386 - เทพหลิวชี้ทาง

1696 - เทพหลิวชี้ทาง

สือฮ่าวผิดหวังอย่างยิ่ง ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ไม่ได้พบกับเทพหลิวตัวจริง

“อย่างไรก็ตามรัศมีของมันก็ยังคล้ายกัน” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง

ทันใดนั้นสือฮ่าวก็เบิกตากว้างและตกใจอย่างมาก เขาค้นพบร่องรอยของแสงสีเขียวภายในแกนกลางของลำต้น

เขายื่นศีรษะเข้าไปข้างในพร้อมกับมองขึ้นไปด้านบน

มีกิ่งหลิวอยู่ที่นั่น มันมีสีเขียวมรกตที่อ่อนโยนเป็นประกายและเต็มไปด้วยความชุ่มชื้น มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับกิ่งไม้สีทองเหล่านั้น

“รัศมีพลังของเทพหลิว!”สือฮ่าวตกใจ

พวกเขาสนิทกันมาก ในตอนนี้หลังจากที่เขามองเห็นกิ่งหลิวนั้นเขาก็เกิดความอบอุ่นขึ้นทันที

จิตใจของเขากำลังสั่นระรัวรู้สึกว่าสถานที่แห่งนี้แปลกมากขึ้นเรื่อยๆ บางทีมัน ... อาจเป็นเทพหลิวจริงๆ!

“ใบหลิวส่องแสง!” เสิ่นหมิงร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก

ใบไม้สีเขียวเป็นประกายส่องแสงทุกใบเหมือนดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ ตอนนี้พวกมันกำลังถูกเผาไหม้อย่างรวดเร็ว

ยิ่งไปกว่านั้นใบไม้เริ่มสั่นสะเทือนก่อนจะเรียงกันเป็นตัวอักษร!

“ถ้าเจ้ามาถึงที่นี่ใบไม้จะผลิบาน”

“รอยเท้าบนเส้นทางเดินจะริบหรี่ไปเรื่อยๆ”

เมื่อนำมาปะติดปะต่อกันทั้งหมดจะมีตัวอักษรเพียงสองบรรทัดนี้

“เทพหลิว!”

สือฮ่าวร้องออกมาแต่ไม่มีการตอบกลับอีกต่อไป เฉพาะกิ่งหลิวกิ่งนั้นเท่านั้นที่ปลดปล่อยแสงสุกใสออกมา

“สิ่งเหล่านี้คือรอยประทับที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง เหลือเวลาไม่นานแล้วพวกเราต้องไปเดี๋ยวนี้” ซานซางกล่าว

“เทพหลิวผ่านสถานที่แห่งนี้เขาทิ้งเส้นทางไว้ให้ข้า!” สือฮ่าวกำหมัดแน่น

เสิ่นหมิงรู้สึกอิจฉาเมื่อนางเห็นกิ่งไม้สีเขียวในมือของเขา ในเวลานี้กิ่งก้านนั้นปล่อยเสียงหงหลงกลายเป็นแสงสีเขียวที่พร่างพราวพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

จากนั้นต้นไม้โบราณสีทองทั้งต้นก็ร่วงโรยกลายเป็นขี้เถ้าแสงสีทองทั้งหมดเข้าสู่กิ่งไม้สีเขียวอย่างรวดเร็ว!

ยิ่งไปกว่านั้นในเวลานี้ภูเขาสายฟ้าก็พังทลายลงและหลอมละลายเป็นรัศมีไฟฟ้าพร้อมกับปะทุอย่างรุนแรง โลกทั้งใบเปิดกว้างกลายเป็นเส้นทางให้พวกเขาก้าวเดิน

โลกข้างหน้านั้นพิเศษมากมันแยกออกจากพื้นที่นรกสายฟ้าอย่างสมบูรณ์กลายเป็นทะเลทรายแห่งหนึ่ง

บนพื้นทรายมีรอยเท้าที่คลุมเครือซึ่งปล่อยแสงอ่อนๆริบหรี่อย่างต่อเนื่อง

“รอยเท้าบนเส้นทางริบหรี่ลงไปเรื่อยๆ ?!” สือฮ่าวตัวสั่น เขานึกถึงคำพูดที่เรียงร้อยกันจากใบหลิว มันหมายถึงเส้นทางต่อหน้าต่อตาของเขาหรือไม่?

เทพหลิวท่านอยู่ข้างหน้าหรือไม่!

สือฮ่าวกรีดร้องวิ่งไปตามรอยเท้านั้นอย่างรวดเร็ว พวกเขาแยกจากกันเป็นเวลาหลายปีแล้ว แต่ในที่สุดวันนี้เขาก็เห็นร่องรอยของมันที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง

มันชี้นำเขาโดยต้องการให้เขาเดินตามรอยเท้าเหล่านั้นหรือไม่?

นอกจากนี้ยังมีเจดีย์น้อย นับตั้งแต่พวกเขาแยกจากกันเขาก็ไม่เคยเห็นมันอีกเลย มันเป็นสมบัติล้ำค่าถ้ามันฟื้นฟูร่างกายของตัวเองขึ้นมาเมื่อไหร่ความแข็งแกร่งของมันจะเป็นที่ทราบได้? มันยังอยู่ร่วมกับเทพหลิวหรือไม่?

บนพื้นทรายรอยเท้านั้นเบาและตื้นมากบางส่วนมองไม่เห็นอย่างชัดเจน อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงติดตามไปอย่างรวดเร็ว

หมอกสีขาวจางๆลอยขึ้นเป็นเกลียวกระจายไปในอากาศ มีบางอย่างที่มองเห็นได้จางๆบางส่วนก็ลึกลับแม้แต่ดวงตาสวรรค์ก็ไม่สามารถมองทะลุผ่านได้โดยสิ้นเชิง

สถานที่แห่งนั้นเงียบสงบอย่างยิ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับนรกสายฟ้า!

ตอนนี้สือฮ่าวและคนอื่นๆมาถึงขอบของนรกสายฟ้าแล้ว เมื่อพวกเขาหันกลับไปมองเส้นทางที่ปูด้วยหินและทะเลสายฟ้าพวกเขาก็สั่นสะท้านอยู่ข้างใน พวกเขาเกือบถูกสายฟ้าฟาดจนตายที่นั่น

การได้มาที่นี่ถือเป็นความโชคดีอย่างแน่นอน “ถ้าไม่ใช่เพราะต้นไม้โบราณสีทองที่ปกป้องเราไว้ เราควรจะตายกันหมดแล้ว แม้ว่าผู้อมตะมาเองก็คงไม่มีชีวิตรอดเช่นกัน!” ซานซางกล่าว

แม้แต่ใครบางคนที่มีความนิ่งสงบอยู่ตลอดเวลาอย่างเขาก็ยังรู้สึกหวาดกลัว ด้านหลังพวกเขาสายฟ้ายังคงทวีความรุนแรงอยู่เหมือนเดิม หากพวกเขาถูกคลื่นประเภทนั้นโจมตีพวกเขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

โชคดีที่พวกเขาหนีมาที่นี่ทัน!

พวกเขาจะออกจากนรกสายฟ้าแล้วอย่างนั้นหรือ? สิ่งนี้ทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่ากำลังตกอยู่ในห้วงของความฝัน

เห็นได้ชัดว่ามีอันตรายอย่างมาก แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะผ่านพ้นไปได้อย่างง่ายดาย

แม้ว่าพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ก่อนหน้านี้พวกเขาก็ได้รักษาร่างกายของตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“ระวังอย่าตกอยู่ในความมืด!” เสิ่นหมิงเตือน เมื่อพวกเขาหันหลังกลับสระสายฟ้าเหล่านั้นก็ยังคงเคลื่อนไหวไปในทุกทิศทาง

เส้นทางหินกรวดถูกทิ้งไว้ข้างหลังพวกเขา มันยังคงไม่ถูกทำลายแม้จะลอยอยู่ท่ามกลางทะเลสายฟ้ามาหลายยุคหลายสมัยแล้วก็ตาม

แต่ที่สำคัญตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหนกันแน่? ด้านหน้าของพวกเขามีเส้นทางเล็กๆเส้นหนึ่ง

พวกเขาตรวจสอบอย่างรอบคอบและสังเกตใกล้ทางเดินเล็กๆ นั้นมีซากศพบางส่วนที่มีรูปร่างผิดปกติจนจำไม่ได้

ในอดีตพวกเขาต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังอย่างแน่นอน แต่พวกเขาเสียชีวิตที่นี่ไม่ได้โชคดีเหมือนพวกเขาทั้งสาม “เส้นทางหินกรวดนี้ถูกสร้างโดยใครบางคนหรือไม่” เสิ่นหมิงสงสัย

ถ้ามันเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นล่ะก็น่าตกใจจริงๆ จุดประสงค์ของการสร้างสิ่งนี้คืออะไร? สถานที่แห่งนี้สามารถรวบรวมสายฟ้าจากสวรรค์ทั้งหมดได้! มันถูกทำไปเพื่อวัตถุประสงค์อะไรกันแน่?

“หรือเป็นเพราะคนที่ทำสิ่งนี้ต้องการรวบรวมของเหลวสายฟ้าทั้งหมด?” สือฮ่าวเดาได้อย่างน่าตกใจ อย่างไรก็ตามนี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวเกินไปจริงๆ

สระสายฟ้าคืออะไร? มีกี่คนที่สามารถครอบครองมันได้? แม้จะค้นประวัติทั้งหมดก็มีแต่ข่าวลือไม่เคยมีใครครอบครองกันจริงๆ

นับแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีเพียงสือฮ่าวคนเดียวเท่านั้นที่มีหลักฐานพิสูจน์ว่าเขาสามารถครอบครองมันได้จริงๆ

หากมีใครสร้างนรกสายฟ้าขึ้นมาเพื่อรวบรวมของเหลวสายฟ้าสิ่งนั้นจะเป็นเรื่องที่น่ากลัวแค่ไหน เพียงแค่ความคิดก็ทำให้พวกเขาทั้งสามหวาดกลัวอย่างถึงที่สุดแล้ว

“สระสายฟ้าเป็นสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้ การรวบรวมของเหลวสายฟ้าที่ไม่น่าเป็นไปได้เช่นกัน คำตอบอยู่ที่ทะเลทรายเบื้องหน้าของเรานี้” ซานซางสรุปออกมา

ยิ่งไปกว่านั้นเขายังกล่าวเพิ่มเติมว่า“ดูสิถ้าไม่ไม่ใช่เพราะเส้นทางนั้นสายฟ้าคงจะเลวร้ายกว่านี้หลายสิบเท่า!”

สือฮ่าวพยักหน้า เมื่อพวกเขาหันกลับไปพวกเขาสังเกตเห็นแล้วว่าสายฟ้าตามเส้นทางนั้นค่อนข้างอ่อนแอกว่าภายนอก ถ้าไม่มีใครใช้เส้นทางนี้ก็จะยิ่งน่าประหลาดใจมากขึ้นไปอีก

"ไปกันเถอะ!"

พวกเขาเดินทางมาถึงขอบของนรกสายฟ้าหากพวกเขาเดินต่อไปอีกพวกเขาก็จะเข้าสู่ทะเลทรายอันกว้างใหญ่

ซานซางเอื้อมฝ่ามือออกไป เขารับรู้บางอย่างอย่างระมัดระวัง สถานที่แห่งนี้เงียบสงบไร้ร่องรอยของสิ่งมีชีวิต

เมื่อเขาพยายามที่จะก้าวออกไปการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น

หงหลง!

หมอกสีเหลืองพุ่งขึ้นในทะเลทรายมันรุนแรงเกินไป ถึงแม้จะเป็นหมอก แต่ก็เหมือนฟ้าร้องจริงๆ

เขาถอนเท้ากลับอย่างรวดเร็ว ความผันผวนของหมอกสีเหลืองรุนแรงมากเต็มไปด้วยพลังสังหารที่น่าอัศจรรย์ รองเท้าหนังที่เขาสวมนั้นถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแม้กระทั่งผิวหนังและเลือดเนื้อของเขาก็ถูกทำลายไปบางส่วน

ต้องเข้าใจว่าอัศวินแห่งความตายทองคำนั้นร่างกายของพวกเขามีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แต่หมอกสีเหลืองนี้กลับสามารถทำร้ายร่างกายที่แท้จริงของเขาได้

“มันไม่ได้อ่อนแอไปกวาดสายฟ้าเหล่านั้น!” เสิ่นหมิอุทานออกมาด้วยความตื่นตระหนก

นี่เป็นเส้นทางที่อันตรายอย่างยิ่ง หมอกสีเหลืองนั้นคืออะไรกันแน่?

“กลิ่นอายสังหารที่น่าสะพรึงกลัว!”

ใบหน้าของซานซางมืดครึ้มเพราะเขารู้สึกว่าพวกเขาต้องทุ่มพลังสุดตัวเท่านั้น ต่อให้ทุ่มเทสุดตัวบางทีพวกเขาก็อาจจะตายอยู่ที่นี่

ฮ่อง!

เมื่อเสิ่นหมิงทดลองใช้ของวิเศษสุดล้ำค่าในการบินผ่านทะเลทรายนี้แต่สุดท้ายนางก็ได้รับความเจ็บปวดไม่แพ้กัน

หมอกสีเหลืองขนาดใหญ่พุ่งลงมาจากสวรรค์ด้วยความรุนแรงที่ไม่ด้อยกว่าทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์มันทำให้ของวิเศษนั้นแตกเป็นเสี่ยงๆ!

นางไม่มีทางเลือกอื่นได้แต่ถอยกลับมาตั้งหลักใหม่ ดวงตาของนางกะพริบแล้วมองไปที่สือฮ่าวก่อนจะพูดว่า“กิ่งไม้ในมือของเจ้ามีประโยชน์หรือไม่?”