358- ตกปลา
1668 - ตกปลา
มาที่นี่เพื่อตกปลา? แม้แต่เด็กสามขวบก็ยังรู้ว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่พิเศษ? ทะเลน้ำตกนี้ไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด เจ้าสามารถจับปลาชนิดใดได้?
“เจ้ากำลังกลับคืนสู่สภาวะเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ เป็นเรื่องที่ทำให้ข้าอิจฉาจริงๆ”
อย่างไรก็ตามซานซางถอนหายใจกล่าวออกมาด้วยความชื่นชม
“สหายเต๋าเมื่อเจ้าสามารถรู้แจ้งในเต๋าอันยิ่งใหญ่เช่นนี้ อีกไม่นานเจ้าก็จะแข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกเรา!” เสิ่นหมิงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมไม่ได้ขี้เล่นเหมือนกับปกติ
สือฮ่าวพูดไม่ออก
เขาแค่พูดอะไรเรื่อยเปื่อยออกมาเท่านั้น แต่สุดท้ายกลับถูกเข้าใจผิดว่าเขากำลังหวนคืนสู่ธรรมชาติ บรรลุความรู้แจ้งในเต๋าอันยิ่งใหญ่
ในตอนท้ายเขาทำได้เพียงยิ้มรับคำชมอย่างสุภาพ โดยที่สีหน้าไม่แดงขึ้นแม้แต่น้อย
แต่เมื่อเขามองไปยังร่างที่เหมือนรูปปั้นนั้นจิตใจของเขาก็ตกวูบ นั่นเป็นผู้ที่ทรงพลังอย่างน่าอัศจรรย์แน่นอน
ผู้สืบทอดของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะหนึ่งในตระกูลที่เก่าแก่ที่สุด คนผู้นี้กำลังค้นหาเต๋าที่ไม่มีใครเทียบได้ เจตจำนงของเขามั่นคงจนน่าเหลือเชื่อ คนผู้นี้จะกลายเป็นศัตรูผู้แข็งแกร่งในอนาคตของเขาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
“อย่าทำเรื่องไร้สาระคนผู้นี้มีสมบัติลับบางอย่างที่ทำให้ไม่มีใครในโลกสามารถฆ่าเขาได้ แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่ตรงนั้นโดยไม่ขยับ แต่ความคิดของเจ้าก็ไม่มีวันเกิดขึ้นจริง” ซานซางกล่าว
อัศวินแห่งความตายทั้งสองดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความคิดของสือฮ่าว อย่างไรก็ตามทั้งสองก็รีบห้ามเขาทันที
“เขานั่งอยู่ที่นี่เป็นเวลาหลายสิบปีแล้วก่อนที่เราจะมาถึง เต๋าอันยิ่งใหญ่ที่เขาสามารถบรรลุจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ต่อให้ไม่มีสมบัติลับชิ้นนั้นก็ไม่แน่ว่าเจ้าจะทำสำเร็จ” เสิ่นหมิงกล่าว
สือฮ่าวไม่ได้ยืนกรานที่จะลงมืออีกต่อไป เพราะแม้แต่ตัวเขาก็เริ่มหวั่นไหวขึ้นมาบ้างแล้ว
โลกด้านนี้กว้างใหญ่และไร้ขอบเขตเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาด มีผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งมากมายซ่อนอยู่ทุกที่ การลงมือยางผลีผลามอาจเป็นการนำอันตรายมาสู่ตัวเอง
“หลังจากตกปลาแล้วเราไปเที่ยวด้วยกันไหม?” เสิ่นหมิงถาม
สือฮ่าวไม่ได้ตอบกลับทันทีเพราะตอนนี้เขาเริ่มงง เป็นเพราะเขาต้องการบ่มเพาะและเดินตามเส้นทางของตัวเอง การเดินทางร่วมกับอัศวินแห่งความตายทองคำสองคนจะเป็นประโยชน์หรือ?
“บางทีเจ้าอาจได้รับโชควาสนาครั้งใหญ่ ยิ่งไปกว่านั้นเรา ... เราสามารถให้ความช่วยเหลือเจ้าได้” ซานซางกล่าว
สือฮ่าวมองไปทางเขาโดยยังไม่ได้พูดอะไร
“เรารู้ว่าตอนนี้เจ้ากำลังเผชิญกับหายนะครั้งใหญ่ ไม่แน่ว่าทางออกของเจ้าก็คือเรา!” เสิ่นหมิงกล่าวต่อไป
"ตกลง!" สือฮ่าวคิดสักหน่อยแล้วพยักหน้าเห็นด้วย
ตอนนี้เขาเป็นเชลยแม้ว่าเขาจะมีอิสรภาพ แต่เมื่อจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญกลับมาอิสรภาพของเขาก็จะหมดลงทันที
หวังว่าอัศวินแห่งความตายทองคำทั้งสองจะมีหนทางช่วยเหลือเขา?
สือฮ่าวก็นั่งลงหน้าทะเลน้ำตกเลือกหินปูนขนาดใหญ่นั่งเงียบๆ จากนั้นด้วยเต๋าอันยิ่งใหญ่เขาสร้างเบ็ดตกปลาจากพลังศักดิ์สิทธิ์ก่อนจะตกปลาเงียบๆเพียงคนเดียว
สือฮ่าวเคยได้ยินมาว่าทะเลน้ำตกเป็นสถานที่พิเศษสุดๆ แม้แต่ผู้ไม่ดับสูญก็ไม่สามารถสำรวจจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของมันได้
ว่ากันว่ามีผู้ไม่ดับสูญหลายคนท่องไปในทะเลอันกว้างใหญ่นี้ แต่ท้ายที่สุดพวกเขาก็ไม่สามารถกลับมา
และยังมีเรื่องที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้น
ย้อนกลับไปหลังจากสงครามครั้งใหญ่ มีจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญคนหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสใกล้จะถึงแก่ความตาย
เขาไม่เห็นความหวังในการมีชีวิตรอดเขาจึงทิ้งตัวลงในทะเลน้ำตกเพื่อให้สายน้ำพัดพาร่างเขาไป หลังจากนั้นผ่านมาหลายล้านปีก็ไม่มีใครได้พบเห็นเขาอีกเลย!
ทะเลน้ำตกไม่ได้อยู่สูงจากพื้นมากนักเพียงสามจ้างเท่านั้น ไม่มีใครรู้ว่าจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของมันอยู่ที่ใด
มีคนบอกว่านี่คือแม่น้ำสาขาของ 'มหาสมุทรโลก' ท้ายที่สุดแล้วสักวันหนึ่งแม่น้ำทุกสายของโลกก็จะรวมกันกลายเป็นมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่!
แม้ว่าทะเลน้ำตกนี้จะอันตรายและแปลกประหลาด แต่ก็ถือได้ว่าเป็นแม่น้ำแห่งความปรารถนา
บางครั้งมันสามารถตอบสนองความต้องการของใครบางคนได้ ซึ่งแม้แต่ผู้ไม่ดับสูญก็ยังมาที่นี่เพื่อสักการะ
ในขณะเดียวกันหากใช้สถานที่แห่งนี้ทำการบ่มเพาะบางครั้งมันจะได้ผลลัพธ์ดีเกินคาด บางครั้งกลับไม่ได้อะไรเลยถึงขั้นที่ว่าระดับบ่มเพาะตกลงมาก็มี!
การบ่มเพาะที่ด้านหน้าของทะเลน้ำตกจะเป็นกระบวนการที่ยาวนานอย่างแน่นอน!
อัศวินแห่งความตายทองคำทั้งสองบ่มเพาะในสถานที่แห่งนี้มาหลายวันแล้ว วันนี้พวกเขามีความตั้งใจจะจากไป
ทันใดนั้นสือฮ่าวก็ชงชาหนึ่งกาออกมาและเชิญทั้งสองร่วมดื่ม
“ชาชั้นเลิศ!” ซานซางยกย่อง
สือฮ่าวจิบชาหนึ่งคำก่อนจะนั่งสมาธิลงไปเพื่อทำความเข้าใจในเต๋าอันยิ่งใหญ่ ตอนนี้ประตูที่อยู่ด้านในร่างกายของเขาอีกบานกำลังจะเปิดขึ้นแล้ว
น่าเสียดายที่เต๋าประเภทนี้ยังไม่ลึกซึ้งเพียงพอทำให้เขาไม่สามารถฝ่าทะลุอาณาจักรบ่มเพาะอีกครั้ง
เป็นเพราะเขาเพิ่งทะลวงเข้าสู่ช่วงปลายของอาณาจักรแยกตนเอง หากเขาต้องการที่จะก้าวเข้าสู่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองจะเป็นเรื่องที่ยากมาก ซึ่งใบชาสารพัดเต๋าไม่สามารถมอบสิ่งนั้นให้ได้
การดื่มชาเพียงอย่างเดียวย่อมไม่สามารถสร้างผู้บ่มเพาะที่โดดเด่นได้อย่างแท้จริง
ไม่เช่นนั้นสิ่งมีชีวิตระดับจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญคงสงวนใบชาเหล่านี้ไว้ให้ทายาทของตนเองเท่านั้นโดยไม่แบ่งปันผู้อื่น
หากสิ่งนั้นเป็นไปได้จริงผู้เชี่ยวชาญของพวกเขาคงไม่จำเป็นต้องบ่มเพาะ เพียงดื่มน้ำชาในปริมาณที่เหมาะสมก็พอ!
ใบชาเซียนสามารถใช้เป็นอาหารเสริมประเภทหนึ่ง ซึ่งสามารถเป็นส่วนเสริมทำให้คนผู้หนึ่งทำความเข้าใจในเต๋าอันยิ่งใหญ่ได้ง่ายขึ้น
“เอ้ย? มีบางอย่างกินเบ็ด!” สือฮ่าวตกใจ
รู้สึกว่าแขนของเขาเคลื่อนลงด้านล่างสายเบ็ดที่ทำจากพลังศักดิ์สิทธิ์ถูกดึงจนตึง เบ็ดตกปลาที่ควบแน่นจากญาณวิเศษอันล้ำค่าโค้งงอแทบจะจมลงไปในน้ำ จะต้องมีปลาขนาดใหญ่ในแม่น้ำแห่งนี้กินเบ็ดอย่างแน่นอน
เสิ่นหมิงและซานซางพูดไม่ออก สหายคนนี้กลับทำอย่างจริงจัง? ที่แห่งนี้ไม่มีปลาอย่างแน่ชัด? นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน!
นี่เป็นสถานที่แบบไหนกันนะ? มันคือทะเลน้ำตกซึ่งไม่ทราบจุดสิ้นสุดแม้แต่สิ่งมีชีวิตระดับผู้ไม่ดับสูญก็ยังต้องตายหากลงไปในน้ำแล้วมันจะมีปลาได้อย่างไร? เขาถือว่านี่เป็นบ่อปลาจริงๆหรือ?
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้พวกเขาอ้าปากค้างก็คือ สือฮ่าวกำลังดึงเบ็ดด้วยญาณวิเศษอันล้ำค่าคล้ายกับว่าจะมีปลาขนาดใหญ่กินเบ็ดจริงๆ
ห่างออกไปหลายพันจ้างในอากาศ ครีบหลังที่น่ากลัวปรากฏขึ้นบนผิวน้ำ มันมีขนาดใหญ่โตอย่างไม่น่าเชื่อในโลกนี้ไฉนจะมีปลาที่ตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อน
“นี่มันมี…ปลาจริงๆเหรอ!”ซานซางไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ
ใบหน้าของเสิ่นหมิงที่ตอนแรกแสดงออกอย่างเฉื่อยชาก็กลายเป็นแข็งทื่อเล็กน้อย
เป็นไปได้อย่างไร? นี่เป็นทะเลอันยิ่งใหญ่ซึ่งถูกเล่าขานมานับล้านปีแล้วว่าไม่เคยมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้ แล้วมันจะมีปลาที่ตัวใหญ่ขนาดนี้ได้อย่างไร?
“เร็วเข้าช่วยข้า! ปลาตัวนี้ตัวใหญ่เกินไปมันอาจจะยาวมากกว่าหมื่นจ้าง! หากพวกเจ้าไม่ช่วยเหลือจะไม่สามารถจับมันได้!” สือฮ่าวตะโกนให้อัศวินแห่งความตายทองคำทั้งสองช่วยเขาดึงมันขึ้นมา
เสิ่นหมิงได้สติทันทีนางรีบตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อยืนยันว่าสติของตัวเองยังครบถ้วนอยู่
ตอนนี้มีสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่มองเห็นได้ไม่ชัดเจนกำลังบิดตัวอยู่ในน้ำ คลื่นที่ถูกส่งออกมาจากการกระทำของมันแทบจะฉีกสวรรค์ออกเป็นสองส่วน
ซานซางก็มึนงงรู้สึกเวียนหัวและตาพร่ามัว เป็นเพราะนี่เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากเกินไป
ขณะนี้ฮวงกำลังดึงสายเบ็ดด้วยสีหน้าตื่นเต้นเหมือนกับคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น แต่สิ่งมีชีวิตที่กำลังจะถูกดึงขึ้นจากน้ำแม้แต่เขาก็ยังรู้สึกหวาดกลัว!
“เจ้า..เจ้ากำลังทำอะไร!”
“ตกปลา! รีบมาช่วยข้าดึงมันขึ้นมาเร็วๆ! เจ้าตัวนี้มีขนาดใหญ่โตมาก ร่างกายของมันเต็มไปด้วยแก่นแท้ใครจะรู้ว่ามันกลืนกินแก่นแท้ของโลกมากี่หมื่นปีแล้ว หากได้รับประทานมันลงไปไม่แน่ว่าพวกเราอาจจะทะลวงอาณาจักรบ่มเพาะได้อีกครั้ง!” สือฮ่าวกล่าวโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมา
เขาใช้ญาณวิเศษอันล้ำค่าเพื่อดึงสิ่งมีชีวิตตัวนั้นขึ้นมาจากทะเลน้ำตกให้ได้ นี่เป็นการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ของมนุษย์และสัตว์ประหลาดโบราณ
"ค้นดูสิ! หาให้ได้ว่าทะเลน้ำตกมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่จริงๆหรือ!” ซานซางกล่าว
ทั้งเขาและเสิ่นหมิงดึงคัมภีร์โบราณจำนวนไม่น้อยออกมาจากความว่างเปล่า ลักษณ์ของพวกมันเก่าแก่มากบางเล่มอาจจะถูกเก็บรักษาไว้ตั้งแต่ยุคสมัยอันยิ่งใหญ่ก่อนเซียนโบราณ
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเตรียมการไว้อย่างดีก่อนที่จะมาถึงโลกแห่งนี้