346- ปล้น

1656 - ปล้น

ใบหน้าของสือฮ่าวนั้นเย็นชา เขามองไปที่บุคคลเหล่านั้นก็เห็น ฉีเมิ่งหงผู้รับใช้ของเขารวมไปถึงตระกูลราชาอีกสองสามตระกูล

เขารู้ว่าคนเหล่านี้อาจไม่ต้องการใช้ประโยชน์จากงานของเขา แต่พวกเขาเพียงต้องการรบกวนยั่วยุและทำลายอารมณ์ของเขาเท่านั้น

มือขวาของสือฮ่าวค่อยๆกดลงไปในช่องว่าง ผลที่ตามมาคือสระสายฟ้าสั่นสะเทือนปลดปล่อยน้ำที่เป็นประกายออกมาจากภายในอย่างไม่มีที่สิ้นสุดพร้อมกับปะทุออกมา!

นั่นไม่ใช่น้ำธรรมดาแต่เป็นทะเลสายฟ้า เมื่อได้รับการปลดปล่อยเช่นนี้ความรุนแรงของมันก็ไม่ได้ด้อยกว่าทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์แม้แต่น้อย!

ในรอยแตกมือเหล่านั้นถูกล้อมรอบด้วยสายฟ้าราวกับว่าพวกเขาถูกมัดด้วยโซ่โลหะ จากนั้นพวกมันก็ระเบิดออกมามีรัศมีของเลือดสัตว์กระจายออกสู่ด้านนอกเป็นภาพที่สยดสยองอย่างยิ่ง

มือขนาดใหญ่เหล่านั้นถูกสายฟ้าทิ่มแทงกลายเป็นเลือดเนื้อแหลกเหลว กระดูกสีขาวปรากฏออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนคนพวกนั้นได้รับบาดเจ็บสาหัสจนกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะเกิดจากญาณวิเศษไม่ใช่ร่างกายที่แท้จริงของพวกเขา แต่ความรุนแรงของมันก็ไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย

บุคคลเหล่านั้นกรีดร้องออกมาพร้อมกับกระอักเลือดคำใหญ่ เป็นเพราะเมื่อมือเหล่านั้นได้รับบาดเจ็บ มันทำให้พลังเวทย์ตีกลับเข้าไปรากฐานของพวกเขาจนเกิดความไม่มั่นคง

เปง!

สือฮ่าวไม่เสียเวลาใดๆก่อนที่รอยแตกจะปิดลงมือขวาของเขาก็เอื้อมเข้าไปในกำแพงนิ้วของเขาคลี่ออกจับไปที่แถวของภาชนะหยก

เรื่องนี้ทำให้เขาตกตะลึงเป็นอย่างมากเพราะว่าเขาเพียงคว้าออกมาได้เพียงชิ้นเดียวไม่สามารถแตะต้องภาชนะหยกชิ้นอื่นได้!

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เข้าใจ แต่ละครั้งสามารถรับได้เพียงใบเดียว เพราะผู้คนจากตระกูลจักรพรรดิก็ถอนตัวออกมาอย่างรวดเร็วหลังจากที่คว้าภาชนะหยก

สือฮ่าวขมวดคิ้ว เมื่อเขาดึงมือกลับมารอยแตกก็ปิดลงตามหลังเขาอย่างรวดเร็ว

ฮ่อง!

ทันทีหลังจากนั้นสือฮ่าวก็เคลื่อนไหวอีกครั้งโดยยังคงใช้ประโยชน์จากสระสายฟ้าเพื่อทะลวงสิ่งกีดขวางอย่างรวดเร็วพร้อมกับเปิดรอยแตก

“เอะ!” เขาเผยสีหน้าประหลาดใจ รอยแตกยังคงมีขนาดใหญ่เพียงพอสำหรับเขาที่จะผ่านไปได้ แต่มันก็เล็กลงกว่าเดิมมากแม้ว่าเมื่อสักครู่เขาจะใช้พลังไปมากกว่าเดิมเล็กน้อย

สือฮ่าวหยิบภาชนะหยกอย่างรวดเร็วจากนั้นลองอีกครั้ง คราวนี้ประสบการณ์ของเขาลึกซึ้งยิ่งกว่าเดิม พลังของสระสายฟ้าไม่ได้ลดลงแต่มีเพียงรอยแตกเล็กๆเท่านั้นที่ปรากฏในกำแพง

เป็นไปได้ไหมว่าผลของญาณวิเศษล้ำค่าแบบเดียวกันจะด้อยลงเรื่อยๆ ? สือฮ่าวเปิดเผยสีหน้าที่แปลกประหลาด

เมื่อเขาหยิบภาชนะหยกใบที่ห้าความกดดันก็เพิ่มขึ้น แท่นบูชาดูเหมือนจะยกระดับพลังป้องกันให้สูงมากขึ้นกว่าเดิม

จากนั้นเขาก็เห็นคนอื่นเปลี่ยนญาณวิเศษของพวกเขาเพื่อโจมตีในครั้งต่อไป เป็นอย่างที่เขาคาดไว้จริงๆ

เมื่อสือฮ่าวเข้าใจสิ่งนี้เขาก็ไม่ได้รีบร้อน เป็นเพราะเขายังมีญาณวิเศษอื่นอีกที่ยังไม่ได้ถูกปลดปล่อยออกมา

ตอนนี้เขาสอดส่ายสายสายตามองไปที่สิ่งมีชีวิตของตระกูลราชาคนอื่นที่สามารถคว้าใบไม้มาได้

แต่ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้ผลลัพธ์ไม่เลว หลังจากที่พวกเขาหลายคนร่วมมือกันในที่สุดก็มีคนที่สามารถคว้าใบไม้ออกมาได้เล็กน้อย

เขามุ่งเป้าไปที่หนึ่งในตระกูลราชาเช่นเดียวกับคนรับใช้ของฉีเมิ่งหง พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของคนที่ลงมือก่อนหน้านี้

ร่างกายของสือฮ่าวเปล่งประกายด้วยอักขระโบราณมันปกคลุมร่างกายของเขาเหมือนชั้นเกราะ จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าใส่ผู้คนจากตระกูลราชาที่หมายตาไว้ตั้งแต่แรก

“ฮวง!” สิ่งมีชีวิตของตระกูลราชาตะโกนออกมา

ในความเป็นจริงพวกเขาตื่นตัวอยู่ตลอด พวกเขารบกวนฮวงแต่ไม่สำเร็จ พวกเขาก็คิดได้ว่านี่จะเป็นการนำหายนะมาสู่ตัวเองอย่างแน่นอน! ดังนั้นพวกเขาจึงคอยระวังการตอบโต้อยู่เสมอ

ตอนนี้เขามาตามคาด!

พวกเขาปฏิบัติตามคำสั่งจากตระกูลจักรพรรดิดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลงมือ ตอนนี้ราชาปีศาจคนนี้มุ่งหน้ามาแล้วพวกเขาจึงทำได้เพียงปกป้องตัวเองอย่างถึงที่สุดเท่านั้น

พวกเขาใช้ความพยายามอย่างมากถึงได้รับภาชนะหยกใบนี้มาไม่มีทางที่พวกเขาจะยอมมอบให้คนอื่นอย่างแน่นอน

แต่ความเร็วของฮวงก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาต้านทานได้ ปีกของคุนเผิงกางออกปกคลุมทั่วทั้งยอดเขาพวกเขาจะหลบหนีได้อย่างไร?

ฮ่อง!

เมื่อปีกคุนเผิงตกลงมาผู้เชี่ยวชาญสองสามคนจากตระกูลนี้ก็คำรามด้วยความโกรธแค้น พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสกระอักเลือดออกมาไม่หยุด

สิ่งนี้ทำให้กลุ่มอื่นๆตื่นตระหนก อำนาจของเขาโหดร้ายและกดขี่ข่มเหงเพียงใด?

คนเหล่านั้นล้วนอยู่ในช่วงปลายของอาณาจักรปลดปล่อยตนเองเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงซึ่งได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายพันปีจนเกือบที่จะไม่ถูกนับได้ว่าเป็นรุ่นเยาว์

อย่างไรก็ตามคนกลุ่มนี้ก็เกือบที่จะตายภายใต้การโจมตีครั้งเดียวของปีกคุนเผิงที่แสดงออกมาโดยฮวง

ภาชนะหยกร่วงหล่นออกจากมือของพวกเขาลอยเคว้งคว้างอยู่กลางอากาศ ผู้คนมากมายต่างแสดงสีหน้ากระหายออกมา แต่ไม่มีใครกล้ายื่นมือออกไปขโมยอาหารจากปากเสือ

สือฮ่าวคว้ามันไว้ด้วยอาการสงบก่อนจะหันหน้ากลับมาพูดว่า

“พวกเจ้าสามารถลงมือรบกวนข้าได้อย่างเต็มที่ การรบกวนของพวกเจ้าทำให้ข้ามีความสุขจริงๆจงทำต่อไปอีก!” สือฮ่าวกล่าวอย่างใจเย็น

เขาไม่ได้ลงมือใส่คนพวกนี้อีกต่อไปเพราะเขาต้องการที่จะปล้นพวกเขาอีกครั้ง หากสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นประสบความสำเร็จอีกครั้งเขาก็จะได้รับโบนัสเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน

“ฮวงเจ้าล้ำเส้นเกินไปแล้ว!” ใครบางคนปล่อยเสียงคำรามออกมา

บนยอดเขาบรรยากาศตึงเครียดมากขึ้น ทุกคนเฝ้าระวังกลัวว่าคนรอบข้างจะขโมยผลประโยชน์ของพวกเขาไป

ในอดีตการต่อสู้แย่งชิงขโมยใบชาของผู้อื่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นประจำ แต่โดยปกติแล้วจะเกิดขึ้นในภายหลังเมื่อพวกเขาไม่สามารถแย่งชิงใบชาออกมาจากแท่นบูชาได้อีกต่อไป

แต่ตอนนี้ฮวงกลับลงมือตั้งแต่เริ่มต้น?

สือฮ่าวไม่ได้สนใจพวกเขา เขาทะลวงฝ่าอากาศมุ่งหน้าไปหาตระกูลราชาตระกูลอื่น

“เจ้ากล้า!” ดวงตาของฉีเมิ่งหงแดงฉาน ฮวงกำลังลงมือกับคนรับใช้ของเขา

สือฮ่าวไม่ได้ให้ความสนใจใดๆกับเขา เมื่อปีกของคุนเผิงกางออกไปมันจะทรงพลังถึงขีดสุด!

ตอนนี้พื้นที่บนยอดเขามีจำกัด พลังของมันจึงไม่ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตามปีกยักษ์ทั้งคู่ยังคงปกคลุมพื้นที่ข้างหน้าพร้อมกับโจมตีเข้าใส่ผู้รับใช้สามคนที่กำลังถือใบไม้เซียนอยู่ในมือ!

"ฆ่า!" ฉีเมิ่งหงโจมตีไปข้างหน้าเพื่อหยุดยั้งการลงมือของสือฮ่าว

ทุกคนเริ่มประหม่า นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นแต่ผู้เชี่ยวชาญรุ่นเยาว์ทั้งสองกำลังจะปะทะกันแล้ว?

หงหลง!

นี่เป็นการโจมตีที่ไร้ความปรานี ปีกคุนเผิงยักษ์ร่วงลงมาฟาดฟันผู้รับใช้ชราที่มีพลังมหาศาลทั้งสามจนกระดูกทั้งหมดของพวกเขาแตกหักหลายชิ้น ร่างกายของพวกเขากองอยู่ที่พื้นไม่สามารถลุกขึ้นได้อีก

ยิ่งไปกว่านั้นภาชนะหยกก็เปลี่ยนเจ้าของอย่างรวดเร็ว

เมื่อการโจมตีของฉีเมิ่งหงมาถึง สือฮ่าวหันหน้ากลับมาพร้อมกับเตะเท้าซ้ายเข้าที่ใบหน้าของเขาด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

ทุกคนมึนงง ฮวงนั้นโอหังอย่างแท้จริงเขากล้าลงมือกับฉีเมิ่งหงด้วยท่าทีเหยียดหยามอย่างนี้หรือ?

การกระทำของเขาในการเผชิญหน้ากับตะกูลจักรพรรดินั้นเป็นการดูหมิ่นไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย นี่ไม่เหมือนกับการเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่น่ากลัว แต่เหมือนกับการเอาชนะคนอ่อนแอผู้หนึ่งเท่านั้น!

เท้าของสือฮ่าวบินออกไปกระแทกเข้ากับใบหน้าของฉีเมิ่งหงอย่างง่ายดาย ราวกับว่าเขาไม่ได้ปฏิบัติต่ออีกฝ่ายเหมือนเป็นปัญหาใหญ่เพียงแค่ใช้เท้าเขี่ยค่อยๆคู่ต่อสู้ก็ไม่มีทางต้านทาน!

ดวงตาของฉีเมิ่งหงเย็นชาและน่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์ร้าย เขาไม่ได้ขยับคอหลีกเลี่ยงการเตะครั้งนี้แต่เขายกไหล่ข้างขวาของตัวเองขึ้นกระแทกเข้าที่ขาของสือฮ่าวทำให้การโจมตีครั้งนี้หยุดลง!

ต้องบอกว่าสายตาของฉีเมิ่งหงนั้นคมกล้าอย่างแท้จริง ดวงตาสวรรค์ปกติไม่สามารถตามความเร็วประเภทนี้ได้อย่างแน่นอน!

หลังจากนั้นฉีเมิ่งหงยกเท้าของฮวงออกจากไหล่พร้อมกับพุ่งเข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว

ความแข็งแกร่งของหมัดสั่นสะท้านปฐพี สัญลักษณ์หมื่นเต๋าระเบิดพลังออกมาอย่างที่หาที่เปรียบไม่ได้!

ทุกคนตื่นตระหนกฉีเมิ่งหงน่ากลัวอย่างที่คาดไว้ แม้ภายใต้การโจมตีของอีกฝ่ายภายใต้การคุกคามที่ทรงพลังเขาก็ยังฉวยโอกาสโจมตีออกไปอย่างรุนแรง

การค้นหาช่องว่างจากการป้องกัน ยิ่งไปกว่านั้นยังสามารถใช้โอกาสโจมตีสวนกลับไป นั่นเป็นความสามารถพิเศษของจักรพรรดิแดงซึ่งทุกคนล่วงรู้อยู่แล้ว

หลายคนเฝ้าดูเหตุการณ์อย่างใจจดใจจ่อ ฮวงที่ทรงพลังจะพ่ายแพ้ภายใต้การโจมตีเพียงครั้งเดียวหรือไม่?

เป็นเพราะตอนนี้เขาอยู่ในสถานะเฉยเมยเกินไปจึงไม่สามารถปกป้องร่างกายของตัวเองได้ทัน

*ถูกแบนไปนานครับเพิ่งกลับมาลงได้