหมอกควัน

มันจะผ่าสือฮ่าวให้ตาย!

เอ็น?

ในที่สุดสือฮ่าวก็เข้าใจว่าความรู้สึกที่เร่งเร้ามาจากไหนทำไมเขาถึงอยากจะพุ่งเข้าไปหามันโดยสัญชาตญาณ เป็นเพราะมีแสงศักดิ์สิทธิ์อยู่ในร่างกายของเขา ในขณะนี้มันปะทุออกมาจากมือของเขาโดยต้องการที่จะเชื่อมต่อกับใบมีดประหารเซียน

ครั้งที่แล้วในเมืองจักรพรรดิ์เมื่อบททดสอบแห่งสวรรค์สิ้นสุดลงก่อนที่แท่นประหารเซียนจะกระจัดกระจายไปเขาได้จับกระแสแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์และกลั่นมันลงในนิ้วของตัวเอง

ไม่มีอะไรที่มันไม่สามารถตัดได้ มันเป็นเพราะริ้วแห่งรัศมีอันศักดิ์สิทธิ์ที่ต้องการผสานเข้ากับใบมีดบนแท่นประหารเซียน

นั่นคือเหตุผลที่สือฮ่าวรู้สึกอยากจะพุ่งเข้าไปหาใบมีดนั้น

คชา!

สายฟ้าบินไปมาใบมีดบนแท่นประหารเซียนตกลงมาอย่างรวดเร็วต้องการที่จะตัดร่างกายของสือฮ่าวให้ขาดเป็นสองท่อน!

ดิง!

ในทันใดนั้นสือฮ่าวก็ยื่นมือขึ้นฟ้าชี้ให้ใบมีดของแท่นประหารเซียนหยุดลง!

เสิ่นหมิงส่งเสียงร้องเตือน นางคาดว่าจะเห็นโลหิตสาดกระเซ็นศีรษะของสือฮ่าวตกลงมา

แต่ฉากนี้ไม่ปรากฏขึ้นใบมีดจากแท่นประหารเซียนกลับหยุดลงด้วยนิ้วของสือฮ่าว!

ซานซางก็มึนงงเช่นกัน ฉากนี้เป็นสิ่งที่ยากจะเชื่อได้ลงจริงๆ ฮวงทำทุกอย่างนี้ได้อย่างไร?

อย่าว่าแต่คนอื่นสือฮ่าวก็ตะลึงเช่นกัน นิ้วนั้นผสานเข้ากับใบมีดสีเงินแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ไหลออกมาสอดประสานซึ่งกันและกันทำให้เขารู้สึกราวกับว่ามีรัศมีอันชั่วร้ายอยู่ภายในร่างกายของเขา

นี่คือกลิ่นอายของใบมีดประหารเซียนนั่นเอง!

ฮ่อง!

ในเวลานี้ร่างกายของเขาปะทุขึ้นด้วยพลังที่น่าตกใจ มีแสงทรงกลมหกดวงปรากฏขึ้นเขย่าสวรรค์และปฐพี

"นั่นคืออะไร?" ซานซางส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ มันน่าประหลาดใจเกินไป!

พลังประเภทนั้นเกินขอบเขตการบ่มเพาะในปัจจุบันของพวกเขาอย่างแน่นอน ความกดดันของมันกดขี่ให้ทุกสิ่งมีชีวิตในโลกหวาดกลัวและบังคับให้ต้องคุกเข่าลง

“ข้ารู้สึกเหมือนเป็นกลิ่นอายของความตาย! แม้ว่ามันจะได้รับเสียหาย แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถต่อกรได้” ใบหน้าของเสิ่นหมิงจริงจัง

เหตุการพัฒนามาจนถึงระดับนี้ทำให้อัศวินแห่งความตายทั้งสองรู้สึกมึนงงอยู่บ้าง

ประการแรกใบมีดประหารเซียนไม่สามารถฆ่าสือฮ่าวได้ ตอนนี้มีแสงทรงกลมหกดวงที่แสดงรัศมีแห่งความตาย มันน่าตกใจเกินไป

แม้แต่สือฮ่าวเองก็ยังมึนงง แสงทั้งหกนั้นอยู่ในร่างกายของเขาซ่อนตัวอยู่ในเนื้อหนังของเขาแบกรับความผันผวนที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้!

เขารู้ว่าสิ่งเหล่านั้นคืออะไร!

ย้อนกลับไปตอนที่เขาออกจากตระกูลกู่ก็มีราชโองการจากผู้ไม่ดับสูญมาถึง

ในเวลานั้นเองที่ราชโองการใบนั้นส่องแสงบางอย่างเข้าสู่ร่างกายของเขา ตอนนี้พวกมันปรากฏออกมาแล้ว

มีข่าวลือว่าในเวลานั้นมีสิ่งมีชีวิตระดับผู้ไม่ดับสูญถึงหกคนที่ออกราชโองการร่วมกัน

ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะเป็นความจริง ผู้ไม่ดับสูญทั้งหกทิ้งรอยประทับของพวกเขาไว้ในคำสั่งส่งพวกมันเข้าสู่ร่างกายของเขา

การที่พวกมันปรากฏออกมาในตอนนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นเพราะแท่นประหารเซียน!

จากนั้นสือฮ่าวได้ทำการเคลื่อนไหวที่ทำให้ทั้งร่างกายของ เสิ่นหมิงและซานซางเย็นยะเยือกด้วยความหวาดกลัว พวกเขาสองคนตกตะลึงอย่างมากเมื่อเห็นสิ่งนี้

สือฮ่าวไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย เขาพุ่งไปที่ใบมีดประหารเซียนโดยเริ่มที่จะตัดมันออกมาจากแท่นประหารเซียนโบราณโดยตรง

นี่เขาไม่ต้องการชีวิตตัวเองอีกแล้วหรือ?

เห็นได้ชัดว่าเขารอดพ้นจากภัยพิบัติมาได้แล้วแท้ๆ! แต่ตอนนี้เหมือนกับว่าเขารำคาญที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

อัศวินแห่งความตายทองคำทั้งสองไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมา

ร่างกายของสือฮ่าวปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็นๆ แม้ว่าสายฟ้าจากสวรรค์เกือบจะทำให้เขาตาย แต่ในตอนแรกเขาก็ไม่รู้สึกว่าเรื่องนี้ร้ายแรงมากนัก

แต่ในเวลานี้เขารู้สึกกังวลอย่างแท้จริง

แสงทั้งหกนั้นเป็นของผู้ไม่ดับสูญดังนั้นพวกมันจึงเป็นอันตรายอย่างยิ่ง

ในตอนนั้นไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าผู้ไม่ดับสูญทั้งหกใช้วิธีการบางอย่าง แต่เขายังคิดว่ามันเป็นรอยประทับที่ถูกวางไว้ป้องกันไม่ให้เขาหลบหนีเท่านั้น

ในวันนี้สือฮ่าวจึงทราบว่าแท้ที่จริงแล้วเจตนาสังหารของพวกเขาไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย ตราบใดที่เขาอยู่ห่างไกลจากบุคคลทั้งหกเหล่านั้นมากเกินไปพวกเขาสามารถฆ่าสือฮ่าวได้ด้วยความคิดเดียว!

ตอนนี้สือฮ่าวไม่ได้อยู่ในดินแดนของพวกเขาอีกต่อไปแล้วและเป็นอิสระจากอาณาจักรนั้น

ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงสบายดี มิฉะนั้นจะมีปัญหาใหญ่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน

ครั้งสุดท้ายตอนที่เขาหนีออกมาเขาโชคดีที่พลังของทะเลน้ำตกสามารถตัดทุกอย่างทำให้เขาหนีออกมาจากอาณาจักรอย่างนั้นอย่างง่ายใด

หากเป็นสถานการณ์ปกติที่เขาต้องการนี้ป่านนี้เขาคงตายไปแล้ว

ปู!

ร่างกายของสือฮ่าวถูกผ่าแยกจากกันเป็นสองท่อน เขาต้องการใช้พลังของแท่นประหารเซียนเพื่อจัดการกับแสงทั้งหกภายในร่างกายของเขา

มิฉะนั้นเมื่อเขากลับไปที่ชายแดนรกร้างบุคคลทั้งหกคนนั้นน่าจะสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเขาจากนั้นก็จะฆ่าเขาโดยตรง

เขาไม่ต้องการเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยงจากความเมตตาของศัตรู?

จะอย่างไรซะเขาก็มีประสบการณ์มาก่อนแล้ว เขาต้องการดูว่าตราประทับการกลับชาติมาเกิดหรือไม่ก็ร่างเล็กๆที่อยู่เหนือศีรษะของเขาจะประสบหายนะแทนเขาได้หรือไม่!

เขาหวังว่าแท่นประหารเซียนะจะสามารถทำลายแสงทั้งหกในร่างของเขาได้อย่างสมบูรณ์!

เขาถูกบังคับให้ทำสิ่งนี้โดยไม่มีทางเลือก ไม่อย่างนั้นจะมีไอ้โง่ที่ไหนยอมให้ใบมีดประหารเซียนฟันเข้าสู่ร่างกายของตัวเอง!

เลือดไหลเป็นสายน้ำมันคือความเจ็บปวดที่ยากจะบรรยาย นี่คือใบมีดประหารเซียนที่ไม่มีอะไรสามารถหยุดมันได้