384 - งดงามที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา
1694 - งดงามที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา
“เฮ้หญิงงาม ร่างกายของเจ้าถูกเปิดเผยหมดแล้ว!” สือฮ่าวตะโกนจากด้านหลัง
ภายใต้สายฟ้าที่โหมกระหน่ำชุดยาวของเสิ่นหมิงมีส่วนที่ขาดออกจากกันเผยให้เห็นแผ่นหลังสีขาวราวกับหิมะของนางมันนุ่มนวลและขาวผ่องราวกับหยกชั้นดี
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระแล้วนำทางไป!”เสิ่นหมิงหันกลับมาใช้นิ้วจิ้มไปที่หน้าผากของสือฮ่าว ใบหน้าที่เปล่งประกายของนางเต็มไปด้วยความโกรธ แต่แน่นอนว่านางไม่ได้โกรธอย่างแท้จริง
สือฮ่าวและซานซางเป็นผู้นำทางเดินต่อไปในเส้นทางที่ปูด้วยหิน
หงหลง!
สายฟ้ายังคงกระหน่ำลงมาอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุดพัก แต่ถึงกระนั้นมันก็เป็นภาพที่งดงามเกินกว่าจินตนาการ
นี่มันสดใสเกินไปจริงๆ! ถ้ามีใครเดินผ่านมาพวกเขาคงคิดว่ากำลังเดินอยู่ข้างทะเลที่แท้จริงอย่างแน่นอน แต่ในความเป็นจริงมันคือทะเลสายฟ้าขนาดใหญ่
พวกสือฮ่าวจมอยู่ใต้ทะเลสายฟ้า มันระเบิดจนพวกเขาเซไปเซมาร่างกายของพวกเขาเสื้อผ้าของพวกเขาขาดรุ่งริ่งไปนานแล้วผิวหนังของพวกเขาบางส่วนก็ไหม้เกรียมจนเป็นสีดำ
สือฮ่าวกัดฟันแน่น ความเจ็บปวดนี้มากเกินไปจริงๆ
“ถ้าเราอดทนไม่ได้จริงๆ เราต้องข้ามบททดสอบไปพร้อมๆกับการก้าวไปข้างหน้า!” เขากล่าว
“นี่เทียบไม่ได้เลยกับบททดสอบแห่งสวรรค์ที่ตรงกับความแข็งแกร่งของเราเอง อดทนต่อไปอีกสักหน่อยก่อนเถอะ!” ซานซางกล่าว
สระสายฟ้าสีดำปรากฏขึ้น มันมีขนาดสามจ้างไหลไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว แสงสีเข้มเอ่อล้นออกมาทุกแนวหนึ่งในนั้นเข้าใกล้เสิ่นหมิงทันทีที่เปิดช่องว่าง
ในเวลาเดียวกันนางเดินโซซัดโซเซเกือบจะตกลงไปในสระสายฟ้า สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของนางเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
สระฟ้าโผล่ออกมาโดยไม่มีการแจ้งเตือน!
พวกเขาทั้งสามหยุดความเคลื่อนไหวทันที เป็นเพราะมีสระสายฟ้าปรากฏอยู่ด้านหน้าพวกเขาเพียงแค่เอื้อมเท่านั้น
มันคือสระสายฟ้าสีเทาที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณสองจ้างกระเด้งขึ้นกระเด้งลงอยู่ใกล้ๆพวกเขา
พวกเขาทั้งสามไม่กล้าทำผลีผลาม สระสายฟ้าสองชิ้นปรากฏตัวขึ้นใกล้ๆพวกเขาความหมายของสิ่งนี้คืออะไร? พวกเขาถูกค้นพบหรือไม่? อย่าบอกนะว่าสระสายฟ้าเหล่านี้มีเจตจำนงของตัวเอง?
“มันหอมมาก!”
สือฮ่าวสูดลมหายใจเข้าลึกๆรู้สึกมึนเมาเล็กน้อย สระสายฟ้าแห่งหนึ่งอยู่ใกล้เกินไปจนมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายในได้ มีของเหลวที่เป็นประกายลอยอยู่ภายในนั้นเต็มไปหมด
ของเหลวทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์!
ของเหลวที่สร้างจากสระสายฟ้าขนาดใหญ่นั้นน่าประหลาดใจมาก นี่เป็นของเหลวล้ำค่าที่หาได้ยากยิ่ง
สือฮ่าวอยากที่จะกระโดดลงไปในสระสายฟ้าสีเทาที่มีความยาว สองจ้าง เพื่อกลิ้งตัวไปมาและอาบน้ำดูว่าเขาสามารถปรับแต่งร่างกายที่ไม่สูญสลายได้หรือไม่!
แน่นอนว่าเขาทำได้เพียงแค่คิด ไม่กล้าที่จะนำความคิดของเขาไปสู่การปฏิบัติจริง สระสายฟ้าอยู่รอบตัวพวกเขาเมื่อถูกรบกวนพวกเขาจะไม่สามารถรับผลที่ตามมาได้
แน่นอนว่าในขณะที่พวกเขายังคงอดทนต่อการปะทุขึ้นของสายฟ้าร่างกายของพวกเขาก็ได้รับเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
ฉับพลันด้านหลังพวกเขาก็มีสระสายฟ้าสีเลือดขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางสิบจางปรากฏออกมา
ในทันใดนั้นพวกเขาได้กลิ่นเลือดที่รุนแรงมาพร้อมกับมันด้วย!
มันเป็นเรื่องที่ไม่พึงประสงค์และน่าตกใจอย่างยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขามาถึงสุดขอบโลกเและตอนนี้คือวันพิพากษา
ทุกชีวิตหลั่งเลือดศพกองพะเนินเทินทึกเหมือนภูเขาลูกใหญ่โลหิตไหลนองคล้ายกับมหาสมุทร
ด้วยความงุนงงพวกเขาถูกดึงเข้าสู่ฉากที่แปลกประหลาด ภายในนั้นพวกเขามองเห็นสระโลหิตปรากฏขึ้นรวบรวมโลหิตแก่นแท้ของสวรรค์และปฐพีจากนั้นมันก็กลายเป็นสระสายฟ้า
สิ่งนี้ทำให้จิตวิญญาณของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความกลัว!
สระสายฟ้านี้มีเส้นผ่านศูนย์กลางสิบจาง! เมื่อมันปะทุขึ้นมาสวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่ามันจะปลดปล่อยพลังทำลายล้างออกมามากแค่ไหน พวกเขาคิดว่าแม้แต่สิ่งมีชีวิตระดับราชาอมตะก็ไม่สามารถรอดพ้นได้
สิ่งนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกหายใจไม่ออกด้วยความกดดัน แน่นอนว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ได้อบอ้าวแม้แต่น้อยแต่ถึงกระนั้นเหงื่อเย็นก็ยังไหลออกมาจากหลังของพวกเขาไม่หยุด ความกดดันที่ได้รับรวมไปถึงวิญญาณดั้งเดิมอีกด้วย
สระสายฟ้าปรากฏขึ้นปิดกั้นสถานที่แห่งนี้ หากพวกมันปะทุขึ้นมาจริงๆบางทีอาจจะไม่มีแม้แต่ซากศพของพวกเขาที่ยังเหลืออยู่!
ในที่สุดภายใต้เงามืดแห่งความตายความสมดุลก็เริ่มกลับมาเป็นปกติ สระสีเลือดค่อยๆเปิดเส้นทางโดยไม่ทำอันตรายพวกเขา
จากนั้นสระสายฟ้าสีเทาและสระสายฟ้าสีดำขนาดสามจ้างก็หายไปเช่นเดียวกัน
เสิ่นหมิงระบายลมหายใจด้วยความโล่งอกเหงื่อเย็นยังคงไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง
ฮ่อง!
ทันใดนั้นคลื่นขนาดยักษ์ก็ถล่มลงมาทำให้บุคคลทั้งสามล้มลงอีกครั้งเสื้อผ้าของพวกเขาถูกทำลายเป็นชิ้นๆ
“เฮ้หญิงงามส่วนล่างของเจ้าถูกเปิดเผยออกมาแล้ว” เมื่อสือฮ่าวคลานกลับขึ้นมาเขาก็เหลือบไปเห็นเห็นสีขาวที่ส่องแสง แน่นอนว่านั่นเป็นสิ่งที่ ‘งดงามที่สุด’ เท่าที่เขาเคยเห็นมา
คำพูดของเขาเป็นเพียงกล่าวสนุกปากเท่านั้น แต่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตและความตายแบบนี้มันก็ช่วยบรรเทาบรรยากาศที่ตึงเครียดได้เล็กน้อย
"ไปตายซะ!"
เสิ่นหมิงกำหมัดเล็กๆของนางก่อนที่จะทุบลงไปที่หน้าผากของสือฮ่าวส่งเขาบินกลับหลังไป
ในทันใดนั้นชุดยาวสีแดงเพลิงก็ปกคลุมร่างกายของนางอีกครั้ง
“มันไม่มีประโยชน์ข้ารับประกันว่าทุกอย่างจะระเบิดในภายหลังนี่คือความสูญเปล่าล้วนๆ” สือฮ่าวเดินกลับมาด้วยสีหน้าจริงจัง
ซานซางเดินหน้าต่อไปอย่างระมัดระวังและรอบคอบ
แน่นอนว่าหลังจากที่เดินออกไปเพียงไม่กี่ร้อยจ้างพวกเขาก็พบกับทะเลสายฟ้าที่รุนแรงที่สุดตั้งแต่พวกเขาเข้ามาในนรกแห่งนี้ สายฟ้าเหล่านั้นมุ่งโจมตีบุคคลทั้งสามจนร่างของพวกเขาเป็นสีดำไหม้เกรียมทั้งหมด
ในตอนนี้เสื้อผ้าไม่จำเป็นสำหรับพวกเขาอีกต่อไปแล้ว ต่อให้ไม่สวมอะไรร่างกายของพวกเขาก็ดำสนิทแทบจะไม่สามารถจดจำกันได้
“ไอ้นี่มันเจ็บจริงๆ!” สือฮ่าวกรีดร้อง เมื่อเทียบกันแล้วเขายังคงอยู่ในอาณาจักรแยกตนเองซึ่งอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าอัศวินแห่งความตายทั้งสอง แต่ความกดดันที่เขาได้รับกลับอยู่ในระดับเดียวกับทั้งสองคน
แม้แต่ซานซางก็ยังครวญครางด้วยเสียงอู้อี้ร่างกายสั่นเทาอย่างรุนแรง สายฟ้าเหล่านี้โหดร้ายมากเกินไปพวกมันเทลงมากระแทกร่างกายของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากมาถึงที่นี่แล้วมันเป็นเรื่องยากมากที่จะเดินหน้าต่อไป
แต่ว่าหากพวกเขานั่งอยู่เฉยๆก็มีเพียงความตายเท่านั้นที่รออยู่
หากเดินหน้าต่อไปก็อาจจะตายเช่นกัน แต่มันก็เพียงตายเร็วตายช้าเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกมุ่งหน้าเดินต่อไป!
“เดิมทีข้าตั้งใจจะข้ามผ่านบททดสอบแห่งสวรรค์ที่นี่อยู่พอดี ข้าจะเริ่มอย่างเป็นทางการในอีกสักครู่!” สือฮ่าวกล่าว
หงหลง!
สายรุ้งสีเงินบินผ่านมากระทบร่างกายของพวกเขาทั้งสามคน จนกระเด็นไปด้านหลังพร้อมกับกระอักโลหิตออกมาอีกครั้ง นี่เป็นสายฟ้าผ่าที่แปลกประหลาดพลังของมันมากมายมหาศาล
ทันใดนั้นนรกสายฟ้าทั้งหมดก็สั่นสะเทือน!
ในเวลานี้สายฟ้าที่อยู่รอบตัวของพวกเขาดูเหมือนจะหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย
“นี่เป็นโอกาสดีเราต้องไปเดี๋ยวนี้!”
พวกเขารีบวิ่งลงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าจนสามารถมองเห็นเส้นทางหินกรวดได้อีกครั้ง
หินกลมและเรียบเหล่านั้นลอยอยู่ในความว่างเปล่าสายฟ้าปกคลุมอยู่รอบๆพวกมัน นี่เป็นภาพที่แปลกประหลาดอย่างยิ่งหินเหล่านี้ลอยอยู่ที่นั่นอย่างสงบ
หินหลายร้อยถึงกว่าพันล้านก้อนก่อตัวเป็นเส้นทางที่นำไปสู่ส่วนลึกของสถานที่แห่งนี้
เปง!
สือฮ่าวร่อนลงบนแผ่นหินจากนั้นเขาก็วิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
เมื่อซานซางและเสิ่นหมิงสัมผัสกับถนนพวกเขาก็วิ่งด้วยความเร็วเต็มที่ เป็นเพราะบริเวณใกล้เคียงมีสระสายฟ้าที่มีความกว้างมากกว่าร้อยจ้าง ซึ่งกำลังส่องแสงเข้ามาและส่งสายฟ้าออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
“ซากศพ!”
พวกเขาค้นพบซากศพของสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์อยู่ซากหนึ่ง ศพเป็นสีดำไหม้เกรียมกระดูกในร่างกายของเขาถูกทำลายจนหมดสิ้น เลือดของเขายังคงฉาบถนนอยู่โดยไม่สูญสลายไปไหน
สิ่งมีชีวิตตนนี้มาจากยุคไหน? ถึงกระนั้นร่างกายของเขาก็ยังไม่สูญสลายไป หรือเพราะว่าสายฟ้าไม่ได้กระหน่ำลงมาหลังจากเขาเสียชีวิตอย่างนั้นหรือ?
“ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาอมตะ! แม้แต่บุคคลระดับนี้สุดท้ายก็ยังต้องตาย!” ซานซางกล่าวด้วยความตกตะลึง
โลหิตของเขานั้นซีดจางขาดความมันวาว แต่ก็ยังคงสามารถมองเห็นได้ว่าเป็นโลหิตห้าสี