319- ความสิ้นหวัง

1630 - ความสิ้นหวัง

“อา…” สือฮ่าวเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและโดดเดี่ยว เขาคำรามออกมาด้วยความเศร้าโศก

ผลลัพธ์ประเภทนี้น่าสังเวชเกินไป แม้ว่าเขาจะรู้มานานแล้วว่าเขาจะไม่มีจุดจบที่ดีหลังจากตกอยู่ในมือของศัตรู แต่บทสรุปนี้ก็โหดร้ายสำหรับเขาเกินไป

เขาถูกหลอมอยู่ในเตานี้เพียงหนึ่งวัน แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาพังทลายโดยสมบูรณ์?

ไม่ว่าสือฮ่าวจะแข็งแกร่งเพียงใด ตอนนี้เขายังรู้สึกว่าชีวิตของเขามืดมนขาดความหวัง แทนที่จะเป็นเช่นนี้การเผชิญหน้ากับความตายโดยตรงยังจะดีกว่า

เขาไม่ใช่คนที่เต็มใจจะยอมจำนนต่อผู้อื่น เมื่อเขาอยู่ในอีกด้านหนึ่งความคิดฆ่าตัวตายไม่เคยอยู่ในสมองของเขาเลย เขาต่อต้านโชคชะตาของตัวเองมาโดยตลอด

แต่น่าเสียดายที่ในท้ายที่สุดเขาก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ความหายนะกำลังจะคืบคลานเข้าหาเขาอย่างช้าๆ

“สหายเต๋าไม่ทำเกินไปเหรอ? เราจะอธิบายสิ่งต่างๆให้บรรพบุรุษโบราณฟังได้อย่างไร” เมื่อเหตุการณ์มาถึงขั้นนี้ผู้สูงสุดบางคนก็เริ่มรู้สึกตกใจขึ้นมาแล้ว

“เขายังไม่ตาย เพียงแต่พิการไปเท่านั้น” ผู้สูงสุดตระกูลกู่กล่าวเบาๆ เขายังคงลงมือต่อไปไม่มีความผันผวนทางอารมณ์แม้แต่น้อย

“เจ้า!…” ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิมองเขาอย่างเย็นชา

“ข้าว่าเราควรพอแค่นี้เถอะ!” ในตอนนี้แม้แต่สิงโตชราก็ยังรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาแล้ว

“ฮ่าๆๆ…”ผู้สูงสุดตระกูลกู่หัวเราะพร้อมกับกล่าวว่า“ไม่ต้องกังวลตราบใดที่จิตวิญญาณดั้งเดิมยังไม่ถูกทำลาย พวกเราก็ยังสามารถเอาตัวรอดได้อยู่ .”

ผู้สูงสุดทุกคนมองไปที่ผู้สูงสุดตระกูลกู่คนนั้นด้วยสายตาแปลกๆ หลังจากรู้จักกันมาหลายปีพวกเขาเพิ่งรู้ว่าคนผู้นี้เต็มไปด้วยความเลวทรามต่ำช้า

ถึงเขาจะพูดออกมาอย่างนั้นแต่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ไม่ได้เชื่อเขาแม้แต่น้อย

ในสายตาของทุกคนฮวงไม่เหลือความหวังอีกต่อไป วิญญาณดั้งเดิมของเขาตอนนี้เริ่มย่อยสลายแล้ว ไม่รู้ว่าเขาจะทนได้อีกนานแค่ไหน

“ระวังข้อจำกัดเกี่ยวกับวิญญาณดั้งเดิมของเขากำลังจะแสดงออกมาแล้ว!” พระโบราณที่ร่วงหล่นตะโกนออกมาอย่างตกใจ

หากเป็นเช่นนั้นมันจะไม่จบลงเพียงแค่พิการ แต่วิญญาณดั้งเดิมของเขาจะถูกลบไปโดยสมบูรณ์

สือฮ่าวรู้สึกอ่อนแอเหมือนเปลวเทียนในพายุที่กำลังจะดับลงทุกเมื่อ พลังชีวิตของเขาถูกดูดออกไปแทบจะหมดสิ้นแล้ว!

“เฮ้เฮ้…ไม่ต้องกังวลข้ารู้ดีว่าอะไรควรไม่ควร เขาจะไม่ตายอย่างแน่นอน” ผู้สูงสุดตระกูลกู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

สือฮ่าวมองไปที่ผู้สูงสุดตระกูลกู่ด้วยความสงสัย ทำไมคนผู้นี้ถึงทำกับเขาแบบนี้? ในชีวิตของเขากลับไม่เคยคิดว่าจะมีคนที่เลวทรามต่ำช้าถึงขนาดนี้อยู่

“เจ้าหนูจะรู้สึกสิ้นหวังแล้วหรือ? เจ้าต้องการให้พวกเราแสดงความเมตตาต่อเจ้าหรือไม่” ผู้สูงสุดตระกูลกู่เอ่ยถาม

เดิมทีสือฮ่าวกำลังจะยอมแพ้ต่อชีวิตแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำถามนี้เขาก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้นและมองไปข้างหน้าอย่างเย็นชา

แสงศักดิ์สิทธิ์ของวิญญาณดั้งเดิมของเขาค่อยๆมืดสลัวลง แต่ สือฮ่าวก็ยังคงนั่งสมาธิอย่างสงบอยู่ตรงนั้น

เขาจะไม่ล้มลงด้วยความสิ้นหวังแม้ว่าเขาจะดับสูญไป เขาก็จะถือว่ามันเป็นประสบการณ์สุดท้ายในชีวิตของเขา ตอนนี้เขารู้สึกได้ว่าตัวเขาไม่มีจุดอ่อนเหลืออยู่เลย

“มาเถอะแสดงให้ข้าเห็นว่าเจ้ามีความสามารถแค่ไหน…ข้ารู้อยู่แล้วว่าตัวเองจะไม่มีจุดจบที่ดี เรื่องแค่นี้หรือจะทำให้ข้าหวาดกลัวได้” สือฮ่าวกล่าว

ผู้แข็งแกร่งหนุ่มสาวที่อยู่ในห้องนี้ต่างสูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนาวเหน็บ พวกเขารู้สึกนับถือต่อความเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวของฮวงเป็นอย่างยิ่ง!

ประสบการณ์ที่น่ากลัวแบบนี้แม้ไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองแต่เพียงแค่ใช้สายตามองพวกเขาก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวแล้ว หากเป็นพวกเขาเผชิญกับสถานการณ์นี้พวกเขาคงไม่คิดจะต่อสู้อีกต่อไป

เด็กหนุ่มสาวทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างรู้สึกยกย่องในตัวของฮวง ทันใดนั้นความเป็นศัตรูของพวกเขาก็ลดลงเป็นอย่างมาก

เหตุผลที่ฮวงสามารถกลายเป็นผู้แข็งแกร่งและเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ทั้งหมด อาจจะเกี่ยวข้องกับเจตจำนงอันแน่วแน่ของเขา

ภายในเตากระดูกเนื้อหนังและอวัยวะภายในของสือฮ่าวถูกสกัดออกมาทั้งหมดและกระบวนการนี้กำลังจะสิ้นสุดลง

ทันใดนั้นวิญญาณดั้งเดิมของสือฮ่าวก็เปล่งประกายขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนกระทั่งเตาหลอมสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!

“เร็วเข้าหยุด!”

สิงโตชราคำรามออกมาด้วยความตื่นตระหนก ตอนนี้มันหวาดกลัวต่อภัยพิบัติที่กำลังจะมาถึงในอนาคต

เป็นเพราะวิญญาณดั้งเดิมของฮวงได้รับความเสียหายร้ายแรงและกำลังสูญสลายไปภายในไม่กี่ลมหายใจนี้

ทุกคนที่อยู่ที่นี่รู้ดีว่าหากฮวงเสียชีวิต พวกเขาทุกคนย่อมไม่สามารถหลีกหนีความรับผิดชอบพ้น ไม่แน่ว่าท้ายที่สุดพวกเขาอาจจะต้องตามฮวงไปติดๆ!

“รีบทำอะไรสักอย่างไม่งั้นมันจะสายเกินไป!” ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิคำรามออกมา

ฮ่อง!

เตาหลอมล้ำค่าส่องแสงสีทอง ผู้สูงสุดตระกูลกู่ประสานอินเพื่อใช้เปลวไฟอันร้อนแรงเผาลงไปที่เตาโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

ภายในเตาหลอม ในที่สุดวิญญาณดั้งเดิมของสือฮ่าวก็ถูกแยกออกจากข้อจำกัดที่ใช้ทำลายตัวเองได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตามพลังหยินและหยางที่ปะทะกันในตอนท้ายก็ทำให้วิญญาณดั้งเดิมของเขาสลัวลงเรื่อยๆจนเกือบจะดับลงแล้วตอนนี้

"เจ้าทำอะไร? ความผิดทั้งหมดล้วนเป็นเพราะเจ้า!” ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว

“เขายังมีชีวิตอยู่วิญญาณดั้งเดิมของเขายังคงอยู่ที่นั่น หากเราดำเนินการอย่างรอบคอบก็จะไม่มีปัญหาใดๆ” ผู้สูงสุดตระกูลกู่กล่าวอย่างใจเย็น

ตอนนี้วิญญาณดั้งเดิมในเตาหลอมนั้นมืดสลัวเกินไปราวกับว่าเพียงลมที่พัดมาอย่างแผ่วเบาก็สามารถทำให้วิญญาณดั้งเดิมของเขาสลายออกจากกันได้แล้ว

ทุกคนรู้สึกว่าผู้สูงสุดของตระกูลกู่ชั่วร้ายเกินไป

ฮวงที่รุ่งโรจน์ซึ่งเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ของสองโลกกลับต้องมาตายอย่างน่าสังเวชเช่นนี้!

“สถานะของเขาไม่มั่นคงอย่างยิ่งเราต้องรีบช่วยเหลือไม่เช่นนั้นจะเกิดหายนะอย่างแน่นอน!” สิงโตชรารีบกล่าวออกมาอย่างร้อนใจ

“ มันจะยากมากที่จะฟื้นฟูเขา ร่างกายและวิญญาณของเขาได้รับการขัดเกลาจากเก้าสวรรค์ กฎธรรมชาติของที่นั่นเต็มไปด้วยความบกพร่องและไม่สมบูรณ์

หลังจากที่ถูกหลอมกลั่นภายในเตาหยินหยางนี้ทำให้ผลไม้เต๋าของเขาถูกทำลายไปแล้ว

หากใครปรารถนาจะช่วยเขาจะต้องใช้สมบัติอันยิ่งใหญ่เพื่อทำให้เขาสามารถสร้างร่างกายขึ้นใหม่ด้วยกฎเต๋าอันสมบูรณ์ของโลกใบนี้ แต่สิ่งที่จะต้องจ่ายนั้นสูงเกินไปเราจึงไม่จำเป็นต้องช่วยเขา”ผู้สูงสุดตระกูลกู่กล่าวอย่างเฉยเมย

ที่ทางเข้าห้องโถงนักเรียนของสถาบันเทพสงครามไม่กล้าพูดอะไรออกมา เพราะพวกเขาสัมผัสได้ถึงความโกรธของผู้สูงสุดเหล่านั้น

“เจ้า…ได้ทำไปแล้วจริงๆ! ตอนนี้พวกเราจะอธิบายกับบรรพบุรุษโบราณอย่างไร!” ผู้สูงสุดอีกคนตะโกนออกมาอย่างคุ้มคลั่ง

“ เจ้าจะกลัวอะไร นี่เป็นคำสั่งจากผู้ไม่ดับสูญชัดๆ เขาเป็นคนเสนอเรื่องนี้ลงมาเอง และเมื่อทุกอย่างผิดพลาดหรือจะให้พวกเราทุกคนที่นี่รับผิดชอบ?

นี่เป็นการตัดสินใจของสิ่งมีชีวิตระดับสูง พวกเราเพียงทำตามคำสั่งเท่านั้น” ผู้สูงสุดตระกูลกู่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

จากนั้นเขากล่าวเสริมว่า“เราสามารถนำวิญญาณดั้งเดิมของเขาไปที่ตระกูลกู่และใช้เตาหยินหยางที่แท้จริง แม้ว่าวิญญาณดั้งเดิมของเขาจะถูกทำลายแต่รับรองว่าความลับทุกอย่างของเขาจะถูกข้าขุดคุ้ยออกมาให้หมดอย่างแน่นอน”

“ยังต้องหลอมกลั่นเขาอีกหรือ? เจ้าเป็นบ้าไปแล้ว!” ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิตะคอกออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว!

อย่างน้อยด้วยสภาพปัจจุบันของฮวงพวกเขาไม่สามารถลงมือได้อีกต่อไป

หลายวันต่อมาข่าวของเหตุการณ์นี้ก็แพร่กระจายไปทั่วดินแดนอย่างรวดเร็ว

หลังจากได้ทราบถึงสภาพปัจจุบันของฮวง ใบหน้าของผู้ที่ไม่ดับสูญคนหนึ่งก็ซีดเผือดลงจนไร้สีเลือด

“ไม่เราไม่สามารถปล่อยให้ตระกูลกู่นำตัวเขาไป เขาอาจตายได้ทุกเมื่อ!” ผู้ไม่ดับสูญคนนั้นเอ่ยออกมาเบาๆ

“เตาหยินหยางใบนั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้ายเราไม่สามารถให้เขาลงมือต่อไปได้” มีเสียงตอบกลับมาจากความว่างเปล่า

“เราไม่อาจปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินไปอย่างเลวร้ายเช่นนี้ ไม่ว่าจะอย่างไรเราต้องช่วยเขา!”

ตอนนี้ผู้คนระดับสูงล้วนเต็มไปด้วยความกังวลเกี่ยวกับความคิดของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญ

บางทีบรรพบุรุษโบราณของพวกเขาอาจจะไม่ได้ต้องการวิญญาณดั้งเดิมของฮวง บางทีความลับสำคัญอาจอยู่ในกายเนื้อของเขาซึ่งตอนนี้มันสูญสลายไปแล้ว

เมื่อพวกเขาคิดถึงสิ่งเหล่านี้ก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป

สถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายถึงขีดสุด ราชโองการของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญถึงกับมีคนกล้าฝ่าฝืนนี่จะเป็นเรื่องเล็กน้อยได้อย่างไร

“ไม่ว่าจะสูญเสียเท่าไหร่ก็ต้องทำให้ฮวงสามารถสร้างร่างกายขึ้นมาอีกครั้ง!” ผู้ไม่ดับสูญคนนั้นกล่าวออกมาอย่างเย็นชา